Affet beni yavruşum..

Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Benim de papağanlarım var.
3-5 gün bir yere gitsem özlüyorum onları.
Bir şiir var çok severim..daha önce paylaşmış olabilirim ama tekrar paylaşmak istedim.
melek

sana ben geldim, sen seçmeden beni.
şimdi soruyorum sana, sonuna kadar bakacak mısın bana?
yaşamım biraz kısa olabilir, belki beş on yıl ya da.
ya ben arzuladığın dost olmadığımda, hayal kırıklığına uğradığında,
sevecek misin ondan sonra da?

şirinim biliyorum, güzellikler getireceğim yüreğine,
ama bana şefkat gösterecek misin tüm zor günlerde?
üzüntülerim beni sürüklediğinde ve haykırdığımda zorluklarda,
umutsuzluk kapanları kurulduğunda,
hala rüyanda canlanan dostun olacak mıyım?

ve hala sevgi dolu bakacak mısın bana ve acılarımda yardım edecek misin?
seni yeniden güldürünceye, stresim geçinceye kadar yanımda kalacak mısın?
hastalıklarımda yoluna git deyip başından mı savacaksın?
sonra da bugün nasıl ıztırap çektiğini anlatıp,
benim kötü olduğumu, sana yakınlaşmadığımı söyleyip yasımı mı tutacaksın?

ne yapacağını söyleyemem, karşı da koyamam, hayatım ellerinde,
ama minicik birşey sorabilirim, anlayabilir misin beni lütfen?
üzerime titremene rağmen tüylerimi yolduğumda, tüm olumsuzluklar beni sardığında,
hala güzel olduğumu düşünür ve gurur duyar mısın varlığımla?

tüm bunları verebilecek misin ve karşılıksız sevebilecek misin beni?
son yolculuğum gelip çattığında huzur duymam için izin verebilecek misin bana?
zamanımızın dolduğunu gördüğünde ve gitmem gerektiğinde,
beni o çaresizliğimde ve son anlarımda lütfen tutar mısın avuçlarında?

bu küçük şeyleri yapabilirsen, tüm emeklerinin boşa gittiğini düşünmezsen,
kederlerine, umutsuzluklarına rağmen verdiğin coşku dolu sevgiden pişmanlık duymazsan,
tüm yaşamım boyunca dünyadaki meleğim olabilirsen,
şimdi ve sonsuza dek, ben de senin meleğin olacağım.
 
Okuyunca çok kötü oldum.
Çünkü ben de böyle şeyler yaşadım. Yıllar önce yavru bi tavşan almıştı ablam onunla tanıştığımız günü hiç unutmam..

Zamanla büyüdü..hiç ayrılmadık. Yemeklere ortak olmaya bayılırdı bazen tabağımdan yemek çalardı. Bir sabah uykumda göğsümün üzerinde bir ağırlık hissediyordum gözlermi açtığımda tavşanımın üstümde gezdiğini gördüm hemen yakalayıp öpmüştüm.

Yıllar geçti o bize çok alıştı ve büyümüştü artık. Her dk kucağımda oturuyordu eğer onu kucağıma almazsam gelir kendisi çıkıp otururdu.. hadi uyku vakti dediğimde benden önce yatağa atlar yorganın altına girerdi.. yastığıma başını uzatırdı daha rahat uyumak için. Aynı yastıkta yatınca bıyıkları ağzıma değerdi sinir olurdum.uyurken dişlerini gıcırdatırdı..

Çikolata,kek, cips vs yüzünden çok kavga etmişizdir. Çünkü hep elimden alıyordu. Onu yıkadıgımiz zaman bebek gibi havluyla kundaklar uyuturduk..

O kadar çok şey var ki anlatılacak. Onu geçen sene 19 kasımda kaybettik. Doğuştan gelen bir hastalığı varmıs defalarca hastaneye gitmesine rağmen anlaşılamamış bu hastalık. Zaten tavşanlar hastalıklarını son ana kadar belli etmezlermis. O belli ettikten bir gün sonra öldü..

O günü unutamıyorum. Çok yorgundu başını elime dayamıştı çünkü kafasını kaldıramıyordu bile. Ağzı açıktı.. gözyaşlarım üstüne yağıyor gibiydi o yine de son ana kadar benden ayrılmadı. Bir dakika tutmam için kucağıma verdiklerinde konuşuyordum. Eve gidicez ilaçları düzenli kullancaz bundan sonra vs derken başının geriye düştüğünü gözlerinin kapandığını gördüm. O an bağırıp herkesi başımıza topladım (hastanedeydik) hemen aldılar özel bi odaya götürdüler iğne vurdular vs sonra iki kişi konuşurken duydum.biri tavşan nasıl oldu dedi diğeri öldü diye cevap verdi. Gerisini hatırlamıyorum..

Ama ben onu hiç unutmadım. Sanıyorum ki siz de unutmazsınız.. ben hergün fotoğraflarına bakıp ağladım bu konuya girmeden önce onun videolarini izlemiştim.. ben hala rüyalarımda onu görüyorum çünkü çocuğum gibiydi. Tek dostumdu aynı zamanda.

Konunuzun altında kendi anılarımı anlatmak istemezdim ama yalnız değilsiniz bilin istedim. Sizi anlayan birileri var..
 

seninki gururunu yenmiş bak hınzıra =)

Başlığı görünce rahmetli oldu sandım just ya..
Neden haber alamıyorsun ki?

canım verdiğimiz yere babam götürdü
şehrin baya uzağında
otobandan falan geçmek lazım yani sanıyorum bilmiyorum yerini de tam ama çok dışında onu biliyorum
araba lazım gitmek için babam da götürmüyor
oraya giden otobüs de yok yol kenarı olduğu için
zaten her gün soruyorum ne zaman gidicez diye
gideriz diyor geçiştiriyor
galiba üzülmemi istemiyor
görürsem alıp kaçırmaya çalışırım ben -.-
 

aklımdan muhabbet kuşu geçmedi değil ama o da kuş sonuçta
o da özgürlüğü seven doğayı seven bi hayvan bilemedim şimdi

beni ağlatdınız


 

keşke bizim ülkemizde de öyle olsa
o zaman hiç eve falan almaya kalkışmazdım
öyle bir aptallık etmezdim
ama bizde mümkün değil gibi pek
çünkü ortam müsait değil :/


seninki de mi tavşandı yoksa?
benimki bunalıma girdi galiba anlayamadık çünkü

bu arada kedinin adı tam süleyman ya surattaki tombişliğe bak
cool karizma bakıyor
buraların sülosu benim der gibi ay gülesim yoktu
sülümaaaaan
 


ağladım sanırım
ben tutamadım meleğimi
onu koyacak toprağım yoktu ki
ben de yarıyolda bırakmış gibi hissediyorum onu
ama çaresiz kaldım of bilmiyorum ama şiir çok fena
 

yazdıklarınız okurken ben ağladım
çünkü çok iyi anlıyorum
benimki en azından yaşıyor bir yerde uzakta da olsa benden
yani öyle umuyorum
ama o başı kaç kez geriye düştü o gece
kaç kez öyle kaskatı ölü gibi yattı kucağımda
kaç kez çığlık attı
ya hala çığlığını hatırlıyorum aklıma geldikçe müzik açıyorum
resmen travma oldu bende unutamıyorum o hallerini

öyle bahçede çiftlik hayvanı gibi de bakmayınca
insan gibi davranınca çok koyuyor
unutmak değil ama acısı da mı hafiflemedi
 
Yaa yeriimm oğluşun çok tatlıymış ama sen doğru olanı yapmışsın be canım.Sonra üzüntüden depresyondan evde ya ona birşey olsaydı?Sen onun için ondan vazgeçmişsin ki ne büyük fedakarlık yaptığın.Başka bir hayvan bakmanı bende tavsiye ederim en azından kendini hazır hissettiğinde çünkü belli ki sevgi dolu bir insansın.O sevgiyi de bir varlığa vermelisin bence.
 
ağladım sanırım
ben tutamadım meleğimi
onu koyacak toprağım yoktu ki
ben de yarıyolda bırakmış gibi hissediyorum onu
ama çaresiz kaldım of bilmiyorum ama şiir çok fena
Daha iyi bir yaşam sunmak adına ayrılığa katlanmak da bir fedakarlıktır just:)
 
B
Sizin gibi vicdanli yurekli insanlarin varligi rahatlatiyor beni umarim iyidir
 
Konuya cevap yazıcam da akşama kadar uzak durmayı düşünüyorum
Strese bağlı migrenim var
6 aydır olmuyordu ama sabaha karşı o kadar çok ağladım
Sıkıntı yaptım ki migrenim tuttu
Kafamı kırıyorlarmış gibi acıyor
Midemi delme riskine karşılık bastırdım zehir gibi ilacı
Bunu da neden anlatıyorum
O kadar üzülüyorum işte
O kadar takıyorum kafaya o yavrucuğu..
O kadar sevmiştim
 
Ay okurken agladim ya RAMBOM geldi aklima.. Benimde kopegim var canim o benim canim. Cocugum gibi. Bazi insanlar bunu tuaf karsiliyorlar ve anlamiyorlar, belki arkamdan deli bile demislerdir ama umrumda degil. Gece yatarken bir gun onun olecegini dusununce cok kotu oluyorum. Oyle duskunuzki birbirimize. Ben ne yersem oda ondan yer ,dola,cigkofte, lahmacun ne varsa lop lop goturur. Kendini bizden gibi goruyor ve biz ne yaparsak aynisini yapmaya calisiyor. Rambonun yeri okadar baskaki benim yanimda. Oglusum hem hollandaca hem turkce biliyor. Gorseniz birde yakisikli gozleri portlek portlek surmeli surmeli osssh ozledim oglumu. Seni cok iyi anliyorum canim bence git bir gor icin rahat etsin..
 


Ağlamayin.. en azından hayatta ve mutlu (yani mutludur diye düşünüyorum) tavşanımın da cennette olduğuna ve eğer cennete gidersem ona kavuşacağıma inanıyorum.. İnşallah hakkimizda hayırlısı olur..
 

daha önceki konunda da yazmıştım. tavşanın için kendini suçlu hissetme. çok az bir süre ona evde baktın diye biliyorum. o kadar süre evde kalmaktan etkilenmiş olacağını gerçekten sanmıyorum. ve inan şimdi de çoktan doğal ortamına alışmıştır. bence babanı ikna etmeye çalış gidin gör için rahatlar. ya da orada tanıdığınız biri varsa sana fotoğrafını videosunu falan çekip yollasın. iyi olduğunu görürsen rahatlarsın bence.
 
tutamadım gözyaşlarımı... ilk başta sabır diliyorum sana Allahım sabır versin benimde muhabbet kuşum vardı kaçtığında bende durup durup ağlardım kafesinin olduğu yere bakmamaya çalışırdım ama genede kötü olurdum çok zor çok.. acınızı paylaştım inanın çok iyi anlıyorum sabredin iyi şeyler düşünelim inşallah iyi olmuştur alışmıştır dışarıya
 
Durum
Mesaj gönderimine kapalı.
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…