Aslinda ben de biraz boyle dusunuyorum, hatta bunun kulturumuzle ilgili oldugunu dusunuyorum biraz...
Su aralar "Cocugunuza Fransiz kalin" diye SACMA SAPAN bir Fransiz usulu cocuk yetistirme kitabina sardim (neden bilmiyorum

). O kitap mesela Fransizlar icin cocugun cok kucuk yastan itibaren ayri yatmasinin onemine baya bir yer vermis, ki biraz hakli olabilir, hani saglikli sinirlar filan... Bu yetistirme stilinin faydalarini da gozlemledim, daha ozguvenli oluyor gencler bence.
Ote yandan biz de sicakkanli, dokunmayi sarilmayi seven, cocuga kazik kadar olana kadar bebis muamelesi yapan bir toplumuz, cogumuzun anne babasi da oyledir, ama anne babamizdan habersiz adim atamayan bireyler de degiliz aslinda yani illa bagimsizlasamadik sinir cizemedik, sorumluluk almadik diye bisey de yok, kazik kadar olup, kendi evimize cikip, kendi paramizi kazansak, anne babamizdan 0 destek, 0 izin alsak, anne babamizla bagimizi coktaaan kesmis olsak bile anamizin koynunda uyuyabiliriz, hasret giderebiliriz... Ha ne kadar saglikli seyler bunlar bilmiyorum. Ama bana daha cok kulturden kulture degisir gibi geliyor.
O yuzden "saglikli mi- sagliksiz mi" tek basina tartismak bana dogru gelmedi. Annelerin ogullarina asiri bagliligi, Turk annelerinin klasik "oglusumu kapmasinlar!" "oglum gelini balayina goturmussun beni de gezdir" vakasi da olabilir, bir ihtimal hicbir anlam ifade etmeyebilir de gibi geldi... Sikligina, olus sekline, her seye bagli.