Kızlar belki hatırlayan vardır, geçenlerde annemle ilgili biraz içimi dökmüştüm, hala aramıyor ben de aramadım hiç. Çok kırgınım, ortada bu kadar büyütecek bir şey yokken ne evime geldi ne aradı.
Bugün babamla konuşurken babama dedim hamile olduğumu öğrendiği halde aramaması çok içime oturdu unutamıyorum. Babam da o aramıyorsa sen ara, açmazsa bir daha ara dedi.
Ben de çok sinirlendim, ağlamaya başladım, aramicam baba dedim, herkesin hamileliği kıymetliydi de benimki mi kıymetsiz sadece dedim
İlk gebeliğimde söyledim, hıı hayırlı olsun dedi geçiştirdi, hamileyken abimlere gitmiştik, abimin karısının ailesi geldi yedi içti hepsi, bir bardak bile kaldırmadan gittiler, annem de bana kalk yengene yardım et diyordu, o zaman bile zoruma gitmişti, abimin karısı hamileyken de değilken de biz ona bir bardak bile elletmedik.
Benim doğumuma yakın abimin karısının hamile olduğunu öğrendik, annem gülerek oynayarak şarkı söyledi videoya çekti herkese gönderdi gelinim hamile diyerekten
Doğum için yanıma geldi, geliniyle konuşuyordu onun hamileliğiyle ilgili şu cümleyi kurdu “son günlerde beni tek mutlu eden haber bu oldu” dedi, düşünün benim doğumuma gelmiş ama onu tek mutlu eden şey gelininin hamile olması...
onun hamile olduğunu öğrendiklerinde babamı sıkıştırdı, o kız kurutma makinası istiyordu hemen para gönder hamilelik hediyesi alsınlar dedi babam üç bin lira gönderdi onlara hamilelik hediyesi.
Ama şimdi annem beni hayırlı olsun demek için bile aramadı, inanılmaz zoruma gidiyor düşündükçe içim acıyor.
En acısı da biz anneme bunları söyleyince bize kıskanç diyor size hiç mi yapmadım diyor hemen küsüyor ağlıyor...
Her gece kızımı uyuturken hep bu düşüncelere dalıyorum