kizlar dün gece bir aglama krizine girdim sormayin. herkes uyuyordu evde ben de biraz kendi basima oturayim kafa dinleyeyim dedim ki aglama geldi . sebep olarakta ya oglum gibi hissedemezsem ya oglum gibi sevemezsem, yok iste nasil bakcam sanki cocuguma kendim bakmadim sonucta 2. ama iste zorluklari biliyor olmakta zormus. ilkinde bilinmezlik oluyor simdi biliyorum tabi ne yasayacagimi . ay boyle sacma sapan dysununce cok sacma evet ama hic bag kuramadim kizimla yazik. cocugumla tek ilgilenen oglum her sabah konusur onunla iletisim kurar
ama ben neden boyleyim bilemiyorum tecrubeli anneler 3. cocuk bekleyenler bir yrdimci olun nolur gecici degil mi bu hisler yani dogunca onuda ayni ilk cocugum gibi sevecegim
yoksa bende mi tuhaflik var