Şu an bile sancılı geçiyor ki dediğiniz gibi diğer türlü daha zor olacaktır.Sizi anliyorum ama inanin cok sancili bir sürecin icine gireceksiniz
Ögretmen e gelince oglumun ilk ögretmenide cok İyi kibar di her sabah gitar calarak cocuklari beklerdi
Ama bu konuda cok pasif kaldi ve bize yardimci olamadi ben artik cinnet getiriyordum her sabah aglayarak giderdik okula oglum istemedigi icin bende care bulamadigim icin hangi birisiyle ugrasim 3 velet takmisti ogluma
Bir kere almaya gittim oglan okulun bahcesindeydi cocugu yatirmislar dövüyorlar veletler ama nasil daldim aralarina ögretmenlerin de agzina ettim bakicilarinda bahcede kiyameti kopardim
Sonuc suclu benmisim cocuklara bagiramazmisim
Eve geldim birde oglani dövüm dedim hincimi alamadim
Vurmayi sevmez benim oglan el kaldirmak tiynetinde yok neyseki kizim cadi
Insani öyle delirtiyorlar ki kibar cocugum var diye üzülüyorum saka gibi
O kadar güzel anlattınız ki hem de. Benim de bütün korkum bu. Doğru sandığım şeyi yapıp çocuğuma daha çok zarar verir miyim ve bu karar çocuğumun gelecek yaşamını olumsuz etkiler mi endişesi elimi kolumu bağlıyor.Annem beni o hiç sevmediğim sınıftan ve ögretmenin elinden almadığı için bütün eğitim hayatım rezil oldu.
Bir daha ne okul ne öğretmen sevebildim.
Kızınızı sınıftan gerekirse okuldan alın onun için bir şey yaptıgınızı bilsin ve görsün ileriki süreçte sizin hareketinizi daha çok ön plana cikaracak çünkü.
Ben mesela şimdilerde o çocuklar elin çocuklariydi beni zorbaladılar, ögretmen el alemdi canı sıkıldıkca beni dövdü ama anne benim annemdi o neden hiç bir şey yapmadı diyerek annemi suçluyorum 40 yaşımdayım.
Ne demek istediğimi anlatabilmişimdir umarım
Kızınız ne yapmanızi istiyor ona sorun, benim annem bana sorsaydı o sınıfa bir gün daha gitmek istemezdim ama en çok benim için çabaladığını görmek isterdim.O kadar güzel anlattınız ki hem de. Benim de bütün korkum bu. Doğru sandığım şeyi yapıp çocuğuma daha çok zarar verir miyim ve bu karar çocuğumun gelecek yaşamını olumsuz etkiler mi endişesi elimi kolumu bağlıyor.
En iyisi okul değişikliği konunsahibi. Gittiği okulda sorun yaşamaz kimse problemli geldi demez merak etmeyin. Kızımın kredi kötüydü mesela direkt değiştirdim. Şimdiki o kadar iyiki , ilk kreste oyalanmadigimiza çok sevindim. Değiştirin gitsin bu kadar düşündüğünüz degmezŞu an bile sancılı geçiyor ki dediğiniz gibi diğer türlü daha zor olacaktır.
Çok öfkeliyim. Bir yandan konu çözülsün istiyorum, diğer yandan konuyu çözmeseler bile çocuğuma neler yaşatılıyor bilmek istiyorum. Başka yandan çocuğumu sessizce alıp götürmek yerine okula bedel ödetmek istiyorum. Ne istediğimi ben de bilmiyorum. Karma karıştığım.
Bildiğim tek bir şey var. Zorbalığa ve ona göz yumanlara karşı arsızlaşmam gerektiği. Zorla insanı zıvanadan çıkarıyorlar.
Şimdi beni yanlış anlamazsanız bir şey sormak istiyorum. Bariz şekilde zorbalık yapan bir kimse yoksa ortada başka bir sorun var demektir. Mesela ben dışlanan öğrencilerimden ikisinde şu sorunları gördüm: ikisi de her şeyden şikayet eden arkadaşlarını eleştiren, sürekli iğneleyen kızlardı. Ben çocuklara, onları da aranıza alın dedim amq hep ilk dakikalarda sürekli bi huysuzlukları oluyor diğer çocukları da Huzursuz ediyorlardı. Mesela kız çocuklarından bir tanesi “X öksürmesin ben rahatsız oluyorum, Y sırasını çekmesin ben rahatsız oluyorum…” haliyle istenmiyorlardı.Merhaba Hanımlar.
Daha önce aynı başlıkta bir konu açmıştım. Kızım ilkokul birinci sınıfta ve arkadaşından duygusal zorbalık gördüğünü düşündüğümüzü yazmıştım. Bu süreçte defalarca okulla görüştüğümü, he hı deyip geçiştirdiklerini de anlatmıştım ve sizden fikir istemiştim. Çok güzel, aklı başında, yol gösterici yorumlarınız oldu. Özellikle eğitimci üyeler çok yardımcı oldular. Hepinize ayrı ayrı teşekkür ediyorum.
Geçen sürede kızım içine kapandı. Önceki konumdaki mevzudan olduğunu düşündüğüm için de öğretmenle görüşmeye gittim. Sanki daha önce sonuç almışım gibi. Kadın bana kızın sınıf arkadaşlarıyla oynamıyor, başka sınıftan arkadaşlarının yanına gidiyor dedi. Ben de o zaman sınıfta bir sorun var ki çocuk kaçıyor dedim. Kadın sınıfta her şey normal, sizin çocuğunuzda sıkıntı olabilir dedi. Madem çocuğumda sıkıntı var beni neden aramadınız, terapi, uzman, bir çaresini arasaydık dedim, cevap yok.
Kızıma bunun üzerine üç seans oyun terapisi aldırdık ve sonuç, çocuğun sınıfta dışlandığından, arkadaş edinmekte bir sıkıntısı olmadığı halde sınıfta arkadaş edinemediğinden, öz güveninin zedelendiğinden uzman görüşüyle de emin olduk. Doktorun yazılı görüşünü de aldık. Doktor sınıf veya okul değiştirmeyin, mücadeleyi, öğretmeniyle iş birliği yapmayı öğrensin dedi.
Sorum şu. Sözlü talep işe yaramıyor, defalarca denendi. Mecburen müdüre doktorun önerileri ile birlikte bir dilekçe verip öğretmeni ve rehberlik servisini harekete geçirmesini sağlamak zorundayız. Böyle olunca da resmi süreç başlatmış olacağız ve bu durum öğretmen öğrenci ilişkisini zedeleyebilir mi. Diğer durumda da harekete geçmesek bir sorun yok deyip yine geçiştirilir miyiz. Ne dersiniz, ya herro ya merro deyip gelişine yapıştırmak mı yoksa öğretmenle konuşup onun keyfini beklemek mi çocuğum için daha az hasarlı olur.
Ailesinin arkasında olduğunu bilmesini istediğim için aslında bütün çabam. Ben de yaşadım zaman zaman, bırak arkamda olmalarını farkına bile varmadılar. Kendi kendime baş ettim.Kızınız ne yapmanızi istiyor ona sorun, benim annem bana sorsaydı o sınıfa bir gün daha gitmek istemezdim ama en çok benim için çabaladığını görmek isterdim.
Arkadaşlarım bir sorun yaşayınca anneleri babaları gelirdi haksizsa çocuklarina kizar çocuklarina bir şey olduysa çocuklarinin haklarini ararlardi vs.
Banada en yakın arkadaşım arka sıradan ağlama öğretmenin vurduğu yerde gül biter derdi çocuk aklıyla cünkü onada o öğretilmişti.
Her gün dayak yiyeceğini bilerek, zorbalanacagini bilerek bir yere gitmek gerçekten çok yıkıcı.
Bakın yıllar geçti ben hala o sınıfta yaşadıklarımı hatırlayınca anlatınca gözlerim doluyor sinirlerim bozuluyor defalarca buna maruz kalmak kötü bir şey.
Bırakmayın bu olayın arkasını, kırın dökün demiyorum tabiki ama çocuğunuzda yalnız olmadığını bununla tek başına baş etmesi gerekmediğini ardında dağ gibi ailesi olduğunu iliklerine kadar hissetsin.
Sorunun tek taraflı olduğuna emin olamam tabi hocam ama çocuğumun başka ortamlardaki durumu ile karşılaştırabilirim.Şimdi beni yanlış anlamazsanız bir şey sormak istiyorum. Bariz şekilde zorbalık yapan bir kimse yoksa ortada başka bir sorun var demektir. Mesela ben dışlanan öğrencilerimden ikisinde şu sorunları gördüm: ikisi de her şeyden şikayet eden arkadaşlarını eleştiren, sürekli iğneleyen kızlardı. Ben çocuklara, onları da aranıza alın dedim amq hep ilk dakikalarda sürekli bi huysuzlukları oluyor diğer çocukları da Huzursuz ediyorlardı. Mesela kız çocuklarından bir tanesi “X öksürmesin ben rahatsız oluyorum, Y sırasını çekmesin ben rahatsız oluyorum…” haliyle istenmiyorlardı.
Sorunun tek taraflı olduğuna emin misiniz? Eğer kasıtlı zorbalık yapan biri yoksa gerçekten olaylara tek taraflı bakmamak gerekiyor. Ama kasıtlı olarak zorbalık yapan ve sınıfa baskı kurarak bunu dayatan biri varsa o zaman değişir
Değişecekse okul değiştiririz. Sınıf da çözüm olmuyor. Kuzenim oğlunun sınıfını değiştirdi, çocuk arada oraya gitmek istiyordu. Yeni sınıfa da alışamamıştı.Bu sene sınıfını değiştirmeyin bence. Değiştirirseniz arkadaşları yönünden kafalarında bir yargı oluşabilir. Öğretmen ve idareci iş birliği ile bu işi çözmeye çalışın. Okul değişikliği düşünülebilir.
Sınıf değiştirince sanki çocuk problemli gibi bir algı oluşuyor. Bazı öğretmenlerde bile maalesef bazen bu algı olabiliyor. Akranları yönünden de daha çok dışlanmasına neden olabilir. O yüzden bir eğitimci olarak tavsiyem bu yönde. Öğretmeninizi de çözüme kapalı buldum maalesef. Ben olsam ya bu yıl idare ederim ya da 2. dönem okul değiştiririm.Değişecekse okul değiştiririz. Sınıf da çözüm olmuyor. Kuzenim oğlunun sınıfını değiştirdi, çocuk arada oraya gitmek istiyordu. Yeni sınıfa da alışamamıştı.
Ortada kayda değer itiş kakış gibi bir sorun yok anladığım kadarıyla. Aralarına almıyorlarmış. Burda da insanın eli kolu bağlanıyor maalesef. Arkadaşlık yapmayanlara çocuğumla niye arkadaşlık yapmıyorsunuz demek çoğu zaman çözüm olmuyor. Aksine alay konusu olabilir. Okul değiştirsin en güzeli bu.Ben psikologa katılmıyorum, ne demek basa cikmayi öğrensin bacak kadar bir cocuk bu. Topluma da bakarsak kimse baskasının manyakligini çekmek zorunda degil ama herkes edebiyle davranmak zorunda. 7 yaşındaki bir cocuk da mücadele verme zorunluluğunda falan degil ama diğer veliler cocuklarini düzgün yetiştirme ve öğretmen de sınıfta duzeni saglama zorunluluğunda. Bu nasıl bir devir aileler artık cocuk degil ruh hastası yetiştiriyor.
Ben olsam o çocukların adini öğrenirim ailelerini tek tek ararım, herkes p.cine sahip ciksin. Bakin dikkat cocuk demiyorum p.c diyorum siz de asla yumuşak durmayın. Cocuk o kendini savunamaz, siz savunacaksınız. Öğretmenle de Boyle güzel güzel insanca konuştuğunuz icin bir şey yapmıyor, karsiniza çekip iyice sindirseydiniz bakin o zaman ne güzel diğer çocukları kenara cekip konuşuyordu. Bence anne aslan gibi olmalisiniz, ortaligi nasip kavurmalisiniz. herkesin canına okuyun, Olmazsa da çocuğu dinlemeyin baska okula verin.
Diğer okulda da aynısını yaşama endişemiz kızımın sakin bir çocuk olmasından kaynaklı. Bazı çocuklar, hatta yetişkinler bile sakin insanlarla uğraşarak egolarını tatmin ediyorlar. Bundan kaçamıyoruz. Doktorun mücadeleyi öğrensin yaklaşımı da hayat boyu karşılaşacak olmasından sanırım. Öğretmeni arama konusu için de henüz aldığımız oyun terapisi tamamlanmadı, belki bittiğinde doktor talep edecektir, etmezse ben isteyeceğim.Şöyleki çocuğunuzun uyumlu ve arkadaş canlısı olduğunu soylemissinz neden diğer okulda sorun yaşasın ki ? Çocuklar çabuk adapte olur eğer yıpranıyorsa orda değiştirin, bir de aklıma geldi kızının genelde diğer sınıfta vakit geciriyorsa kendi sınıfı ile arasının gittikçe açılması normal, benim kızım da 1. Sınıf diğer sınıfta kuzeni var onun yanına giderdi sonra kendi sinifimdan hiç arkadaşım yok falan dedi, ben de teneffüste vs kendi sınıfında durmazsan arkadaş edinemezsin dedim sonra çıkmamaya başlayınca arkadaşları oldu
Aynen ben de bunu yazacaktım terapist görüşmedi mi öğretmenle,en başta numarası i alıp görüşmesi gerekirdi, ben de kızımı anaokulunda falan götürdüm numara aldı başta ilerleyen süreçte ve sonra hep görüştü, ben terapistin tutumunu da garip buldum,mücadele öğrenecek diye çocuk neden yıpransin bazen olmayınca olmuyor küçücük çocukların tutumunu değiştiremezsiniz sorun kizinizda değilse sınıf veya okul değiştirmek daha mantikli
Yarı yolda at değiştirilmez diye bir söz de var ama. Atalar aklına geleni söylemiş sankiNeydi tebdili mekanda ferahlık vardır diye Bi söz vardı sanki Osmanlı'ya dayanan
Değistirmek istemesi gibi bir niyeti yoksa öğretmenini de seviyorsa belki arkadaşlarıyla arasının düzelebilmesi için bir şeyler yapabilirsiniz.Ailesinin arkasında olduğunu bilmesini istediğim için aslında bütün çabam. Ben de yaşadım zaman zaman, bırak arkamda olmalarını farkına bile varmadılar. Kendi kendime baş ettim.
Kızıma soruyorum, doktor da sordu. Öğretmenini seviyor, başka bir okul fikri korkutuyor.
Diğer velilerle iletisime gectinizmi? Mesela sınıftan bir iki arkadaşını evinize davet etseniz . Belki öylece birbiriine alışır kaynasirlar. Sınıftan en sevdiğin arkadaşın kim diye sorun? Ben öyle soruyorum.Kızım çekingen değil. Şöyle değil. Okul dışında hafta sonları dövüş kursuna gidiyor. Kendi isteği ve oradaki ortam sert olmasına rağmen arkadaşlarıyla çok iyi. Servisteki arkadaşlarından ve yan sınıftaki arkadaşından sürekli bahsediyor ama sınıf hakkında tek bir şey söylemiyor. Orayı kafada kapatmış.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?