Düşük tehlikem yoktu ama günde 5_6 kez kusuyordum. Tansiyonum 7 oluyordu. Ayakta duramıyordum. Banyonun önünde oturuyordum sürekli kustuğum için.
Eşim annemi 3 kez aradı . Bana kahvaltı hazırlamasını rica etti. Annem 3 kez geldi. 3. gelişinde "bana hiç acımıyorsunuz yoruluyorum" dedi.
Eşimi sıkıca tembihledim bi daha annemi aramaması için.
Açlık ve susuzluktan hastanede yattım. Annem bi kere geldi yarım saat kadar ziyaret etti gitti.
Annemin evi ile benim evim arası 5 dakika, annemin evi ile hastane yanyana zaten.
Burda mesele annemin yorulması da değil. Istemiyor hasta bakmak. Bu kadar basit.
Bana eşim baktı sag olsun. Annem öyle yapınca izin aldi bir süre çalışmadı ya da erken cıktı.
Bu durumlarda başka annelerle kıyaslamak anlamsız oluyor. Her insanın tabiatı aynı değil.
Anne olunca müthiş bir merhamet ya fedakarlik yüklenmiyor insana.
Benim annem kendi evinden çıkmak istemeyen, başka bir yerde duramayan, fedakarlik yapamayan bir kadın. Dövemem onu,onun annesi de böyleydi.
Çocuk diye diye başımın etini yedi. Geçenlerde komşumuz bebek doğunca yıkamaya gidersin dimi dedi. Annem de bana diyo ki bebegi alıp getirirsin ben yıkarım gidersin. He anne kasım ortasında bebek yıkatmaya bi yere gidemem kendim yıkarım dedim.
Lütfen boşuna üzülmeyin.
Evet annelerin çoğu böyle değil. Çoğu çılgınca kızlarına harcanıyor. Ama benim ki öyle değil. Bunu böyle kafama soktum.
Ölsem bile annemden bi şey beklememem gerektiğini iyice öğrendim. Artık üzülmüyorum. Ya da annemden bi sey beklemiyorum.
Yaparsa eşim yapar diyorum. Annemi hiç hesaba katmıyorum.
Babamı covidden yatırmıştık hastanede 10 gün kadar. Ben kalmıştım yanında. Odadan çıkmak yasaktı. 4 kilo vermiştim. Çıkıp eve geldik. Doktor iğne vermişti. Her sabah 9 da yapilacak bu iğne demişti. Eve geldik anneme dedim şu şekilde yapacaksin sabah 9 da.
Annem dediki ben o saatte uyuyorum nasıl yapıcam.
Kızdım biraz. Tamam ben gelir yaparim dedim. Ama babam uyandırıp ona yaptırmış.
Annenizden beklenti içinde olmayın. Eşiniz yapsın ne yapılacaksa. Başka yol yok.
Şu an 8 aylık oldum halen daha kusuyorum. Ama şimdi tansiyonum filan daha iyi. En azından yürüyebiliyorum.
Sizinki de geçecek. Geçiçi bir süre. Idare edin. Annenize kırılmayın. Yapamıyor, yapmak istemiyor,yapmak zul geliyor.
Bunları sindirin. Kabullenin. Evinize gidin.
En azından evinizde moraliniz bozulmaz.
Eşiniz de size su böreği açmak durumunda değil. Idareten yenecek seyler yapılır. Önemli olan bu süreci moralsiz geçirmemek.
Allahtan acil şifalar dilerim. Allah sağlıkla kucağınıza almayı nasip etsin.
(
bende ondan sonra evime gectim. Kafam rahatti en azindan. Esimle beraber idare ettik herseyi. Insana öyle durumlarda öyle laflar iki kat dokunuyor.
