- 24 Nisan 2015
- 6.929
- 7.139
- 398
anne olmak şart değil istememeniz de gayet normal ama eğer bunu eşinizle baştan konuşmadı iseniz ve kendisinde baba olma arzusu varsa bir müddet sonra beklenti içine girebilir...Herkese Merhabalar;
28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.
Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..
İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum
yazdiklarinizi kabullenmek eminim zordur. Kendinize itiraf edip, burada da yazmişsiniz. Bu durustlugu ve cesareti herkes gosteremez. Allah size ve ailenize saglikli huzurlu mutlu gunler gostersin.Anneyim. Çocukları kendi irademle doğurmuş gibi görünsem de aslında, zorla yapılan evliliği, sevgisiz bir yuvayı görmezden gelmek, evde en azından sevgimi verebileceğim bir canlı olsun diye yaptım. Yanlış bir karar mıydı? Dünyanın en yanlış kararıydı. Çünkü doğan çocuğa hakaret gibi birşey bu. İlkini bu yanlış düşünceyle yapmış olsam da ikincisini "madem bir tane oldu, madem boşanmayı kafaya koydum, o zaman bir kardeşi olsun da beraber büyüsünler. Baba eksikliğini hissetmesinler" diye doğurdum. Pişman mıyım? İnsan pişmanım demeye gönlü razı olmuyor ama bu şartlar altında çocuklarım olmasaydı tek saniye eziyet çekmek zorunda kalmazdım. Çocuklar için değil ama bu adamdan ve bu evlilikten doğdukları için üzgünüm. Çocuklarım çok daha iyi bir babayı hakediyordu.
Kısacası, öyle anlatıldığı gibi anne olunca periler etrafınızda uçuşmuyor, sırtınızda doğal kanatlar çıkmıyor. Eğer hazır değilseniz o düşünceler ömür boyu size kendini hatırlayor, ama sık ama seyrek..
canim 5 kez düşük mu yaşadım?Ben de aynı siz gibiydim, anne olmayı hiç hayal etmedim, hiç de istemedim, hep erteledim..12 yıllık evliyiz,su an 39 yaşındayım, daha da geç olmadan bir tane bebiş bizim de olsun barı dedik, (lakin hala anaç bir yapıya giremedim) köprüden önceki son çıkış telaşıydi, olacaksa bir tane olsun diyerek denemeye başladık..2 yıldır deniyoruz, bu sefer de hırs yaptım sanırım nasıl olmuyor diye5 hamilelik yaşadım 2 yılda, maalesef olmadı..pes ettim ben de.herkes üremek zorunda değil..ama günün birinde bir çocuk sahibi olmak isteyeceğiniz ve pişmanlık duyabileceğiniz düşüncesi varsa çok da geç kalmamak lazım.geciktikce işler feci karışıyormus, onu anladım..
Kendinizi hazir hissetmeden de yapmayin zaten. Zorlanirsiniz. Ilerdede pisman olabilirsiniz bunuda unutmayin.Herkese Merhabalar;
28 yaşındayım 2 yıllık evliyim..Resmen bir çıkmazın içindeyim ve sizin fikirlerinize ihtiyacım var.Arkadaşlar ben anne olmak istemiyorum.Yani içimde annelik duygusu yok..Bebekler ve çocuklar bu dünyanın en masum canlıları bunun bilincindeyim ama hayatımda hiçbir zaman çocugum olsun hayalleri kuran bir kadın olmadım..Hani bazı kadınlar kucağına bir bebek aldığında benim de olsa keşke diye düşünürler ya böyle bir düşüncem asla olmadı..Sürekli kendimi sorguluyorum bende mi bir tuhaflık var diye ama bir canlının bana anne demesini bana bağımlı olmasını istemiyorum.
Belki bana kızacaksınız ama çocuk olunca hayatım alt üst olacak bütün düzenim bozulacak gibi hissediyorum.Bu sorumluluğu alacak kadar güçlü hissedemiyorum kendimi.Bu konuyu kimle konuştuysam hele bi kucağına al bak herşey değişir diyor ama ya pişman olursam..Arkadaşlar anne olup pişman olan varmı içinizde ? Eşimle konuşuyorum bu durumu eşim zorlamıyor illa ki çocuğumuz olsun diye ama 10 yıl sonra neden böyle düşünmüşüm keşke çocuk yapsaydım diye büyük bir pişmanlık içindede olabilirim..
İşin içinden çıkamıyorum.Lütfen ama lütfen fikirlerinizi bekliyorum
2 kimyasal gebelik 2 düşük, 1 de 17. Haftada ölü doğumcanim 5 kez düşük mu yaşadım?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?