Anladığım kadarıyla 20'li yaşların sonlarına yaklaştınız,malum bu dönemlerde çevre baskısı,arkadaşların teker teker evlenmesi,yanlızlığın bir ömür sürecek olmasından korkarak oluşan gelecek kaygısı vs vs...Hep yaşıyoruz bunları,yaşadıkta.Bu ikilem çok zor.Ama mükemmel aşk diye bir durum yok hayatta bunu kabullenin önce.Evet birinden etkilenirsiniz ayaklarınız yere basmaz bir süre,her aramada kalbiniz küt küt atar,buluşucağınız zaman hazırlanmak bile müthiş keyifli ve heyecan vericidir ama bütün bunlar ve daha nice heyecanlar da geçicidir.Benim şahsi fikrim yaşlar ilerledikçe seçicilikte artar ve normal şartlarda sevebileceğiniz birinde kusur aramaya başlarsınız ve inanın ararsanızda bulursunuz.Bu kişinin arkadaşınız olması aslında çok önemli bir avantaj.Dostluğunu,insanlığını tanımış anlamışsınız.Geriye kalan da heyecan,aşk olmamalı.Aşk her zaman ilk bakışta olmaz inanın.Bir gün O'na bakan bir çift gözü deli gibi kıskanırsınız ya da acaba hayatımdan çekip gider mi bir gün düşüncesi içinizi kemirir.Aşktır bu!Ama bunlardanda önemlisi güven ve sevgidir.Ömrünüzün sonuna kadar karşılaşabileceğiniz bütün sorunlarda(ailelerden kaynaklı,maddi sıkıntı yaşanabilecek günler,hastalık,stres,psikolojik problemler vs...vs)her durumda O'nu yanıbaşınızda görebileceğinize inanmak.Bütün bunları sorun kendinize.Tanıyın O'nu,ama o masallardaki filmlerdeki,popüler medyanın yarattığı o devasal aşkları aramayın.Mutsuz olursunuz.Siz kendi aşkınızı,kendi ilişkinizi yaşayın.Bırakın kimselere benzemesin bu ilişki,sizin taklitsiz aslı yaşanan sevginiz olsun olucaksa.Ve şahsi fikrim gerçek sevgi koşulsuz olandır,insanın hasıda birini sevebilmek için maddiyata,kariyere,tipe,giyime takılmayandır.Tabiki yoldan geçen adamı sevmekten bahsetmiyorum ama aşk için bu kadar karıştırmayın kafanızı,birşeyleri akışına bırakın.Küçük bir dip not:hep daha iyisi deriz,mutlaka vardır neden daha kalbimi titreteni,daha tutkulu seveni,görmeden yapamadığım olmasın,ben bunu hakediyorum deriz,Nede güzel yalanlarla kandırırız kendimizi.Oysa gerçek olan daha iyisi diye bir şey yoktur hayatta.Herkes daha başkadır,kiminin eli yüzü,kiminin işi gücü,kiminin soylu soplu ailesi ama hayattaki kişiliksiz duruşu,kiminin mal varlıksız ama hayatta sağlam duruşu,her insan başka başkadır işte.Önemli olanda benim,halenin,jalenin ve bütün mahallenin ne düşündüğü olaya nasıl baktığı değilde,SENıN kendin için doğru olduğunu düşündüğün seçimin ne???