benimkide supriz:) planlanmamıs bir gebelik. duygularım o kadar karıştıki ilk ogrendigimde, simdi simdi toparlıyorum kafamı yuregimi.
tam hayatımızı yoluna koymus cocukları bir sekilde yonlendirmis artık gezeriz tozarız rahat ederiz derken, here hoop, hosgeldin bebegim. vardır elbet bir tevafuk bunda da, basta evdekilere haksızklık etttigimi dusundum, onların hakkını gasp ettiğimi, ne bileyim turlu turlu sey. fakat su an diyorum ki iyi ki gebe kalmısım. yeni unuttugum heyecanlar, kendimi daha bi kadın daha bi guclu hissediyorum ama bir yandan turlu turlu endiseler, ikili test uzerine yaptıgım sayısız okumalar, amniyosentez bilmemne
turlu turlu endiseler.. beri yandan bu gebeliğimi stresle degil de keyifle gecirebilirsem ne iyi olur dusuncesi.
kimseye soylemedim ben henuz. esim, iki yakın arkadasım o kadar. bir de burası. ilk trimester bir atlatılsında dedim saglıkla. siz paylastınız mı bebek haberini?