Babamı kaybettim bir süre önce. Çok üzgünüm. Çok ağladım. Hala da gözyaşım dinmedi. O kadar garip bir his ki, insan sevdiklerine dört elle sarılıyor, sevmediklerine aşırı öfke duyuyor. İnsanlar bir anda benim için siyah ya da beyaz oldu.
Eşimin 30 yıllık arkadaşı (adı can olsun) bizde kaldı taziye zamanı. Can'ı çok severim. Eşinden boşandı. Boşandığı eşinin adı ela olsun. Bu ela, ben eşimle tanıştığım zaman bizim sevgili olmamızı hiç istememiş. Bana pek bir şey yansıtmasa da insanlardan defalarca duydum. Ela, 4 kişilik arkadaş grubunun tek kadınıymış ben hayatlarına girmeden önce. Biri can, biri benim sevgilim, biri de Ahmet. 3 erkeğin yanında piremses modunda mutlu mesut takılmış. Beni de hiç istemedi. Ahmetin hayatında biri olmasını da hiç istemedi. Kendi mutsuz evliliğindeki eksiklikleri 3 erkekle takılarak doyurmuş hep.
Can çok beyefendi bir çocuk. Onu hep aşağılardı ortamlarda. Ben konuyu değiştirmeye, elayı susturmaya çalışırdım. İçki içince bizim mutlu ilişkimize saldırırdı. Hem mutlu olmamızı, hem de eşimin hayatında bir kadın olmasını kıskanırdı Ve herkes Can'ın hatırına susardı.
1 yıl önce boşandılar. Beni taziye için aramıştı, açmamıştım. Dün yine aradı Zaten başta söylediğim gibi öfkeliyim. Açtım.
Dedim ki beni bir daha arama. Sen iyi yürekli bir kadın değilsin. Sen bizim sevgili olmamızı hiç istemedin. Arkadaşlarının mutluluğunu kıskanan birisin. Kıskanç ve hasetsin. O 3 erkek de bunun farkında. Kendi mutsuz evliliğinin acısını bizden çıkarmaya çalıştın. Ben aptal değilim. İçki masalarında sarhoş olup bize saldırdın. Bizi birbirimize düşürmeye çalıştın. Babamı kaybettim, artık kaybedecek daha değerli bir şeyim yok. İyi yürekli bir kadın olmadığın için seni bir daha görmek istemiyorum.
Bunları dedim. Şok oldu. Sesi çıkmadı Çat kapattım
Söylediklerimin arkasındayım. Can'ı ve Ahmeti arayıp bıdı bıdı konuşmuş. Ahmetle konuştum demin.
Ne düşünüyorsunuz.
Benim düşüncem şu: AĞZIMA SAĞLIK
Neden insanları sırtımızda taşıyoruz ki. Yük olan insanları. Hak ettikleri bu.
Bu sorgulanacak bir acı olmadığı için başın sağolsun diyeyim
Konunun devamı çok gereksiz olmuş
Seni ekşidende süslüdende tanırım neden her mecrada farklı hikayeler, farklı hayatlarla varlığını sürdürdüğünü anlamıyorum
Mecraya göre bir garip lou..
Babamı kaybettim bir süre önce. Çok üzgünüm. Çok ağladım. Hala da gözyaşım dinmedi. O kadar garip bir his ki, insan sevdiklerine dört elle sarılıyor, sevmediklerine aşırı öfke duyuyor. İnsanlar bir anda benim için siyah ya da beyaz oldu.
Eşimin 30 yıllık arkadaşı (adı can olsun) bizde kaldı taziye zamanı. Can'ı çok severim. Eşinden boşandı. Boşandığı eşinin adı ela olsun. Bu ela, ben eşimle tanıştığım zaman bizim sevgili olmamızı hiç istememiş. Bana pek bir şey yansıtmasa da insanlardan defalarca duydum. Ela, 4 kişilik arkadaş grubunun tek kadınıymış ben hayatlarına girmeden önce. Biri can, biri benim sevgilim, biri de Ahmet. 3 erkeğin yanında piremses modunda mutlu mesut takılmış. Beni de hiç istemedi. Ahmetin hayatında biri olmasını da hiç istemedi. Kendi mutsuz evliliğindeki eksiklikleri 3 erkekle takılarak doyurmuş hep.
Can çok beyefendi bir çocuk. Onu hep aşağılardı ortamlarda. Ben konuyu değiştirmeye, elayı susturmaya çalışırdım. İçki içince bizim mutlu ilişkimize saldırırdı. Hem mutlu olmamızı, hem de eşimin hayatında bir kadın olmasını kıskanırdı Ve herkes Can'ın hatırına susardı.
1 yıl önce boşandılar. Beni taziye için aramıştı, açmamıştım. Dün yine aradı Zaten başta söylediğim gibi öfkeliyim. Açtım.
Dedim ki beni bir daha arama. Sen iyi yürekli bir kadın değilsin. Sen bizim sevgili olmamızı hiç istemedin. Arkadaşlarının mutluluğunu kıskanan birisin. Kıskanç ve hasetsin. O 3 erkek de bunun farkında. Kendi mutsuz evliliğinin acısını bizden çıkarmaya çalıştın. Ben aptal değilim. İçki masalarında sarhoş olup bize saldırdın. Bizi birbirimize düşürmeye çalıştın. Babamı kaybettim, artık kaybedecek daha değerli bir şeyim yok. İyi yürekli bir kadın olmadığın için seni bir daha görmek istemiyorum.
Bunları dedim. Şok oldu. Sesi çıkmadı Çat kapattım
Söylediklerimin arkasındayım. Can'ı ve Ahmeti arayıp bıdı bıdı konuşmuş. Ahmetle konuştum demin.
Ne düşünüyorsunuz.
Benim düşüncem şu: AĞZIMA SAĞLIK
Neden insanları sırtımızda taşıyoruz ki. Yük olan insanları. Hak ettikleri bu.
Nasıl yani??Bu sorgulanacak bir acı olmadığı için başın sağolsun diyeyim
Konunun devamı çok gereksiz olmuş
Seni ekşidende süslüdende tanırım neden her mecrada farklı hikayeler, farklı hayatlarla varlığını sürdürdüğünü anlamıyorum
Mecraya göre bir garip lou..
Bu sorgulanacak bir acı olmadığı için başın sağolsun diyeyim
Konunun devamı çok gereksiz olmuş
Seni ekşidende süslüdende tanırım neden her mecrada farklı hikayeler, farklı hayatlarla varlığını sürdürdüğünü anlamıyorum
Mecraya göre bir garip lou..
Öncelikle başınız sağolsun.geç bile kalmışsınız.hak etmiş fazlasıyla.ben bu denli davranamiyorum insanlara.ilişigimi kesiyorum sessizce. Bi zaman sonra tamamen nötür oluyorum o kişiye. Nefret beslemeye devam edersem o bana ağırlık yapar diye düşünüyorum. Ama sizide takdir ettim.resmen icimin yağları eridi.tebriklerBabamı kaybettim bir süre önce. Çok üzgünüm. Çok ağladım. Hala da gözyaşım dinmedi. O kadar garip bir his ki, insan sevdiklerine dört elle sarılıyor, sevmediklerine aşırı öfke duyuyor. İnsanlar bir anda benim için siyah ya da beyaz oldu.
Eşimin 30 yıllık arkadaşı (adı can olsun) bizde kaldı taziye zamanı. Can'ı çok severim. Eşinden boşandı. Boşandığı eşinin adı ela olsun. Bu ela, ben eşimle tanıştığım zaman bizim sevgili olmamızı hiç istememiş. Bana pek bir şey yansıtmasa da insanlardan defalarca duydum. Ela, 4 kişilik arkadaş grubunun tek kadınıymış ben hayatlarına girmeden önce. Biri can, biri benim sevgilim, biri de Ahmet. 3 erkeğin yanında piremses modunda mutlu mesut takılmış. Beni de hiç istemedi. Ahmetin hayatında biri olmasını da hiç istemedi. Kendi mutsuz evliliğindeki eksiklikleri 3 erkekle takılarak doyurmuş hep.
Can çok beyefendi bir çocuk. Onu hep aşağılardı ortamlarda. Ben konuyu değiştirmeye, elayı susturmaya çalışırdım. İçki içince bizim mutlu ilişkimize saldırırdı. Hem mutlu olmamızı, hem de eşimin hayatında bir kadın olmasını kıskanırdı Ve herkes Can'ın hatırına susardı.
1 yıl önce boşandılar. Beni taziye için aramıştı, açmamıştım. Dün yine aradı Zaten başta söylediğim gibi öfkeliyim. Açtım.
Dedim ki beni bir daha arama. Sen iyi yürekli bir kadın değilsin. Sen bizim sevgili olmamızı hiç istemedin. Arkadaşlarının mutluluğunu kıskanan birisin. Kıskanç ve hasetsin. O 3 erkek de bunun farkında. Kendi mutsuz evliliğinin acısını bizden çıkarmaya çalıştın. Ben aptal değilim. İçki masalarında sarhoş olup bize saldırdın. Bizi birbirimize düşürmeye çalıştın. Babamı kaybettim, artık kaybedecek daha değerli bir şeyim yok. İyi yürekli bir kadın olmadığın için seni bir daha görmek istemiyorum.
Bunları dedim. Şok oldu. Sesi çıkmadı Çat kapattım
Söylediklerimin arkasındayım. Can'ı ve Ahmeti arayıp bıdı bıdı konuşmuş. Ahmetle konuştum demin.
Ne düşünüyorsunuz.
Benim düşüncem şu: AĞZIMA SAĞLIK
Neden insanları sırtımızda taşıyoruz ki. Yük olan insanları. Hak ettikleri bu.
AĞZINA SAĞLIK. Çok benzerini ben de malesef yakın arkadaşıma yapmak zorunda kaldım, değerli vaktimi fesat insanlara harcayacağıma, sevdiklerime harcarım, benim de kimseye tahammülüm kalmadı, aynen sizin gibi ben de babamı geçen sene kaybettim ve herkes değersizleşti gözümde, Ben babamı kaybetmişim ya onlar kim ki diyorumBabamı kaybettim bir süre önce. Çok üzgünüm. Çok ağladım. Hala da gözyaşım dinmedi. O kadar garip bir his ki, insan sevdiklerine dört elle sarılıyor, sevmediklerine aşırı öfke duyuyor. İnsanlar bir anda benim için siyah ya da beyaz oldu.
Eşimin 30 yıllık arkadaşı (adı can olsun) bizde kaldı taziye zamanı. Can'ı çok severim. Eşinden boşandı. Boşandığı eşinin adı ela olsun. Bu ela, ben eşimle tanıştığım zaman bizim sevgili olmamızı hiç istememiş. Bana pek bir şey yansıtmasa da insanlardan defalarca duydum. Ela, 4 kişilik arkadaş grubunun tek kadınıymış ben hayatlarına girmeden önce. Biri can, biri benim sevgilim, biri de Ahmet. 3 erkeğin yanında piremses modunda mutlu mesut takılmış. Beni de hiç istemedi. Ahmetin hayatında biri olmasını da hiç istemedi. Kendi mutsuz evliliğindeki eksiklikleri 3 erkekle takılarak doyurmuş hep.
Can çok beyefendi bir çocuk. Onu hep aşağılardı ortamlarda. Ben konuyu değiştirmeye, elayı susturmaya çalışırdım. İçki içince bizim mutlu ilişkimize saldırırdı. Hem mutlu olmamızı, hem de eşimin hayatında bir kadın olmasını kıskanırdı Ve herkes Can'ın hatırına susardı.
1 yıl önce boşandılar. Beni taziye için aramıştı, açmamıştım. Dün yine aradı Zaten başta söylediğim gibi öfkeliyim. Açtım.
Dedim ki beni bir daha arama. Sen iyi yürekli bir kadın değilsin. Sen bizim sevgili olmamızı hiç istemedin. Arkadaşlarının mutluluğunu kıskanan birisin. Kıskanç ve hasetsin. O 3 erkek de bunun farkında. Kendi mutsuz evliliğinin acısını bizden çıkarmaya çalıştın. Ben aptal değilim. İçki masalarında sarhoş olup bize saldırdın. Bizi birbirimize düşürmeye çalıştın. Babamı kaybettim, artık kaybedecek daha değerli bir şeyim yok. İyi yürekli bir kadın olmadığın için seni bir daha görmek istemiyorum.
Bunları dedim. Şok oldu. Sesi çıkmadı Çat kapattım
Söylediklerimin arkasındayım. Can'ı ve Ahmeti arayıp bıdı bıdı konuşmuş. Ahmetle konuştum demin.
Ne düşünüyorsunuz.
Benim düşüncem şu: AĞZIMA SAĞLIK
Neden insanları sırtımızda taşıyoruz ki. Yük olan insanları. Hak ettikleri bu.
ne zaman evlendin?
insan bir bohça konusu bari açar o süreçte
Çok yanlış hareket etmişsiniz. Hele bas sagligi icin arayan birine. Sizin canınız yanıyor diye başkalarının canı yansın istemişsiniz. Malesef hissettiginiz duygu haset. Özür dilemeyin. Zaten hayatınızda olmayan bir insan. Ancak insanlara böyle davranmayı bırakın bu duygular geçtiğinde kendinizi kötü hissedebilirsiniz.Babamı kaybettim bir süre önce. Çok üzgünüm. Çok ağladım. Hala da gözyaşım dinmedi. O kadar garip bir his ki, insan sevdiklerine dört elle sarılıyor, sevmediklerine aşırı öfke duyuyor. İnsanlar bir anda benim için siyah ya da beyaz oldu.
Eşimin 30 yıllık arkadaşı (adı can olsun) bizde kaldı taziye zamanı. Can'ı çok severim. Eşinden boşandı. Boşandığı eşinin adı ela olsun. Bu ela, ben eşimle tanıştığım zaman bizim sevgili olmamızı hiç istememiş. Bana pek bir şey yansıtmasa da insanlardan defalarca duydum. Ela, 4 kişilik arkadaş grubunun tek kadınıymış ben hayatlarına girmeden önce. Biri can, biri benim sevgilim, biri de Ahmet. 3 erkeğin yanında piremses modunda mutlu mesut takılmış. Beni de hiç istemedi. Ahmetin hayatında biri olmasını da hiç istemedi. Kendi mutsuz evliliğindeki eksiklikleri 3 erkekle takılarak doyurmuş hep.
Can çok beyefendi bir çocuk. Onu hep aşağılardı ortamlarda. Ben konuyu değiştirmeye, elayı susturmaya çalışırdım. İçki içince bizim mutlu ilişkimize saldırırdı. Hem mutlu olmamızı, hem de eşimin hayatında bir kadın olmasını kıskanırdı Ve herkes Can'ın hatırına susardı.
1 yıl önce boşandılar. Beni taziye için aramıştı, açmamıştım. Dün yine aradı Zaten başta söylediğim gibi öfkeliyim. Açtım.
Dedim ki beni bir daha arama. Sen iyi yürekli bir kadın değilsin. Sen bizim sevgili olmamızı hiç istemedin. Arkadaşlarının mutluluğunu kıskanan birisin. Kıskanç ve hasetsin. O 3 erkek de bunun farkında. Kendi mutsuz evliliğinin acısını bizden çıkarmaya çalıştın. Ben aptal değilim. İçki masalarında sarhoş olup bize saldırdın. Bizi birbirimize düşürmeye çalıştın. Babamı kaybettim, artık kaybedecek daha değerli bir şeyim yok. İyi yürekli bir kadın olmadığın için seni bir daha görmek istemiyorum.
Bunları dedim. Şok oldu. Sesi çıkmadı Çat kapattım
Söylediklerimin arkasındayım. Can'ı ve Ahmeti arayıp bıdı bıdı konuşmuş. Ahmetle konuştum demin.
Ne düşünüyorsunuz.
Benim düşüncem şu: AĞZIMA SAĞLIK
Neden insanları sırtımızda taşıyoruz ki. Yük olan insanları. Hak ettikleri bu.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?