merhaba
ben bursadan k.maraşa gelin geldim.otobüle 16 saat,kendi arabanla 12 saat.gurbet çook zor.evlenmek için gün saydığın,hayaller kurduğun eşin yanında olsada inanın çok zor.doğum yaptım annem ancak 1 haftalığına gelebildi.sonra akrabalarım eş dost telefonla tebrik ettiler.lohusalık mı yalnız geçer gurbette genellikle.hele bebeğin uykusuz,huysuz bir bebekse uyku akar gözlerinden,evde biri (annem,ablam v.s) olsada 1 saat deliksiz uyusam dersin.
anneni ararsın günlerden bir gün ne yaptığını sormak için.o da cevap verir.gezmekteyim der.kimler var dersin gelen sesleri duyup imrenerek?
-halanlar,ablan,yengenler v.s der.anlarsın ki herkes toplanmış,anlarsın ki iyi muhabbet olur...
-selam söyle dersin gözlerin dolarak ve için burkularak.telefonu kapatırsın ve kendi yalnızlığına dönersin
-başka bir gün yine anneni ararsın sesi bozuk gelir.
-iyi misin neyin var dersin.biraz keyifsizim,tansiyonum yükseldi herhalde der.lafı çok uazatmadan uykum var diyerek telefonu kapatır.şüphelemezsin annenin anjiyo olduğuna yada hastanede yattığına.gurbettesin ya telaş etme üzülme diye haber vermezler sana.hatta dedemin rahmetli olduğunu bile bana söylemediler tesadüfen başka biriyle telefonla konuşurken öğrendim.
gurbet zordur derken bile derin bir ahhh çektim.hem başka şehire gitmek zor hem başka kültüre,insanlara,başka ayıplara,başka bakışlara,başka sokaklara,caddelere,havaya v.s alışmak zor
geriye dönsem bile bile gelirmiydim k.maraşa yine.tabiki kocaman HAYIR!
annemin ameliyatında,anneler gününde,misafirini ağırlarken,kendime bişeyler alırken v.s yanında olmak isterdim.dost sohbetlerinde kulaklarımı çınlatmalarını değilde karşılıklı oturup sohbet etmek,arkadaşlarımın çocuklarıyla çocuklarımın arkadaş olmasını isterdim.
isterdim,isterdim,isterdim....dedim ya GURBETTE OLMAK ZOR