baska kimse yok muydu kalabilecek?sizin psikolojinizi düşünen yok mu hiç?çok geçmiş olsun;umarım tekrar yasamazsınız böyle bir durumu..daha 3 ay önce ikinci kez bebeğimi kaybettim hem de 6 aylıkken eltimle beraber hamileydik
şimdi kayınvalidemle oturan eltimin yanındayım çünkü o bugün yarın doğum yapmak üzere ve kayınvalidem burda yok o yüzden ben kalıyorum
ona her bakışımda üzülüyorum kahroluyorum:çok üzgünüm:
baska kimse yok muydu kalabilecek?sizin psikolojinizi düşünen yok mu hiç?çok geçmiş olsun;umarım tekrar yasamazsınız böyle bir durumu..
daha 3 ay önce ikinci kez bebeğimi kaybettim hem de 6 aylıkken eltimle beraber hamileydik
şimdi kayınvalidemle oturan eltimin yanındayım çünkü o bugün yarın doğum yapmak üzere ve kayınvalidem burda yok o yüzden ben kalıyorum
ona her bakışımda üzülüyorum kahroluyorum:çok üzgünüm:
gerçekten ne diyeceğimi bilemedim..zaten etrafta şu gözle bakılıyor bunu anladım bebek nasıl olsa kaybedilen;yine olur;çok acı çekmenin;yıpranmanın anlamı yok!ben dogumdan sonra kaybettim bebegimi ve bi sürü anlayışsız insanlar karşılaştım..ve inan onlarla ugrasmak ölümden daha zordu..kimsenin yannıda aglayamazsın vs..
ama bir o kadar da anlayışlı insan vardı çevremde..mesela aynı sizin durumunuz gibi alt komşum bana basın sagolsuna geldigine dogumuna bikaç gün vardı ve inan karnını sakladı benden..bebegi dogdu;sesi bana gelmesin diye sürekli emzirmiş;apartmanda hep köşe kapmaca oynadık..insanların biraz seni anlaması lazım..gerçekten haline çok üzüldüm canım..ama anlat eşine madem anlayışlı;çok kötü oluyorum;dayanamıyorum falan de..
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?