Tamam sizin ilk çocuktan dolayı tecrübeniz var ama her bebek farklıdır ve ikinci çocuk olduğu için sizin daha çok yardıma ihtiyacınız var iki çocuğu birden idare etmeye çalışacaksınız birinin yardımcı olması işinizi çok rahatlatırBence kimse istemez o kadar kayınvalidesini. Tamam annem eli pratik kadındır. Benim bir numarafan folayı çocuk ve ebbek bakımına da alışkın. Ama kim ister 3 aylık artık düzeni oturmuş bebekle hergün gelen kayınvalide.
şöyle de bir şey var gelinimiz hiç kimseye hayır diyemeyen, herkesi idare etmeye çalışan, kendi isteklerni söyleyemeyen bir insan. Annem de çok baskın bir karakter. Yani gelin anneme birşey söyle
Çünkü erkek çocuğu ile böyle anneler aşık atacak bir şey bulamaz bu ilgi de sırf kız evladı kıskandırmak, üzmek için.Çoğunlukla kızlar ödüyor annelerinin mutsuzluklarınin bedelini.
O zor günler yaşamış anneler paşa oğullarına süt dökmüş kedi oluyorlar ne hikmetse.
O yüzden anlamaya çalışıp yakınlık göstermek boşa bir çaba bence.
Olumlu yaklaşmaya çalıştınız belki lafım size değil, konudaki anneye çok kızdım.
bende aynı duygusuz, suçlayıcı ifadeleri duyacağıma eminim. Dediğim gibi babam annemden daha iyiydi onunla konuşmak bile hiç bir işe yaramadı, annem birşey anlayabilecek bir insan değil de ben hep böyle kırılmaya devam mı edeceğimBence anlamayacağını bildiğiniz halde dile getirip daha çok canınızı sıkmayın. Ben denedim rahatlayamadım tersine daha çok üzüldüm birkaç gün kendime gelemedim. Ki benim abim veya erkek kardeşim bile yok ona rağmen annem doğumda hastaneye yanıma gelmedi. Aynı şehirde farklı ilçelerde yaşıyoruz, taksiye atlasa yarım saatte yanıma ulaşabileceği kadar bir mesafe var. Ben apar topar sezaryen doğuma alındım çıktığımda telefonda kız kardeşimin sınavı olduğunu onu götüreceğini şimdi çıkıp gelemeyeceğini söylemişti, sınava başka gün giremezdi ama ben her gün doğum yapıyordum çünkü.
Eve geldiğimin akşamı geldi ailem yanıma. Annem 5 gün kaldı sadece sonra babam rahatsızlandı kovid pozitif çıktı ona bakmak için apar topar geri döndü. 1 haftalık ameliyatlı halimle tek başıma kaldım evimde. Kayınvalidem bize yakın oturuyordu ama çalıştığı için bir hayrını görmedim.
İlk defa birkaç hafta önce açtım bu mevzuyu annemin yüzüne karşı. Benim yanıma gelmek bebeğimin, benim bakımımızı üstlenmek kaynanama yakışırmış ona değil. Benim sana ihtiyacım vardı orda beni kaynanam değil sen doğurdun diyebildim sadece, içimden o kadar şey geçmesine rağmen. Siz kendi evlatlarınıza öyle yaparsınız o zaman dedi sadece. Böyle duygusuz bir cevap. Söylediğime söyleyeceğime de pişman oldum, insan daha duygusal bir tepki bekliyor ama özürleri kabahatlerinden büyük..
Mesele erkek çocuk kesinlikle yoksa daha 3 4 yaşımızdayken neden bir ayrım olabilir ki. Çok küçükken acaba istenmeyen bir bebekmiydim diye bile süşünüp aile büyüklerine sorduğum oldu ben doğumca herkes mutlu oldu mu diyeeğer mesele erkek çocuksa, ilahi adalet pek şaşmıyor. Eninde sonunda kız evlatlarına kalıyor böyle anne-babalar… ne acı…
Keşke iş işten geçmeden anlaşılsa insanın kıymeti ama bazen olmayınca olmuyor…
size tavsiyem hiç annenizin gelmesini falan istemeyin, hayatınızı anneniz sanki hiç yokmuş gibi planlayın.
çünkü anneniz konuşunca anlayacak biri değil gibi, hatta konuşmanın sonunda sizi haksız çıkartacak biri gibi duruyor… bu yüzden en iyisi annenizden kalben de vazgeçmek gibi duruyor …
Bizim gelin öyle pasif bir karakter ki bakar emin ol bakması gerekirse. Zaten konu birine bakılmasına dönmez, annem de hep kendi ayakları üzerinde durur da.Erkek seviciler boyle gelmis boyle gider. Sana onerim bir defa konuş tüm icindekileri anlat ama anlayip duzelirse ne ala. Konusamiyorsan mesajla yap bunu. Kestir at yarari olmayan kimseyi dusunup kendi icinde yara yaratma. Klasik lafimdir boyle annelere karşi ; umarim benden cok dusundugun sahiplendigin gelinin, yaslandiginda hasta oldugunda kendi kizin gibi bakar sana cunku sen beni el onu kendi kizin gibi goruyorsun umarim muhtac olmazsinda anlamazsin kim el kim esas evlat.
Gelinin annesinin öyle bir düşüncesi olduğunu sanmıyorum ama. Tamam eli ağır kadındır ama çocuklarına, kızına çok düşkündür.Gelinin annesi değilde sizin anneniz bakacak sanırım. Ben olsam lafımı söyler sonra engellerim hayatımdan silerim bu kadar uzaklaşmadık sonuçta.
Gelinin annesi yok muİçime yine öküz oturdu.
çocukluğumdan beri annem tarafından hep arka plandaydım. Bakın ikinci bile diyemiyorum. İlk sıra hep erkek kardeşimindi. Bu hiç değişmedi. Çok irdelemeyeceğim geçmişi.
günümüze gelirsem hem kardeşimin eşi hem ben hamileyiz. Gelinimiz ekim ayında ben şubatta doğum yapacağız kısmetse.
Ben dünyanın öbür ucunda yaşıyorum. bu dördüncü hamileliğim. 2 gebelik kaybettim. İkisi de 10 haftayı geçmişlerdi. Bu gebeliklerimde hiç anneme bel bağlamadım, doğuma gelir diye düşünmedim, hatta ona hamile oldugumu bile söylemedim (yılbaşı süprizi yapacaktım güya ama kısmet değilmiş). Vize başvurusunda bulunmadım.
Bugun anneme vize başvurunu yapalım dedim. Ben gelmem doğuma, burada gelinin bana ihtiyacı var dedi. Gelinin bebeği 3aydan büyük olacak benim doğum zamanımda. Ama önceliği gelini ve oğlundan olacak torunu. Evde 5 yaşında bir kızım var. Burada doğum yapılan gece hastanede kalınıyor bir refakatçi ile. Buraya gelse hiç değilse biz hastanedeyken evde kızımla kalır, ben bunun için çözüm üretirim ama çok koyuyor böyle sevilmemek.
bu hamilelikte korktuğum bir hamilelikti, cvs oldum. 14-15 haftalık olduktan sonra sevdiğimiz insanlara söylemeye başladım. Ben hamilelik haberimi verip bebeğin fotosunu gösterdikten sonra daha insanlar benim için sevinçten ağlarken kardeşimin bebeğinin fotosunu gösterip “bu da benim fındık” dedi. 2 farklı zamanda yaptı bunu. Ne demek benim fındık, diğer fındık de, büyük fındık de, gelinin fındık de. Ne demek benim. Ben b.k oluyorum bu durumda.
artık bunun kavgasını çıkartacağım. Sizden de akıl almaya geldim. Hiç kavgacı, lafı gediğine koyabilen bir insan değilim o nedenle öğretim bana. Hanımlığın, sakinliğin bir faydasını görmedim. Yılda bir görüştüğümüz halde hiç hasretti, kıymetti görmüyorum.
Tahmin ettiğim gibi. Genellikle küçük yaşta evlenen, gençliğini, evliliğini yaşayamayan, istekleri gerçekleşemeyen kadınlarda buna çok şahit oldum.
Size tavsiyem; Annenize erkek kardeşiniz üzerinden gitmeyin. Annenize biraz daha yakın davranın, bırakın biraz eskileri anlatıp içini döksün.Bol bol onaylayın.
Ama politik davranıp her şeyinize ( Maddiyat, mesleki doyum, mutluluk vb..) şahit olmasın. Biraz zor bir durum ama annenize siz biraz annelik yapacaksınız.
Yok uğraşamam derseniz mesafe kurmanız gerekecek. Laftan sözden anlamayacak maalesef.
Üstüne üstlük kardeşiniz, gelininiz de anneniz sayesinde duruma dahil olur..Hıç gerek yok.
Var ama biraz ağır kanlı bir insan. Bir de araba ile yaklaşık 40dakika mesafede oturuyor ve araba kullanmayı bilmiyor. Ama onun dışında kızına çok düşkün bir kadın. Hergün defalarca arar. Yemek gönderir.Gelinin annesi yok mu
Annen oğlancı muhtemelen siz doğunca üzüldü böyle dümdüz söyledim ama bazı kadınlar öyle maalesef erkek olsun illa çocuğum modundaVar ama biraz ağır kanlı bir insan. Bir de araba ile yaklaşık 40dakika mesafede oturuyor ve araba kullanmayı bilmiyor. Ama onun dışında kızına çok düşkün bir kadın. Hergün defalarca arar. Yemek gönderir.
Valla ben şahsen kaynanayı istemem o kadar zaman bide yanımda duracak keşke gelemem edemem demese. İnşallah ilerde gelinde bakar ona bu şekilde yardım eder.bende aynı duygusuz, suçlayıcı ifadeleri duyacağıma eminim. Dediğim gibi babam annemden daha iyiydi onunla konuşmak bile hiç bir işe yaramadı, annem birşey anlayabilecek bir insan değil de ben hep böyle kırılmaya devam mı edeceğim
Mesele erkek çocuk kesinlikle yoksa daha 3 4 yaşımızdayken neden bir ayrım olabilir ki. Çok küçükken acaba istenmeyen bir bebekmiydim diye bile süşünüp aile büyüklerine sorduğum oldu ben doğumca herkes mutlu oldu mu diye
Bizim gelin öyle pasif bir karakter ki bakar emin ol bakması gerekirse. Zaten konu birine bakılmasına dönmez, annem de hep kendi ayakları üzerinde durur da.
Gelinin annesinin öyle bir düşüncesi olduğunu sanmıyorum ama. Tamam eli ağır kadındır ama çocuklarına, kızına çok düşkündür.
Ben doğduğumda üzüldü mü bilmiyorum ama oğlu doğduğunda extra sevindiği kesin. Ben de çok uğurlu bir bebekmişim biliyor musunuz, şu an sahip olunan büyün mal mülk ben doğumca alınmış.Annen oğlancı muhtemelen siz doğunca üzüldü böyle dümdüz söyledim ama bazı kadınlar öyle maalesef erkek olsun illa çocuğum modunda
Bizim çevremiz için söylüyorum; kimin oğlu bakmış ki onun oğlu baksın. En basitnden ananeme bile dayım değil annem bakıyor. İşte önünde, kendi yaşıyor.Konu ilgimi çekti
yaşlandıkça çoğu anne böyle oluyor
benimki de böyle olmaya başladı
sanırım kafa tamamen şu : bana oğlan bakacak ben onunla aileyim
kız dışarda uzakta zaten
Benim deyince ben de öyle hissettim ama anlam veremiyorum. Yani ağzından da kaçmadı, iki farklı gün, iki farklı insan grubuna söyledi.Ama benim fındık demesi direkt sizinle rakip olduğunu gösterir
Konudan bağımsız Geline üzüldüm kendi halinde bir insan anladığım kadarıyla
Bilinçli demiş benim fındığıBen doğduğumda üzüldü mü bilmiyorum ama oğlu doğduğunda extra sevindiği kesin. Ben de çok uğurlu bir bebekmişim biliyor musunuz, şu an sahip olunan büyün mal mülk ben doğumca alınmış.
Bizim çevremiz için söylüyorum; kimin oğlu bakmış ki onun oğlu baksın. En basitnden ananeme bile dayım değil annem bakıyor. İşte önünde, kendi yaşıyor.
Benim deyince ben de öyle hissettim ama anlam veremiyorum. Yani ağzından da kaçmadı, iki farklı gün, iki farklı insan grubuna söyledi.
evet gelin için çok zor olmalı. Söylüyorum ona istediklerini, istemediklerini söyle, her konuda uyumlu olmak zorunda değilsin diye. Ama gitmek istediği doktoru bile söyleyemiyor, başkaları kimi söylerse ona gidiyor misal.
Ben olsam anlatmazdim zaten fiziken bir mesafe var manevi de bir mesafe koyar arada halini haturini sorardim uzaktan. Birde anlatmis olmaniz ileride kendinizi gelinle kiyasladiginizi onu kiskandiginizi dusundurebilir sonucta bu zamana kadar anlamamis bu saatten sonra da iyi niyetli bir sekilde sizi anlamasini beklemeyin derim. Konuyu kapatip hayatiniza bakin. Bunlar sadece anlattiklariniza, verdiginiz cevaplara karsilik anladigim kadariyla dusuncelerim. Allah yolunuzu acik etsin insallah. Kin gutmeyin annenize :)İçime yine öküz oturdu.
çocukluğumdan beri annem tarafından hep arka plandaydım. Bakın ikinci bile diyemiyorum. İlk sıra hep erkek kardeşimindi. Bu hiç değişmedi. Çok irdelemeyeceğim geçmişi.
günümüze gelirsem hem kardeşimin eşi hem ben hamileyiz. Gelinimiz ekim ayında ben şubatta doğum yapacağız kısmetse.
Ben dünyanın öbür ucunda yaşıyorum. bu dördüncü hamileliğim. 2 gebelik kaybettim. İkisi de 10 haftayı geçmişlerdi. Bu gebeliklerimde hiç anneme bel bağlamadım, doğuma gelir diye düşünmedim, hatta ona hamile oldugumu bile söylemedim (yılbaşı süprizi yapacaktım güya ama kısmet değilmiş). Vize başvurusunda bulunmadım.
Bugun anneme vize başvurunu yapalım dedim. Ben gelmem doğuma, burada gelinin bana ihtiyacı var dedi. Gelinin bebeği 3aydan büyük olacak benim doğum zamanımda. Ama önceliği gelini ve oğlundan olacak torunu. Evde 5 yaşında bir kızım var. Burada doğum yapılan gece hastanede kalınıyor bir refakatçi ile. Buraya gelse hiç değilse biz hastanedeyken evde kızımla kalır, ben bunun için çözüm üretirim ama çok koyuyor böyle sevilmemek.
bu hamilelikte korktuğum bir hamilelikti, cvs oldum. 14-15 haftalık olduktan sonra sevdiğimiz insanlara söylemeye başladım. Ben hamilelik haberimi verip bebeğin fotosunu gösterdikten sonra daha insanlar benim için sevinçten ağlarken kardeşimin bebeğinin fotosunu gösterip “bu da benim fındık” dedi. 2 farklı zamanda yaptı bunu. Ne demek benim fındık, diğer fındık de, büyük fındık de, gelinin fındık de. Ne demek benim. Ben b.k oluyorum bu durumda.
artık bunun kavgasını çıkartacağım. Sizden de akıl almaya geldim. Hiç kavgacı, lafı gediğine koyabilen bir insan değilim o nedenle öğretim bana. Hanımlığın, sakinliğin bir faydasını görmedim. Yılda bir görüştüğümüz halde hiç hasretti, kıymetti görmüyorum.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?