Sizinle aynı kaderini hatta daha kötüsünü paylaşıyorum. Bu KPSS illetinden 4 yılımı kaybettim, bir de benim çift yıllarda oluyor. KPSS ye hazırlandığım için de iş tecrübem olmadı, iş bulamadım vs Başka başka sınavlara girdim hep. Kendini ezik, başarısız hissetme oldu, etrafta yaşıtların iş, eş, yuva sahibi olurken senin hala kitap başında olman ki bölümüm kötü de bi bölüm değil ama sizin gibi kamuya girmek çok zor artık.
Tüm bunları düşünüyorsun ailen bi yandan destek bi yandan daha çok çalış yoksa işsiz kalırsın psikolojik baskısı derken bi anda olumsuzlukların sana bi şey katmadığını keşfediyorsun,ne yaparsan kendine yaparsın düşüncesi ağır basıyor ve daha çok çalışmaya başlıyorsun. Elinden geleni yapıyorsun,duanı ediyorsun sonra puanını alıp bi de atanma ihtimalini bekliyorsun.
Yani bu ülkede yalnız değilsin. Sen sadece hedefine odaklan, çalış, daha çok çalış gerekirse. Emeklerinin karşılığını da alacaksın inşallah.