zaten nerde acayiplikler varsa beni bulur, acayiplikleri ceken bi gucum var resmen.
yahu kizlar, kocaciimla az once haftalik alisverise ciktik. alisverisi bitirdik, esim ‘sen bu alisveris arabasini geri koy ben arabayla seni ordan alayim’ dedi. alisveris arabasini yerine koydum, arkami dondum, yasli adamin biri yolumu kesti. bana bisey dedi anlamadim dedim, tekrar dedi (karnimi gosteriyo e bende tabi furbol topu yutmus gibiyim) yine anlamadim dedim. malumunuz ben hollanda dan almanya ya gelin gelince almancam tabikide zayif hala (bibucuk sene olcak geleli). tekrarladi yavasca, dedi ki; ‘almanya da bir milyon fazladan insan yasiyor, yerimiz kalmadi artik, daha cok cocuk getirmeyiniz almanyaya’. suratima bakti, ben ‘bunu demis olamaz’ diyerek afalladim, baktim gercekten dedi, bastim kahkahayi! oda dondu gitti. esim arabayla gelirken adamin bisey dedigini gorup aninda ‘ne dedi o!’ diye cagirdi, ben hala guluyorum o arada. bildiginiz soka girdim. hayir bunak herif, ayaginin biri cukurda (kufur)mun gavuru, sen mi doyuracan cocugumun karnini. sana mi soracam ben. bisey demedim soktan saskinliktan ama diyemedigim icime dert oldu iyi mi.