- 25 Ağustos 2014
- 21.143
- 50.657
- 798
- Konu Sahibi eyllarslan
-
- #81
InsaAllah iyi insanlarin icine girmissindir, bence bunun icin dua et cokca..
haklısınız önce onu anlatmam gerekirdi.annemle ben birbirimize çok bağlıyızdır.sırf annem için üniversitede şehir dışına tercih yapmamıştım şu an 23 yaşındayım geçen sene mezun oldum.üniversite dönemi boyunca tabiri caizse huzur vermedi bana ben annemden hiçbir şey saklamak istemedim herşeyimi paylaştım.erkek arkadaş mevzumu sadece anneme anlattım aile bireylerimden sadece o biliyordu söz verdi aramızda kalacak babana söylemeyeceğim diye.sen git babama a dan z ye kadar olayı bütün ayrıntısıyla anlat.ona da hak veriyorum endişelendi kafe ortamında tanıştığımız için ama ben henüz babama anlatmaya hazır değildim.babam çok büyük tepki gösterdi ciddi düşünüyosa gelsin tanışsın diyeceği yerde tokadı patlattı.allah aşkına gelmişim 23 yaşına bu yaşta tokat nedir.gururuma yediremedim çıktım gittim evden
"Müslümanlar teröristtir!" Diye bas bas bağırıp; halkının bizi böyle tanımasına yol açan ülke gibi burada ki yorum yapanların %98 i...
Ananem hep der"Erkeği ister 3 gün gör al; ister 3 yıl. Hepsi kesilmemiş karpuzdur!"
İyi yada kotu buna biz karar veremeyiz. Belki dünyanın en mutlu çifti olacaklar, belki adam çok iyi. İlk goruste o kadar etkilendiki işte bu dediler belki. İnsanların evlilik aşaması ve suresi bizi irdelememeli.
"Müslümanlar teröristtir!" Diye bas bas bağırıp; halkının bizi böyle tanımasına yol açan ülke gibi burada ki yorum yapanların %98 i...
Ananem hep der"Erkeği ister 3 gün gör al; ister 3 yıl. Hepsi kesilmemiş karpuzdur!"
İyi yada kotu buna biz karar veremeyiz. Belki dünyanın en mutlu çifti olacaklar, belki adam çok iyi. İlk goruste o kadar etkilendiki işte bu dediler belki. İnsanların evlilik aşaması ve suresi bizi irdelememeli.
Hepsi zamanla geçecek ailenle de aranız düzelecek biraz sabırlı olmanızı tavsiye ederim o kadar.kızlar yeni katıldım bu siteye.bazılarınıza göre küçük bir sorun olsa da benim için büyük bir sorun haline gelmeye başladı.başlıyorum...iki hafta kadar oldu evleneli eşimle tanışmamız biraz garipti.kafe ortamında uzaktan bakışarak tanıştık önce bana başıyla uzaktan selam verdi ben de selam verdim sonra kafeden çıkarken yanına çağırdı konuşabilir miyiz falan dedi konuştuk tanıştık.neyse zaten bu olaydan üç hafta sonra falan da evlendik.şu an ne düşündüğünüzü biliyorum eşimle tanışalı beş hafta oldu evet ve şu an evliyiz.garip biliyorum hızlı gittik.ailemle kavga etmiştim evlenmeden önce.arada kavga ederiz ben evden çıkar giderim hep böyledir ailemle tartışmalarımız.bu sefer kavga ettik ve gece eve gitmedim eşimin kaldığı eve gittim beraber sarıldık uyuduk kesinlikle hiçbir şey olmadı.ertesi gün eve geldim beni evde istemediler ben de tekrar eşimin yanına gittim.hadi ailemin yanına gidiyoruz dedi.ailesi de başka şehirde.şaşırdım ama kabul ettim.sonra ailesinin yanına gittik.eşim geri döndü kendi evine ve ben tanımadığım bir evde tek başıma kaldım ailesi var ama kv ve kp tanımıyorum bile oturduk sohbet ettik eşim ordaki işinden istifa etti bir hafta sonra yanımıza geldi küçük bir ev ayarladık.derme çatma birkaç eşya aldık ve evlendik.şu an ailem benimle konuşmuyor ve onları çok özlüyorum düğün olmadı zaten küçük bir tören oldu.zaten evleneli iki hafta oldu kv ve kp iki haftadır tanıyorum ve tanımadığım insanlara anne baba derken içim acıyor gerçekten istemediğimden değil onlara her anne baba diyişimde kendi anne babamı özlüyorum.yanlarına gitsem eşimle beraber biliyorum ki kabul etmezler beni.kızlar ne yapmam lazım bir akıl verin.evlendiğim için pişman değilim kesinlikle ama insan hayatında kaç kez evleniyor ki ben kendi evimden annemle babamla yaşadığım evden telli duvaklı gelin olarak çıkmak isterdim annem de hep öyle isterdi.5 hafta öncesine kadar kendi anneme anne derken şimdi başka birine anne diyorum.istemediğimden değil ama kendi anne babamı özlüyorum.eşim de biraz zaman geçsin gideriz yanlarına el öperiz diyor ama kabul edeceklerini sanmıyorum sizin bir çözümünüz var mı bu konuda yardım edin lütfen
Daha cok ararsin ailenide bulamazsin.ailemi bir kenara atmadım.ben o anlık öfkeyle yaptım bunu ve evlendiğim için pişman değilim sadece aile konusunda pişmanım
Kendini bile bile ateşe atmissin hadi anlasamadin bosandin o zaman ne yapacaksin?tabi ki arkadaşım var akrabam var ama işte ailemin arayıp sizde mi diye sorup içinin rahatlamasını istemedim beni merak etsinler istedim ve o an aklıma gelen tek kişi oldu
tabi ki arkadaşım var akrabam var ama işte ailemin arayıp sizde mi diye sorup içinin rahatlamasını istemedim beni merak etsinler istedim ve o an aklıma gelen tek kişi oldu[/QUOTE bence kendini atese atmissin herkes ailesiyle kavga ediyo senin gibi yapmiyo sonucta hadi bosansan ne yapacaksin kime gideceksin
kızlar yeni katıldım bu siteye.bazılarınıza göre küçük bir sorun olsa da benim için büyük bir sorun haline gelmeye başladı.başlıyorum...iki hafta kadar oldu evleneli eşimle tanışmamız biraz garipti.kafe ortamında uzaktan bakışarak tanıştık önce bana başıyla uzaktan selam verdi ben de selam verdim sonra kafeden çıkarken yanına çağırdı konuşabilir miyiz falan dedi konuştuk tanıştık.neyse zaten bu olaydan üç hafta sonra falan da evlendik.şu an ne düşündüğünüzü biliyorum eşimle tanışalı beş hafta oldu evet ve şu an evliyiz.garip biliyorum hızlı gittik.ailemle kavga etmiştim evlenmeden önce.arada kavga ederiz ben evden çıkar giderim hep böyledir ailemle tartışmalarımız.bu sefer kavga ettik ve gece eve gitmedim eşimin kaldığı eve gittim beraber sarıldık uyuduk kesinlikle hiçbir şey olmadı.ertesi gün eve geldim beni evde istemediler ben de tekrar eşimin yanına gittim.hadi ailemin yanına gidiyoruz dedi.ailesi de başka şehirde.şaşırdım ama kabul ettim.sonra ailesinin yanına gittik.eşim geri döndü kendi evine ve ben tanımadığım bir evde tek başıma kaldım ailesi var ama kv ve kp tanımıyorum bile oturduk sohbet ettik eşim ordaki işinden istifa etti bir hafta sonra yanımıza geldi küçük bir ev ayarladık.derme çatma birkaç eşya aldık ve evlendik.şu an ailem benimle konuşmuyor ve onları çok özlüyorum düğün olmadı zaten küçük bir tören oldu.zaten evleneli iki hafta oldu kv ve kp iki haftadır tanıyorum ve tanımadığım insanlara anne baba derken içim acıyor gerçekten istemediğimden değil onlara her anne baba diyişimde kendi anne babamı özlüyorum.yanlarına gitsem eşimle beraber biliyorum ki kabul etmezler beni.kızlar ne yapmam lazım bir akıl verin.evlendiğim için pişman değilim kesinlikle ama insan hayatında kaç kez evleniyor ki ben kendi evimden annemle babamla yaşadığım evden telli duvaklı gelin olarak çıkmak isterdim annem de hep öyle isterdi.5 hafta öncesine kadar kendi anneme anne derken şimdi başka birine anne diyorum.istemediğimden değil ama kendi anne babamı özlüyorum.eşim de biraz zaman geçsin gideriz yanlarına el öperiz diyor ama kabul edeceklerini sanmıyorum sizin bir çözümünüz var mı bu konuda yardım edin lütfen
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?