Hanımlar selam. Daha ortada bebiş yok ama aklıma takıldı, size sormak istedim.
Eltimin bebeği kolikti, 36 saat hiç uyumadığını bilirim diyor. Eşi ayın 15 günü farklı bir ilde. Eltim de ücretsiz izne ayrılamadı derken kayınvalidem bakıyor çocuğa hala. Çok huysuz bir çocuk sabah 5'e kadar uyumuyor sonra da resmen 15 dk 15 dk uyuyor gün içinde. Yemek yemesi bile çok zor, 1 yaşında. Tek başına, çalışan bir annenin bakması çok çok zor yani.
Neyse, konu bizden açıldı, sizin ilk çocuğunuz olacak, bilemezsiniz ben bakarım sizinkine de dedi. Eşim abisiyle şakasına takışır, işte sizinkine yeteri kadar baktı biraz da bizimkine baksın diye. Muhtemelen kayınvalidem ayrım yapmadığını göstermek için "en azından 1 sene bakarım sonra sen halledersin" dedi (hem evden çalışıyorum diye hem de beni güçlü görüyor niyeyse)
Şimdi kayınvalidemi çok severim. O da beni çok sever. Maşallahımız var yani orada sorun yok. Ama eltim çocuğuna 1 kere mama hazırlayıp vermedi. Bizde 1 haftaya yakın kaldılar biz onlarda 1 haftaya yakın kaldık 1 kere altını aldığını görmedim. Hem onun çok "ben yaparım" dememesi hem kayınvalidemin "sen yap" dememesi ile alakalı sanırım. Ben öyle olsun istemiyorum. İşte "6 aylık olana kadar ek gıda vermeyin diyorlar, bak annem öyle mi yaptı şimdi bebek tosun gibi" diyorlar ama ben eğer doktor ekstra bir şey söylemez ise vermek istemem 6 ay olana kadar mesela. Ama orada alıştığı için bizde de yapacaktır gibi geliyor. Yardımcı olmak istemesi çok güzel ama her kararı almak ister mi emin de olamıyorum, ben hep evde olacağım için gözümün önünde olacak her türlü ama bilemiyorum da. Bebeklerle uzaktan yakından alakam yok bu arada 1 yaş altı bi bebeği kucağımda tutmadım bile, bilgisizim çok. Destek olsun ama aradaki dengeyi bebiş olacağı zaman sizce nasıl kurabilirim?
Not: evet bebek yokken bunu dert ettim çünkü niye etmeyeyim tşk