Selam kızlar merak edenler olmuş beni, şuanda iyiyim şükür hala hastanedeyiz benim rahatsızlığım nedeniyle hala gözetim altındayız. Yaşadığım şey preklampsi değil hellp sendromu diye birşeymiş. İnternetten bakabilirsiniz. Malesef tespiti zor ve anne bebek ölümlerine neden olan birşeymiş. Dediğim gibi tansiyonlarınızı mutlaka ölçün, bir de ufak bir ağrınız olursa(benimki üst karın ağrısıydı) derhal doktora sorun ve tahliller isteyin. Gerçekten tesadüfen olan bir durum oldu 3 haftada bir tahlil yaptıran biriyim. Herşey mükemmelkrn tekrarladığımız klasik tahliller ile karaciğer, kan, enfeksiyon, herşeyin 2 hafta içinde bitmiş olduğunu gördük, bebeğim doğunca düzelmeye başladı ve bugün tamamen normale dönmüş. Sezeryanım riskliydi, kan kaybından ölme ihtimalim olacağına dair bilgilendirme yapılarak acilen alındım. 2 ünite kan verilmiş. Bu hellp sendromu bünyede başlayınca kan pıhtılaşması da hamilelik ilerleyince daha da yavaşlıyormuş. Kendi özel doktorum dahi ben yapamam bu ameliyatı dedi söylemiştim size de, devletteki doktorlar yaptı doğumumuzu.
Şuanda hastanedeki 7.günümüz. 3 gün daha burda kalıp değerlendirme devam edecek. Malesef doktor 2.hamileliği 2-3 sene yasakladı ve sonrasında da yine önermedi. Tekrarlayan bir sendrommuş ve hamile olursam ciddi takiple ilerlemem gerektiğini söyledi. Şuanda tek avantajım haftamızın ileri olması oldu.
Oğlumun kilo merak edilmiş, kendisi az derece prematüre doğdu, 2300 doğdu, çene kasları gelişmediği için emmekte zorlanıyor ve kilosu 2050’ye düştü, mamaya başlattılar ve çok az toparladı. Boyu 43 cm doğdu. Yoğun bakım, küvez, ciğer geliştirici hiçbiri olmadı. Sütüm bence faydasız çünkü burda çok ilaç alıyorum, katı beslenmem yasak sezeryan dikişlerimden ötürü. 24 saatlik bir serum aldım. Her yerimde diren kabloları, damar girişleri, sondalar vs vardı bugün son kablodan kurtuluyorum hayırlısıyla. Bebeğimin bezi aldığım ilaçların kokusuyla kokuyor. Doğumumuz tam 36+0’da sabah oldu. Gerçekten içimde kalan çok şey var bu hamileliğimde ama bunlara da şükür. Oğlum doğduktan sonra 1.5 saat daha ben ameliyat masasında kalmışım ailem eşim bebek doğdu haberine bile sevinememişler. Eşim ve annem bebeğe gidip bakmak istememişler bile, hala da eşim bebeğimize bakmadı 1 kez uzaktan baktı ve hastaneye gelip anneme istediklerimi bırakıp gidiyor. Bizi görmek istemiyor, aşırı yıpranmıştır, ki zaten şuanda yataktan uzaklaşamıyorum. Bunları anlatıyorum ama asla etkilenmenizi istemem.
Sizden ricam hergün tansiyon ölçümü ve rutin kan idrar tahlillerinizi aksatmayın. Ben hastanede yattığım gün bile işe gitmiştim o derece sağlıklıydım öylesine bebeğe bakayım diye doktora gitmiştim ama meğerse kriz geçirerek ölecek bir anne adayıymışım
hastane çantası hazırlamıştım ama fotoğrafçı, çikolatalar, kapı süsü hazırlayasım hiç olmamıştı. Şuanda koyduğum hiç bir lohusa takımını giymiyorum. Sadece pamuklu gecelik işe yarıyor, bir de depend külot bezler.