kızlar yazılanları okuyunca gerçekten hayatı sorguluyorum. bizim beşik bebek arabası gibi şeylermizi babam kardeşim kayınvalidemelr aldı. gerçekten şuan hiç eksik ya da sıkıntı yaşamıyorum. belki hatırlarsınız daha once de yazdım annemi genc yaşında gecen yıl kanserden kaybettim. şimdi merak ediyorum bebegime ne hazırlıklar yapardı . ne alırdı ya da nasıl bi ruh halinde olurdu diye. biz 2 kardeşiz dierim benden kucuk. ilk torunu olucaktı. bazen diyorum keşke hiçbirşeyim olmasaydı da annem yanımda olsaydı. hiç temizlik yemek yapmasaydı mesela. bana hiçbişey almasa da olurdu. yazılanları okuyorum bana şunu almadılar. yapmadılar falan. gerçekten benim yerimde olsanız daha mutlu olurmuydunuz. benimkiler alıyor ama eksiğim işte. evet mutlu olcaksanız tamam haklısınız boyle dusunmekte; ama yok hayır olmam diyorsanız zaten hayatın dinamikleri başka yerlere kayıyor. amaan olsun ne farkeder demeye başlıyorsunuz.