anneniz çok acayipmiş. çok sinirlendim. zoruna giden ne ya.Hayatta elini surmez. Cocuk konusunda yardim istedigimde bile surat asar bazen.
Konunuzun tamamını okuyamadım kusura bakmayın. Bir kısmından sonra gerek görmedim okumaya. Ama lütfen siz benim konumu okuyun. Neden okumadığımı anlayacaksınız
https://www.kadinlarkulubu.com/foru...mi-kaybettim-7-11-2018.1098562/#post-57932456
Huysuz bebek zordur bilirim . Benim ilk oğlum çok zor bir bebekti ve çalışıyordum .Sabaha kadar uyumazdı .Zombi gibi gezerdim . 41 kiloya düşmüştüm . Şu an 56 yım düşün halimi
Korkutmayayım ama 5 yıl sürdü bu durum .
Anne demiştim bir daha çocuk dersem beni sopayla döv :)
Geçecek sabır sabır....
Yardımcın olmaması kötü olmuş .Maddi sıkıntı yoksa işler için sürekli birini tutsanız en azından 1 yıl kadar
Tesekkur ederim yazdiklariniz icin. Son soylediklerinizde cok cok haklisiniz oyle birsey asla yapmamaliydim..Çocuk sizin gerginliğinizi hissediyor. Kendinizi şartlandırmayın. En ufak mızıldamasında sinirlenmeyin. Biraz normal karşılayın.
Konuşamıyor ki tek yapabildiği mızıldanmak, ağlamak, gülmek.
Mesela mama sandalyesine koyarken yine ağlayacak durmayacak diye düşünmeyin.
O huysuzlanınca çocuk şarkısı söylemeye başlayın. İlgiyi üstünde hissetsin.
28 aylık oğlum çat pat konuştuğu halde hala en ufak şeyde ağlamaya başvurur. Daha minikken kucağıma alır veya dikkatini bir oyuncağa çevirirdim. Şimdi ağlıyorsa "ağlamadan anlat oğlum" diye uyarıp sakinleşmesini bekliyorum.
Büyüdükçe zorlaşıyor derler ya gerçekten doğru. Artık her market avm dolaşmamız olay emin olun. Evde adım adım peşimde.
İnsan alışıyor ya..
Annelik gerçekten zor sabır işi. Ama sürekli yükses sesle bağırarak pasifleştiriyorsunuz. Korkak bir çocuk olacak.
Tahammül sınırlarınızı genişletmek sizin elinizde.
Ev işini bırakın onunla ilgilenin. Korkmayın pislikten ölmezsiniz. Ama bir bebek sevgisizliği hisseder.
Çok bunaldığınızda dişinizi sıkın bağırmayın çıkın balkona temiz hava alıp sakinleşip geri gelin.
O oyun sanıp gülerken bağırmaya devam edebilmeniz çok kötü.
Tesekkur ederim yazdiklariniz icin. Son soylediklerinizde cok cok haklisiniz oyle birsey asla yapmamaliydim..
Ben oğlumu ilk aylarda sürekli doktora götürdüm.Bilmiyorum belki cevremden aldigim tepkiler beni yanlis dusundurmeye sevk ediyordur. Bu ne bicim cocuk biz bilmem kac tane buyuttuk boylesinu gormedik diye soyleyenler olunca aceba bir tek benimki mi boyle diye geciriyorum icimden. Veya cok olmustur baska annelerle bir araya geldigimizde yaslari ogluminkine yakin olan bebekler baktigida sessiz sakinler benimkine bakiyorum herseyde agliyor durmadan huysuzluk yapiyor. Yegenlerim var onlar cok sakin mesela. Ama her cocuk bir degil sanirim en basta bunu kabullenmek lazim.
Ben oğlumu ilk aylarda sürekli doktora götürdüm.
Hocam bu durmuyor, uyumuyor, sürekli ağlıyor diye.
Büyük oğlum 1 aylıkken dönüp, 4 aylıkken yerde sürünüp 5. Ay komple emekledi.
18 saat 1 dk uyumadığı günler oldu.
Bebek arabası, mama sandalyesi oyuncaklar sling falan hikaye yani bize.
Siz düşünün yaramazlık boyutunu.
Bırakın bir yere koymayı, kollarımla kucağımda uzaklartırdığımda bile ağlıyordu.
Doktor bana senin bebeğin bu, yüz bebekten birkaçı böyle yapacak bir şey yol kabul edeceksin derdi.
Belim kopardı, tüm gün aç beklerdim eşimi ve bir de üzerine hamile kaldım, daha 5 aylıkken.
Allahım ne günlerdi...
Ama biraz da olsa geçti inanın.
Şuan düşünüyorum kabusmuş ve çevrede sizin gibi başka örnek olmayınca insan deliriyor.
Diyorum ya sizi sonuna kadar anlıyorum ve hak vermemem imkansız.
Ama yine birkaç önerim olacak biraz daha iyileşmeniz adına.
Günse maksimum 5 saat uyuyorsunuzdur ve inanın 4 le 5 saat arasında fark yok.
Ben tüm işimi gece bebekler uyurken yaparım.
Onlar uyuduğu an önce çamaşır atarım, sonra mutfağa girip pratik bir çorba ana yemek.
Evi derle topla derken 1 saat az uyumakla bütğn gündüz kurtarılıyor.
Bulaşık makinası bile boşaltmam, içinden kullanırım, eşim eve gelince akşm yemeğinden sonra eğer içinde hala temiz varsa boşaltır, tüm gün tezgahta birikeni atarım.
Böyle şeyler size gün içinde hem zaman hem de enerji kazandırır.
Bebekle beraber iş yapmak çarpı 10 eziyettir çünkü ve kafa sürekli hadi dur hadi uyu off işim bitmedi diye söylenmededir.
Ayrıca çocuğunuza sabah eşiniz kalksın, 7 de 6 da mı kalkıyor, adam zaten işe gidecek gece 1 saat erken yatsın sabah onunla kalksın siz biraz daha fazla dinlenin en azından.
Maddi imkan varda haftalık kadın tutun kesinlikle.
gdo2 lu yiyecekler herşeyi kötü etkiledi...Merhaba hanimlar canim cok sıkkın bana yol gostermenize ihtiyacim var. Sabrim tahammulum kalmadi artik. Bebegim 13 aylik ve dogdugundan beri cok zor bir bebek. Sabirla duzelir diye bekledim ama yok herseyiyle beni ve sabrimi cok zorluyor. Kendi basina durmasi cok nadir hep mizmiz halinde hep aglamakli. Gece sık sık uyanir gece birden once uyumaz. Gun icerisinde onu oyalamanin tek yolu mama sandalyesine oturtup eline kemirebilegecegi birseyler vermek ondada 10 agliyor bir duruyor. Uykumu alamiyorum kendime hic bir sekilde vakit ayiramiyorum cok asabilestim ve bazen elimde olmadan cok bagiriyorum bebegimebiraz once yine uyutmaya calistim uykusu geldigi halde yatmadi gecedende uykusuzdum bagirdim yine ustune once onunla oynuyorum zannetti gulucukler atti sonra ciddi oldugumu anlayinca hickira hickira agladi vicdan azabindan kahroluyorum su an. Cok zor donemler atlattim iki ay icinde iki kez ev tasidim yataga girene kadar bes dakika oturmak haram bana bir misafirim oldugunda atlatana kadar akla karayi seciyorum destekcimde yok . Annem arabayla 5/10 dakika uzaklikta gururundan gelipte su cocugun yaninda biraz durayimda islerini halletsin demez. Oda,yetmiyormus gibi gelince sura niye soyle bura niye boyle cok tembelsin hic bana cekmemissin der havasini atar gider. Bazen nefret ediyorum ondan. Biraz uzun oldu kusura bakmayin bebegimin biraz sakinlesmesi icin uyku duzeninin oturmasi icin ne yapabilirim en onemliside kendimi tukenmis hissediyorum hem fiziksel hem ruhsal olarak bebegime karsi hic sabrim yok bazen cok sert davraniyorum bunun bir aliskanlik haline gelmesinden cok korkuyorum. Cok coktum zayifladim her goren bu ne hal diyor kendimi nasil toparlayabilirim bir akil lutfen
İki tane önerim var hepside basit..evinize misafir davet etmeyin çocuk büyüdügü zaman bol bol görüşürsünüz.Merhaba hanimlar canim cok sıkkın bana yol gostermenize ihtiyacim var. Sabrim tahammulum kalmadi artik. Bebegim 13 aylik ve dogdugundan beri cok zor bir bebek. Sabirla duzelir diye bekledim ama yok herseyiyle beni ve sabrimi cok zorluyor. Kendi basina durmasi cok nadir hep mizmiz halinde hep aglamakli. Gece sık sık uyanir gece birden once uyumaz. Gun icerisinde onu oyalamanin tek yolu mama sandalyesine oturtup eline kemirebilegecegi birseyler vermek ondada 10 agliyor bir duruyor. Uykumu alamiyorum kendime hic bir sekilde vakit ayiramiyorum cok asabilestim ve bazen elimde olmadan cok bagiriyorum bebegimebiraz once yine uyutmaya calistim uykusu geldigi halde yatmadi gecedende uykusuzdum bagirdim yine ustune once onunla oynuyorum zannetti gulucukler atti sonra ciddi oldugumu anlayinca hickira hickira agladi vicdan azabindan kahroluyorum su an. Cok zor donemler atlattim iki ay icinde iki kez ev tasidim yataga girene kadar bes dakika oturmak haram bana bir misafirim oldugunda atlatana kadar akla karayi seciyorum destekcimde yok . Annem arabayla 5/10 dakika uzaklikta gururundan gelipte su cocugun yaninda biraz durayimda islerini halletsin demez. Oda,yetmiyormus gibi gelince sura niye soyle bura niye boyle cok tembelsin hic bana cekmemissin der havasini atar gider. Bazen nefret ediyorum ondan. Biraz uzun oldu kusura bakmayin bebegimin biraz sakinlesmesi icin uyku duzeninin oturmasi icin ne yapabilirim en onemliside kendimi tukenmis hissediyorum hem fiziksel hem ruhsal olarak bebegime karsi hic sabrim yok bazen cok sert davraniyorum bunun bir aliskanlik haline gelmesinden cok korkuyorum. Cok coktum zayifladim her goren bu ne hal diyor kendimi nasil toparlayabilirim bir akil lutfen
Büyük oglum kötü bir hastalik geçirdiPeki ikinciyi düşündüren neydi?
Ben ikinci konusunda hala kararsızım. Zaten en az 2 yıl daha düşünemem. Malum terrible two..
Oğlum çok çok huysuz değildi. Orta segment bir bebek diyelim :)
Ama sorana "hayır" diyorum ki çeneleri kapansın. Yine de bir tarafım "olmalı" diyor..
Çok kararsızım ya..
Merhaba hanimlar canim cok sıkkın bana yol gostermenize ihtiyacim var. Sabrim tahammulum kalmadi artik. Bebegim 13 aylik ve dogdugundan beri cok zor bir bebek. Sabirla duzelir diye bekledim ama yok herseyiyle beni ve sabrimi cok zorluyor. Kendi basina durmasi cok nadir hep mizmiz halinde hep aglamakli. Gece sık sık uyanir gece birden once uyumaz. Gun icerisinde onu oyalamanin tek yolu mama sandalyesine oturtup eline kemirebilegecegi birseyler vermek ondada 10 agliyor bir duruyor. Uykumu alamiyorum kendime hic bir sekilde vakit ayiramiyorum cok asabilestim ve bazen elimde olmadan cok bagiriyorum bebegimebiraz once yine uyutmaya calistim uykusu geldigi halde yatmadi gecedende uykusuzdum bagirdim yine ustune once onunla oynuyorum zannetti gulucukler atti sonra ciddi oldugumu anlayinca hickira hickira agladi vicdan azabindan kahroluyorum su an. Cok zor donemler atlattim iki ay icinde iki kez ev tasidim yataga girene kadar bes dakika oturmak haram bana bir misafirim oldugunda atlatana kadar akla karayi seciyorum destekcimde yok . Annem arabayla 5/10 dakika uzaklikta gururundan gelipte su cocugun yaninda biraz durayimda islerini halletsin demez. Oda,yetmiyormus gibi gelince sura niye soyle bura niye boyle cok tembelsin hic bana cekmemissin der havasini atar gider. Bazen nefret ediyorum ondan. Biraz uzun oldu kusura bakmayin bebegimin biraz sakinlesmesi icin uyku duzeninin oturmasi icin ne yapabilirim en onemliside kendimi tukenmis hissediyorum hem fiziksel hem ruhsal olarak bebegime karsi hic sabrim yok bazen cok sert davraniyorum bunun bir aliskanlik haline gelmesinden cok korkuyorum. Cok coktum zayifladim her goren bu ne hal diyor kendimi nasil toparlayabilirim bir akil lutfen
Daha dicektim ki kesin eşin destek olmuyor kendiniz yazmışsınız. destek olmak dan ziyade bide köstek oluyorlae o daha kötü psikolojik olarak çöküyorsunEv isi ve yemek konusunda aksaklik gostersem bu sefer esim laf sokusturuyor onun dirdirini cekmek bana daha zor geliyor.
Yine hariçten gazel okuyam bir üye.Çocuğumuz demek biz demek hanimefendi. Hiç durmuyor, çok zor bebek, sabrımı zorluyor, çok yaramaz... böyle bir çocuk yok. Zor anne- baba var. Anne ne kadar stresli, tahammülsüz, gergin, mutsuz, öfkeli, dengesiz ise bebek ve çocuk da O kadar hareketli, gergin, huzursuz ve uyumsuzdur. Herkes çocuk büyütüyor. Annelik sabir işidir , cennet annelerin ayakları altındadır boşa söylenmiş laflar degil. Gece uyumuyor olabilirsiniz, gündüz yoruluyor olabilirsiniz. Napabilir 1 yaşındaki çocuk siz bu yaşta nasıl davranmanız gerektiğini öğrenmediyseniz? Mesela 9 karpuzu 1 koltuğa sığdırmaya çalışmayın. Misafir çagirmayin, temizliği ve yemek çeşidini yeterli olacak seviyeye indirin. O bebeğe hergun mümkün değilse bile gun aşırı lütfen lütfen sıcağa yakın ilık dus aldırın, bir güzel yağlayın, bakin ne güzel mayışıyor. Kendime vakit ayıramıyorum diyen anneleri anlamıyorum. Kendinizi ünlü annelerle karıştırmayın. Bebeğiniz var artık ilk birkaç ay mümkünse ona yatırın bütün zamanlarinizi ki düzeni oturmuş, erken ve güzel uyuyan, yemeğini yiyen, huzurlu bebekleriniz olsun. Bi sakin yaa! Bi sakin. Yazık. Bu tahammülsüzlük niye. O yavru sizin geleceğiniz. 1 hafta sakin olup ev kosturmacasini bırakıp hayatı yavaslatin ve seyredin o yavruyu nasıl sakin huzurlu bir bebeğe dönüşüyor! Yani demem o ki siz önce dönün kendinize bi bakın. Kendiniz biraz duzeltin.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?