Bebek ve tahammul


He biraz mecburi olmuş yani. İyi ki olmuş o zaman.
Amin inşallah..
 
Anladım ben seni. Rabbim yüreğini ferahlatsın insallah.
 
uyku egitimi denediniz mi hic benim kizimda sizinki gibi tek fark en gec 8 de uyumus oluyorda azicik beynim rahatliyor
 
Konudan alakasiz birsey sorucam kusura bakmazsaniz.sperm alerjisi dediginiz sey nedir.korunmasiz iliski sonrasi bacaga vuran agri gibi birseymi?
 

Besigine mi koyuyorsunuz uyuduktan sonra?
Belki birakip gideceksiniz diye korktugundan uykuya direniyordur?
Taslayan olur belki ama ben cocuklarimla 3 yaslarina gelene kadar ayni yatakta yattim.
Hem ben dinlendim hem cocuklarim.
Bunun disinda bagirmayin minicik daha o, yazik gunah.
 
Ben kızacagim zaman hep çocukların, bebeklerin ellerine ve gözlerine bakıyorum.

Neden bilmiyorum ama kucuklukleri , masumiyetleri karşısında hemen sakinlesiyorum.

Şuana kadar en büyük kızmam , kaslarımı çatarak " kizacagim şimdi ama bakın " oldu, oluyor.

Benimde uykusuz gecelerim var. Çalışıyorum. Ek ıs yapıyorum geceleri.. Uyku çok çok az. Çocuklar uyumuyor v.s v.s

Bu şekilde kızmaya başlarsanız , amiyane tabirle zamanla arsız bir çocuk olur. Kizmanizdan anlamaz. Dozaji yükseltmek zorunda kalırsınız.
Yine ona da alışır yine yukseltirsiniz.

Ve çıkmaz olur.

Sakinlesmenin bir yolunu bulmalisiniz. Kizacaginiz zaman ortamı terk edin. Çıkın nefes alın. Size muhtaç , masum bir yavru olduğunu hatırlayın.

Geçer öfkeniz ..
 

Biz de özezimciyiz zaten. Zevkine uyutmuyoruz. Aglayinca hoşumuza gidiyor.

Kendi adıma soyleyim. İlk çocuğum gayet uyumlu, mutlu bir çocuktu. O da uykuyu çok sevmezdi ama ağlamazdi da. İkinci patron bebek çıktı. Tecrübe mecrube hakgetire. İki, uc yasina kadar sol böğrümde tutmaktan leğen kemiğim yamuldu. Sağla asgari iş yapacağım, kendim önemli değil büyüğüne yemek hazırlayacağım diye. Temizlik, daginti, misafir derdim olmadı. Takmam öyle meseleleri zaten.

Kalabaligi, gürültüyü sevmezdi. Araba yolculuğu kabus gibiydi. Hevesle aldigim bebek arabasına bir kez yatırıp gezdiremedim. Verdim birine yepyeni. Yani hariçten gazel okumak ne kadar kolay. Gel de salma kendini çocuk böyleyken.

Ben de diyorum ki böyle zor cocugu olan annelere; mükemmel olmak, bakımlı olmak zorunda hissetmeyin kendinizi. Salin gitsin iki yıl ne olacak? Böyle bende de çocuk vardı da şunu şunu da yaptım diyenleri de hiç ama hiç duymayin.
 
Arsızlık konusunda kesinlikle katılıyorum size. Ben bikaç ay önce ilk defa kızımın bir hareketine bağırmıştım..o arsızlığı öyle bir gördüm ki hareketlerinde..getirilerine bakıldığında bağırmak asla çözüm değil
Ellerine ve gözlerine bakmak çok güzel bir yöntemmiş
 

Onların gerçekten küçük olduklarını , korumasiz olduklarının farkındalığını oluşturuyor bende.

Çünkü ofkelenince insan, çocukları sanki büyükmüş gibi düşünebiliyor.

Halbuki çocuk işte. Uyumayacak, dağıtacak , bazen isyan edecek , bazen söz dinleyecek, bazen dinlemeyecek.

Her anlarının tadını çıkarmak lazım. Şimdi dibimizden ayrilmiyorlar , bunaliyoruz.

Yarın ergen olduklarında , odalarından çıkmalarını bekleyeceğiz :)
 

Cok iyi anlıyorum sizi.
Ama inanın biraz daha aklı ermeye Başlayınca rahatlayacaksiniz. Ev isi yaparken oyun yapar gibi onu da mutlaka dahil edin. Yanınıza koyun bi yandan çamaşırları döksün boşaltsin, yemek yaparken verin tencere kapak kepçe bi 5-10 dakika da oyle oyalansin.
Su dönemlerde mutlaka pratik yemekler yapmaya çalışın, yani bir çeşit olsun ağzınızın tadı olsun. Inan bağıris cagirisla yapılan 3 çeşit yemekten iyidir.
Ha en önemli tavsiyem, lütfen misafir ağırlamayi minimuma indirin. Ben çareyi oyle bulmustum. Özellikle misafir geleceği zaman annenin telaşı cocuga yansır, daha bi anneci olurlar tam da en dar zamanda.. Daha çok mizmizlanirlar, haliyle anne olarakta insan sinir harbine girebiliyor.

Lütfen sabırlı olun, inanın hepsi geçici dönemler. Hepimiz yaşadık dönem dönem bunları.

Uyku saatleri nasıl peki? Kaçta kalkar, öğle uykusu falan yapar mı bebeğiniz?
 
strawberry_cake bence bu konu hassas ve uzmanlık isteyen bi konu. Herkesin bebeği, düzeni farklıdır. Sizin yaşadıklarınızı, geçmişinizi, düzeninizi, ilişkilerinizi kimse bilemez. Kimseninkiyle aynı ya da benzer olamaz. Burda söylenenleri deneyerek vakit kaybedebilirsiniz. Ki siz hiç iyi değilsiniz. Durumunuz müsaitse psikolojik destek alın. Size de o çocuğa da yazık.
 
Çocukların huyları elbette farklı. Ama bu huylar neyi değiştirir? Uyutma şeklinizi değiştirir, gün içinde yapacağınız aktiviteleri değiştirir, kalabalığa girip girmemenizi değiştirir. Ama uyku saatleri, tv izleme saatleri, oyuna duydukları ihtiyaçlar sabit, her çocukta aynı. Otorite boşluğu, düzen bozukluğu, istikrarsızlık, kararsız olma, baskıcı olma çocuğu bu raddeye getirir.

Tutumunuzu tamamen değiştirmeniz gerekiyor. Sakin olmalısınız. Çocuğu maksimum 9da yatağa götürmeniz gerekiyor. Uyku eğitimlerine bakın, içinize sineni içgüdülerinize bağlı olarak uygulayın. Ana maddeler belli; yataktan kalkmak yok, pes etmek yok, konuşmak-ışık açmak-göz teması kurmak yok. İster yanına yatın, ister çok şiddetli ağlama varsa kucağa alıp sakinleştirin, ister sevin. Yönteminizi kendiniz bulun.

Ben katı tutumların buna senep olduğuna inanıyorum. Mesela; kucağa çok fazla almama, birlikte yatmama yada çok erken ayrılma, çocuğun başarabileceği becerilerinin onun yapmasına fırsat tanımama gibi. Kendinizi bir tartın, siz düzelmezseniz bu böyle devam sder.
 
Diğer odada avaz avaz bağırın ama bebeğinize bağırmayın.
Bu çok kötü birşey.
Stres topu olsun diye mi doğurdunuz çocuğu?
 
Allahin insanlara verdigi en büyük nimet çocuktur bence,degerini bilin.
 
Kızım ben ne zaman stresli ve sıkıntılı olsam, huysuz ve sıkıntılı olurdu. Arkadaşlar bahsetmiş ben de katılıyorum, sizde birikmiş bir yorgunluk hali var. Biraz kafanızı dinlemeye ihtiyacınız var. Madem anneniz bu kadar "dan dan" bir insan açık açık söylesenize, bir gün de sen bak o zaman biraz dinleneyim diye?
 
Allah yardımcın olsun canım,birde hamileyim çok zor
 
Sizi çok iyi anlıyorum ben de aynı şartlarda bakıyorum bebeğime.

Haklısınız çok yorucu bir süreç insan bazen bir 10 dakika kendi kendine kalmak istiyor ama o bile mümkün olmuyor. Bazen bir duş alabilmek bile çok büyük lüks oluyor.

Yalnız olmadığınızı bilin, bu bir süreç ve geçecek böyle düşünün.

Uyku eğitimi için destek veren hesaplar var instagramda, onlardan yardım alabilirsiniz. Gerçekten işe yarıyor sabırla uyguladığınızda.

Allah hepimizin yardımcısı olsun, evlatlarımızı sağlıkla büyütelim, bu günler geçecek elbet.
 
Anne kısmı hariç aynı şeyleri yaşıyoruz. Benim de bebegim 13 aylık ve doğduğundan beri surekli bir ağlama kullanma uyumama. Dün gece ben de sabrının son sınırına geldim. Sizi o kadar iyi anlıyorum ki... eşim artık bir psikologa mi gitsek lohusa depresyonundan çıkamadın diyor bana.
 
Öncelikle bebeğin hep ağlayıp sizlanacak sende her daim sabirla ilgilenmek zorunda olucaksin bunu kabullen bunalıp pişman olucan şeyler yapmadan bı 5 dk uzaklaşıp sakinleş. Ve yarından itibaren gündüz uykusunu en son 3 gibi bitir ve 8 e kadar bida uyutma 8 de yatağa götür uyuyana kadar masaj yap sakince sev konus şarkı söyle saril karanlıkta böyle ısrarla bı kaç gün devam edersen her gün saat 8 de uyku düzeni oturur uyku düzeni oturduğu zaman daha az yoran bı bebek olur seninde dinlenmek için daha çok vaktin olur inan annen de dahil kimseye ihtiyacın yok tum işler istediği kadar geciksin zaten hiç bı zaman bitmez senin önceliğin kendin ve bebeğin olsun o mutlu olursa sende mutlu olursun herşeyi oyundan sevgiden ibaret olan minicik bı can o kırmadan dökmeden mutlu buyusun annesiyle
 
Bu siteyi kullanmak için çerezler gereklidir. Siteyi kullanmaya devam etmek için onları kabul etmelisiniz. Daha Fazlasını Öğren.…