Dünkü savaş sırasında babasıyla da kavga ettim, ayrı yattık konusmuyoruz şu an için.
Saatlerce bir yudum bişey içsin diye uğraştım, memeyi reddedince biraz sağdım içti, heralde içecek diye sağmaya devam etmek istedim, el pompası ile de ha deyince akmıyor, çocuk susmuyor emziği bile fırlatıyor,derken çıkan sütümü de biberonla reddedince dedim sutumu istemiyor heralde. Bı mama yapayım dedim. Eşim de yanımızdan kalktı gitti. Noldu dedim mamaya karşısın ama çocuk aç nasıl susacak görmüyor musun? O da nasıl biliyorsan öyle yap dedi. Bu cümle dedim verme demenden de kötü, sonra dedim sen yaptın sen alistirdin vs diceksin. Ben çok mu istiyorum bu durumu dedim. Mutfağa geçtim ama elim ayağım boşaldı, elimdeki bardak düştü, aldım lavaboya fırlattım. Bı yerden günlerin stresini atmam gerekiyodu. İlk hafta yogunbakimdayken sagdigim sütler vardı, doktorumuz ek gidada kullanırsın verme demişti. Dün o sütlerden versene dedi. Vermiycem dedim inadına, hem de aklımda heralde bı bildiği var doktorun ek gidadamn önce verme demek istedi diye yorumlamistim. Sonra o sütler nolucak dedi, çöpe atarım yer tutuyosa dedim. O da gitti çöpe attı. Olan sutlere oldu. Sonuç olarak çocuk mamayı da içmedi.

Kendimi boktan hissediyorum.