Annem ve giyimi utanıyorum

lavinyaaya .!.:

Utandigim kısım annem değil onun psikolojik bozukluğunu dışarıya anlatamayisim zaten diyorum ya ben kabullendim ama bir süre sonra yaş aldıkça olmuyor gerçekten olmuyor mesela şimdi sinirden bana dediği cumle sana inat yırtık mirtik giyincem diyor yanında normal değil yani

Genişletmek için tıkla...

Çok iyi niyetlisiniz ama yanlış davranıyorsunuz. Nedir psikolojik bozukluğu, doktorlar tarafından teşhis kondu mu? Siz neye nasıl karar verip kendi kafanızda çözmeye çalışıyorsunuz? Evi değiştirip evdeki eski her şeyi atmakla neyi çözdünüz? Kocasıyla o eşyalarla yaşamış, çocuğunu o eşyalarla büyütmüş, o eşyaları yıkamış silmiş temizlemiş, bağ kurmuş. Eski yıpranmış kötü durumda olabilir ama bir anda yok etmek kadının bağlarını kopartmak çok mu işe yaradı? Bunu yapmanızı psikolog psikiyatr falan mı söyledi? Ağlayacak kadar kendini kötü hissettirmişsiniz. Her durumu her rahatsızlığı parayla çözemeyiz. Kadını önce bir uzmana gösterseydiniz en azından nasıl yaklaşmanız gerektiğini öğrenirdiniz. Oldu bitti böyle değilmiş, sonradan olmuş. Belki ikna ederek gönül rızasıyla yaptırabilirdiniz. Abartama diyecekler olacaktır ama bence annenizi istismar ediyorsunuz. İstediğiniz gibi olsun görünsün, kendiliğinden yapmayınca da psikolojik yönden zor kullanıyorsunuz.

Lüks restorana gelmek istemiyorsa götürmeyin, yemek tarzı neyse oraya götürün orada yiyin. Önce psikolojisi için doktora götürün. Ya yırtık pırtık giysi ya da yeni kıyafet. Ortası yok mu, hiç mi yıpranmamış solmamış çok eski görünmeyen giysisi yok bu kadının? Utanmayın veya yok yapamıyorum diyorsanız da çıkmayın annenizle. 27 yaşındasınız, kendi hayatınızı kurmak yerine annenizle uğraşıyorsunuz. Yeni ev yeni eşyalar için 1milyon harcadım yazdınız, niye o parayı kendi geleceğiniz için birikim olarak tutmadınız?

Benim eski veya fazla eşyaya tahammülüm yok, bağış kutularına koyarım ya da kullanılmayacak durumdaysa atarım. Ama kızlarımın eşimin hiç bir şeyini onlara sormadan atmam, elleme dediklerini ellemem. Neler istifliyorlar saklıyorlar dolaplarında ama onları atmak bana düşmez. Bazıları benim gibi eşyaya sıfır anlam yükler, lazım değilse atar ya da verir ama bazıları da anneniz gibi bağ kuruyor.

Köpeğe bile heveslendik dünya para verip çok güzel yatak aldık ama reddetti asla yatmıyor. Kaç senelik, orası burası sökülmüş ezilmiş incecik olmuş yatağında keyifle yatıyor.

Ben sizi de sorunlu buluyorum. Siz özdegeri eksik bir insansınız. Aynı zamanda annesinden kopamamis biri.bunu sizi aşağı çekmek icjn yazmadım ,cunku ben de annemden utaniyorjm Ama annenizin Sorunları varsa var, onunla uğraşmayın, ayri eve çıkın. Ayrı hayatınız olsun.anneden utanmak da hoş birdey değil. Hataları var ama değiştiremezsiniz.benim de annemle çok büyük sorunlarım var. Giyim vs değil, ama ben de onun bazi hareketlerinden utaniyorum. O kadar utaniyorum ki bazen görücü geldiğinde ne yapacagim diyorum yada bur arkadaşımla tanistirmaktan kaciniyorum. Ama onu bu haliyle kabul etmek zorunda olduğumu da anladım. Artık sadeve kendj hayatıma bakmaya çalışıyorum. Bazı geceler bazı sorunlardan dolayı uyuyamıyorum bile dusunun hepsi annemle ilgili. Ama üzülmenin de faydası yok. Giden sizden gidiyor.daha çok gençsiniz. Bir şekilde hayatınızı annenizden ayırın.

27 degil de 17 yas yaziyor sanki. Annen, basortulu klasik kirsal kesimde yetismis kadinlarimizdan belli ki. Yok eskiden ailesiyle olan yasami cok gosterisliymis de luksmus de.. evet kesin oyledir. Bir uye psikolojik sorun lafini acmis baslamissin devamini getirmissin. Bir uye temizlik konusunu acmis sen de yine oradan yurumussun. Ilk postun ve sonraki bir iki postun gayet de annen ve giyimi uzerine. Corap ustune terlik de giyebilir annen... bir suru o tarz giyinen kadin var kirsalda yetisip baska sey gormediginden. Bu psikolojik sorun degil, sen kabul etmesen de kadin oyle gormus belli ki. Uyeler uzerine geldikce annenin baska durumlarini ortaya atmissin sadece. Senin derdin kiyafet. Pis olsaydi annen daha ilk bastan insan direkt onu yazardi.
27 yasina gelmissin, koca yyetiskin olmussun ama kafa 15 yasinda kalmis kusura bakma. Sen de bir psikologa gitmelisin. Buyuyememissin. Insan annesinden, babasindan, kafasinin uydugu bir arkadasinin giyiminden vs utanir mi ya? Diyelim ki deli, yine utanmazsin hatta. Annen icin uzgunum. Dogur, yetistir, "annemden utaniyorum" diye millete dert yansin. Cok uzucu.
ayrica bu konudan cok acildi demissin ama ben senin bu konuyu ikinciye actigini dusunuyorum. Yazim dilinle falan bu konu bana cok tanidik geldi

EMiNe_mi .!.:

Değmez tabiki
Giden geri gelmiyor
Annelerin kalbini kimse evladı kadar kıramaz
Hiç sormayın içime çok oturur benim bu gibi şeyler
Egosuz olduğun gibi olmak çok mu zor
Utanmayı bırakın bağları koparmaktan söz ediyor
Kimden?
Annesinden
Neden ?
Gideceği yerde onu utandırdığı için
Nasıl?
Kıyafetiyle
Üzüldüm gerçekten

Genişletmek için tıkla...

Sanki kadin eve erkek getirmis sanki kadin dilencilik hirsizlik yapmis

Hep baskalariyla kiyasliyorlar ama o anne ayni hayati mi yasadi

Benim annem babam yasarken sacini hep Boyar bir beyaz istemezdi babamdan sonra saldi cünkü o onu kendine sebeb edinmisti Kimi de yoklukla büyüyor bilmiyorum valla tek bildigim degmez

my mister .!.:

Konu sahibine haksız demiyorum ben zaten lakin benim degindiğim konu çok başka zaten bir çok kişide anladı yani demem o ki belli ki kadın iyi değil bunun derdine düşmek varken neden cafedeki insanlar sorun olur ki bunu anlamıyorum sadece … temiz olmak önemli kimse istemez pis kokan birini yanında ama Herseyin mutlaka bir sebebi vardır bu hayatta kimse keyfi vay efendim pis olayım kötü kokayım şu yırtık entarimi giyeyim demez .. belliki bi sorun var yani bunu çözmek gerekiyor…
Ayrıca utanmak vs gibi cümleler kullanmak hoş değil ya

Genişletmek için tıkla...

Kesinlikle katiliyorum orasi ayri ama ben bizim cürümüs toplumun o kadin o rahat ettigi kiyafetle bir kafeye gitse direk bakip dalga geciceginden hatta biyik altindan gülüceginden aufm kadar eminim

Yahu basimiza geldi üstelik babaannem temiz giyinirdi sadece yöresel kiyafetine bakip güldüler

Ve bunu yapan bir Avuc kadinlardi erkekler degildi kadinlar bakip gülmüstü

Babaannemizi alip terasa götürmüstük yoksa kardesim ve ben kavga cikarabilirdik daha sonrasin da ayni kafeye yine götürdük cünkü sevmisti ay utandim falan asla onlar utansin

Ben annemi de kirmam valla kime ne nasil rahatsa öyle giyinsin

Benim icin kisisel bakim önemli

lavinyaaya .!.:

Az önce tartışma yaşadım onu alıp dışarı çıkarayım dedim gezeriz filan hazırlandım.cafeye filan dedim belki götürürüm
Hani köy gibi bir yerde de yaşamıyoruz imkan da var dolapta kıyafetlerde keza öyle. Bir baktım rezalat şekilde giyinmiş saçma sapan bir renk eski bas örtüsü uzun bluz saçma sapan bir etek çorap terlik.ustelik sürekli aynı şeyler giyiyor yıkamiyor doğru dürüst.Psikolojik olarak zaten normal biri değil ama en azından ben hani düzgünce" düzgün bir şeyler giy değiştir dedim öyle gidelim" başladı terslemeye. onu kalıbından çıkaramamak beni yordu artık dedim ben bir yere gitmiyorum seninle ne yaparsan yap.Kardesimle gonderdim ben gitmedim.27 yaşındayım o 50 küsür arkadaşlar bu yaşına kadar hep kabul ettim yeri geldi el büklüm oldum ama artık kabullenemiyorum ben çok fazla bu tarz konu var hatta ev hayatımda ama yorduldum ben kötü hissediyorum. Bir çoğunuz öyle kabul et diyor ama olmuyor kendi değer kavramımi yitirdim doğru yolu göstermek istiyorum ama aşağılanma hissi yaşatıyor bana. Arkadaş,yabancı ortamıma sokamadim yıllardır soksamda hep beni yerle bir etti yüzümü kizartti kabul ettim ama yorduldum kendimi iyi hissetmiyorum napmam gerek? Psikolojik desteğe sanırım ihtiyacım var bu bir sorundu onun dışında evde sürekli değersizlik hissi yaşatılıyor bana bu beni çok yordu.Ev adına bir çok harcama yaptım bir milyonu geçmiştir ama yine değersiz başarısız görülüyorum. Varlığım adına sanki onlar mutsuz.Yaranmak için de yapmadım bunları tabi içimden geldi hep her şey ailemi birleştirici bir çatı altında tutma çabam oldu ama galiba ben çok yoruldum ne manevî olarak ne maddi olarak artık elimi cebime atmak istemiyorum kendi hayatımı çok kaçırdım üzgünüm içimi döktüm çevrem onu böyle kabul etmemi söylüyor ama kimse benim artık psikolojik olarak çöktüğümu görmuyor artık ne konusunu açıyorum onlara ne yardım talep ediyorum ...

Genişletmek için tıkla...

Kıyafetlerini yıkamıyorsa siz yıkayın.
Giyilecek kombinlerini ayarlayıp askıya asın.
Giymesini istemediğiniz kıyafetlerini atın ya da saklayın.
Bir şeyler için söylemek yerine yapmayı deneyin.
Mesela kafeye gidelim demeden kıyafetlerini seçip, hadi anne bunları giy biraz gezelim diye karşısına çıkın.
Belli ki annenizin psikolojik yıpranmışlığı var terslemek, söylenmek yerine harekete geçin.
Bir iki bu şekilde derken belki annenizde alışır.

Anlattığınız giyim tarzı psikolojik nedenlerden görünüyor. Aklı başında kimse de birinin annesi böyle giyinmiş diye eleştirmez diye düşünüyorum. Hastalık sonuçta bu. Değiştiremeyeceğiniz şeyler için yıpranmaktansa kabul edin.
Rahatsız görünen bir insanı giyimi için eleştiren insan dönsün kendine baksın.
Hijyen problemi varsa onda sağlığı için yönlendirebilirsiniz onun dışında o psikolojide olan birini düzeltemezsiniz uğraşmayın.

akrephanim .!.:

Ya bu yaştaki insanlar hep böyle. İnanın kayınvalideme eşimle neler alıyoruz, marka kıyafetler, ayakkabılar, çantalar. Kendisi de çalışan bir kadın ve buna rağmen üstüne çamaşır suyu damlamış gömlek, delinmiş ayakkabı giyiyor. Anlatamıyoruz. Bir iki kez bize geldiğinde güvenlik yardımcınız geldi diye aradı. İnanılmaz utandık ama değişmiyor. Güya saçı boyalı mesela, fönsüz dışarı çıkmaz ama bu giyim kuşam konusu felaket.

Genişletmek için tıkla...

ay annem ya:)
Dolap dolu . Her yere çamaşır lekeli bir şey bulup giyer.

Konu sahibi neden linçlenmiş anlamadım. Utanmak vs abartı olmuş tamam da imkan varken, eski püskü, kirli kıyafetlerle yanında birinin gezmesini kim ister? Ve ayrıca “dress code” diye bir şey vardır. Her şey her yerde giyilmez. Evde temizlik yaptığımız kıyafetlerle ya da pijamayla dışarı çıkmıyorsak, gittiğimiz yere uygun giyinmemiz gerekir.

Anneyi destekleyenleri anlayamadım.

Sağlıklı düşünen insan, dışarı çıkarken kendine özenir. Kızıyla çıkıyor üstelik bence bu çok önemli. Ayrıca anne, kıyafetlerini yıkamıyormuş bile. Bunlar normal şeyler değil.

Temiz, uyumlu giyinir ama zevksizdir mesela. Bu öyle bir konu değil.

Kadının yaşama sevinci kalmamış sanki. Aslında terapi alsa da sorunlarını içsel olarak çözse. Belli ki aşamadığı şeyler var ve kendinden vazgeçmiş.

Burada anne yada kızı konu değil,kim olursa olsun dışarıya çıkılıyorsa neresi olursa olsun giyime dikkat etmek lazım.
Temiz olsun yeter ki,yırtık lekeli kıyafetler oldumu insanın dikkatini çeker her şekilde.
Kendinden vazgeçmiş belli.

akrephanim .!.:

Ya bu yaştaki insanlar hep böyle. İnanın kayınvalideme eşimle neler alıyoruz, marka kıyafetler, ayakkabılar, çantalar. Kendisi de çalışan bir kadın ve buna rağmen üstüne çamaşır suyu damlamış gömlek, delinmiş ayakkabı giyiyor. Anlatamıyoruz. Bir iki kez bize geldiğinde güvenlik yardımcınız geldi diye aradı. İnanılmaz utandık ama değişmiyor. Güya saçı boyalı mesela, fönsüz dışarı çıkmaz ama bu giyim kuşam konusu felaket.

Genişletmek için tıkla...

Yengem oyle, zengin aileden geliyor, esi de zengin ama 30 yil onceki kiyafetlerini giyer ,kizlari da cok ugrasiyor ama icinden gelmiyor. Depresyonda falan degil bu arada.

Nowaybabe .!.:

Konu sahibi neden linçlenmiş anlamadım. Utanmak vs abartı olmuş tamam da imkan varken, eski püskü, kirli kıyafetlerle yanında birinin gezmesini kim ister? Ve ayrıca “dress code” diye bir şey vardır. Her şey her yerde giyilmez. Evde temizlik yaptığımız kıyafetlerle ya da pijamayla dışarı çıkmıyorsak, gittiğimiz yere uygun giyinmemiz gerekir.

Genişletmek için tıkla...

Sadece konusuyor konu sahibi bir sey yapmiyor eski püsküyse atsin problemi varsa Doktora götürsün kirliyse yikasin

Konu sahibi direk degismezse bagimi koparacam diyor olur mu öyle sey Anne bu

Madamgazel .!.:

Sadece konusuyor konu sahibi bir sey yapmiyor eski püsküyse atsin problemi varsa Doktora götürsün kirliyse yikasin

Konu sahibi direk degismezse bagimi koparacam diyor olur mu öyle sey Anne bu

Genişletmek için tıkla...

Yapmış zaten. Yenilerini aldım, her şeyi yaptım değişmiyor diyor. Bağ koparmak falan tabii ki abartı ama sadece giyimle alakalı olduğunu düşünmüyorum.

lavinyaaya .!.:

Ya Emine hanım siz çok üstelediniz cevap vereceğim şu konuda evet ben evde temizlik yapılan kıyafetle bana bir restorant eşlik eden kişiye iş görüşmesine veya herhangi bir toplantı alanına bir sunum panel ne gelirse aklınıza böyle yerlere terli kirli yırtık pirtik cingene tabiri kullandığımız renklerin kombini ile gelen kişilere karşı özen göstermem.Varlik içinde yokluk gösterisine gerek yok bu söylemlerim psikolojik rahatsızlıklari olmayan biri için annemin var bende diyorum ki kabullendim evet nromal değil ama ben bu durumda yıprandım artık beni üzüyor kabullenemiyorum utanıyorum toplumda onu açıklamak zorunda kaldığım için. Yöresel kıyafetleri giyen kadınlar bile dikkat ediyor hiç böyle özensiz değil.bu yöresel konu değil.İç çamaşırlari yırtık pirtik olmuş hala giyiniyor kaldırıp attım yenilerini kullanmıyor. Ölmüş bir kazak var misal artık onu yama yapmış bunu yemek pişirirken giyiniyorum diyor ona bu tepkileri vermesem o durumun doğru olduğunu düşünüyor. Siz çocuğunuzu yırtık pirtik özensiz sokak çocuğu gibi giydirip düğüne filan gidin madem ?

Genişletmek için tıkla...

Seni çok iyi anlıyorum, benim halamda böyle hatta daha vahim hastaneye yatması lazım o derece çok zor bir durum çok insanlar bazen anlamıyor, çünkü yaşamayan bilemez bu arada halam bekar ve bizi çocuğu gibi sever o yüzden bende üzülüyorum ister istemez, ama şunu da anladım ki çaresi yok gerçekten yok

HanimKelesimiGetir .!.:

Burada anne yada kızı konu değil,kim olursa olsun dışarıya çıkılıyorsa neresi olursa olsun giyime dikkat etmek lazım.
Temiz olsun yeter ki,yırtık lekeli kıyafetler oldumu insanın dikkatini çeker her şekilde.
Kendinden vazgeçmiş belli.

Genişletmek için tıkla...

Ahretlik, anne yırtık pırtık eskilerle gezsin denmiyor zaten ama kadının eşi vefat etmiş yıllar evvel, konu sahibi yazmadı ama tahmin yürütüyorum konuyu okuyup yazdığımdan beri, eskiden gayet güzel giyinen şıkır şıkır bir kadınmış, muhtemelen 30’lu yaşların sonuna doğru dul kaldı ve tahminimce ne olduysa ondan sonra oldu, kadının psikolojisi iyi değil, konu sahibi de yazıyor annesinin ruh sağlığının iyi olmadığını, bu kadının bir şekilde ikna edilip tedavi görmesi lazım, tamam çocukları için zorlayıcı bir anne oluyordur fakat kadın bir şey yaşamış ya yas süreci uzadı ya çevre baskısı gördü, bastırıldı bir şey olmuş belli.


Arkadaşlarımdan birinin(erkek) babası arkadaşım 12 yaşındayken vefat etti, anneleri 30’lu yaşlarında biri 12 diğeri 8 yaşında 2 erkek çocuğuyla dul kaldı, annelerini de tanıyorum varlıklı bir ailenin tek kızıydı, evde bakıcılarla mürebbiyelerle büyümüş, köşkte oturmuş çok da güzel bir kadındı, giyimi kuşamı hoştu ama eşi vefat ettikten sonra birden kıyafetleri değişti, zira İstanbul gibi bir yerde yaşamamıza rağmen ki 80’lerin İstanbul’undan bahsediyorum çevre baskısı gördü kadın, ki oturduğumuz muhitte herkes herkesi tanır, eşi de tanınıyor biliniyordu, böylesi bir çevrede bile zamanla kadın rahmetli X ‘in eşi hitabından çıkarılıp ovvvv dul kadın bir ihtiyacı vardır belki gibi pis imaların yapıldığı bir kadın muamelesi görmeye başladı, e 2 erkek çocuğu var, biri ergenlik döneminde, çocuklar bu pis lafları imaları duydukça annelerini daha da kısıtlamaya başladı, toplum baskısının ne kadar kötü bir şey olduğunu, kadının adı bile olmadığını, kadınıyla erkeğiyle insanların çok acımasız olduğunu 12 yaşındayken arkadaşımın annesine söylenen sözlerle gördüm, çocuğuz arkadaşımla konuşup bir yandan babası için teselli edip bir yandan annesini üzmemesini söylüyordum ama erkek çocuğu farkı dinlemiyordu.

O kadın yıllarca ama yıllarca üzerinde solmuş kıyafetlerle gezdi, o sindirilmiş bastırılmışlık hissi psikoloji de bozuyor, o hissi ayıplanma, dulluğun utanılacak bir şey olduğunu düşündüren zihniyetin üzerinizde yarattığı etkiyi her kadın kaldıramıyor.

Mune .!.:

Ahretlik, anne yırtık pırtık eskilerle gezsin denmiyor zaten ama kadının eşi vefat etmiş yıllar evvel, konu sahibi yazmadı ama tahmin yürütüyorum konuyu okuyup yazdığımdan beri, eskiden gayet güzel giyinen şıkır şıkır bir kadınmış, muhtemelen 30’lu yaşların sonuna doğru dul kaldı ve tahminimce ne olduysa ondan sonra oldu, kadının psikolojisi iyi değil, konu sahibi de yazıyor annesinin ruh sağlığının iyi olmadığını, bu kadının bir şekilde ikna edilip tedavi görmesi lazım, tamam çocukları için zorlayıcı bir anne oluyordur fakat kadın bir şey yaşamış ya yas süreci uzadı ya çevre baskısı gördü, bastırıldı bir şey olmuş belli.


Arkadaşlarımdan birinin(erkek) babası arkadaşım 12 yaşındayken vefat etti, anneleri 30’lu yaşlarında biri 12 diğeri 8 yaşında 2 erkek çocuğuyla dul kaldı, annelerini de tanıyorum varlıklı bir ailenin tek kızıydı, evde bakıcılarla mürebbiyelerle büyümüş, köşkte oturmuş çok da güzel bir kadındı, giyimi kuşamı hoştu ama eşi vefat ettikten sonra birden kıyafetleri değişti, zira İstanbul gibi bir yerde yaşamamıza rağmen ki 80’lerin İstanbul’undan bahsediyorum çevre baskısı gördü kadın, ki oturduğumuz muhitte herkes herkesi tanır, eşi de tanınıyor biliniyordu, böylesi bir çevrede bile zamanla kadın rahmetli X ‘in eşi hitabından çıkarılıp ovvvv dul kadın bir ihtiyacı vardır belki gibi pis imaların yapıldığı bir kadın muamelesi görmeye başladı, e 2 erkek çocuğu var, biri ergenlik döneminde, çocuklar bu pis lafları imaları duydukça annelerini daha da kısıtlamaya başladı, toplum baskısının ne kadar kötü bir şey olduğunu, kadının adı bile olmadığını, kadınıyla erkeğiyle insanların çok acımasız olduğunu 12 yaşındayken arkadaşımın annesine söylenen sözlerle gördüm, çocuğuz arkadaşımla konuşup bir yandan babası için teselli edip bir yandan annesini üzmemesini söylüyordum ama erkek çocuğu farkı dinlemiyordu.

O kadın yıllarca ama yıllarca üzerinde solmuş kıyafetlerle gezdi, o sindirilmiş bastırılmışlık hissi psikoloji de bozuyor, o hissi ayıplanma, dulluğun utanılacak bir şey olduğunu düşündüren zihniyetin üzerinizde yarattığı etkiyi her kadın kaldıramıyor.

Genişletmek için tıkla...

Ahretlik anne için zor durum aslında dediğin gibi geçmişte ne yaşadıysa eşinide kaybetmiş elbette kolay değildir.
Bir taraftan da hayat devam ediyor deniyor ya,ne olursa olsun üzüntü ve yas durumu nereye kadar yaşanabilir ki.
Sorumlu olduğu evlatlarıda var,en azından onlar için biraz çaba göstermesi lazım,geçen bir günü bile arıyoruz aetık.
Belkide çocuklarının bile bilmediği sıkıntısı var anlatamıyor da ola bilir.

Bu ülkede boşandıysan ki,helede daha eski zamanlarda toplum baskısı daha çok oluyordu,hala da var aslında.
Baskı gören kadın maalesef toparlayamıyor kendisinide,aslında biraz çabayla herşeyin daha iyi bir hayata doğru gidileceğini keşfedebilseler keşke.

lavinyaaya .!.:

Ya iyi misiniz siz psikolojik durumunu belirttim ilk cümlelerde kaldı ki alt cümlelerde biraz daha detay verdim ev ile ilgili tartışmaya girmek istemiyorum ben tüm elimden gelen yöntemleri denedim bağımi koparmak kavramı ordan geliyor

Genişletmek için tıkla...

Sizi anladım bu kadar ileri olmasa da benzer bir sorun ablamda da var, temizlik düzen konusunda iyidir ama giyim ve kendine bakma konusunda yıldırıyor beni bazen
Almakla, söylemekle , uğraşmakla ikna olmuyor, bir süre sonra yıpranıyor insan
Tedaviye yanaşmıyorlar ya da he he deyip idare ediyorlar
Ama bağı koparmak zaten bozuk ruh hallerinin üzerine bir darbe daha olur
Küçük değişiklikler yapın fazla gözüne batmasın mesela ben ablama hadi diyorum kuaföre gidiyoruz kız kıza bakım günü, birlikte kaş aldırıyoruz, saç kestiriyoruz falan. Evine gidiyorum hadi diyorum bir yürüyüşe çıkalım giyinirken bakıyorum abuk sabuk şeyler alıyor eline yok diyorum yürürken bununla rahat edemezsin eşofman altı ve temiz bir t-shirt ayarlıyorum inanır mısınız ayakkabı için benimle pazarlık ediyor zaten üç adım yürüyeceğiz şunu giyerim falan yok diyorum bak sağlığın için zaten az yürüyorsun bir faydası olsun, ofluyor söyleniyor dalgaya vuruyorum ne kadar sinirlensem de. Biraz biraz toparladık, tedaviye hala ikna edemedim böyle insanların yüzde yüz değişmesi imkansız ama ucundan tutuyorum. Ondan hiç utanmadım giydiği beni hiç zorlamaz ama 55 yaşına geldi yaşayamamasına çok üzülüyorum. Çok içli dışlı olmasanız da bağınızı koparmayın, hayatta tutunduğu şey sizsiniz muhtemelen zor biliyorum ama kendinizi yıpratmadan tolere etmeye çalışın.

HanimKelesimiGetir .!.:

Ahretlik anne için zor durum aslında dediğin gibi geçmişte ne yaşadıysa eşinide kaybetmiş elbette kolay değildir.
Bir taraftan da hayat devam ediyor deniyor ya,ne olursa olsun üzüntü ve yas durumu nereye kadar yaşanabilir ki.
Sorumlu olduğu evlatlarıda var,en azından onlar için biraz çaba göstermesi lazım,geçen bir günü bile arıyoruz aetık.
Belkide çocuklarının bile bilmediği sıkıntısı var anlatamıyor da ola bilir.

Bu ülkede boşandıysan ki,helede daha eski zamanlarda toplum baskısı daha çok oluyordu,hala da var aslında.
Baskı gören kadın maalesef toparlayamıyor kendisinide,aslında biraz çabayla herşeyin daha iyi bir hayata doğru gidileceğini keşfedebilseler keşke.

Genişletmek için tıkla...

İşin iç yüzünü bilmiyoruz başka bir konusunda babasının vefat ettiğini yazmış konu sahibi, baba vefat ettiğinde 12-18 yaş arasıymış muhtemelen, orada kendinden örnek verdiği yaşlardan yola çıkarak tahmin yürüterek ilerliyorum

Evet hayat devam ediyor ama annenin psikolojisi iyi değilmiş, bunu da söyleyen yine konu sahibi, sağlıklı düşünen birisiyle psikolojisi bozuk birinin aynı mantıkla düşünmesini bekleyemeyiz ki

Konu sahibi kusura bakmasın, aynı evde yaşamadığımız hayatlarını birebir bilmediğimiz için ve konu sahibi çok da detay yazmadığından tahminlerimiz üzerinden yazıyoruz da sanki anne konusunda diğer detayları mübalağa ediyor gibi, sonuçta kadının en az 2 çocuğu var ve bu çocuklar baba vefat ettiğinde küçükmüş, evi çekip çeviren geçindiren annedir o dönem, ya eşinden yüklü bir şeyler kalmıştır ya maaş bağlanmıştır ya çalışmıştır vs

Konu sahibi çalışmıyor şu an mesela, evi maddi olarak kim çekip çeviriyor? Anneme ev aldım diyor da 27 yaşında birisinin şu dönemde bir ev alabilmesi için sağlam kazancı olması lazım, ki 27 yaşında genç bir kadından bahsediyoruz kıyafeti saçı makyajı ayakkabı çantası, hiç mi sosyalleşemeyecek gezmeyecek, yemeden giymeden tüm maaşını biriktirse yine de tek başına ev alamaz oturdukları diğer ev kendilerininse satmışlardır üzerine bir miktar para eklemiştir ancak.

Psikolojisi bozuk bir kadın+ eşini ortalama 15 yıl önce kaybetmiş bir kadın var, sonuna kadar savunmuyorum fakat kadını da anlamaya çalışıyorum, 2 belki 3-4 çocukla dul kalmış, ki bizim kadınlarımızın bir kısmında hala kadın olduğunu unutup sadece anne olarak var olma psikolojisi de var, yemedim yedirdim giymedim giydirdim.

Evet çocuklar için de babasız hayat, ruhsal sıkıntıları olan bir anneyle yaşamak kolay değil ama anne için de hayat kolay geçmemiş gibi görünüyor.

Mune .!.:

İşin iç yüzünü bilmiyoruz başka bir konusunda babasının vefat ettiğini yazmış konu sahibi, baba vefat ettiğinde 12-18 yaş arasıymış muhtemelen, orada kendinden örnek verdiği yaşlardan yola çıkarak tahmin yürüterek ilerliyorum

Evet hayat devam ediyor ama annenin psikolojisi iyi değilmiş, bunu da söyleyen yine konu sahibi, sağlıklı düşünen birisiyle psikolojisi bozuk birinin aynı mantıkla düşünmesini bekleyemeyiz ki

Konu sahibi kusura bakmasın, aynı evde yaşamadığımız hayatlarını birebir bilmediğimiz için ve konu sahibi çok da detay yazmadığından tahminlerimiz üzerinden yazıyoruz da sanki anne konusunda diğer detayları mübalağa ediyor gibi, sonuçta kadının en az 2 çocuğu var ve bu çocuklar baba vefat ettiğinde küçükmüş, evi çekip çeviren geçindiren annedir o dönem, ya eşinden yüklü bir şeyler kalmıştır ya maaş bağlanmıştır ya çalışmıştır vs

Konu sahibi çalışmıyor şu an mesela, evi maddi olarak kim çekip çeviriyor? Anneme ev aldım diyor da 27 yaşında birisinin şu dönemde bir ev alabilmesi için sağlam kazancı olması lazım, ki 27 yaşında genç bir kadından bahsediyoruz kıyafeti saçı makyajı ayakkabı çantası, hiç mi sosyalleşemeyecek gezmeyecek, yemeden giymeden tüm maaşını biriktirse yine de tek başına ev alamaz oturdukları diğer ev kendilerininse satmışlardır üzerine bir miktar para eklemiştir ancak.

Psikolojisi bozuk bir kadın+ eşini ortalama 15 yıl önce kaybetmiş bir kadın var, sonuna kadar savunmuyorum fakat kadını da anlamaya çalışıyorum, 2 belki 3-4 çocukla dul kalmış, ki bizim kadınlarımızın bir kısmında hala kadın olduğunu unutup sadece anne olarak var olma psikolojisi de var, yemedim yedirdim giymedim giydirdim.

Evet çocuklar için de babasız hayat, ruhsal sıkıntıları olan bir anneyle yaşamak kolay değil ama anne için de hayat kolay geçmemiş gibi görünüyor.

Genişletmek için tıkla...

Çok fark olur durumlarla bir taraf belkide düzelecek ama kendine fırsat vermiyorda ola bilir herhalde.
Biraz cesaret edebilme gücünü kendinde bulabilirse düzelebilir belki,yaşadığı durum da önemli burada.