- 11 Mayıs 2016
- 2.011
- 1.714
- 83
- Konu Sahibi capricorn87
- #21
Ya işte korkum endisem bu .Yani herşeyden endişe duyan ,kendine guvenemwyen bir insan olmasın .Benim annem de bizi sokaga salmazdi,tv izlettirmezdi,bir yere gondermez -bazen kasitli olarak gonderir takip ederdi... Evde kitap okuya okuya büyüdük.
Neye yaradi?
Siradan-dizinin bile kanamadigi, cocukca hasariliklar yapamadigin bir cocukluk.
Ayrica tabii ki salincak carpacak tabii ki kaydiraktan dusecek. Boyle boyle cocuk ogrenecek ki salincak tehlikeli, biri sallanirken arkasindan gecme. Kaydiraktan insan gibi kay-artistik hareketler yapma...
Her saniye tutun,dusmesine musaade etmeyin, her an arkasinda olduğunuz mesajini verin,tum problemlerini çözün,her an koruyun..
Sonra? Bu cocuk ne zaman cikacak fanustan?
18 yasinda bir anda sorumluluk sahibi-ayaklari yere saglam basan bir insan mi olacak? Bir aydinlanma mi gelecek???
Yoo...büyüse de yetiskin olamayan. Hep birilerinin arkasina saklanmak isteyen biri olacak. Benim sülalem cocugunu herseyden sakinan insanlarla dolu. Hic de oyle ozenilesi insanlar degiliz yani:))
Ayrica cocugunuzu cok sakinirsaniz-sanki bir terslik olacakmis gibi onu her an korumaya calisir onun icin endiselenirseniz bu haliniz ona da akar ve zaman icinde anksiyitelerle endiselerle bogusan bir insan olur.
Ben mesela seyehat etmeyi coook severim. Tek basima onlarca sehir ulke gordum. Ama annem her seferinde (genelde gizlerim bir sekilde. Tur mur vs derim. Hayali arkadaslar uydururum) ama annem her seferinde sanki basima birsey gelecekmis de icine dogmus gibi davrandigi icin her yolculuk oncesi icime bir öküz oturur. Midem falan bozulur. Sacma anksiyiteler yasarim. Oysa benim dunyada en sevdiğim sey. Ama annemin evhami ister istemez yillar icinde beni etkiledi ve benim en sevdigim seyleri yaparken bile kaygi duymama sebep oldu.
Bence boyle bir anne olmayin.
Birakin da cocugunuz ileride yaramaz cocukluk anilarini anlatsin, vücudundaki yara izlerini gosterip hikayesini anlatsin...
Bende sizin aksinize tek başıma herşeye yetneye çalıştım .Kimse koruyup kollamadi .İlk çocuktum ilkokulda 45 dk yol yürüyordum 7 yaşında ve tek başıma neden benden 1,5 yaş küçük kardeşim uyanmak usteniuor diye ??
Sonra sonra içime oturdu herhalde ailemle doğru düzgün birşey paylasmam ,kötü birşey yasasam ailem yanımda diyemem .
Birkaç ay önce sınav için iki ile gittim annemlere oğlumu bıraktım mecburen ve toplam 5 gün ağzıma tukurduler .mesela heryere tek başıma giderim tek bir tereddutum olmaz .Eşim dalga geçiyor iyiki öyle olmuş bak cogu zaman tek basinasin çocukla aklım kalmiyo ama sende diye ...
İşte ben bundan sıkıldım mesela .Hep mantık o yapar naislsa ?? Hayır bende bazen bunalıyorum ,yoruluyorum birileri ustumden bir dk da olsa yük alsın istiyorum .
Ya tabiki düşecek ama o çok kötüydü ya bu çocuklar nasıl biliyomusunuz kaydıraktan direk yan taraftan aşağıya itiyor balkondan duser gibi nasıl tuttugumu bile bilemedim o yüksekten kafa üstü düşse gerçekten ciddi şeyler olabilirdi onu atamıyorum ustumden .
Mesela sopalarla vurmaya kalkıyor millete kafa göz öyle tipler yoksa tabiki düşsün haklısınız :)
Ama yetişkin birilerinin nasıl etkilendiğini duymak çok güzel .Ona göre biraz daha rahat bırakabilirim kendimi yine gozum üstünde olur ama bu kadar değil belki sağolun :)