Anne olmak istemiyorum

annelik çok güzel bunu istemek kadar istememek de en doğal hakkınız ne anneler var çocuğuna kötü davranan döven eden bence böyle insanlar da sizin gibi düşünmeliydi madem bakmıcaksın istemiyorsun sevmiyorsun neden yaptın? bu sizin en doğal hakkınız fakat nefret biraz sert bir söylem .kaza kurşunu diye de bir gerçek var bunu unutmayalım annem en küçük kardeşimi hiç istemedi ama olmuştu bir kere ağlaya ağlaya 9 ayı geçti ama onu kucağımıza aldığımızda tüm o gözyaşları unutuldu evimizin küçük neşesi oldu şimdi iyi ki doğurmuşum diye diye sever tek sorun eşinizin bebek isteyebileceği gerçeği tamam şimdi istemiyor olabilir ama bu iki kişinin de hakkı tamamen bu konuyu detaylarıyla konuşup ondan sonra evlenin ilerde çok problem olabilir bu durum
 

Siz kendınızden eminseniz o zaman sunu anlamalısınız bunun ıcınızde olmaması ımkansız. Allah doğarken insanı nasıl iki göz bir ağız ile yaratmış ise, kadın kalbini de anne olma arzusuyla yaratmıştır. Sizin o arzunuzun açığa çıkmaması dert, olmaması mümkün değil. 1,5 yıllık evli, 27 yaşına kadar çocuk sesinden rahatsız olan, doğru adamı bulduğunda 2 kişi de harıka bir aile olabılır çocuk şart değil diyen, 2 3 yıl sonra bebek sahibi olmak için ovulasyon testleriyle heyecanlanıp hayal kuran bır kadın olarak söyluyorum. İçinizde olmaması imkansız, size öyle geliyor ve bilicaltınız belirsiz bir gerekçeyle bastırmış muhtemelen.
 


Yeğenine karşı nasılsın peki? SEviyormusun diğer cocuklardan farklı bir yere koyuyormusun .
 

Ben zaten hiç nefret sözcüğünü kullanmadım. Kullanmam. Sadece annelik duygusu yok dedim. Bir bebeğim olursa ona en iyi şekilde bakacağıma eminim. Allah büyük konuşturmasın ama ben ailemden hiç şiddet görmedim çocuğuma da uygulamam. Benim derdim onu sevememe korkusu. Ya sevemezsem. Ne kadar ilgilenseniz de, iyi baksanız her ihtiyacını karşılasanız da biliyorum ki bir çocuk sevilmediğini hisseder. Bu da zaten hayatı boyunca alacağı en büyük yara olur. Sadece kendi çocuğumun değil hiçbir çocuğun böyle bir duygu yaşamasını istemem.
 
Bir yere gidince çocuk sesinden başım şişer demişsin ya emin ol bu çoğumuzda var. Bazen yeter artık bitsin diyorum.

Evliliği düşünmüyordum bir buçuk sene içinde evlendim.
Çocuk için çok zor, yok ben yapamam diyordum şimdiden düşünmeye başladım.

Sevme işine gelince çocukları severim, kendi yeğenlerime baktım, ama hala başka birinin çocuğuna hemen ısınıp öpüp koklayan biri değilim. Ama eminim kendi çocuğumu çok seveceğim.

İnsanların fikirleri zaman içinde o kadar çok değişiyor ki sen bile şaşırıyorsun. Belki de sevdiğin adamdan çocuk dünyaya getirmek isteyebilirsin.

Öte taraftan eğer istemiyorsan kendini bu kadar baskı altında hissetme. Her kadın anne olmak zorunda değil.
Nişanlın galiba zaman içinde ister diye düşünüyor zamanında ki suskunluğu ondanmış. Onunla bu konuda detaylı konuşmalısın.
 

tatlım duygularını anlayabiliyorum başkasının çocuğunu sevmezsin bu çok doğal ama emin ol kendi bebeğini kucağına aldığında tüm bu duyguların değişir herkesten çok onu seversin ama kendinden emin olmadan bunları düşünerek asla bir bebek getirme dünyaya önce kendini anneliğe hazırla sonra herşey kendiliğnden olacaktır zaten sen zamana bırak
 

Nişanlım hiç suskun değil. Çok ayrıntılı konuşuyoruz. Hatta o bana söylüyor düşünme, kendini üzme, istemiyorsan olmak zorunda değil diye bana moral veriyor. O konuda çok şanslıyım inanın.
 
Benden 4 yas büyük olan halamda ayni sizin gibi çocukları sevmezdi sümüklü altina kaka yapan varliklar olarak gorurdu.evlendi cocuk istemiyormusunuz doye soranlara hep önce kariyer derdi.sonra ben hamile kaldim cok istedim bebegimin olmasini ve heycanimi onunla paylastim.hemen olmaz diyerek cocuk yaptilar ve ilk seferde oldu.suan taze anne oldu okdr seviyo ki kizini. Kendi bile diyo evlat başkaymis. Sizin durumunuz farkli olabilir ama inaninki suan istemeye bilirsiniz ama evlendikten 4 5 sene snra bi istek gelecek iste o zmn zamani geldi demek:)
 

Bir yerde okumuştum senin gibi düşünen bir bayan. Bir şekilde hamile kalıyor ve hamileliği boyuncada hiçbirşey hissetmiyor, eşinede deli gibi aşık ama annelik duygusu yok bende diyordu. Ama doğumdan sonra yavrusunu kucağına aldığı an herşey değişmiş. Çok düşünme bence zamanı gelince Allah oo analık duygusunu sana nasip eder inşallah.

Kadınlar Kulübü Mobil uygulaması kullanılarak gönderilmiştir.
 
Istemeyenler cocuk yapmasin. Belki olunca severim diye de cocuk yapilmaz. Yazik cocuga, ya olduktan sonra da sevmezsen..Herkes cocuk yapmak zorunda degil, etraf baskisini da bosver. Sevgisiz bi cocuk yetistirmektense etraf baskisina mazur kalmak daha tehlikesiz... Cocuk sevkati olmayan insan dayanamaz, siddet filan da gosterirsin Allah korusun.
 
Cocuklara karsı sevgin olmazsa isteğin de olmaz. Yeğenini bile uzaktan sevmişsin hiç öpmemişsin. Bence insanlara karsı da böylesin. Soğuk ve mesafeli. Doğrumu? Yapısal bir durum galiba.

Soğuk değilim ama mesafeli olduğum doğru. Tanıştığı insanla hemen can ciğer kuzu sarması olan bir insan değilim.
 

Asla belki olunca severim diye düşünmedim. Şiddete gelince asla göstermem. Allah esirgesin. Ben şefkatsiz sevgisiz bir insan değilim. Çocukları da severim ama uzaktan severim. İçimde annelik duygusu yok diye canavar değilim yani.
 

Bence imkansiz diye birsey yok. Insanin icinde yoksa yoktur. Her kadin anne olacak diye bisey yok. Cocuklarini bogarak olduren anneler bile var bu dunyada. Hicbirsey imkansiz degil o yuzden...
 
benimde cocuklarla bebeklerle alakam yoktu ; kendimi zorlayarak dahi sevmedim kucagıma aldıgım ilk benek kendi bebeğimdi , öptüğüm sevdiğim vs o derece yani .. süpriz bi bebekti benimki .. bebekler kusmuk kokar sanıyordum koklamamıstım gerci ama sanki öyle gelirdi uzaktan ama süt kokarmıs sonradan anladım .. hala baska cocuklara pek ilgim yok ama eskisi gibi de asla değilim fakat kızım bi yana dünya bir yana beni bastan yarattı resmen .. meger onu beklemişşm hayatım boyuda haberim yokmus ..
 

Yanlis anlamayin, ben size sevkatsiz de canavar da demedim. Ama cocuk bakmak zordur. Sevmeyen dayanamaz. Onu demek istedim. Aglayan cocuklara sinirleyip onlari pataklayan dadi videolarini gormussunuzdur belki. Sabir ve sevkat meselesi... Ama istemiyosan o riski almaya da gerek yok. Kirdiysam ozur dilerim...
 

Bazı insanlar olabiliyor sizin gibi. Sorumluluk korkusudur belki. Cunku ômur boyu onu korumakla görevli bi melek olacaksınız. Bi komşunun kızı var kızı gelmis ilkokul çağına doğurmasaydım pek sıcak hissetmiyorum diyodu. Yani bazısı doğursa da değişmiyor bi fikir
 

Ben biraz alınganım galiba çünkü içimde annelik duygusu yok dediğim insanlar bana hep yaratıkmışım gibi baktılar. Dediğim gibi çok sabırlı ve şefkatli bir insanımdır. O konuda hiç sıkıntım yok. Sadece annelik duygusu yok içimde. Olmuyor, olamıyor. Elimde değil.
 

İşte benim korkum tam olarak da bu. İnanın doğurursam hiçbir şeyini eksik etmem. Layıkıyla bakarım. Ama o çocuk hisseder o eksikliği. Sen ne kadar okşasan da, öpsen de zoraki yaptığını hisseder. Bir insanı böyle bir duyguya mahkum etmekten korkarım.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…