hemen konuya girmek istiyorum.
üniversite son sınıf öğrencisiyim temmuzda mezuniyetim var derece öğrencisiyim derslerimde başarılı,çalışkanım.
Babamın durumu iyi,standartın bir üstü diyebilirim. Her hafta harçlık verir 400 tl ama 2-3 kere anca yemek yiyebiliyorum o para ile malum fiyatlar. Geçenlerde kendime 2 tane parfüm almıştım 220₺ falan tutmuştu. Tanesi 100 tl birinin diğeri de 120. Neyse bunu da babamın anneme verdigi kredi kartı ile almıştım. Annem o zamanda kızmıştı neden kendi paranla almıyorsun karttan ufak şeyler alıyorsun diye. Halbuki kendi harçlığımı sadece yemek yiyeceğim zaman harcayabiliyorum ya da çok ihtiyacım olan bir şey olursa alıyorum. Babamın kartı varken oradan alayım istedim her neyse.
Babam bir arkadaşına 30 bin küsürlerde hediye almış kılıç. Arkadaşı ile ticaret yaptıgı için birbirlerine bu derece fiyatlarda hediyeler alıyorlar genelde. Kardeşimde bunu dile getirip benim içinde o 100 tl harcayınca sorun ediyorsunuz dedi. Ben de dogru dedim elaleme gelince sıvarsınız bize gelince 100 tl bile gözünüzde büyüyor dedim.
Sonra başladı benimle alay etmeye. “ Seme iş bul da işe gir.Paranı kazan” gibi gibi hakaretler…
Öncelikle ben işe girip çalışmak istemiyorum kendiside bunu çok iyi biliyor. Yüksek lisans yapmak istediğimi bilmesine rağmen yeni mezun birine bu şekilde işe bir baskısı yapıyor. Sanıyor ki her yeni mezun hemen iş buluyor.
Annem çok sığ görüşlü ve ben artık çok yoruldum.
Babam da aynı harcamalarımızı abartı bulur. Halbuki ihtiyacımız dışına asla çıkmayız. Ama görüyorsunuz ki 100 tl bile dert anneme göre…
