Kızlar merhaba bana tuhaf gelen bir konuda danışmak istiyorum sizlere, yanlış mı düşünüyorum acaba diye.
2 3 hafta önce babam nefes alamadığı için hastaneye kaldırıldı. Ciğerleri su toplamış damar tıkanmasından dolayı. Neyse gittim hemen yanına, eşime ilk önce gel falan dedim sonra sakinleşince gelme farklı bi durum olursa gel dedim. 2 3 günlüğüne gittim ve toparladı zaten o ara kendini. Bu arada ayrı şehirlerde yaşıyoruz annemlerle.
Sonra tıkanıklık fark edildiği için ameliyat yapılması gerekti tabi aciliyeti olmadığı için testlerini yaptılar, ciğerleri toparlanmasını beklediler vs. Bu sürede ben de yapacak bir şey yok diye eşimin yanına geldim. Şuan ameliyat tarihi verildi, bekliyoruz.
Çok uzakta değiliz 4 5 saat. Eşimin ailesi de benimkilerle aynı şehirde yaşıyor.
Eşimin yıllık 30 gün izni var son 15 gün kalmıştı. Ailesi devamlı gelelim gidelim modunda, gelmeseler bile mutlaka geleceğiz geliyoruz gelemedik lafı dönüyor. Ama mutlaka bir fırsat bulunca gelirler. En kötü hafta sonu gelirler. Ben zaten buna birşey demiyorum problem yaptığım kısma geliyorum şimdi.
Eşim 1 hafta izin alacak ameliyat zamanı. Gideceğiz yani. Babamlarla onun ailesinin arasında da 1.30-2 saat yol var. Eşim konusu açılmamışken bizimkilerde de kalırız dedi. Bende zamanı mı Allah aşkına, zaten gelecekler veya bi izin alırsın başka zaman kalmaya gideriz dedim. Ya olur mu öyle şey ayıp bilmem ne dedi sinirime dokundu. Bende iyi o zaman sen gider kalırsın ben bırakamam orda olduğum sürece babamı dedim. O da tamam dedi.
Kızlar şimdi şöyle düşünüyorum, tamam benim ailem için üzülmek zorunda değil ama orda benim için olmak zorunda. Sonuçta onun ailesine birşey olsa ben çıkıp ay bizimkilerde de kalalım diyecek bir insan değilim. Zevkimize gitmiyoruz çünkü. Annesine babasına bi hastalık vursa ben ilk önce eşim için bakarım zaten. Ki gerçekten çok hoşlanmıyorum onun ailesinden, bazı mevzular yaşandı tamam çok abartı mevzular değildi ama unutamıyorum. Buna rağmen daha belli olmadan birşey var ortada, öncesinden kaçma planları kurmam ailesinin yanından. Ki biz tanışmadan 1 yıl önce kendi babası da kalp ameliyatı geçirmiş acil olarak. Hani yerime koyamaması kendisini imkansız bence.
Valla çok sinirime dokundu, böyle hatırladıkça kanıma dokunuyor.
Sizce abartıyor muyum? Ama şuna eminim ki ben kesinlikle böyle birşey yapmazdım. Utanırdım bir kere böyle birşey demeye dahi.
Siz ne düşünüyorsunuz?
İşte o hödüklük yada empati yoksunluğu dediğin şeyleri karşı tarafa anlatamayınca, kendine ediyorsun. At duvara geri gelsin hesabı, sonrada ortaya delirtilmiş kadınlar çıkıyor. Kafaya taktığımız şeyler yine bize dönüyor.Evet insan rahat olmalı ama bu konuda değil.
Ameliyat dediğimiz şey öyle basite indirgenemez.
Ben bu durumda yapılana açık sözlülük değil empati yoksunluğu, hödüklük diyorum.
Ya dese ki ben çok rahat edemem baban hasta zaten, bi kaç günde annemde kalırım anlarım, ama ayıp olur KALIRIZ deyince iş değişiyor. Babam hastayken benim annesinde ne işim var o konuda çok haklısın... Uygun bi zamanda bence kırıldığını anlat...Kızlar merhaba bana tuhaf gelen bir konuda danışmak istiyorum sizlere, yanlış mı düşünüyorum acaba diye.
2 3 hafta önce babam nefes alamadığı için hastaneye kaldırıldı. Ciğerleri su toplamış damar tıkanmasından dolayı. Neyse gittim hemen yanına, eşime ilk önce gel falan dedim sonra sakinleşince gelme farklı bi durum olursa gel dedim. 2 3 günlüğüne gittim ve toparladı zaten o ara kendini. Bu arada ayrı şehirlerde yaşıyoruz annemlerle.
Sonra tıkanıklık fark edildiği için ameliyat yapılması gerekti tabi aciliyeti olmadığı için testlerini yaptılar, ciğerleri toparlanmasını beklediler vs. Bu sürede ben de yapacak bir şey yok diye eşimin yanına geldim. Şuan ameliyat tarihi verildi, bekliyoruz.
Çok uzakta değiliz 4 5 saat. Eşimin ailesi de benimkilerle aynı şehirde yaşıyor.
Eşimin yıllık 30 gün izni var son 15 gün kalmıştı. Ailesi devamlı gelelim gidelim modunda, gelmeseler bile mutlaka geleceğiz geliyoruz gelemedik lafı dönüyor. Ama mutlaka bir fırsat bulunca gelirler. En kötü hafta sonu gelirler. Ben zaten buna birşey demiyorum problem yaptığım kısma geliyorum şimdi.
Eşim 1 hafta izin alacak ameliyat zamanı. Gideceğiz yani. Babamlarla onun ailesinin arasında da 1.30-2 saat yol var. Eşim konusu açılmamışken bizimkilerde de kalırız dedi. Bende zamanı mı Allah aşkına, zaten gelecekler veya bi izin alırsın başka zaman kalmaya gideriz dedim. Ya olur mu öyle şey ayıp bilmem ne dedi sinirime dokundu. Bende iyi o zaman sen gider kalırsın ben bırakamam orda olduğum sürece babamı dedim. O da tamam dedi.
Kızlar şimdi şöyle düşünüyorum, tamam benim ailem için üzülmek zorunda değil ama orda benim için olmak zorunda. Sonuçta onun ailesine birşey olsa ben çıkıp ay bizimkilerde de kalalım diyecek bir insan değilim. Zevkimize gitmiyoruz çünkü. Annesine babasına bi hastalık vursa ben ilk önce eşim için bakarım zaten. Ki gerçekten çok hoşlanmıyorum onun ailesinden, bazı mevzular yaşandı tamam çok abartı mevzular değildi ama unutamıyorum. Buna rağmen daha belli olmadan birşey var ortada, öncesinden kaçma planları kurmam ailesinin yanından. Ki biz tanışmadan 1 yıl önce kendi babası da kalp ameliyatı geçirmiş acil olarak. Hani yerime koyamaması kendisini imkansız bence.
Valla çok sinirime dokundu, böyle hatırladıkça kanıma dokunuyor.
Sizce abartıyor muyum? Ama şuna eminim ki ben kesinlikle böyle birşey yapmazdım. Utanırdım bir kere böyle birşey demeye dahi.
Siz ne düşünüyorsunuz?
Sonuna kadar haklısın valla gitsin kalsın o.ailesinin yanında sen kal babanın yanındaKızlar merhaba bana tuhaf gelen bir konuda danışmak istiyorum sizlere, yanlış mı düşünüyorum acaba diye.
2 3 hafta önce babam nefes alamadığı için hastaneye kaldırıldı. Ciğerleri su toplamış damar tıkanmasından dolayı. Neyse gittim hemen yanına, eşime ilk önce gel falan dedim sonra sakinleşince gelme farklı bi durum olursa gel dedim. 2 3 günlüğüne gittim ve toparladı zaten o ara kendini. Bu arada ayrı şehirlerde yaşıyoruz annemlerle.
Sonra tıkanıklık fark edildiği için ameliyat yapılması gerekti tabi aciliyeti olmadığı için testlerini yaptılar, ciğerleri toparlanmasını beklediler vs. Bu sürede ben de yapacak bir şey yok diye eşimin yanına geldim. Şuan ameliyat tarihi verildi, bekliyoruz.
Çok uzakta değiliz 4 5 saat. Eşimin ailesi de benimkilerle aynı şehirde yaşıyor.
Eşimin yıllık 30 gün izni var son 15 gün kalmıştı. Ailesi devamlı gelelim gidelim modunda, gelmeseler bile mutlaka geleceğiz geliyoruz gelemedik lafı dönüyor. Ama mutlaka bir fırsat bulunca gelirler. En kötü hafta sonu gelirler. Ben zaten buna birşey demiyorum problem yaptığım kısma geliyorum şimdi.
Eşim 1 hafta izin alacak ameliyat zamanı. Gideceğiz yani. Babamlarla onun ailesinin arasında da 1.30-2 saat yol var. Eşim konusu açılmamışken bizimkilerde de kalırız dedi. Bende zamanı mı Allah aşkına, zaten gelecekler veya bi izin alırsın başka zaman kalmaya gideriz dedim. Ya olur mu öyle şey ayıp bilmem ne dedi sinirime dokundu. Bende iyi o zaman sen gider kalırsın ben bırakamam orda olduğum sürece babamı dedim. O da tamam dedi.
Kızlar şimdi şöyle düşünüyorum, tamam benim ailem için üzülmek zorunda değil ama orda benim için olmak zorunda. Sonuçta onun ailesine birşey olsa ben çıkıp ay bizimkilerde de kalalım diyecek bir insan değilim. Zevkimize gitmiyoruz çünkü. Annesine babasına bi hastalık vursa ben ilk önce eşim için bakarım zaten. Ki gerçekten çok hoşlanmıyorum onun ailesinden, bazı mevzular yaşandı tamam çok abartı mevzular değildi ama unutamıyorum. Buna rağmen daha belli olmadan birşey var ortada, öncesinden kaçma planları kurmam ailesinin yanından. Ki biz tanışmadan 1 yıl önce kendi babası da kalp ameliyatı geçirmiş acil olarak. Hani yerime koyamaması kendisini imkansız bence.
Valla çok sinirime dokundu, böyle hatırladıkça kanıma dokunuyor.
Sizce abartıyor muyum? Ama şuna eminim ki ben kesinlikle böyle birşey yapmazdım. Utanırdım bir kere böyle birşey demeye dahi.
Siz ne düşünüyorsunuz?
Valla kabullenebilmissiniz,insan 5 metreden fazla yaklastirmaz yanina,değil evlenmek...Anlamazlar anlamazlar!
Geçmiş olsun, Allah şifa versin. En azından tedavi oluyor babanız, üzülmeyin.
Benim babam da ciğerin su toplaması sonucu kalp krizi geçirdi. Doktorlar anlamadığı için vefat etti. Eşim o zaman erkek arkadaşımdı. Şehir dışından geldik, beni evin önünde bıraktı, sonra da annesine yüzük bakmaya gitmiş. Bunu öğrenince, bu acı gerçekle yaşamayı zor kabullendim
Sonradan öğrendimValla kabullenebilmissiniz,insan 5 metreden fazla yaklastirmaz yanina,değil evlenmek...
Tam da aynısını düşünmüştüm siz yazmışsınız. Kesinlikle öyleHanımlarımız ne kadar naif bu akşam.
Kocasının ailesi rahatsızlansa, ameliyat olsa karısını sürüye sürüye götürür hizmet ettirir bu erkek milleti.
Ama kadının ailesi rahatsızlanınca paşaların rahatı bozuluyor, hemen anasına kaçıyor.
Ne güzel evlilik.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?