Bıraksam okula kadar emecek sanki
Bıraksam okula kadar emecek sankiKızlar emzirmeyle vedalaştıkartık adı sanı geçmiyor, gece sadece bir kez kalkıyor suyunu içip yatıyor. Memelerde biraz sertlik oldu elle azıcık sağdım masaj yaptım sonraki günler gittikçe azaldı. Valla dünya varmış, darısı başınıza
Ne güzel maşallah.1 ayda zor bıraktık biz aşırı düşkündü.Kızlar emzirmeyle vedalaştıkartık adı sanı geçmiyor, gece sadece bir kez kalkıyor suyunu içip yatıyor. Memelerde biraz sertlik oldu elle azıcık sağdım masaj yaptım sonraki günler gittikçe azaldı. Valla dünya varmış, darısı başınıza
37. haftada mı doğum yapacaksın?1 hafta erken olmuyor mu?Teşekkür ederim. Ben zaten iyiyim. 4. Gunu tamamen iyi olmuştum ama lanet karantinada durmaya devam etmek zorundayiz. Canımız çok sıkıldı artık. Hamilelikte de zaman geçmiyor durdu gibi. 25+2deyim. 37ye 12 hafta var. Oooo çok var daha. Luna karnima vurup bebeee diyor sonra babasinin karnina vurup bebeee diyor. Sanirim gobegin ismini bebek sandi. Çok alem çocuk ya.
37den sonra miadini dolduruyor deniyor ya. Lafin gelisi 37 dedim. 38de sezaryen olur muhtemelen. Ssvd denemek istiyorum aslinda ama onun icin dogumu kendi baslamasi lazim, bebegim boyutunun ve diger her seyin mormal doguma elverisli olmasi lazim. Ama denemek istiyorum, 37-38 arasi dogum kendi baslarsa iyi olur. Lafi acilmisken, var mi ssvd tecrubesi olan?37. haftada mı doğum yapacaksın?1 hafta erken olmuyor mu?
ssvd için 3 sene geçmesi gerek miyormu?Devlet hast. gebe okuluna katıldım ssvd rahim yırtılması kanama vs cok fazla riski var asla izin vermiyoruz demişti doktor.Sadece evde açılması olmuş sancısını çekip gelmiş (genelde suriyeliler) acil vakalarda mecbur kalıyoruz demişlerdi.37den sonra miadini dolduruyor deniyor ya. Lafin gelisi 37 dedim. 38de sezaryen olur muhtemelen. Ssvd denemek istiyorum aslinda ama onun icin dogumu kendi baslamasi lazim, bebegim boyutunun ve diger her seyin mormal doguma elverisli olmasi lazim. Ama denemek istiyorum, 37-38 arasi dogum kendi baslarsa iyi olur. Lafi acilmisken, var mi ssvd tecrubesi olan?
Evet riskleri var, ben de arastiriyorum. Turkiyedeki doktorlar risk almak istemedigi icin genellikle karsi, hatta cok karsi. Burdaki doktorlar ilimli bakiyor. Benim gorustugum doktor cok olumlu bakiyor. Dohumun kendi baslarsa ozellikle bir engel olmazsa yapabilirsin, yirtilma riski az dedi. Dedim ama ben 2 yil once sezaryen olmus olucam, sorun degil dedi. Zaten daha cok zaman var. Ne olacagi belli olmaz. Misal sanirim yine gebelik sekerim var. Bebek iri olursa bosuna plan yapmis olucam. Sizin gruba bakiyorum arada. Dogumlar yaklasti. 30lu haftalarda sorarim yapanlara.ssvd için 3 sene geçmesi gerek miyormu?Devlet hast. gebe okuluna katıldım ssvd rahim yırtılması kanama vs cok fazla riski var asla izin vermiyoruz demişti doktor.Sadece evde açılması olmuş sancısını çekip gelmiş (genelde suriyeliler) acil vakalarda mecbur kalıyoruz demişlerdi.
Haziran annelerinde 2 kişi var ssvd yapan.
Yaaaaaa, ben bu mesajı beğenmedimAllah kolaylık versin canım ya. Oğlumun da zor geçiyor diş dönemi. Gece gündüz perişan oluyoruz memeye düşkünlük zaten tek tercih. Şimdilik biraz rahat alt köpekler de kendini gösterdi azılardan sonra köpekler kolay olur dedim ama olmadı.
Facebook’ta ssvd grubu var mutlaka katıl katılmadıysan canımEvet riskleri var, ben de arastiriyorum. Turkiyedeki doktorlar risk almak istemedigi icin genellikle karsi, hatta cok karsi. Burdaki doktorlar ilimli bakiyor. Benim gorustugum doktor cok olumlu bakiyor. Dohumun kendi baslarsa ozellikle bir engel olmazsa yapabilirsin, yirtilma riski az dedi. Dedim ama ben 2 yil once sezaryen olmus olucam, sorun degil dedi. Zaten daha cok zaman var. Ne olacagi belli olmaz. Misal sanirim yine gebelik sekerim var. Bebek iri olursa bosuna plan yapmis olucam. Sizin gruba bakiyorum arada. Dogumlar yaklasti. 30lu haftalarda sorarim yapanlara.
Ah canım ya kolay çıksın sizinkiYaaaaaa, ben bu mesajı beğenmedimkız deme öyle kolay çıkar felan de azcık moral olsun valla resmen sürünüyorum. Memeden ayrılmıyor havada karada heryerde emebilir o dereceyiz. Tek temennim köpekler daha kolay çıkar umudum idi o da şu an suya düştü ay ben ne yapam kendimi nerelere vurammmm
Sag ol. Cok koklu bi gruba benziyor. Talep gonderdim ama daha kabul etmediler, bekliyorum.Facebook’ta ssvd grubu var mutlaka katıl katılmadıysan canım
Ben de düşündüm ama düşünce ile kaldı benim sürecim psikolojik olarak daha farklıydı o yüzden bırak ssvd sezaryen gününü bile bekleyemedim
Ben de bugün tam bu konular hakkında yazmak için girmiştim. Hemde bayadır girmemistim, gelişmeleri okuyayım diyordumIki yıldır pandeminin gölgesinde bayramlar geldi geçti. Ağız tadıyla görüşebildik bu bayram eş dost akrabalarla. Oğlumun yabancı kaygısı azaldı en çok da bu beni mutlu etti. Akranlariyla birkaç yaş büyük abla abilerle eğlenerek vakit geçirdi.
Ara ara zorlandığım anları paylaşmak istedim. Ebeveynlerin tercihini eleştirmek ya da değerlendirmek için yazmıyorum herkesin kararına saygım var O öyle yapıyorsa vardır nedeni diyerek yaklaşırım.
Televizyon, telefon alışkanlığı yok sadece kendi fotoğrafına bakar ara sıra. Çizgi film reklam vs izletmedik henüz. Bizim tercihimiz iki, iki buçuk yaşına kadar mümkün olduğunca ekrandan uzak tutmaktı. Neyse ki fazla ilgilenmiyor ortamda izleyen çocuklar olsa da oyuncaklarla oynamaya devam ediyor. Ama yeme içme konusu beni biraz zorluyor. Şekerli gıdalar, paketli gıdalar tüketmedigimiz için alışık değildi. Şimdi gördüğünde istiyor yanında biri yiyorsa bende demeye başladı. Özellikle baklavayı tanıması hiç iyi olmadı. Neyseki evde çok tuketmedigimiz için gelip geçici diye fazla direnmedim.
Büyüdükçe dışarıda daha fazla sosyal hayata karışacak gördüğünü merak edip isteyecek bu beni düşündürüyor ben evde ne kadar dikkat etsem de çocuk illa ki canı isteyecek. Elbette konuşarak anlatıyorum şimdiden ama bazen de çaresiz hissediyorum. Şu lafları duymaktan sıkıldım:
Sende çok abartıyorsun şeker yemeyen çocuk mu olur
Telefonu bilmeyen çocuk mu var bu devirde
Bırak yesin bir kereden birşey olmaz
Nereye kadar vermeyeceksin ki.....
Gibi gibi cümlelerden bezdim. Eşimin de benimde ailelerde genetik hastalıklar var çoğu da beslenme tarzı ile ilişkili. Hiç kimse çocuğunun hasta olmasını istemez elbette. Ben alışkanlık kazandırmak istiyorum. Ağzına sürmesin demiyorum ama yediğinde onun kendine bir faydası olmadığını bilsin daha sağlıklı beslensin diye uğraşıyorum.
Benzer düşünceleri olan var mı? Zorlanıyor musunuz neler yapıyorsunuz?
Ben bu konularda biraz katıyım sanırım, hiç lafımı esirgemem. Bana söylediklerinde duyar gecerim ama konu çocuğumla ilgiliyse lafımı hiç esirgemem direk söylerim. Benim kızım teması seven biri değil, tanımadığı birini görünce boynuma sarılıp kafasını gömüp başlıyor ağlamaya. Onunla ilgilenilsin hiç istemiyor. O konuda çok zorlandım. Ortama biri girince onla hiç muhattap olmayacak bakmayacak böle biraz sonra kızım yavaş yavaş alışıp kucağımdan iniyor ortalıkta dolanıyor. Benim en zorlandığım yeni biri gelince kolundan tutup sevmeye çalışıp para vermeye çalışanlar olmasıydı. Bende direk soyledim hep teması sevmiyor diye. Çok yabani diyenlere de yabani olmak bazen iyidir tanımadığı insanlara gitmez dedimIki yıldır pandeminin gölgesinde bayramlar geldi geçti. Ağız tadıyla görüşebildik bu bayram eş dost akrabalarla. Oğlumun yabancı kaygısı azaldı en çok da bu beni mutlu etti. Akranlariyla birkaç yaş büyük abla abilerle eğlenerek vakit geçirdi.
Ara ara zorlandığım anları paylaşmak istedim. Ebeveynlerin tercihini eleştirmek ya da değerlendirmek için yazmıyorum herkesin kararına saygım var O öyle yapıyorsa vardır nedeni diyerek yaklaşırım.
Televizyon, telefon alışkanlığı yok sadece kendi fotoğrafına bakar ara sıra. Çizgi film reklam vs izletmedik henüz. Bizim tercihimiz iki, iki buçuk yaşına kadar mümkün olduğunca ekrandan uzak tutmaktı. Neyse ki fazla ilgilenmiyor ortamda izleyen çocuklar olsa da oyuncaklarla oynamaya devam ediyor. Ama yeme içme konusu beni biraz zorluyor. Şekerli gıdalar, paketli gıdalar tüketmedigimiz için alışık değildi. Şimdi gördüğünde istiyor yanında biri yiyorsa bende demeye başladı. Özellikle baklavayı tanıması hiç iyi olmadı. Neyseki evde çok tuketmedigimiz için gelip geçici diye fazla direnmedim.
Büyüdükçe dışarıda daha fazla sosyal hayata karışacak gördüğünü merak edip isteyecek bu beni düşündürüyor ben evde ne kadar dikkat etsem de çocuk illa ki canı isteyecek. Elbette konuşarak anlatıyorum şimdiden ama bazen de çaresiz hissediyorum. Şu lafları duymaktan sıkıldım:
Sende çok abartıyorsun şeker yemeyen çocuk mu olur
Telefonu bilmeyen çocuk mu var bu devirde
Bırak yesin bir kereden birşey olmaz
Nereye kadar vermeyeceksin ki.....
Gibi gibi cümlelerden bezdim. Eşimin de benimde ailelerde genetik hastalıklar var çoğu da beslenme tarzı ile ilişkili. Hiç kimse çocuğunun hasta olmasını istemez elbette. Ben alışkanlık kazandırmak istiyorum. Ağzına sürmesin demiyorum ama yediğinde onun kendine bir faydası olmadığını bilsin daha sağlıklı beslensin diye uğraşıyorum.
Benzer düşünceleri olan var mı? Zorlanıyor musunuz neler yapıyorsunuz?
Ay insallah canim valla kolay cikarAh canım ya kolay çıksın sizinki. Bayram ziyaretlerinde müsait oda arıyoruz meme molası için
Etkileşim sayesinde oğlumda da olumlu gelişmeler oldu sosyal ortama alışmaya başladı. Gittiği yerlerde evdeki gibi rahat değil haliyle ilk kez ortama giriyorlar. Eve gelince hareketleniyor. Ya da yakın zamanlarda aynı kişileri görürse daha rahat oluyor.Ben de bugün tam bu konular hakkında yazmak için girmiştim. Hemde bayadır girmemistim, gelişmeleri okuyayım diyordum
Bizim de bayrami hissettiğimiz ilk bayram oldu diyebilirim. Pandemi başlayalı annem-kayinvalidem hariç misafirliğe gitmedim/gelmediler. Bunu bozmuş olduk. Oğlum cana yakın bir çocuk, yadirgama yaşamadık ama bahsettiğin bazı konularda biz de sıkıntı yaşadık. Yani elestirildigim yönler oldu, bazen sinirime dokunsa da gülüp geçmeye çalıştım. Mesela ben de oğlum düştü mü hemen koşmam, ani tepkiler vermem, gözüm üzerinde ama sakin bir anneyim, bu garipsendi. Yada konuşma mevzusu açıldı, bu da hassas noktam ya bazen üzdü. Bıcır bıcır bir çocuk değil, belki bı anda olacak bilmiyorum, ama ilerleme her gün görüyorum ve bu misafirlerde daha hızlandı. Yani bizde pandeminin acı kisimlarindan biri de bu oldu demek. Neyse. Sen bu çocukla az mı konuşuyorsun diyen de oldu yani
Ben anne olmadan önce bazen istemsizce içimden elestirdigim olurdu ama anne olduktan sonra bu değişti ben de, annelerin yöntemlerine saygı duyuyorum ve yardım istemedikçe yada sormadikca karismiyorum. Aynısı istiyorum ama toplumumuzun huyu bu sanırım. Bazen annelik yaristiriliyor gibi hissetmedim değil bu ziyaretlerde.
Sizin örnekte de mesela TV konusunda ben de sizin gibi düşünüyorum, açmak istememeni iyi anlıyorum. Ama ben uygulayamadim malesef, az da olsa hayatımızda varacaba bu yüzden mi az konuşuyor diye yiyip bitiriyorum kendimi.
Artilariyla eksikleriyle bizde de bayram böyle gecti. Ay uzun yazdim, özlemişim burayı.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?