Merhaba kızlar :) Soğuk olsa da açık, pırıl pırıl bir hava var dışarıda. Alsınd aböyle bir havayı ziyan etmek istemedim ama bir program yapamadım kendime.. Bir arkdaşımı aradım sabah, işi varmış. Salı Pazarı'na gitsem mi diye düşündüm, üşendim. (Karnım ağrıyor hala hafif) Oğlum okuldna uyuyarak gelince zaten elim kolum bağlandı. Onu yatağına yatırdım Beyza aradı, "yemek yiyelim mi öğlen?" diye... Yaarım saat önce arasaydı, oğlanın servisi onu annemlere bırakırdı ama geçmiş olsun tabii. Evdeyim yani gene. Bu öğleden sonrayı farklı iş fikirleri için internette biraz gezinmek istiyorum. Boş boş oturmaktan sıkılıyorum
Neyse ki dün normal saatte uyudum, sabah da yürüyüşümü yaptım günlük rutinimi ucundan yakaladım
Umarım bu ara bana dediğin gibi bir şevk verir. Şimdilik o denli güçlü bir istek duymuyorum, bir ara motivasyonum süperdi, daha küçük kıyafelere girdikçe, "bu bana asla olmaz" diye düşündüğüm parçaları deneyip olduğunu gördükçe şevkim artıyordu. Kendimi uzun topuklu ayakkabılarla, dar bir kot ve deri ceketle 38 beden hayal ediyordum. Bu hayale de gittikçe yaklaşıyormuşum gibi geliyordu. Ne olduysa o hayal oldukça uzağa gitti, gözümde önemini de kaybetti bir nebze. Son dönemlerde azar azar da kilo aldım, 72'li rakamları görmüşken 77 oldum yeniden
İşin şimdiki evine yakın olacaksa kv bakmasından başka bi seçeneğin yok demektir. Ama işin de annenlere uzak olmayan bir yerde olursa eşini en azından orta noktada bir yere taşınmaya razı edebilirsin belki? Çünkü bebek bakmak gerçekten zor ve ağır bir iş. Gönülsüz yapılacak bir şey de değil. Kayınvalideyi de buna zorlamak bir şeyleri düzeltmez. Şartlar başka türlüsüne el vermiyorsa tatlı dille en azından birkaç aylık geçiş süresince size destek vermesini istersiniz, sonra da başka bir çözüm düşünürsünüz.
...
Asu, Leslie ile barıştın demek, çok sevindim. Ben de epey ihmal ettiğim yürüyüşüme başladım
Neyse ki dün normal saatte uyudum, sabah da yürüyüşümü yaptım günlük rutinimi ucundan yakaladım
Esracığım gözün aydın. Ne kadar söylesek de sen endişe ediyordun farkındayım :) Çok sevindim sonuçların temiz çıkmasına.
Umarım bu ara bana dediğin gibi bir şevk verir. Şimdilik o denli güçlü bir istek duymuyorum, bir ara motivasyonum süperdi, daha küçük kıyafelere girdikçe, "bu bana asla olmaz" diye düşündüğüm parçaları deneyip olduğunu gördükçe şevkim artıyordu. Kendimi uzun topuklu ayakkabılarla, dar bir kot ve deri ceketle 38 beden hayal ediyordum. Bu hayale de gittikçe yaklaşıyormuşum gibi geliyordu. Ne olduysa o hayal oldukça uzağa gitti, gözümde önemini de kaybetti bir nebze. Son dönemlerde azar azar da kilo aldım, 72'li rakamları görmüşken 77 oldum yeniden
Umarım tanıdığınız çalışma saatleri uygun, rahat bir iş ayarlayabilir. Böylece sen de bebeğinle daha fazla vakit geçirebilirsin. Zor bir durum gerçekten ama çalışmak sana iyi gelecektir diye düşünüyorum ben de. Elbette aklın oğlunda kalır ama diğer yandan kendi işin, gelirin olması da özgüvenini artırır, enerjini yükseltir. Sen de daha enerjik ve mutlu bir şekilde oğluna koşarsın her gün.
İşin şimdiki evine yakın olacaksa kv bakmasından başka bi seçeneğin yok demektir. Ama işin de annenlere uzak olmayan bir yerde olursa eşini en azından orta noktada bir yere taşınmaya razı edebilirsin belki? Çünkü bebek bakmak gerçekten zor ve ağır bir iş. Gönülsüz yapılacak bir şey de değil. Kayınvalideyi de buna zorlamak bir şeyleri düzeltmez. Şartlar başka türlüsüne el vermiyorsa tatlı dille en azından birkaç aylık geçiş süresince size destek vermesini istersiniz, sonra da başka bir çözüm düşünürsünüz.
Benim okurken aklımdan geçenleri Esracığım yazmış bile. Öncelikle köftede kal benim fikrimce, tavuğu boşver. Sonra da ya sarmayı ya pilavı değiştirmeyi düşünebilirsin başka bir çeşitle. İkisi de pirinçli çünkü. Pilav yerine ben de püre önerecektim eğer ille sarma olsun deseydin. Ama sarmadan vazgeçmişsin, en mantıklısı da bu bence. Barbunya ile de güzel gittiği için sen gene pilav yap köftenin yanına. Sarma yerine de başka bir çeşit düşün. Salatavari (semizotu, patates salatası vb.) bir çeşit olabilir pek ala.
...
Asu, Leslie ile barıştın demek, çok sevindim. Ben de epey ihmal ettiğim yürüyüşüme başladım