Böyle kocalar için beklentiye girip kendini yıpratmaya değmez ama insanız işte hele ki hamilelikte insan daha bi hassaslaşıyor, ilgiye aç halde oluyor:/ sen o kocaya rahat verme, çok da hır gür çıkarmadan çocukların sorumluluğunu üstüne atmaya bak.
Bak benim eşim,insanların gıptayla baktığı türden birşey(dışardan). Onun bile çocuk sorumluluğu deyince topuklaya topuklaya kaçtığı bir sürü zamanları oldu, kendi yedi, içti, uyudu, bana akıl verdi(çok ihtiyacım vardı ya)..ister istemez sinir oluyor insan ama çare olmuyor o halimize, o yüzden taktiksel yaklaşmak lazım. İnsan yaşadıklarını unutamıyor öyle hassas dönemlerde ama yola devam etmek için en azından arka plana atmak lazım.