Annelik hep aynı işler

Anca bu kadar guzel anlatilirdi. Calisan kadinlarin hepsinin savunmasi ayni ama asla katılmıyorum. Tum gun evde durmakla aksam birkac saat ugrayip,yatmak kesinlikle ayni degil. Suan tek hedefim oglani az daha buyutup krese vermek ve calismak. Bu halde ne maas,ne dinlenme,ne tatil hicbiri yok. En azindan cebime para girer bosuna calismis olman.
 
Kendinize vakit yaratmaya calisin veya bir hobi edinin. Ev isi bitmez. Gunde bir iki saat bir kursa falan gidin. O isler oyle de yapiliyor boyle de
 
İnsan yoruluyo gercekten ve gun sonun da ben kendim icin ne yaptim diyo bir kahve bir cay bile icmeden gecyoruz bazi gunleri ama yine de her gunumuze sukur cocuklari okula birakinca kendinize bi aktivite edinin ne bileyim kulakliginizi takin esoftmaninizi giyin yuruyus yapin yada arkadaslarinizla bi cay bahcesine baska biyere gidin komsularla gun yapin.Ama sizin durumunuz da cogu anne bitmislik tukenmislik hissediyor we gayet normal
 
Ama tabi beterin beteri var sukurki saglıklıyız kendimize cocuklara bakacak gucu her sabah uyancak nefesi veriyo Allah bize
Biz olmasak kim bakar bu bebislere
Ben ot gibi yaşıyorum cok senedir
Ot gibi yasasamda olur yeterki yavrularım saglıklı olsun babaları kaçtı bari anneleri basında dursun demi
Allah yardımcımız olsun
 

Gülme ciddiyim ben, o parayı harcamadan da yapılacak aktiviteler var. Mesela belediyelerin kursları var, sporda dahil. Hem sosyal çevre hem bir şeyler öğrenmek, iyi olur bence. Bir arkadaşınla sahilde yürüyüş yapmak , bir kafe de çay içmek mesela, çok maddiyat gerektiren bir aktivite değil. Senin hoşlandığın aktiviteler değilse bir şey diyemem.

Çocuklarımın okul arkadaşının annesi, iyi anlaştığım bir kadındı. Bazen çocukları okula bırakınca, yanımıza küçük bir termosla çay yapar, iki poğaça ile parka sahille kahvaltıya giderdik. Denize karşı kitap okuma günlerimiz bile vardı ki. çok keyif alırdım.

Çalışan kadının işe gidince zihnini boşalttığı doğrudur. Şu anda çalışıyorum ve evde oturduğum zamanlara göre daha programlı ve motiveyim. Dört duvar arasında olmak, kesinlikle kafada kuruntulara sebep oluyor. Dün gece 1' e kadar iki makine çamaşır yıkayıp, 1 sepet dolusu ütü yaptım, zihnim boşalsa da işler bekliyor malesef.
 
sizin rutininiz biraz sorunlu galiba.
3 cocuklu hayat kolay degildir ama hergün 8 saat temizlik/yemek yapilmaz.
annemden kaptigim tüyolar (3 vardiya calisan, bekar bir anne):
-haftanin max. 3 günü yemek pisirmek ve düzenli bir buzluk sistemi
-haftanin belirli günlerinde belirli yerleri temizlemek (mesela her pazar cocuk odasi)
- Evde yasayan diger insanlara is buyurmak- bu cocugunuz bile olsa. benim 7 yasinda ütü yapiyordum- cöpü cikartmak, evde toz almak ve balkonu yikamak benim isimdi. eminimki annem pesimden üstünden geciyordu ama yapiyordum.
cocuklar kac yasinda bilemem ama kendileri yikanabilirler (okula giden bir yavru kendi yikanabilir- siz kontrol edersiniz)
- Cocukalr derlerini kendileri yapmali- siz yine kontrol edebilirsiniz.
bu liste böyle uzar gider. birakin cocuklar kendi odalarini kendileri temizlesin- bal dök yala olmaz ama olsun.
- hergün kahvalti masasi kurmaniza gerek yok. ben annemin aksamdan hazirladigi ekmek arasini tost yapip öyle gidiyordum okula (annem bazen sabahlari evde olmuyordu)
neyse- siz kendinize cok yüklenmissiniz. bukadar hirpalamayin kendinizi
 

Akşam bir kaç saat uğrayıp yatmak mı?

Çalışan çocuklu kadınların işi akşam eve girince bitiyor mu sanıyorsunuz?

Ya da her çalışan kadının evine haftada bir yardımcı mı geliyor sanıyorsunuz?

Her haltı haftasonuna sığdırıp dinlenmeyi pas geçmeyi bilir misiniz?
Akşama kadar kafa işten kazan olmuş ve biz tv karşısında göbek kaşıyacağız öyle mi?

Eve adımı attığımız an bir curcuna alıp gidiyor bizde. Hangi çocuk annem babam yorgundur biraz kendi kendime oynayayım diyor acaba?
Demesin zaten çocuğun ilgiye oyuna ihtiyacı var da şu itici kıyasları bir bırakın artık.

Kimse ev hanımlarına yatıyor demiyor. Ev hanımları da çalışan kadınları kolaycı sanmasın.
Bunun akşam yemeği var, sofra kaldırıp mutfak toplaması var.
Siz üşenip o mutfağı sabaha bırakabilirsiniz ama evden sabahın köründe çıkan kadın/erkek bırakamaz.
Çamaşır atıp çıkarnası var. Kurutma makinesi almayı akıl ettim çok şükür
Kaç haftadır akşam yapacağım dediğim ütü işini öteliyorum mesela.

Çocuk oyun için çekistirir bir taraftan. Sesi çıkmaz bu sefer "acaba nereyi talan etti?" diye endişeyle gidersin yanına.
Uyku saati başka koşturmaca. Diş fırçalamak istemez, yatmak istemez. Dil döküp durursun.
En son o uyuyunca senin de pilin bitmiş olur..
 
Son düzenleme:

Kesinlikle öyle. Hamileyken ile gitmek için kullandığım tıka basa dolu otobüsü bile özlüyorum ben. Ki o zaman şikayet ederdim. En azından insan görüyormuşum. Arada "bağa yir virin" diye çemkiren kısır günü teyzesini bile özledim. Ev hanımı olmak karadelikte kulaç atmak gibi. Çırpınıyorsun ama bir yere vardığın yok.
 
çalışıyorum aynı anda ikiz çocuklarım var 2 buçuk yaşındalar işten çıkar çıkmaz atarım bebek arabalarına yürüyüş ya da park yaparız dönüşte markete falan uğrarız sonra eve girer girmez hengame başlar çamaşırlar haftasonu yıkanır hergün evimi süpürür silerim haftada bir de yardımcı geliyor yemek bulaşık hepsini hallediyorum. ama çalışıyorum diye çocuklarımı asla ikinci plana atmam hep önceliğim onlar. anneyseniz çalışıyorsanız at gibi koşturmak zorundasınız. ama bu koşturmaları eğlenceli hale getirmek de sizin elinizde şikayet ederek çözüm bulamazsınız zamanınızı nasıl değerlendirebilirsiniz bunlara kafa yormak lazım
 

Beden yorgunluğu açısından bir yardım almayan ve hem ev hem iş yorgunluğunu üstlenen kadınların elbette ev hanımlarına kıyasla daha çok yıprandığını düşünüyorum. Ancak dişe dokunur bir kazancı olan ve ev işleri için yardım alan kadınlar asla ev hanımlarına göre daha çok yorulmuyorlar.

Zaten mevzu burada kim daha çok yoruluyor mevzusu değil. Psikoloji öyle bir mevzu ki, şayet bozuk ise hiçbir iş yapmasan da üzerinden tır geçmiş gibi hissediyorsun. Maddi problem yaşayan ev hanımları ise haliyle hep aynı döngüyü yaşadıkları için mutsuzlar. Ben de öyleyim. Bu döngü öyle haftada bir sahile gitmekle kırılmıyor. Çünkü kalan günlerin aynılığı baki.
 
çalışıyorum..;
eve gelir gelmez yemek...
bulaşık.. derken çocukla bi ilgilen...
her perşembe ve cuma günü çamaşır günüm oluyor.
 

Şimdi hatırladım sizi.
Peki çalışmıyorsanız nasıl geçiniyorsunuz?

Yazılanlara katılıyorum çocuklarınız yalnız bir anneleri varsa daha fazla sorumluluk almayı öğrenmeliler.

Bu yaşta bir çok şeyi yapabilirler. Bizim çocukluğumuzda bulaşık makinesi, kombi falan yoktu. Ocakta su ısıtıp leğende bulaşık yıkardık.
Kıyafetlerimizi katlar evi toparlardık..
 
ya ben neye özeniyorum biliyormusun Ev hanimlara..
neye şikayet ediyorsun ki...
vakit bol.. uyuma vakit de bol... gezme vakit de bol...
çalışan kadinlara vakit hiç yok böle aktivivelere...
inanilmaz yoruluyor
 

Son paragrafta yaptığınız iş için motivasyonunuz var. Ertesi gün erkenden kalkıp işe gidecek ve başka başka insanlar göreceksiniz. Mesela şu anda bir sepet ütü var beni bekleyen. Zerre yapma isteğim yok. Çünkü ertesi gün yine sadece ütü yapacağım.

Belediyelerin spor aktiviteleri var evet. Kısıtlı zaman ve günde gidilen, bir miktar faydası olabilen aktiviteler. Mesela ben gittim onlara. Bir nebze iyi geldi ancak beni iyileştirmedi. Çünkü benim derdim zaman doldurmak değil. Kendim için bir şey yapmak da değil. Benim derdim, bunca yorgunluğun ve koşturmanın hiçbir karşılığının olmaması. Mütemadiyen koşturuyorum ancak cebimde para yok.

Sahilde çay içmek için adeta maraton koşucusu gibi çocuğu yarım gün okula bırakıp hızlıca minibüse binip çayımı içip aynı hızla dönüp çocuğu almam lazım. İstanbul trafiğini düşününce, yetişme korkusu ile o çay keyif değil azap oluyor insana.

Büyük şehirde çalışsan da çalışmasan da sürekli koşturup adeta robot gibi yaşıyorsun zaten. Üç kuruş para için saatlerce mesai harcayıp o kazandığın parayı harcayacak zaman bulamıyorsun. Hadi zaman buldun, bir yere gidebilmek için o zamanı trafikte harcıyorsun. Her türlü zulüm yaşamak zaten.

Ancak evde olmak var ya, azap. Hayat akıyor ve sadece izliyorsun. Faturayı nasıl ödeyeceğim diye sürekli düşünürken kafanı dağıtacak bir şey yok. Elden gelen bir şey yok. İş görüşmelerinde "canını Çıkaracağız ama üç kuruş Vereceğiz. Ülkenin durumu malum" diyorlar üstelik.

Aman bilmiyorum ben zaten komple karamsarım. Ancak ev hanımlığı tecrübe ettiğim en zor meslek.
 
Son düzenleme:
Üstte bir arkadas gayet güzel anlatmış ne demek istedigimi.. ayrica tam zamanli ev hanimligindan calismaya terfi etmis 2komsumu goruyor ve duyuyorum. Cocuklarida var. Illaki yoruluyorsunuzdur burda yorulmaktan cok kendine zaman ayiramamak tum gun ayni seylerle dönüp dolasmaktan dert yaniyoruz. Misal bugunumu su saate kadar anlatayim; evi topladim cocuk agladi kostum sakinlestirdim bilmem kac kere, yemegi ocaga koyana kadar bacagimdan asili mutfakta yerlerde resmen, yapma dersen 2tane okuldan gelecek cocuk var birazdan,yapmama gibi luxum yok malesef.. odev baslayacak o bitince aksam yemek, cay fasli ve bitmeyen toparlama,yikama,temizleme.Senin rutini bilmem ama ben artik evimi ozlemek, cocuklarla vakit gecirmegi ozlemek istiyorum. Birazcik nefes almak baska işlerle ugrasmak mesela. Aksam eve gidince bende calistim yorgunum dinlenecegim demek.. diger turlu evdesin ve yapilani hickimse gorup anlamiyor. Ve eminim icinde insan bulunmayan ev asla suanki kadar daginik olamaz!
 
ya ben neye özeniyorum biliyormusun Ev hanimlara..
neye şikayet ediyorsun ki...
vakit bol.. uyuma vakit de bol... gezme vakit de bol...
çalışan kadinlara vakit hiç yok böle aktivivelere...
inanilmaz yoruluyor

Sabah yedi buçukta uyandım. Oğlum uyandı ben de uyandım haliyle. Ev hanımıyım ama uyumuyorum. Gece de kırk kere uyandım oğlum sayesinde. Gezemiyorum çünkü gezecek param yok. Çalışırken ben de böyle derdim. Ev hanımlığı ne rahat derdim. Kazın ayağı öyle değilmiş.
 

niye ev hanimisin? gercekden merak ediyorum- bebeginiz kac aylik?
 
ya ben neye özeniyorum biliyormusun Ev hanimlara..
neye şikayet ediyorsun ki...
vakit bol.. uyuma vakit de bol... gezme vakit de bol...
çalışan kadinlara vakit hiç yok böle aktivivelere...
inanilmaz yoruluyor
Çocuklu ev hanımları mı uyuyor hergün sabah 7 de uyanıyorum bir daha uyumam mümkün değil, yine küçük çocuk varsa öyle istediğin gibi gezmek de hikaye.
 
Hayatınızda şükrettiğiniz herhangi bi’ şey var mı çok merak ettim.
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…