Bence tam tersi suyuna gitmek yerine biraz daha dik durmayı deneyin. Azarlandığınjzda çocuk gibi susmayın, sizde tepkinizi gösterin, biraz sesinizi yükseltin, manasız şeylere küsüyorsa siz de onunla konuşmayın. Sizin ya da okuyan diğer üyelerin kulağına belki ergende geliyor olabilir bu tavsiyem, ama ergenlik kötü birşey değildir, tıpkı iki yaş krizleri gibi bireyin artık bebeklikten çocukluğa/ çocukluktan yetişkinliğe geçtiğini, kendi sorumluluğunu alabildiğini çevresine ve kendisine kabul ettirebilmesi için gereken doğal bir süreçtir. Siz bu süreci yaşamamışsınız ben annenizle aranızdaki diyalogu ve hayata karşı tedirgin yaklaşımınızı anlattığınız yazılardan bunu çıkarıyorum