Hata sizde kusura bakmayın.
Tavrınızı baştan belli edecektiniz.
Net ve kesin tavırlı olduğunuz sürece bu yaşadıklarınızı yaşamazdınız.
Nitekim hepimizin başından geçmiş mevzular bunlar.
Benim kayınvalidem de eltim doğum yaptığında, cümbür cemaat toplamış herkesi evine.
Eltim kızdığında da "ne yapayım, bana gelmek istedi herkes, ben de burada olunca buraya davet ettim" demiş.
Bana yapamadı aynı şeyleri, çünkü ben net ve kesin bir dil ile kimseyi istemediğimi söyledim.
Refakatçi olarak eşim kaldı yanımda ilk doğumumda, zaten özel hastanede doğum yapmıştım.
Annem de yanımızda oldu, pek bir etkisi olmadı diyebilirim ancak varlığı yeter zaten.
3 gün kalmıştım hastanede sağlık nedenlerinden.
İkinci doğumumda, kayınvalidem evde ilk oğlum ile kaldı.
Bende hastanede 1 gece kaldım çıktım.
2 doğumum da sezeryandı.
1 hafta boyunca yemek yemek, wc kullanmak, duş almak haricinde yatak odasından çıkmadım.
Gelen giden tabii ki oldu, ancak bebeğe çok yaklaşmadılar.
İlk doğumumda da o şekildeydi.
Anne rahminden yeni çıkmış bir bebek mikroplara ve dış etkenlere çok açık olduğundan zaten doktor bile çok fazla insan kalabalığının olmaması gerektiğini uyarıyor.
Siz de bu anlamda önlemlerinizi alsaydınız keşke.
Sağlıkla büyütün yavrunuzu, kendinizi de çok fazla strese sokmayın derim.
Emzirme esnasında odanızın mümkünse kapısını kilitleyin.
Veya kilitleyebileceğiniz odalarda emzirin ki ne siz ne de bebeğiniz bu esnada rahatsız edilmesin.