- 23 Aralık 2015
- 200
- 222
- 103
- 39
geçmiş olsun ve gözünüz aydın,ilk bebekti sanırım.zor olmuş sizinki de ama bebeği alınca dünyalara değiyor,Allah bağışlasın ikinizin de iyi olmasına sevindimKızlar doğumdan bu yana 11 gün geçti ancak doğum hikayemi yazabiliyorum.
Çok. Ama çok zor bir normal doğum yaptım bir daha asla kalkışmam sanırım normal doğum için. Herkes doğurmuş nerdeyse o nedenle rahat yazabilecegim.
9 ağustos sabah 7 de bir takım işhal bağırsak sancısı tarzın da bir ağrıyla uyandım yarım saatte bir vuruyordi ama güzelce giriyordu ağrı. Bir gece önce usuttum. Heralde diye düşündüm ciddiye almadım. Ama. Bir türlü geçmedi, doktoruma da. Haber vermedim gece 12 ye kadar o şekilde evde dolana dolana 8 dakikada bir e düşene kadar bekledim ama süreç canımı çok yakmaya başlamıştı. Gece 12 hastaneye gittik 3cm açıklığım. Olduğunu söylediler ama benim. Karnım aşağı da inmemisti eve git bekle siklasinca gel dediler. Gece 3e kadar dayanabildim. Ancak çünkü inanılmaz zorluyor du sancılar tekrar hastaneye gittik nst de sancıları 108 e kadar vuruyor ve duzenliydi hemşire 4, cm dedi ve yatisim yapıldı.
Çocuk aşağı inmeden sancılarım. Başlamıştı çok mudehaleli Nişanim suyum çocuğun aşağı indirilmesi dahil tüm süreçleri doktor ve ebeler kendisi elleriyle yaptı. Bir elleri vajinada bir elleri karnımda sürekli bu pozisyonda idim.
Doktorum. Epidural karşıtı ve epidural alırsam doguramauacagimi düşündüğü için yaptırmadı. Hiç yatamadım. Oturamadim gece 3 ten doğurduğu saat ayın 10 u öğlen 13.40 a kadar hastane koridorunda yürüyüş sancı gelince yere çöküş ve sağa sola sallanma şeklinde geçirmem istendi. Perişan oldum artık 25. Saatten sonra ben 8 cm açıklık ta epidural diye öluyorum yardim edin diye bağırarak bir şekilde epidural bahlattim 8 cm açıklık ta bir saat kadar nefes aldırdi. Bana sonra doktorum. Epidural in etkisinin geçirilmesini istemiş bir anda sancılar çok şiddetli gelmeye başladı ve halen yürü çök squat pozisyonuna devam ediyorduk. Hiç halim. Kalmamıştı doktorum. Çocuğun aşağı indiremedigimi söyleyip bana ikin her defasında aikin dedi. Ama 30. Saatten sonra artık. Asla gücüm kalmamıştı ve ben neredeyse üç dakikada bir muayene ediliyordum. Ve o muyaneler ömrümden ömür alıyordu.
En sonunda odada ki son muayene de ikinmaya çok. Zorladım ve Doğum haneye yürüyerek merdiven çıkarak gidersem çocuğun ancak. İneceğini 10 cm açıklığa ulaştığım ama çocuğu asa itemediğimi soyleyincr doktor ben odada doğuracağm yapabilir miyiz dedim. Doktor yaparız dedi doktorum Aynur simur kayseri dünyam hastanesi.
Ve bir çok kişinin yardımıyla sedyede odada oğlumu kucağıma aldım. Kesisiz dikişsiz doğum 38+0 bir yerde sıyrık olduğu için teğel yaptım dedi doktor onu. Bile hissetmedim tüm. Bedenim deki ağrılar açılardan. Ben öldüm ve dirildim o gün hayatımın en unutamayacağım günü oldu sadece bebeğimi kucağıma aldığım için değil her anlamda ölümü hissettiğim için.
Odada doğurdum 49 cm 2720 gr, bir gün sonra bebeğimi anne karnında aldığı enfeksiyon dan dolayı yoğun bakıma aldılar beş gün o şekilde sütümü sahip yoğun bakım. Kapısına bıraktım hamd olsun bugün oğlum yanımda uyuyor.
Bir daha asla normal doğum düşüncesi yanından bile geçemem.
Çok syressli üzüntülü günler geçirdiğim için günüm gelmeden bebek aşağı inmeden doğumun başladığını düşünüyorum
Doğduğundan itibaren varsa göz yaşı kanalı tıkanıklığından dolayı olabiliyormuş, masaj veriyorlar. Bizim sonradan oldu ve içinde kıl gibi bişey görmüştüm birkaç gündür o yüzden enfeksiyon olabileceğini düşündü herhalde göz doktoru, onun verdiği antibiyotikli damlayı damlattım geçti çapaklanması, lokal etkili olduğu için çok takılmamıştım ama ilaç sonuçta şimdi bi üzüldüm önce anne sütü mü deneseydim diyeBenim bebeğimde de çapak var. Dr damla verdi ama sağlık ocağında aile hekimim hemen kullanma kaynamış ılımış suyla temizle bir süre geçmezse kullanırsın demişti. Ben çapaklandıkça siliyorum sonra serçe parmağımla göz pınarına masaj yapıyorum
Siliyorum ben de zaten ama yine olusuyor gün içerisinde birkaç saat sonra anlamadım. Diğer gözde yok. Masaji da deneyeyim olmadi
Ah bacım neler deniyorum da yine bir şey yok. Artık pazartesi sezaryen diyecek bence doktorum. Bu kadar bekleyip normal doğuramamak biraz üzecek ama hayırlısı buymuş diyeceğim. Artık sıcaklarda çekilmiyor.Bence agri giriyorsa yurumeye devam et, o dogumu tetikler
Kızımda preeklampsi geçirdim çok hastaydım şuan o zamanın daha fazlasi hastayım kızım her geçen gün daha fazla etkileniyor garibim bebek sesini bile çıkarmıyor ablası daha fazla tepki vermesin diyeHiç üzmeyin kendinizi çok normal kıskanması vallahi benim 10 yaşındaki kocaman kıZımın bile hissediyorum kıskançlığını 10 yıllık sultanlığı bitti tabi
İkiside bebek canım çok masumlar yaa yarın memlekete gideceğiz babik gelmesin diye ağlıyor Allah'ım memleket dönüşü muhakkak destek alicaz inşallah canımÇok normal canım kim ister sevdiğini paylaşmayı. O da bebek zaten dahaBence de bir oyun terapistinden destek alırsanız hem size nasıl davranmanız gerektiği konusunda destek olur hem de kızın terapi esnasında enerjisini boşaltır rahatlar.
Gazinda yardımcı olabilir ama sonuçta baharat bir damlası bile onun midesini yakar ve alerjiyi tetikler ben senin için söylüyorumVerdim valla kendim de içtim koskoca bi kaşık içmedi ki. Çk ile verdim yarısını döktük falan derken amca yarım çk içti. 1 defa verdik sürekli verilecek bir şey değil sonuçta
Sıcaktan isilik olmuştur canım çocuk.
Rowletcim bu benim 2. Bebem biliyosun. Ilkini de knseden yardim almadan buyuttum 4 yas 7 aylik. Bunda da kmse yardim etmiyo. Bugun sabah 4 te uyandi oglen 2 ye kadar kucagimda memede 2 3 dk ara ara ne uyuduysa o. Sabah 11 de oglum gormesin diye dondum yuzumu camdan disari icim cikana kadar agladim benim neyimeymis yetemiyorum diye. Atlas o kadar agliyo ki sesi kisiliyo. Acikinca pat die bi anda cildirip aglamaya basliyo. Bezi degistriyorum agliyo banyi yaptiriyorum agliyo. Mama yapmak icin 2 dk kucagimdan koyyorum agliyo. Daha once yapmisim ben yetemezsem km yeticek dimi. Ama lohusa kafasi bambaska. Merak etme senin bebegine ancak sen yetebilirsin. Gecicek bunlar. Daha once gecti biliyorum. O umuda tutunuyorumKendimi çok yetersiz görüyorum. Bebeğime bakamıyor gibi hissediyorum. Çok üzülüyorum. Ağlayınca susturamıyorum. Derdine derman olamıyorum. Yani kötü bir anne gibiyim.üstünü değiştirirken bile çok ağlıyor. Sanki canını yakıyorum gibi bağırıyor. Gerçekten canını mı yakıyorum acaba? Bilmiyorum. Of çok kötü hissediyorum kendimi.
Uyuyursa dogum sancisi degildir. Benmki uyutmamistiKızlar öyle olmasını istediğim için mi öyle hissediyorum bilmiyorum ama,sanki bebek aşağı iner gibi bı hareketler yaptı sonra anüsümde ve göbek altımda ağrı (biraz can yakıcı) hissediyorum,birşeylerin başlangıcı mı sizin söylediğiniz uygulamayı da indirdim ordan da takip ediyorum kendimi,ama ilkinde bana 3gun suni sancı verip hiç acilmam olmayarak bana işkence yaptıkları için hafızam doğum yaptığım günü dakika dakika hatirlayamiyor,sizce birşeyler başlamış mi?? Bir de şimdi yatarsam uyursam olan ağrım da gider mi!??!? Uyanık mi kalayım uyuyayım mi!?!???
Hayirli olsun canim allah anali babali buyutsunKızlar mesajları okuyamadım. Haber vermek için bi yazayım dedim çok şükür evladımı aldım kucağıma 1 gibi verdiler suni 6 gibi doğumum oldu . İkimiz de iyiyiz çok şükür. Sadece biraz ağrılarım var . Burç ağrısı dedikleri bi ağrı imiş . En kısa zamanda mesajları okuyup doğum hikayemi anlatıcm inşaallah
Bu arada 3750 kg boy 53 cm .
Cok perisan etmisler seni. Benimki de 8 cmde daha yukardaydi bebek ama iki uc ikinmayla inmisti. Seni 4 cmde epidural verip rahatlatsaydi aynur hanim bu kadar zor olmazdi. Bu doktorlarin epidural karsitligi kadar sacma bisey var mi acaba. Bu kadar.mudahale ediceksen bi epidurali mi layik gormuyosun. Cok gecmis olsun canim.Kızlar doğumdan bu yana 11 gün geçti ancak doğum hikayemi yazabiliyorum.
Çok. Ama çok zor bir normal doğum yaptım bir daha asla kalkışmam sanırım normal doğum için. Herkes doğurmuş nerdeyse o nedenle rahat yazabilecegim.
9 ağustos sabah 7 de bir takım işhal bağırsak sancısı tarzın da bir ağrıyla uyandım yarım saatte bir vuruyordi ama güzelce giriyordu ağrı. Bir gece önce usuttum. Heralde diye düşündüm ciddiye almadım. Ama. Bir türlü geçmedi, doktoruma da. Haber vermedim gece 12 ye kadar o şekilde evde dolana dolana 8 dakikada bir e düşene kadar bekledim ama süreç canımı çok yakmaya başlamıştı. Gece 12 hastaneye gittik 3cm açıklığım. Olduğunu söylediler ama benim. Karnım aşağı da inmemisti eve git bekle siklasinca gel dediler. Gece 3e kadar dayanabildim. Ancak çünkü inanılmaz zorluyor du sancılar tekrar hastaneye gittik nst de sancıları 108 e kadar vuruyor ve duzenliydi hemşire 4, cm dedi ve yatisim yapıldı.
Çocuk aşağı inmeden sancılarım. Başlamıştı çok mudehaleli Nişanim suyum çocuğun aşağı indirilmesi dahil tüm süreçleri doktor ve ebeler kendisi elleriyle yaptı. Bir elleri vajinada bir elleri karnımda sürekli bu pozisyonda idim.
Doktorum. Epidural karşıtı ve epidural alırsam doguramauacagimi düşündüğü için yaptırmadı. Hiç yatamadım. Oturamadim gece 3 ten doğurduğu saat ayın 10 u öğlen 13.40 a kadar hastane koridorunda yürüyüş sancı gelince yere çöküş ve sağa sola sallanma şeklinde geçirmem istendi. Perişan oldum artık 25. Saatten sonra ben 8 cm açıklık ta epidural diye öluyorum yardim edin diye bağırarak bir şekilde epidural bahlattim 8 cm açıklık ta bir saat kadar nefes aldırdi. Bana sonra doktorum. Epidural in etkisinin geçirilmesini istemiş bir anda sancılar çok şiddetli gelmeye başladı ve halen yürü çök squat pozisyonuna devam ediyorduk. Hiç halim. Kalmamıştı doktorum. Çocuğun aşağı indiremedigimi söyleyip bana ikin her defasında aikin dedi. Ama 30. Saatten sonra artık. Asla gücüm kalmamıştı ve ben neredeyse üç dakikada bir muayene ediliyordum. Ve o muyaneler ömrümden ömür alıyordu.
En sonunda odada ki son muayene de ikinmaya çok. Zorladım ve Doğum haneye yürüyerek merdiven çıkarak gidersem çocuğun ancak. İneceğini 10 cm açıklığa ulaştığım ama çocuğu asa itemediğimi soyleyincr doktor ben odada doğuracağm yapabilir miyiz dedim. Doktor yaparız dedi doktorum Aynur simur kayseri dünyam hastanesi.
Ve bir çok kişinin yardımıyla sedyede odada oğlumu kucağıma aldım. Kesisiz dikişsiz doğum 38+0 bir yerde sıyrık olduğu için teğel yaptım dedi doktor onu. Bile hissetmedim tüm. Bedenim deki ağrılar açılardan. Ben öldüm ve dirildim o gün hayatımın en unutamayacağım günü oldu sadece bebeğimi kucağıma aldığım için değil her anlamda ölümü hissettiğim için.
Odada doğurdum 49 cm 2720 gr, bir gün sonra bebeğimi anne karnında aldığı enfeksiyon dan dolayı yoğun bakıma aldılar beş gün o şekilde sütümü sahip yoğun bakım. Kapısına bıraktım hamd olsun bugün oğlum yanımda uyuyor.
Bir daha asla normal doğum düşüncesi yanından bile geçemem.
Çok syressli üzüntülü günler geçirdiğim için günüm gelmeden bebek aşağı inmeden doğumun başladığını düşünüyorum
Gözünüz aydın canım çok şükür kavuşmuşsunuzKızlar mesajları okuyamadım. Haber vermek için bi yazayım dedim çok şükür evladımı aldım kucağıma 1 gibi verdiler suni 6 gibi doğumum oldu . İkimiz de iyiyiz çok şükür. Sadece biraz ağrılarım var . Burç ağrısı dedikleri bi ağrı imiş . En kısa zamanda mesajları okuyup doğum hikayemi anlatıcm inşaallah
Bu arada 3750 kg boy 53 cm .
Geçmiş olsun Zor bir doğum olmuş ama çok şükür ikinizde iyisiniz ve kavuşmuşsunuzKızlar doğumdan bu yana 11 gün geçti ancak doğum hikayemi yazabiliyorum.
Çok. Ama çok zor bir normal doğum yaptım bir daha asla kalkışmam sanırım normal doğum için. Herkes doğurmuş nerdeyse o nedenle rahat yazabilecegim.
9 ağustos sabah 7 de bir takım işhal bağırsak sancısı tarzın da bir ağrıyla uyandım yarım saatte bir vuruyordi ama güzelce giriyordu ağrı. Bir gece önce usuttum. Heralde diye düşündüm ciddiye almadım. Ama. Bir türlü geçmedi, doktoruma da. Haber vermedim gece 12 ye kadar o şekilde evde dolana dolana 8 dakikada bir e düşene kadar bekledim ama süreç canımı çok yakmaya başlamıştı. Gece 12 hastaneye gittik 3cm açıklığım. Olduğunu söylediler ama benim. Karnım aşağı da inmemisti eve git bekle siklasinca gel dediler. Gece 3e kadar dayanabildim. Ancak çünkü inanılmaz zorluyor du sancılar tekrar hastaneye gittik nst de sancıları 108 e kadar vuruyor ve duzenliydi hemşire 4, cm dedi ve yatisim yapıldı.
Çocuk aşağı inmeden sancılarım. Başlamıştı çok mudehaleli Nişanim suyum çocuğun aşağı indirilmesi dahil tüm süreçleri doktor ve ebeler kendisi elleriyle yaptı. Bir elleri vajinada bir elleri karnımda sürekli bu pozisyonda idim.
Doktorum. Epidural karşıtı ve epidural alırsam doguramauacagimi düşündüğü için yaptırmadı. Hiç yatamadım. Oturamadim gece 3 ten doğurduğu saat ayın 10 u öğlen 13.40 a kadar hastane koridorunda yürüyüş sancı gelince yere çöküş ve sağa sola sallanma şeklinde geçirmem istendi. Perişan oldum artık 25. Saatten sonra ben 8 cm açıklık ta epidural diye öluyorum yardim edin diye bağırarak bir şekilde epidural bahlattim 8 cm açıklık ta bir saat kadar nefes aldırdi. Bana sonra doktorum. Epidural in etkisinin geçirilmesini istemiş bir anda sancılar çok şiddetli gelmeye başladı ve halen yürü çök squat pozisyonuna devam ediyorduk. Hiç halim. Kalmamıştı doktorum. Çocuğun aşağı indiremedigimi söyleyip bana ikin her defasında aikin dedi. Ama 30. Saatten sonra artık. Asla gücüm kalmamıştı ve ben neredeyse üç dakikada bir muayene ediliyordum. Ve o muyaneler ömrümden ömür alıyordu.
En sonunda odada ki son muayene de ikinmaya çok. Zorladım ve Doğum haneye yürüyerek merdiven çıkarak gidersem çocuğun ancak. İneceğini 10 cm açıklığa ulaştığım ama çocuğu asa itemediğimi soyleyincr doktor ben odada doğuracağm yapabilir miyiz dedim. Doktor yaparız dedi doktorum Aynur simur kayseri dünyam hastanesi.
Ve bir çok kişinin yardımıyla sedyede odada oğlumu kucağıma aldım. Kesisiz dikişsiz doğum 38+0 bir yerde sıyrık olduğu için teğel yaptım dedi doktor onu. Bile hissetmedim tüm. Bedenim deki ağrılar açılardan. Ben öldüm ve dirildim o gün hayatımın en unutamayacağım günü oldu sadece bebeğimi kucağıma aldığım için değil her anlamda ölümü hissettiğim için.
Odada doğurdum 49 cm 2720 gr, bir gün sonra bebeğimi anne karnında aldığı enfeksiyon dan dolayı yoğun bakıma aldılar beş gün o şekilde sütümü sahip yoğun bakım. Kapısına bıraktım hamd olsun bugün oğlum yanımda uyuyor.
Bir daha asla normal doğum düşüncesi yanından bile geçemem.
Çok syressli üzüntülü günler geçirdiğim için günüm gelmeden bebek aşağı inmeden doğumun başladığını düşünüyorum
Sag ol denicem o an hicbir sey aklima gelmiyor. Sanki dunyanin sonu gelmis gibi yuzumu yikarmiscasina agliyorum cok negatif, enerjisi kotu olan biriyim. Hayatta en cok pozitif insanlara ozeniyorum.Hepimizin dilinden dökülüyor, yalnız değilsin, bunun için de ne kendini suçlu ne de birine fatura kesmek gerekmiyor. Ben her negatif söylemde 3 kez iptal derim, olumsuz düşünme delirella, gecti derim. Deneyebilirsin, iptal deyince tüm söylediklerini iptal ettiğini düşün. İnsanız günün sonunda...
Sahit oldugu tek sey bu degil ki. Hamilelikte de hep agladim. Cocuk varmus yokmus gozum gormedi. Her dusundugumde cocugumdaki anne imajimin tamamen bozuldugu ve benden korktugunu hissediyorum. Izledigim tum yollar yanlis geliyor. Herkes bebegine karsi yetersuz hissetmekten bahsediyor. Ben toddlerima karsi kendini yetersiz hissediyorum. If bilmiyorum gunun sonunda travmasiz buyuse tek istegim buMirunecim çocuklar bizim.sandiğımızdan çok daha güçlüler. Psikolojileri de öyle en ufak şeyde bozulmuyor aslında biz büyüklerden daha iyi adapte oluyorlar.her koşula. Sen ona bağırmamışsın ki hatta açıklama da yapmışsın onunla alakası olmadığına dair. Güvenli bağlanmanız neden zedelensin? Bir de ben çocukları cam fabusta büyütmeye karşıyım. İnsani yönlerimizi görmeleri bence gelişimlerini olumlu bile etkiler. Süper kahraman değil, insanız. Tabi ki bazen ağlayacağız, bazen üzuleceğiz, bazen hata yapacağız ama özür dileyeceğiz. Bunlara şahit olması güvenli baglanmaniza zarar vermez aksine onu hayata hazırlar.
Cok geçmiş olsun gozünaydın yazdıklarını okurken kendim yaşıyor gibi oldum cünkü benimde günüm gelmeden 38+2 suni ile doğum oldu bebek yukardaydı bebeğin yıkarda olması o sancılarla o hareketleri yapmaya çalışmak ve bebeği ittirmeye aşağıya inmesini sağlamak dünya da ki en zor şeydi sanırım kesinlikle bende hep ölüyprum sandım her sancı girdiğinde gözlerim karanlık baygın bi şekilde doğurdum zatrn anne olmak cok zormuş cidden benim sürecim kısa sürdü şanslıymışım senin cok uzamış ki o kadar uzamasına rağmen başarmışsın tebrik ederim şuan geçti cok şükür bebeginlesinKızlar doğumdan bu yana 11 gün geçti ancak doğum hikayemi yazabiliyorum.
Çok. Ama çok zor bir normal doğum yaptım bir daha asla kalkışmam sanırım normal doğum için. Herkes doğurmuş nerdeyse o nedenle rahat yazabilecegim.
9 ağustos sabah 7 de bir takım işhal bağırsak sancısı tarzın da bir ağrıyla uyandım yarım saatte bir vuruyordi ama güzelce giriyordu ağrı. Bir gece önce usuttum. Heralde diye düşündüm ciddiye almadım. Ama. Bir türlü geçmedi, doktoruma da. Haber vermedim gece 12 ye kadar o şekilde evde dolana dolana 8 dakikada bir e düşene kadar bekledim ama süreç canımı çok yakmaya başlamıştı. Gece 12 hastaneye gittik 3cm açıklığım. Olduğunu söylediler ama benim. Karnım aşağı da inmemisti eve git bekle siklasinca gel dediler. Gece 3e kadar dayanabildim. Ancak çünkü inanılmaz zorluyor du sancılar tekrar hastaneye gittik nst de sancıları 108 e kadar vuruyor ve duzenliydi hemşire 4, cm dedi ve yatisim yapıldı.
Çocuk aşağı inmeden sancılarım. Başlamıştı çok mudehaleli Nişanim suyum çocuğun aşağı indirilmesi dahil tüm süreçleri doktor ve ebeler kendisi elleriyle yaptı. Bir elleri vajinada bir elleri karnımda sürekli bu pozisyonda idim.
Doktorum. Epidural karşıtı ve epidural alırsam doguramauacagimi düşündüğü için yaptırmadı. Hiç yatamadım. Oturamadim gece 3 ten doğurduğu saat ayın 10 u öğlen 13.40 a kadar hastane koridorunda yürüyüş sancı gelince yere çöküş ve sağa sola sallanma şeklinde geçirmem istendi. Perişan oldum artık 25. Saatten sonra ben 8 cm açıklık ta epidural diye öluyorum yardim edin diye bağırarak bir şekilde epidural bahlattim 8 cm açıklık ta bir saat kadar nefes aldırdi. Bana sonra doktorum. Epidural in etkisinin geçirilmesini istemiş bir anda sancılar çok şiddetli gelmeye başladı ve halen yürü çök squat pozisyonuna devam ediyorduk. Hiç halim. Kalmamıştı doktorum. Çocuğun aşağı indiremedigimi söyleyip bana ikin her defasında aikin dedi. Ama 30. Saatten sonra artık. Asla gücüm kalmamıştı ve ben neredeyse üç dakikada bir muayene ediliyordum. Ve o muyaneler ömrümden ömür alıyordu.
En sonunda odada ki son muayene de ikinmaya çok. Zorladım ve Doğum haneye yürüyerek merdiven çıkarak gidersem çocuğun ancak. İneceğini 10 cm açıklığa ulaştığım ama çocuğu asa itemediğimi soyleyincr doktor ben odada doğuracağm yapabilir miyiz dedim. Doktor yaparız dedi doktorum Aynur simur kayseri dünyam hastanesi.
Ve bir çok kişinin yardımıyla sedyede odada oğlumu kucağıma aldım. Kesisiz dikişsiz doğum 38+0 bir yerde sıyrık olduğu için teğel yaptım dedi doktor onu. Bile hissetmedim tüm. Bedenim deki ağrılar açılardan. Ben öldüm ve dirildim o gün hayatımın en unutamayacağım günü oldu sadece bebeğimi kucağıma aldığım için değil her anlamda ölümü hissettiğim için.
Odada doğurdum 49 cm 2720 gr, bir gün sonra bebeğimi anne karnında aldığı enfeksiyon dan dolayı yoğun bakıma aldılar beş gün o şekilde sütümü sahip yoğun bakım. Kapısına bıraktım hamd olsun bugün oğlum yanımda uyuyor.
Bir daha asla normal doğum düşüncesi yanından bile geçemem.
Çok syressli üzüntülü günler geçirdiğim için günüm gelmeden bebek aşağı inmeden doğumun başladığını düşünüyorum
Ah o kadar tatli yazmissin ki tesekkur ederim ama keske soyledigin gibi olsa. Bu ilk degildi, cok halimi gordu. Ona karsi kendimi mahcup ve tetrsiz hissediyorum. Toleransim da yok. Gecen yemegini etrafa firlatti evde ilk kez ikisiyle yalnizdim stresliydim ona bagirdim ama korkutacak kadar. Sonra agladim. Yuzundeki korkuyu gormen lazimdi. Sozumona her seyi onun icin yapiyorum, gunun sonunda cocuguma cilgin gibi bagirip onu sindirmek icin mi yapiyorum yani ben onca seyi. Hamilelik ayagina hicbir seyiyle ben ilgilenmedim. Hep babasiylaydi. Gunden gune benden uzaklasiyor gibi geliyor. O ladar uzaklasmasina ragmen yine onunla ben uyuykm diye agliyor aksamlari. Cocugun standartlarini o kadar dusurdum ki tek istegi yanina uzanmam. Baska bir sey istemiyor gun icinde. Yattigimizda mizmiz da olsa ona sarildigimda kipirdamiyor, resmen sarilmayi birakmayayim gitmeyeyim diye nefesini tutup hazir olda beni beklermis gibi uslu kaliyor. 2 yasindaki bi cocuk annesinden bi kucak almak icin bu kadar caresiz hissetmemeli ya. Ah yine sinirim bozuldu.Sırf şu hassas düşünceye sahip olduğun için bile çocuğun o kadar şanslı ki Miruneciğim.Bu benim ilk gebeliğim ama çocuklarla ilgili bir iş yapıyorum ve bence çocuklar ebeveynlerinin sadece en iyi hallerine değil, zor zamanlarına da ara ara şahit olmalı tabi ki. Tek sıkıntı kendini suçlaması olabilir ki bunu da harika bir şekilde açıklamışsın. Gönlünü ferah tut, dengesizlik değil bu. Hepimiz insanız. Her an her şeyi doğru yapacağız diye bir kural yok.
Bebegin basi yerlestiyse suni ile dogurabilirsin .. kizimda ne acilma ne sanci ile gittim hersey hastanede basladi 41haftalikti gelecegi yoktu zorla getirdikAh bacım neler deniyorum da yine bir şey yok. Artık pazartesi sezaryen diyecek bence doktorum. Bu kadar bekleyip normal doğuramamak biraz üzecek ama hayırlısı buymuş diyeceğim. Artık sıcaklarda çekilmiyor.Hakkımızda hayırlısı
Nurtopu gibi idraryolu enf. BenziyorAh kim demisti mesanemin ayari bozuldu diye. Sisremim bozuldu benim de. Cisimi son ana kadar hossetmiyorum. Bir gidiyorum resmen 1 litre cis yapiyorum. Bugun de hepten baska bir sey. Bu sefer cisim var hem de cok var yapamiyorum. Niye boyle oluyor ya.
Bizimki 7 günlükken başladı. Damla evde duruyor ama kullanmadım hala siliyorum şimdilikDoğduğundan itibaren varsa göz yaşı kanalı tıkanıklığından dolayı olabiliyormuş, masaj veriyorlar. Bizim sonradan oldu ve içinde kıl gibi bişey görmüştüm birkaç gündür o yüzden enfeksiyon olabileceğini düşündü herhalde göz doktoru, onun verdiği antibiyotikli damlayı damlattım geçti çapaklanması, lokal etkili olduğu için çok takılmamıştım ama ilaç sonuçta şimdi bi üzüldüm önce anne sütü mü deneseydim diye
Bende onu dedim valla benım 4 cm de epidurali takmışlardı o kadar kolay bir doğumum oldu ki hiç bir travmam olmadı. Sadece doğum esnasında ebe bir kere cullandı üstüme o an nefesim kesildi o kadar. Boşu boşuna saatlerce acı cektitmişler ve normal dogumdan sogutmuşlar cok üzüldüm duyuncaRowletcim bu benim 2. Bebem biliyosun. Ilkini de knseden yardim almadan buyuttum 4 yas 7 aylik. Bunda da kmse yardim etmiyo. Bugun sabah 4 te uyandi oglen 2 ye kadar kucagimda memede 2 3 dk ara ara ne uyuduysa o. Sabah 11 de oglum gormesin diye dondum yuzumu camdan disari icim cikana kadar agladim benim neyimeymis yetemiyorum diye. Atlas o kadar agliyo ki sesi kisiliyo. Acikinca pat die bi anda cildirip aglamaya basliyo. Bezi degistriyorum agliyo banyi yaptiriyorum agliyo. Mama yapmak icin 2 dk kucagimdan koyyorum agliyo. Daha once yapmisim ben yetemezsem km yeticek dimi. Ama lohusa kafasi bambaska. Merak etme senin bebegine ancak sen yetebilirsin. Gecicek bunlar. Daha once gecti biliyorum. O umuda tutunuyorum
Uyuyursa dogum sancisi degildir. Benmki uyutmamisti
Hayirli olsun canim allah anali babali buyutsun
Cok perisan etmisler seni. Benimki de 8 cmde daha yukardaydi bebek ama iki uc ikinmayla inmisti. Seni 4 cmde epidural verip rahatlatsaydi aynur hanim bu kadar zor olmazdi. Bu doktorlarin epidural karsitligi kadar sacma bisey var mi acaba. Bu kadar.mudahale ediceksen bi epidurali mi layik gormuyosun. Cok gecmis olsun canim.
Ben de lansinoh kullanıyorum cnm. Sütün miktarına göredeğişiyo benim sütüm çok yok mesela ben de 15 dkka da en fazla 50 ml çıkıyoBenim cok yakın arkadasın bi makinesi varmıs diamond mama yazıyor üstünde onu verdi bana denedim, iyi cekti sütümü simdilik almayacagım makine bu yetmezse ilerde bakacagım, sagolasın zaten tek secenek lansinoh, hastane tipini kiraladıgımız medikaldeki kadım mamajonun makinesi var gelsin denesin beğenmezse cekimini almasın demiş bi de onu denerim olmazsa ama herkes genel olarak lansınoh diyor. Mesela 15 dk da ne kadar sağıyor lansınoh
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?