Ben ilkincide ilk gün çok ağrı olunca malum sezryan yuruyorum ama iki büklüm sırtım dogrultamiyorum kaynanama dedim ki oğluna söyle bana bidaha çocuk falan demesin.

Eve çıktık ertesi gün bebeği kucagima aldım oturudm ya dedim bide kızım olsa iyi olurdu. Ki ikinci gebelik benm çok zor geçti ilk aylar bulantı lar ve üç yasinda oğlum yemek yapmak zulümdü sanki süründum resmen iki ay kadar hep leke geldi düşük riski. İkinci üç aylık dönem hem aşırı derecede el uyusmalari öyle ki öğlene kadar parmaklarımı kapatamiyodum çok acı çektik plesantanin yeri sikintiliydi doktor hep kanama riski var diodu. Son iki ay acayip sancı çektim hep erken doğum riski vardı heleki geceleri sancidan hep ağladım. 38 haftaya kadar dayandık çok şükür. Sesryan malum ameliyat kimse kolay demesin

ama hala hayalimiz var üç dört çocuk . Eşim hep derdi masada boş sandalye kalmasin ailemiz öyle büyük olsun.

Ama bu devirde o kadar zor ki çocuk büyütmek sokağa cikartamiyoruz güven yok kimseye . Evde etkinlik yapiosun ev işi hep eksik kalio ev işini tam yapsan çocuk ihmal oluo ki asla istemem bunu camlar kirli kalsın umrum olmaz ama çocuk ihmal olunca vicdan yapıyorum. Ama gönlüm istio ne yalan soyliyim