- 6 Mart 2019
- 2.732
- 5.988
- 158
O konuda haklısın, birinin paspas ettiğini başkası baş köşeye koymuyor ama aslında bu yalnızca sen inanırsan böyle. Senin değerini annen de olsa bir başkası belirlemiyor aslında. Olayı kişiselleştirdiğin veya kendini kurban gibi gördüğün sürece bu böyle sadece. Ben anneliğin kutsal olduğuna inanmıyorum. Annen annelik etmemeyi seçmiş olabilir, bu onun tercihi ve bence bunun kavgasını vermenin zamanı değil (ki sen de vermiyorsun zaten gördüğüm kadarıyla haklı olarak) ama burada konu sen değilsin. Anne kız veya kaynana gelin ilişkisi hiç değil. Bu insanlar anneanne babaanne olmak istiyorlar mı, konu o. Orada bir tercih yapmak zorundalar ve yerinde olsam, bu zorunluluğu gözlerine gözlerine sokardım. (Ki şahsen gerektiğinde sokmaktan çekinmiyorum). En önemli şey sağlıkla evladına kavuşman şu aşamada tabii ki, ondan sonra da en büyük iki sorunun eymeni okula bırakmak ve yemek olacak. İkinci gün cam silecek, ev süpürecek vs. Kondisyonda olursan ne ala ama bence olsan bile o işleri yapma, hiçbir acelesi yok. Elzem olan yemek ve okula bırakma konularına da iş durumuna göre eşin katkıda bulunamayacaksa, açık ve net bir dille talepte bulunmaktan çekinme. Sen kimseye el açmıyorsun, kimseden bir şey dilenmiyorsun. Kimse de kızına veya gelinine lütufta bulunmuyor. Bir (hatta iki) torun var ortada, o torunun sefasını sürmek isteyenler elini taşın altına sokacak. Kimseden rica etmene bile gerek yok. Anne şu iş yapılacak, senden bekliyorum. ha, yapamaz mısın? Babaannesi, senden bekliyoruz. Net. Talepkar bir tabiatın olmayabilir (normalde benim de yoktur) ama dediğim gibi, bu mesele aslında senin kişisel meselen değil. Talepler de sana ait değil zaten, yaşamsal mecburiyetler. Hayatınıza dahil olmak isteyenler bir zahmet görevini ödevini bilecek. Herkes haddini de bilsin ödevini de bilsin.