Canım doğum yapmışsın yeni gördüm gözün aydın canım benimKizlar Allah a sukur sutum var. Bebegimde hemen kapti mamisini1 ile 2 saat araliginda degisen surede surekli emdi. Suan goguslerimde hassasiyet olustu. Bu alisma surecinde bir kac gun oluyor idi degil mi? Acik tutmak cok iyi geliyor. Herhangi bir krem surmedim. Yara yok, sadece hassasiyet var, en sonki emzirmede hafif canim yandi.
Bu arada bebek hemsiresi, 24 saat olunca bebegini tekrar tartacagiz. Bir hesap var onu yapacagiz, ona gore yeterince emmis mi karar verecegiz mamaya baslicagiz ya da baslamicagiz dedi. Simdiye kadar masallah 3 defa kaka yapti. Muhtemel doyuyordur dedi. Onu da takip ediyorlar. Yeni dogum yapanlara ve yapacak olanlara yardimci bilgi
Geçer inşallah cidden çok can sıkıcıBendede var bu valla darlanıyorum hemde sürekli
Bazen bazı noktalarda yapacağımız hiç bir şey kalmıyor... Öyle olsaydı, böyle olur muydu gibi düşünceler sadece bir varsayım olarak kalıyor malesefMerhaba hanımlar,
Öncelikle üzüntümü paylaşanlara teşekkür ederim. Bebeğimi kaybedince buraya bakmaya hiç dayanamam artık sandım ama bir şekilde şimdilerde sizin emzirme, aşı, gaz konularınızı okumak, yeni pozitif doğum hikayeleri görmek yüreğime iyi geliyor. Ne güzel bir sürü mutlu aile bebek var diye huzur buluyorum. Hep böyle dileklerim vardı ama şimdi öyle gönlümün dibinden sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum ki bebeklerinize.
Lütfen benim bebeğimin talihsizliği hiçbirinizi strese sokmasına neden olmasın. Çünkü aslında çok pozitif bir doğum hikayem oldu. Ben sabah kızıma Ikea mobilyası yaptım, akşama nişanım geldi, sonra karnım “hafif” ağrımaya başlayınca yalancı sancı sandım hiç sancı çekmediğim için, hastaneyi arayınca onlar da doğurmadığımı düşündü ama bebeğin hareketi azaldığı için kontrole gittik. Meğersem 6 cm açıklığım ve 3 dakikada bir gelen düzenli 1 dakikalık sancım varmış. 1-2 saat içinde kendiliğinden 8 cme açıldı. Yani ilk doğumum olmasına rağmen az daha habersiz evde doğuran efsanelerden olacakmışım. Kısmet değilmiş.
Bebeğimin bütün doğum boyunca hiçbir stres emaresi olmadı, doğumda problem bir yapısal sorunu varmış. Literatürde örneği yok. Kendi ailemde de profesör jinekologlar var. Onların da hiç görmediği, okumadığı bir durum. Sorunu anlayabilmek için detaylı genetik tarama (normalde istemenin mümkün olmadığı detayda) ve otopsi yapılacak. Yüreğimiz yandı otopsiye karar verirken ama belki sorunu anlamak hem bize hem de başka bir bebeğe yardımcı olur diye kabul ettik.
Normal doğum için çok hazırlanmıştım ama benim başından beri net isteğim, bebek için hiç risk alınmaması ve bebek için güvenli doğum şekli seçilmesiydi. Artık biraz fazla mı hazırlandım bilmiyorum, bebeğimi iterken bile kalbi strese girmedi, yoruldum, vs. diyip tek sancı bile atlamadım, bebeğim kanalda gereksiz 1 saniye bile kalmasın diye. Ama olmayınca olmuyor işte.
Kimse bu aşamada bilemiyor ne yazık ki ama sezaryen olsaydım, bebeğin yaşama ihtimali vardı. Doktorlar doğumun, itmen çok iyiydi, hiçbir neden yoktu sezaryen düşünmek için dedi ama bilmiyorum. Belki de fazla iyi çalışmışım ya da biraz daha fazla ağrı çekseydim, belki dönerdik.
Bebeğimin kalça ve bacaklarında bilmedikleri türde bir fiziki engel kesinlikle olacaktı ama tedavisi olur muydu ne olurdu hiç bilmiyoruz. Fiziki engel dışında başka yapısal sorun var mıydı bebeğimde otopsi ile öğreneceğiz. Doktorlar eğer sezaryen olsaydı, bebeğe şans olacak olmasına rağmen, benim rahmimin büyük ihtimalle hasar alacağını ya da en kötü ihtimalle hayati tehlike yaşayacağımı düşünüyorlar.
Dünyanın en düşük bebek ölüm istatistiği olan ülkelerinden birinin en büyük, tam teşekküllü en iyi doğum performansı olan hastanesinde hayatını kaybetti bebeğim. Yaşayacak ömrü olan bebekleri hepimiz ağlayarak enkaz altından sapa sağlam çıkarken gördük. Yani aklımı kaçırmamak için zorlanıyorum, nasıl oldu da oldu.
Bütün problemlerinize öyle özeniyorum ki, kıskançlık yok hiç içimde. Başkası bana söylese inanamazdım ama yaşanabilecek en kötü şeyi yaşasam da bebeğimin olduğuna, bütün hamilelik sürecimden çok memnunum. Güzel bebeğimi ölüyken de olsa öptüm, kokladım. Karnımda aylarca her gün konuştum, hayatıma kısacık ömrüyle çok büyük anlam getirdi. Böyle acıya rağmen 1 dakikasını bile geri vermem.
Eşimle birbirimize sarılıp, destek olup, biraz daha toparlanacağız inşallah.
İki memeyi emzirip üstüne 30 cc canımGüzel dilekleriniz için herkese teşekkür ederim kızlarDün hastaneden çıktık eve geldik düzenimizi kurmaya çalışıyoruz hiç bakamadım bu günlerde buraya, Sanırım bikaç kişi kalmıştır doğurmayan diğerleri de sağlıkla bebiklerine kavuşmuştur.
Benim dikişlerdeki acılar bugün biraz geçti daha rahatım ama bebeğin gazını çıkarma altını değiştirme gibi işler eşimde , eğilemiyorum hala rahat rahat, bu sezaryen işi takım işi kesinlikle ya anne ya eş yardımsız imkansız.
Her şeyi katlanır kılan bir miniğim var ama sütüm hala inmedi belki kolostrum şeklinde geliyordur bebek emiyor kuzum üstüne düşen görevi yapıyor çalışıyor resmen ama ne emiyor anlamadım boş emiyor belki çocuk ve ben yapamıyorum görevimi gibi hissediyorum kendimi
Hemşireler de mamayla desteğe başlayın dediler. Mama desteğini ne kadar vermeniz gerektiğini nasıl anlıyorsunuz kızlar? Çiş sayısına bakıyorum şimdilik ama bu yöntem yeterli değil gibi, siz 3 günlük bebişe günde kaç ml mama veriyordunuz hatırlıyor musunuz ? Bir de hala sütünü hiç göremeyen oldu mu 3.günde?
Benimki de aynı canım, ne yapmam lazım bilmiyorum.Kızlar 13 günlüğüz geceleri zindan ediyor bize oğluşsizinde öylemi geçiyor geceler. Sanki anlıyor gece olduğunu asla uyumak istemiyor ağlıyor boş boş karnı tok oluyor gazınıda çıkarıyor be kendi uyuyor ne bizi uyutuyor Allahtan annemin yanındayım yardımcı oluyor yoksa nasıl başa çıkarım diye düşünüyorum yenidoğan böyle olurmuş diyorlar belkide bana çok geliyor bilmediğim için
Canım çok geçmiş olsun inşallah atlatırsın hemenGeçer inşallah cidden çok can sıkıcıBir de bende ürtiker çıktı onunla uğraşıyorum bacaklarım komple kabarmış durumda deli gibi kaşınıyorum. Sağ göğsümde de çıkmaya başladı şimdi. Bir an önce geçse de rahatlasam
Evet canımBiogia 5 damla tek seferde mi kullaniyorsunuz
Ben çok bişey yiyemedim ama ebe gaz yapmayacak çorbalar tüketebilirsin domates, tarhana, tavuk suyu demişti. Eşim tavuk suyu çorba aldı biraz ondan yedim. Yanına Züber gibi atıştırmalıklardan al çiğ kuruyemiş bir de onlardan atıştırabilirsin. Ben aşırı su içtim doğumdan sonra sanki çölde kalmış gibiydim. Bir de kayısı hoşafı götürmüştük onu verdi annemler ara ara onu içtim yanında çubuk kraker falan yemiştimKizlar siz sezeryan dogum sonrasi hastane de neler yediniz. Yani sivi seyler tuketmek lazimve agir beslenmemek lazim da ama sanki ben oglumda hastane de pek iyi beslenemedim bunda daha iyi olsun istiyorum.Evden neler goturdunuz mesela
Anca iner panik olma. Kuru incir ve cevize başladın mı? Mama takviyesi şu şekilde yaptim ben günde 6 defa 4 saatte bir 30 cc. Önce emzirdim sonra mama verdim bu şekilde sarılık olmadı canım. Bir de sıcak duş aldıktan sonra eğer makinen varsa bebeğin tükürüğün göğüs ucuna sürüp sağım yap her memeni en az 15 dk. Sütün inmesini hızlandırır canım bu şekildeGüzel dilekleriniz için herkese teşekkür ederim kızlarDün hastaneden çıktık eve geldik düzenimizi kurmaya çalışıyoruz hiç bakamadım bu günlerde buraya, Sanırım bikaç kişi kalmıştır doğurmayan diğerleri de sağlıkla bebiklerine kavuşmuştur.
Benim dikişlerdeki acılar bugün biraz geçti daha rahatım ama bebeğin gazını çıkarma altını değiştirme gibi işler eşimde , eğilemiyorum hala rahat rahat, bu sezaryen işi takım işi kesinlikle ya anne ya eş yardımsız imkansız.
Her şeyi katlanır kılan bir miniğim var ama sütüm hala inmedi belki kolostrum şeklinde geliyordur bebek emiyor kuzum üstüne düşen görevi yapıyor çalışıyor resmen ama ne emiyor anlamadım boş emiyor belki çocuk ve ben yapamıyorum görevimi gibi hissediyorum kendimi
Hemşireler de mamayla desteğe başlayın dediler. Mama desteğini ne kadar vermeniz gerektiğini nasıl anlıyorsunuz kızlar? Çiş sayısına bakıyorum şimdilik ama bu yöntem yeterli değil gibi, siz 3 günlük bebişe günde kaç ml mama veriyordunuz hatırlıyor musunuz ? Bir de hala sütünü hiç göremeyen oldu mu 3.günde?
Ben geçen ay ilk maaşımı aldim hemen yatti. Hastaneden aldığım raporu hemen müşavire attım sisteme girişini yaptı maaşımı aylık olarak almak istiyorum dedim ona göre giriş yapılıyormus. Ay başı da maaşım yattı e devlette tanımlı olan hesabıma sgk dan. Endevlet üzerinden takip edebilirsin yatıp yatmadigini bu arada.Kızlar doğum ücretini alan var mı yada süreç hakkında bilgisi olan. BBen SGK yi aradigimda hastanenin giriş yapması gerekiyo dediler hastaneyle görüştüm faturalandırma ancak Nisan başında yapilir o zaman sisteme düşer dedi. İşleyiş doğru mu acaba. İşyerine bildirim için doğum kağıdı vermem gerekir mi. SGK da çalışanlar sağolsun bilgi veriyo ama o bilgi doğru mu değil mi kendileri de emin konusmuyolar insan tereddüt ediyo.
Kendi nasıl isterse öyle uyuyor canım bazen memede uyuyor bazen emiyor gazını çıkarıyorum reflü yatağına koyuyorum biraz pış pış yapıyorum dalıyor. Bazen de emzirdikten sonra göğsüme yatiriyorum gazını çıkarırken pış pış yaparken uyuyor. Bir de uyanıksa keyfi yerindeyse zorlamiyorum ben uyuması için artık algıları açıldığı için uyanıklık süreleri artmaya başladıKızlar bebişleri nasıl uyutuyosunuz? Şuan mesela 11den beri uyanık altı temiz gaz çıkardı karnı da tok uyumuyor. Ana kucağındayken gözleri gitti bi ara yatağına aldım 5 dk sonra uyandı hemen. Geceleri genelde emzik+beyaz gürültü ya da pış pış sesiyle uyutuyorum. Şimdi de ona alıştı sanırım gündüz de mi onu istiyor anlamadım. Bu sefer kendimi kötü hissediyorum hep emzik verince ya da ses açınca. Kundağı da hiç sevmiyor tepine tepine çıkıyor bi şekilde içinden zaten. Siz ne yöntemler deniyosunuz?
Canım arkadaşım, acını, bebeğine olan sevgini iliklerime kadar hissettim. Dualarımdasın. Allahım şu mübarek günlerde gönlünüzü ferahlatacak bir nefes aldırsın size. Zor, çok zordur tahmin bile edemiyorum. Ne kadar güçlüsün. Hayatının bundan sonraki süreci için bol bol dua edeceğim, iyi ol…Merhaba hanımlar,
Öncelikle üzüntümü paylaşanlara teşekkür ederim. Bebeğimi kaybedince buraya bakmaya hiç dayanamam artık sandım ama bir şekilde şimdilerde sizin emzirme, aşı, gaz konularınızı okumak, yeni pozitif doğum hikayeleri görmek yüreğime iyi geliyor. Ne güzel bir sürü mutlu aile bebek var diye huzur buluyorum. Hep böyle dileklerim vardı ama şimdi öyle gönlümün dibinden sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum ki bebeklerinize.
Lütfen benim bebeğimin talihsizliği hiçbirinizi strese sokmasına neden olmasın. Çünkü aslında çok pozitif bir doğum hikayem oldu. Ben sabah kızıma Ikea mobilyası yaptım, akşama nişanım geldi, sonra karnım “hafif” ağrımaya başlayınca yalancı sancı sandım hiç sancı çekmediğim için, hastaneyi arayınca onlar da doğurmadığımı düşündü ama bebeğin hareketi azaldığı için kontrole gittik. Meğersem 6 cm açıklığım ve 3 dakikada bir gelen düzenli 1 dakikalık sancım varmış. 1-2 saat içinde kendiliğinden 8 cme açıldı. Yani ilk doğumum olmasına rağmen az daha habersiz evde doğuran efsanelerden olacakmışım. Kısmet değilmiş.
Bebeğimin bütün doğum boyunca hiçbir stres emaresi olmadı, doğumda problem bir yapısal sorunu varmış. Literatürde örneği yok. Kendi ailemde de profesör jinekologlar var. Onların da hiç görmediği, okumadığı bir durum. Sorunu anlayabilmek için detaylı genetik tarama (normalde istemenin mümkün olmadığı detayda) ve otopsi yapılacak. Yüreğimiz yandı otopsiye karar verirken ama belki sorunu anlamak hem bize hem de başka bir bebeğe yardımcı olur diye kabul ettik.
Normal doğum için çok hazırlanmıştım ama benim başından beri net isteğim, bebek için hiç risk alınmaması ve bebek için güvenli doğum şekli seçilmesiydi. Artık biraz fazla mı hazırlandım bilmiyorum, bebeğimi iterken bile kalbi strese girmedi, yoruldum, vs. diyip tek sancı bile atlamadım, bebeğim kanalda gereksiz 1 saniye bile kalmasın diye. Ama olmayınca olmuyor işte.
Kimse bu aşamada bilemiyor ne yazık ki ama sezaryen olsaydım, bebeğin yaşama ihtimali vardı. Doktorlar doğumun, itmen çok iyiydi, hiçbir neden yoktu sezaryen düşünmek için dedi ama bilmiyorum. Belki de fazla iyi çalışmışım ya da biraz daha fazla ağrı çekseydim, belki dönerdik.
Bebeğimin kalça ve bacaklarında bilmedikleri türde bir fiziki engel kesinlikle olacaktı ama tedavisi olur muydu ne olurdu hiç bilmiyoruz. Fiziki engel dışında başka yapısal sorun var mıydı bebeğimde otopsi ile öğreneceğiz. Doktorlar eğer sezaryen olsaydı, bebeğe şans olacak olmasına rağmen, benim rahmimin büyük ihtimalle hasar alacağını ya da en kötü ihtimalle hayati tehlike yaşayacağımı düşünüyorlar.
Dünyanın en düşük bebek ölüm istatistiği olan ülkelerinden birinin en büyük, tam teşekküllü en iyi doğum performansı olan hastanesinde hayatını kaybetti bebeğim. Yaşayacak ömrü olan bebekleri hepimiz ağlayarak enkaz altından sapa sağlam çıkarken gördük. Yani aklımı kaçırmamak için zorlanıyorum, nasıl oldu da oldu.
Bütün problemlerinize öyle özeniyorum ki, kıskançlık yok hiç içimde. Başkası bana söylese inanamazdım ama yaşanabilecek en kötü şeyi yaşasam da bebeğimin olduğuna, bütün hamilelik sürecimden çok memnunum. Güzel bebeğimi ölüyken de olsa öptüm, kokladım. Karnımda aylarca her gün konuştum, hayatıma kısacık ömrüyle çok büyük anlam getirdi. Böyle acıya rağmen 1 dakikasını bile geri vermem.
Eşimle birbirimize sarılıp, destek olup, biraz daha toparlanacağız inşallah.
Ne güzel bir teslimiyet tevekkül hali var üstünüzde rabbim sabrinizi çok ama çok versin şimdi size cennette refaket edecek bir miniginiz var yazması kolay ama yaşaması çok zor şeyler ne desek anlamsız sağlıkla en kısa zamanda rabbim nasip etsin sizede kucaginiz dolsun dünyada görecek günü yokmuş Rabbimin takdirir hepsi kalbinize daynamangucu diliyorumMerhaba hanımlar,
Öncelikle üzüntümü paylaşanlara teşekkür ederim. Bebeğimi kaybedince buraya bakmaya hiç dayanamam artık sandım ama bir şekilde şimdilerde sizin emzirme, aşı, gaz konularınızı okumak, yeni pozitif doğum hikayeleri görmek yüreğime iyi geliyor. Ne güzel bir sürü mutlu aile bebek var diye huzur buluyorum. Hep böyle dileklerim vardı ama şimdi öyle gönlümün dibinden sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum ki bebeklerinize.
Lütfen benim bebeğimin talihsizliği hiçbirinizi strese sokmasına neden olmasın. Çünkü aslında çok pozitif bir doğum hikayem oldu. Ben sabah kızıma Ikea mobilyası yaptım, akşama nişanım geldi, sonra karnım “hafif” ağrımaya başlayınca yalancı sancı sandım hiç sancı çekmediğim için, hastaneyi arayınca onlar da doğurmadığımı düşündü ama bebeğin hareketi azaldığı için kontrole gittik. Meğersem 6 cm açıklığım ve 3 dakikada bir gelen düzenli 1 dakikalık sancım varmış. 1-2 saat içinde kendiliğinden 8 cme açıldı. Yani ilk doğumum olmasına rağmen az daha habersiz evde doğuran efsanelerden olacakmışım. Kısmet değilmiş.
Bebeğimin bütün doğum boyunca hiçbir stres emaresi olmadı, doğumda problem bir yapısal sorunu varmış. Literatürde örneği yok. Kendi ailemde de profesör jinekologlar var. Onların da hiç görmediği, okumadığı bir durum. Sorunu anlayabilmek için detaylı genetik tarama (normalde istemenin mümkün olmadığı detayda) ve otopsi yapılacak. Yüreğimiz yandı otopsiye karar verirken ama belki sorunu anlamak hem bize hem de başka bir bebeğe yardımcı olur diye kabul ettik.
Normal doğum için çok hazırlanmıştım ama benim başından beri net isteğim, bebek için hiç risk alınmaması ve bebek için güvenli doğum şekli seçilmesiydi. Artık biraz fazla mı hazırlandım bilmiyorum, bebeğimi iterken bile kalbi strese girmedi, yoruldum, vs. diyip tek sancı bile atlamadım, bebeğim kanalda gereksiz 1 saniye bile kalmasın diye. Ama olmayınca olmuyor işte.
Kimse bu aşamada bilemiyor ne yazık ki ama sezaryen olsaydım, bebeğin yaşama ihtimali vardı. Doktorlar doğumun, itmen çok iyiydi, hiçbir neden yoktu sezaryen düşünmek için dedi ama bilmiyorum. Belki de fazla iyi çalışmışım ya da biraz daha fazla ağrı çekseydim, belki dönerdik.
Bebeğimin kalça ve bacaklarında bilmedikleri türde bir fiziki engel kesinlikle olacaktı ama tedavisi olur muydu ne olurdu hiç bilmiyoruz. Fiziki engel dışında başka yapısal sorun var mıydı bebeğimde otopsi ile öğreneceğiz. Doktorlar eğer sezaryen olsaydı, bebeğe şans olacak olmasına rağmen, benim rahmimin büyük ihtimalle hasar alacağını ya da en kötü ihtimalle hayati tehlike yaşayacağımı düşünüyorlar.
Dünyanın en düşük bebek ölüm istatistiği olan ülkelerinden birinin en büyük, tam teşekküllü en iyi doğum performansı olan hastanesinde hayatını kaybetti bebeğim. Yaşayacak ömrü olan bebekleri hepimiz ağlayarak enkaz altından sapa sağlam çıkarken gördük. Yani aklımı kaçırmamak için zorlanıyorum, nasıl oldu da oldu.
Bütün problemlerinize öyle özeniyorum ki, kıskançlık yok hiç içimde. Başkası bana söylese inanamazdım ama yaşanabilecek en kötü şeyi yaşasam da bebeğimin olduğuna, bütün hamilelik sürecimden çok memnunum. Güzel bebeğimi ölüyken de olsa öptüm, kokladım. Karnımda aylarca her gün konuştum, hayatıma kısacık ömrüyle çok büyük anlam getirdi. Böyle acıya rağmen 1 dakikasını bile geri vermem.
Eşimle birbirimize sarılıp, destek olup, biraz daha toparlanacağız inşallah.
Okurken gözlerim doldu, allah sana sabır versin çok üzüldüm sana ve bebeğineMerhaba hanımlar,
Öncelikle üzüntümü paylaşanlara teşekkür ederim. Bebeğimi kaybedince buraya bakmaya hiç dayanamam artık sandım ama bir şekilde şimdilerde sizin emzirme, aşı, gaz konularınızı okumak, yeni pozitif doğum hikayeleri görmek yüreğime iyi geliyor. Ne güzel bir sürü mutlu aile bebek var diye huzur buluyorum. Hep böyle dileklerim vardı ama şimdi öyle gönlümün dibinden sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum ki bebeklerinize.
Lütfen benim bebeğimin talihsizliği hiçbirinizi strese sokmasına neden olmasın. Çünkü aslında çok pozitif bir doğum hikayem oldu. Ben sabah kızıma Ikea mobilyası yaptım, akşama nişanım geldi, sonra karnım “hafif” ağrımaya başlayınca yalancı sancı sandım hiç sancı çekmediğim için, hastaneyi arayınca onlar da doğurmadığımı düşündü ama bebeğin hareketi azaldığı için kontrole gittik. Meğersem 6 cm açıklığım ve 3 dakikada bir gelen düzenli 1 dakikalık sancım varmış. 1-2 saat içinde kendiliğinden 8 cme açıldı. Yani ilk doğumum olmasına rağmen az daha habersiz evde doğuran efsanelerden olacakmışım. Kısmet değilmiş.
Bebeğimin bütün doğum boyunca hiçbir stres emaresi olmadı, doğumda problem bir yapısal sorunu varmış. Literatürde örneği yok. Kendi ailemde de profesör jinekologlar var. Onların da hiç görmediği, okumadığı bir durum. Sorunu anlayabilmek için detaylı genetik tarama (normalde istemenin mümkün olmadığı detayda) ve otopsi yapılacak. Yüreğimiz yandı otopsiye karar verirken ama belki sorunu anlamak hem bize hem de başka bir bebeğe yardımcı olur diye kabul ettik.
Normal doğum için çok hazırlanmıştım ama benim başından beri net isteğim, bebek için hiç risk alınmaması ve bebek için güvenli doğum şekli seçilmesiydi. Artık biraz fazla mı hazırlandım bilmiyorum, bebeğimi iterken bile kalbi strese girmedi, yoruldum, vs. diyip tek sancı bile atlamadım, bebeğim kanalda gereksiz 1 saniye bile kalmasın diye. Ama olmayınca olmuyor işte.
Kimse bu aşamada bilemiyor ne yazık ki ama sezaryen olsaydım, bebeğin yaşama ihtimali vardı. Doktorlar doğumun, itmen çok iyiydi, hiçbir neden yoktu sezaryen düşünmek için dedi ama bilmiyorum. Belki de fazla iyi çalışmışım ya da biraz daha fazla ağrı çekseydim, belki dönerdik.
Bebeğimin kalça ve bacaklarında bilmedikleri türde bir fiziki engel kesinlikle olacaktı ama tedavisi olur muydu ne olurdu hiç bilmiyoruz. Fiziki engel dışında başka yapısal sorun var mıydı bebeğimde otopsi ile öğreneceğiz. Doktorlar eğer sezaryen olsaydı, bebeğe şans olacak olmasına rağmen, benim rahmimin büyük ihtimalle hasar alacağını ya da en kötü ihtimalle hayati tehlike yaşayacağımı düşünüyorlar.
Dünyanın en düşük bebek ölüm istatistiği olan ülkelerinden birinin en büyük, tam teşekküllü en iyi doğum performansı olan hastanesinde hayatını kaybetti bebeğim. Yaşayacak ömrü olan bebekleri hepimiz ağlayarak enkaz altından sapa sağlam çıkarken gördük. Yani aklımı kaçırmamak için zorlanıyorum, nasıl oldu da oldu.
Bütün problemlerinize öyle özeniyorum ki, kıskançlık yok hiç içimde. Başkası bana söylese inanamazdım ama yaşanabilecek en kötü şeyi yaşasam da bebeğimin olduğuna, bütün hamilelik sürecimden çok memnunum. Güzel bebeğimi ölüyken de olsa öptüm, kokladım. Karnımda aylarca her gün konuştum, hayatıma kısacık ömrüyle çok büyük anlam getirdi. Böyle acıya rağmen 1 dakikasını bile geri vermem.
Eşimle birbirimize sarılıp, destek olup, biraz daha toparlanacağız inşallah.
Ne kadar güçlü bir kadınsın.. maalesef bazen söylenecek yapılacak pek bir şey olmuyor. Allah sana ve ailene sabır versin bu günleri en az hasarla atlatmanızı tüm kalbimle diliyorum canım benim.Merhaba hanımlar,
Öncelikle üzüntümü paylaşanlara teşekkür ederim. Bebeğimi kaybedince buraya bakmaya hiç dayanamam artık sandım ama bir şekilde şimdilerde sizin emzirme, aşı, gaz konularınızı okumak, yeni pozitif doğum hikayeleri görmek yüreğime iyi geliyor. Ne güzel bir sürü mutlu aile bebek var diye huzur buluyorum. Hep böyle dileklerim vardı ama şimdi öyle gönlümün dibinden sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum ki bebeklerinize.
Lütfen benim bebeğimin talihsizliği hiçbirinizi strese sokmasına neden olmasın. Çünkü aslında çok pozitif bir doğum hikayem oldu. Ben sabah kızıma Ikea mobilyası yaptım, akşama nişanım geldi, sonra karnım “hafif” ağrımaya başlayınca yalancı sancı sandım hiç sancı çekmediğim için, hastaneyi arayınca onlar da doğurmadığımı düşündü ama bebeğin hareketi azaldığı için kontrole gittik. Meğersem 6 cm açıklığım ve 3 dakikada bir gelen düzenli 1 dakikalık sancım varmış. 1-2 saat içinde kendiliğinden 8 cme açıldı. Yani ilk doğumum olmasına rağmen az daha habersiz evde doğuran efsanelerden olacakmışım. Kısmet değilmiş.
Bebeğimin bütün doğum boyunca hiçbir stres emaresi olmadı, doğumda problem bir yapısal sorunu varmış. Literatürde örneği yok. Kendi ailemde de profesör jinekologlar var. Onların da hiç görmediği, okumadığı bir durum. Sorunu anlayabilmek için detaylı genetik tarama (normalde istemenin mümkün olmadığı detayda) ve otopsi yapılacak. Yüreğimiz yandı otopsiye karar verirken ama belki sorunu anlamak hem bize hem de başka bir bebeğe yardımcı olur diye kabul ettik.
Normal doğum için çok hazırlanmıştım ama benim başından beri net isteğim, bebek için hiç risk alınmaması ve bebek için güvenli doğum şekli seçilmesiydi. Artık biraz fazla mı hazırlandım bilmiyorum, bebeğimi iterken bile kalbi strese girmedi, yoruldum, vs. diyip tek sancı bile atlamadım, bebeğim kanalda gereksiz 1 saniye bile kalmasın diye. Ama olmayınca olmuyor işte.
Kimse bu aşamada bilemiyor ne yazık ki ama sezaryen olsaydım, bebeğin yaşama ihtimali vardı. Doktorlar doğumun, itmen çok iyiydi, hiçbir neden yoktu sezaryen düşünmek için dedi ama bilmiyorum. Belki de fazla iyi çalışmışım ya da biraz daha fazla ağrı çekseydim, belki dönerdik.
Bebeğimin kalça ve bacaklarında bilmedikleri türde bir fiziki engel kesinlikle olacaktı ama tedavisi olur muydu ne olurdu hiç bilmiyoruz. Fiziki engel dışında başka yapısal sorun var mıydı bebeğimde otopsi ile öğreneceğiz. Doktorlar eğer sezaryen olsaydı, bebeğe şans olacak olmasına rağmen, benim rahmimin büyük ihtimalle hasar alacağını ya da en kötü ihtimalle hayati tehlike yaşayacağımı düşünüyorlar.
Dünyanın en düşük bebek ölüm istatistiği olan ülkelerinden birinin en büyük, tam teşekküllü en iyi doğum performansı olan hastanesinde hayatını kaybetti bebeğim. Yaşayacak ömrü olan bebekleri hepimiz ağlayarak enkaz altından sapa sağlam çıkarken gördük. Yani aklımı kaçırmamak için zorlanıyorum, nasıl oldu da oldu.
Bütün problemlerinize öyle özeniyorum ki, kıskançlık yok hiç içimde. Başkası bana söylese inanamazdım ama yaşanabilecek en kötü şeyi yaşasam da bebeğimin olduğuna, bütün hamilelik sürecimden çok memnunum. Güzel bebeğimi ölüyken de olsa öptüm, kokladım. Karnımda aylarca her gün konuştum, hayatıma kısacık ömrüyle çok büyük anlam getirdi. Böyle acıya rağmen 1 dakikasını bile geri vermem.
Eşimle birbirimize sarılıp, destek olup, biraz daha toparlanacağız inşallah.
Çok üzgünüm.. ne denir ne söylenir bilmiyorum. Son yazdığını okumaya dayanamadım sana kocaman sarılmak istedim. Allah sabır versin. Güzel yüreğin daha acımasın. Minik yavrunu Allah en güzel yerine aldı. Başınız sağolsunMerhaba hanımlar,
Öncelikle üzüntümü paylaşanlara teşekkür ederim. Bebeğimi kaybedince buraya bakmaya hiç dayanamam artık sandım ama bir şekilde şimdilerde sizin emzirme, aşı, gaz konularınızı okumak, yeni pozitif doğum hikayeleri görmek yüreğime iyi geliyor. Ne güzel bir sürü mutlu aile bebek var diye huzur buluyorum. Hep böyle dileklerim vardı ama şimdi öyle gönlümün dibinden sağlıklı ve mutlu bir hayat diliyorum ki bebeklerinize.
Lütfen benim bebeğimin talihsizliği hiçbirinizi strese sokmasına neden olmasın. Çünkü aslında çok pozitif bir doğum hikayem oldu. Ben sabah kızıma Ikea mobilyası yaptım, akşama nişanım geldi, sonra karnım “hafif” ağrımaya başlayınca yalancı sancı sandım hiç sancı çekmediğim için, hastaneyi arayınca onlar da doğurmadığımı düşündü ama bebeğin hareketi azaldığı için kontrole gittik. Meğersem 6 cm açıklığım ve 3 dakikada bir gelen düzenli 1 dakikalık sancım varmış. 1-2 saat içinde kendiliğinden 8 cme açıldı. Yani ilk doğumum olmasına rağmen az daha habersiz evde doğuran efsanelerden olacakmışım. Kısmet değilmiş.
Bebeğimin bütün doğum boyunca hiçbir stres emaresi olmadı, doğumda problem bir yapısal sorunu varmış. Literatürde örneği yok. Kendi ailemde de profesör jinekologlar var. Onların da hiç görmediği, okumadığı bir durum. Sorunu anlayabilmek için detaylı genetik tarama (normalde istemenin mümkün olmadığı detayda) ve otopsi yapılacak. Yüreğimiz yandı otopsiye karar verirken ama belki sorunu anlamak hem bize hem de başka bir bebeğe yardımcı olur diye kabul ettik.
Normal doğum için çok hazırlanmıştım ama benim başından beri net isteğim, bebek için hiç risk alınmaması ve bebek için güvenli doğum şekli seçilmesiydi. Artık biraz fazla mı hazırlandım bilmiyorum, bebeğimi iterken bile kalbi strese girmedi, yoruldum, vs. diyip tek sancı bile atlamadım, bebeğim kanalda gereksiz 1 saniye bile kalmasın diye. Ama olmayınca olmuyor işte.
Kimse bu aşamada bilemiyor ne yazık ki ama sezaryen olsaydım, bebeğin yaşama ihtimali vardı. Doktorlar doğumun, itmen çok iyiydi, hiçbir neden yoktu sezaryen düşünmek için dedi ama bilmiyorum. Belki de fazla iyi çalışmışım ya da biraz daha fazla ağrı çekseydim, belki dönerdik.
Bebeğimin kalça ve bacaklarında bilmedikleri türde bir fiziki engel kesinlikle olacaktı ama tedavisi olur muydu ne olurdu hiç bilmiyoruz. Fiziki engel dışında başka yapısal sorun var mıydı bebeğimde otopsi ile öğreneceğiz. Doktorlar eğer sezaryen olsaydı, bebeğe şans olacak olmasına rağmen, benim rahmimin büyük ihtimalle hasar alacağını ya da en kötü ihtimalle hayati tehlike yaşayacağımı düşünüyorlar.
Dünyanın en düşük bebek ölüm istatistiği olan ülkelerinden birinin en büyük, tam teşekküllü en iyi doğum performansı olan hastanesinde hayatını kaybetti bebeğim. Yaşayacak ömrü olan bebekleri hepimiz ağlayarak enkaz altından sapa sağlam çıkarken gördük. Yani aklımı kaçırmamak için zorlanıyorum, nasıl oldu da oldu.
Bütün problemlerinize öyle özeniyorum ki, kıskançlık yok hiç içimde. Başkası bana söylese inanamazdım ama yaşanabilecek en kötü şeyi yaşasam da bebeğimin olduğuna, bütün hamilelik sürecimden çok memnunum. Güzel bebeğimi ölüyken de olsa öptüm, kokladım. Karnımda aylarca her gün konuştum, hayatıma kısacık ömrüyle çok büyük anlam getirdi. Böyle acıya rağmen 1 dakikasını bile geri vermem.
Eşimle birbirimize sarılıp, destek olup, biraz daha toparlanacağız inşallah.
Uyutmak için her yolu deneyip uyutamıyorumKızlar bebişleri nasıl uyutuyosunuz? Şuan mesela 11den beri uyanık altı temiz gaz çıkardı karnı da tok uyumuyor. Ana kucağındayken gözleri gitti bi ara yatağına aldım 5 dk sonra uyandı hemen. Geceleri genelde emzik+beyaz gürültü ya da pış pış sesiyle uyutuyorum. Şimdi de ona alıştı sanırım gündüz de mi onu istiyor anlamadım. Bu sefer kendimi kötü hissediyorum hep emzik verince ya da ses açınca. Kundağı da hiç sevmiyor tepine tepine çıkıyor bi şekilde içinden zaten. Siz ne yöntemler deniyosunuz?
Ya bizimde 3 gündür böyle vallahi evdekiler seferber oluyor yinede aynı yani eşimde uykusuz gidiyor işeİki memeyi emzirip üstüne 30 cc canım
Benimki de aynı canım, ne yapmam lazım bilmiyorum.
Son 2 gecedir 2.3 gibi uyanıyor 6.30 a doğru uyuyor. O saatte zaten benim kalkmam lazım oğlumu okula hazırlamak için
Canım doktor günde 1 kere 5 damla yazmış bize.Kızlar biogaiayı günde kaç kez ne kadar kullanıyorsunuz? Eczacı yazmamış üstüne
Canım gözün aydın sağlıkla büyüt inşallahKızlar yazan herkese tek tek teşekkür ederim.
Ancak yazabiliyorum hastane ziyaretlerim oldu.
Doğumum çok şükür oldu
Aşırı pozitif doğum hikayemi paylaşayım sizlerle
Sabah 08.30 hastaneye giriş yaptık. Lavman vs derken saat 08.55 oldu.açıklık kontrolü yapıldı 5cm di açıklık . Dün gece sıcak duş ve egzersizler çok iyi gelmiş belli kisonra Bana serum bağlandı suni sancı. Düşük doz açıldı. Sancılarım suniden evvel başlamıştı ama bağırsak ağrısı sanmıştım. 3 dk dinlenme 1 dk sancı şeklinde sancılarım artmaya başladı kısa sürede. Ve yaklaşık 45 dk sonra dakikada bir şiddetli ağrı ve ıkınma hissi. Doktorum zor yetişti o derece düşünün 09.56 kızım doğdu. Toplamda 1 saatte kızım kucağımdaydı. Hala şoktayım sağlıklıyız iyiyiz .
Kilosu : 3,350 boyu : 51 cm
Benim dıştan iki dikişim var. O da kızım kafası ile birlikte kolunu da soktuğundan yırtılmış. Yoksa kesi atılmadı. 3 ıkınmada geldi kızım. Rabbim doğum yapmamış tüm arkadaşlara aynı kolaylıkla doğum nasip etsin
Hepinize selamlar teyzeleri
Not : rahim toplanma ağrısı dediğiniz ağrıyı yaşıyorum teşekkürler
Ne güzel maşallahEvet canım
Ben çok bişey yiyemedim ama ebe gaz yapmayacak çorbalar tüketebilirsin domates, tarhana, tavuk suyu demişti. Eşim tavuk suyu çorba aldı biraz ondan yedim. Yanına Züber gibi atıştırmalıklardan al çiğ kuruyemiş bir de onlardan atıştırabilirsin. Ben aşırı su içtim doğumdan sonra sanki çölde kalmış gibiydim. Bir de kayısı hoşafı götürmüştük onu verdi annemler ara ara onu içtim yanında çubuk kraker falan yemiştim
Anca iner panik olma. Kuru incir ve cevize başladın mı? Mama takviyesi şu şekilde yaptim ben günde 6 defa 4 saatte bir 30 cc. Önce emzirdim sonra mama verdim bu şekilde sarılık olmadı canım. Bir de sıcak duş aldıktan sonra eğer makinen varsa bebeğin tükürüğün göğüs ucuna sürüp sağım yap her memeni en az 15 dk. Sütün inmesini hızlandırır canım bu şekilde
Ben geçen ay ilk maaşımı aldim hemen yatti. Hastaneden aldığım raporu hemen müşavire attım sisteme girişini yaptı maaşımı aylık olarak almak istiyorum dedim ona göre giriş yapılıyormus. Ay başı da maaşım yattı e devlette tanımlı olan hesabıma sgk dan. Endevlet üzerinden takip edebilirsin yatıp yatmadigini bu arada.
Kendi nasıl isterse öyle uyuyor canım bazen memede uyuyor bazen emiyor gazını çıkarıyorum reflü yatağına koyuyorum biraz pış pış yapıyorum dalıyor. Bazen de emzirdikten sonra göğsüme yatiriyorum gazını çıkarırken pış pış yaparken uyuyor. Bir de uyanıksa keyfi yerindeyse zorlamiyorum ben uyuması için artık algıları açıldığı için uyanıklık süreleri artmaya başladı
Canım maaşının üçte ikisi mi yattı ? Bi de ben e devletten inan tanımlanmamıştım bu durumda nerden takip edebilirim fikrin var mı ?Ben geçen ay ilk maaşımı aldim hemen yatti. Hastaneden aldığım raporu hemen müşavire attım sisteme girişini yaptı maaşımı aylık olarak almak istiyorum dedim ona göre giriş yapılıyormus. Ay başı da maaşım yattı e devlette tanımlı olan hesabıma sgk dan. Endevlet üzerinden takip edebilirsin yatıp yatmadigini bu arada.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?