- Konu Sahibi Bir_Kucuk_Mars
-
- #39.441
Çok geçmiş olsun canım Ne diyebilirim ne söyleyebilirim Bilmiyorum çok şükür ki canınız sağ Rabbim çok güzel günler yaşatsın bundan sonra .Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Ahhh canım Rabbim korumuş sizi, Alimizi. Canınız sağ çok şükür. Bundan sonrası daha güzel olsun inşallah. Herşey zamanla yerine oturacaktır. Ağır imtihandan geçiyoruz ülkece kalbimiz sizde. Ne zaman neye ihtiyacın olursa, elimizden ne gelirse yapmaya hazırız. Kendini yalnız hissetme. Allah büyükKızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmiş olsun, okurken bile zorlanıyor insan. Neyse ki canınızı kurtarmışsınız. Korkunç bir felaket yaşadık.Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Canim ah yanında olsamda sarilsam kocaman sana..Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Tekrar çok geçmiş olsun canım. Kayıpların için çok ama çok üzgünüm.. fiziksel olarak sağlıkla birbirinizin yanında olmanız en büyük hediye. Ruhsal yaralar zamanla kapanacak belki ama çok uzun bir yol olacağı kesin. Kolaylıklar diliyorum sana..bundan sonra adım adım iyileşmenizi dilerimKızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmiş olsun canım Allah sizi birbirinize sevdiklerinize bağışladı çok zor şeyler yaşamışsınız ama Ali’n sağlıkla yanında birbirinize ilaç olacaksınız kolay değil tabi zaman alacak ama üstesinden geleceksiniz her zaman buradayız içini dökmek istediğin her an yaz bizeKızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Çok geçmis olsun allah oglunuzu size sizide ona bagişlasin bidaha kimseye böyle bir acı yaşatmasin insallah umarin biran önce eski düzeninize kavuşursunuzKızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Bizim 40dan sonra hersey dahada kötu oldu daha cok aglamaya başladi hic uyumamaya başladi gündelzeri en fazla 30dk uyuyor oda sallanarak sonrada uykusuzluktan agliyor40dan sonra durulur diyolardi bide bana halt etmişler
Canım benim çok geçmiş olsun çok şükür ki sen de eşin de bebeğin de canınızı kurtardınız. Allah bir daha göstermesin. İnşallah en kısa zamanda da yaralarımız sarılır hep beraber daha güzel günlere kavuşuruz. Öğrencilerin için de çok çok üzgünüm bir öğretmen olarak bu durum benim canımı çok yaktı. Allah rahmet eylesin o güzelim çocuklarımıza, insanlarımızaKızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Kızlar perşembe günü bebişin ameliyatı var dualarınızı bekliyorum
Ne kadar zor bir süreçten geçiyorsunuz Allah sabır versin yardım etsin. Biz burda takip ederken ne hale geldik psikolojimiz bozuldu. Öğrencilerin için de başın sağolsun çok çok acı. Ailelerine de sabırlar diliyorum.Kızlar hepinize çok teşekkür ederim, çok sormuşsunuz beni. Daha kafam yeni kendine geliyor, gözümü ne zaman kapatsam o ana gidiyorum.
Gece 3,30 gibi Ali uyandı, emzirdim uyuttum. Normalde eşim ben ve Ali oturma odasında uyuyoruz. Ben 3 ten sonra uyutup süt sağıp eşime veriyorum, bir dahaki uyanmasına o besliyor, ben de yatak odasına geçip yatıyorum o şekilde yaptık. Süt sağıp bıraktım. Geçtim yatak odasına. Eşim odada Ali ile beraber kaldı.
5 dk sonra falan eşim yatak odasına yanıma geldi. Uykum kaçtı, e bebekte indirim varmış ihtiyaç var mı dedi, bebeğe oyun halısı falan bakıyoruz. Saat 4,10 civarı. Biraz baktık bazı ürünleri sepete ekledik derken yatak bi gitti geldi, arada küçük depremler olur önce önemsemedik sadece birbirimize baktık. Sonra asıl vuruş geldi, sanki yerden bir şey tüm gücüyle bizi havaya fırlattı. Hemen yatağın yanına yere yattık, ama nasıl sallandığını kelimelerle ifade edemem. Biz yatak odasında eşimle, oğlum içerde tek başına. Ama mümkün değil hareket edemiyorsunuz. Ben Allahım diye bağırıyorum eşim oğlum diye. Sonra duvarlar düşmeye başladı, önümüzde gardırop bir gelip bir gidiyor üstümüze düştü düşecek. İçerden çatır çutur sesler geliyor, duvarlar dökülmeye devam ediyor üstümüze. Her şey bitti dedim tamam. Ve o deprem bitmek bilmedi. Hafifleyince hemen fırlayıp alinin yanına koştum, hala uyuyordu oğlum. Elime aldığım gibi kapıyı açtım aşağıya kaçan birinin eline verdim. Aşağıya götür kurtar oğlumu dediğimi hatırlıyorum. Evde arabanın anahtarını arıyoruz eşimle her yer birbirine girmiş. Sonra bulduk koşa koşa aşağı kaçtık. Ortalık ana baba günü arabayı siteden çıkartamıyoruz. Tam o sırada 6 şiddetinde bir artçı daha oldu. Herkes birbirini ezecek o derece. Ortalık yağmur göz gözü görmüyor, buz gibi. Bir şekilde çıktık siteden açık bir alana koyduk arabayı. 3 saat bekledik sonra eşimin köyüne gittik 45 dk mesafede. Ev sağlamdı eve çıktık ali perişan oldu, birkaç saat sonra 2. Deprem oldu, oraya daha yakın. Aynı ilk deprem kadar şiddetli. Eşimin köyü diz boyu kar. Dışarı kaçtık karların içinde buz gibi, bir gece arabada kaldık. Sabaha yakıt azalmış, kriz var kimsede yakıt yok. Kayseriye yola çıktıık mahşer gibi bir yol. 2 saatlik yolu 7 saatte geldik. Ali çok huysuz o günden beri, asla uyumuyor. Ben yorgunum, evden bir şey alamadık. Ne olacak bilmiyoruz. Şuan hiçbir şeysiz bir şekilde dayısının verdiği bir odada kalıyoruz. Yarına ne olacak bilmiyorum. Öğrencilerim ölmüş, gruba isimlerini yazıyorlar, sürekli ağlıyorum.
Geçmiş olsun canım ne için ameliyat olacaktı ben okumuştum mesajları ama unuttum umarım hızlıca toparlar bebişKızlar perşembe günü bebişin ameliyatı var dualarınızı bekliyorum
Takip edemedim canım ufak bir operasyondur inşallahdualarım seninle ve bebisinle olacak
Ne kadar zor bir süreçten geçiyorsunuz Allah sabır versin yardım etsin. Biz burda takip ederken ne hale geldik psikolojimiz bozuldu. Öğrencilerin için de başın sağolsun çok çok acı. Ailelerine de sabırlar diliyorum.
Geçmiş olsun canım ne için ameliyat olacaktı ben okumuştum mesajları ama unuttum umarım hızlıca toparlar bebiş
Kuzum boyle yapma bebegini düşün lütfen hepimiz de var o endise İstanbul depremi geliyo dendikce bende panik modundaym ama bize bagli bebeler var onlarda hissediyor herseyi nolur kendini salma guclu durmaya çalış. Takdir ilahi ne yazildiysa o elimizdenn bisey gelse keskeGünaydın...
Ben çok kötüyüm kızlar. Hiç uyku uyuyamıyorum sürekli enkaz altında kalacakmışım gibi hissediyorum yemek yiyemiyorum kalbim sürekli çarpıyor lütfen dua edin benim için.
İnşallah operasyon güzel geçer canım, bizi de haberdar et lütfenTeşekkürlerkasık fıtığı ameliyatı olacak , küçük bi işlemmiş ama anestezi alacak diye canım sıkılıyor açıkçası
Rabbim gönlüne ferahlık versin canım, acaba psikologla mı konuşsan bir, bir çözüm bulunur sanırsam.Günaydın...
Ben çok kötüyüm kızlar. Hiç uyku uyuyamıyorum sürekli enkaz altında kalacakmışım gibi hissediyorum yemek yiyemiyorum kalbim sürekli çarpıyor lütfen dua edin benim için.
Bu hislerle tek başına baş etmek zor geliyorsa bir uzmanla mı görüşsen canım. Zorlanıyorsun ve tüm hayatını etkiliyor sonuçta..Günaydın...
Ben çok kötüyüm kızlar. Hiç uyku uyuyamıyorum sürekli enkaz altında kalacakmışım gibi hissediyorum yemek yiyemiyorum kalbim sürekli çarpıyor lütfen dua edin benim için.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?