Maddiyat çok etkiliyor.bence alakası var.paracıklar gittikçe farketmeden bile stres oluyorsun.Evet ben aslında maddi kısmın da etkilediğini düşünüyorum ama eşim ilgisi yok diyor. Ne kadar doğru onu bilemiyorum
Ben asla bebek bebek diye deliren biri olmadım. Sizin gibi korktum hep
Her dönemin bir zamanı var.mesela lisedeki hareketlerinizi şimdi yapiyor musunuz ?geçen seneden bile ne değişimler yaşanıyor.geçen dolabımı düzenleyeyim dedim.Bu kıyafeleri nasıl almışım, bu ne büyük zevksizlik diye şaşırıp kaldım.her devrin, her yaşların kendine özgü duyguları, hareketleri var.bu durumları kabullenmek biz kadınlara neden bu kadar zor geliyor.hiç lisede titreye titreye el ele tutuşurduk diye özlüyor musunuz mesela.eskiden el ele tutuşunca bile utanırdik.günlerce aklımızdan çıkmazdı.ateş basardı. şimdi günde birkaç defa çatır çatır sevişiyoruz.seviştiğimizi bile unutup günümüze devam ediyoruz mesela.o zaman öyleydi.şimdi böyle olacak demek ki.dönem dönem hayat da duygular da değişik şekillerde kendine yer bulmaya başlıyor.Bu yorum üzdü... Ben de sanırım... Eşime söylediğimde "hayır hiçbir şey bitmedi" diyor ama bugün eşim, ben ve bebiş yürüdük öyle. Yanımızdan bi çift geçmiş, eşim "çocuk kızın elini öptü" dedi, "Eee" dedim. "Ne bileyim biz de öyleydik ya ondan" dedi. Dedim "bak ben bazı şeyler bitti dediğimde hayır diyorsun bir de" dedim. Önceden evde sürekli durup durup öperdi, yolda el ele yürürken durup elimi öperdi... Ne bileyim... Bitti işte
Ve hala herkes bile bile inatla bu işi yapmaya devam ediyor.hiç vazgeçeyim bari diyen de yok.Çok benzer durumdayız ya. Niye böyle oluyor acaba
Ve hala herkes bile bile inatla bu işi yapmaya devam ediyor.hiç vazgeçeyim bari diyen de yok.
Siz anaçsınız diğer insanlardan.Ben iyi ki yapmışım diyorum yahu. İlk 3 ay çok zordu ama geçip gidiyor. Yani sıkılır diş 3 aylıksonrası çok keyifli çok güzel oldu benim için. 2.yi de düşünüyorum da eşimi ikna edemedim hele de genç olsaydım, çok param olsaydı hayatta çalışıp kariyer yapayım demez boyuna doğurup çocuk bakardım ben de hiç iş insanı değilim mesela. Mecburen çalıştım hep. Çocuk öyle mi, benim için dünyanın en keyifli en mutlu ve en tatmin edici işi
Çocuk 2 yasına gelince biraz toparliyor. Ama eskiye donmek mumkun degil. Mesela flort evresi en guzelidir hani o ana donemeyiz o ritim olmaz yani hicbirzaman. Bu da evliligin evresi gibi düşünün. Çocuk cidden çok çok düşünülerek yapilmalı. Yeni duruma ayak uydurmak sizi rahatlatır. Ek olarak bebeği birakabilecek yakininiz vaesa arada birakip başbaşa esinizle plan yapabilirsiniz. Bebek uyuduktan sonra plan yapın. Biz dizi izlerdik vs. Ortak birseyler iyi gelir. Malesef ben kendime kiyafet almaya bile yeni basladım kizım 27 aylık.Hanımlar iyi pazarlar.
Ben neredeyse 8 senelik evliyim. Evliliğimizin 6. yılında "artık zamanıdır" deyip bebek düşünmeye başladık. Çok şükür de hemen nasip oldu, Allah isteyen tüm güzel anne babalara nasip etsin.
Şu an bebeğim 1 yaşında. 6 yıllık evliliğimde sorun sıkıntı yok denecek kadar azdı. Ne zaman ki bebek oldu maddiyat biraz bozuldu haliyle. Ondan bağımsız olarak da bizim tartışmalar arttı (en azından ben öyle düşünüyorum) 6 yılda etmediğimiz kavgayı bebeğin ilk 6 ayında ettik. Sonrası da yine sık tartışmalarla devam ediyor.
Yemin ediyorum artık psikolojim bozuldu. İnstagramımda evlenen, bebek bekleyen bir çift, yeni doğum yapmış bir kadın görsem "bitti işte" diyorum. "Onların hayatı da aşkı da bitti artık" diyorum. Bebeğimi çok çok çok seviyorum. Orda zaten sıkıntı yok. Ama eşimle asla eskisi gibi olamayacağımı düşünüyorum...
Kavga bizde de aşirı artmistı ilk yil. Sebebi ise benim gece gundüz uykusuz olmamdi bu bende tahammulsuzluk yaptı. Sutten kesince uyumaya basladi kizım ve 6 aydır falan kavgamız cok az. Baya biçak gibi kesildi diyebilirimHanımlar iyi pazarlar.
Ben neredeyse 8 senelik evliyim. Evliliğimizin 6. yılında "artık zamanıdır" deyip bebek düşünmeye başladık. Çok şükür de hemen nasip oldu, Allah isteyen tüm güzel anne babalara nasip etsin.
Şu an bebeğim 1 yaşında. 6 yıllık evliliğimde sorun sıkıntı yok denecek kadar azdı. Ne zaman ki bebek oldu maddiyat biraz bozuldu haliyle. Ondan bağımsız olarak da bizim tartışmalar arttı (en azından ben öyle düşünüyorum) 6 yılda etmediğimiz kavgayı bebeğin ilk 6 ayında ettik. Sonrası da yine sık tartışmalarla devam ediyor.
Yemin ediyorum artık psikolojim bozuldu. İnstagramımda evlenen, bebek bekleyen bir çift, yeni doğum yapmış bir kadın görsem "bitti işte" diyorum. "Onların hayatı da aşkı da bitti artık" diyorum. Bebeğimi çok çok çok seviyorum. Orda zaten sıkıntı yok. Ama eşimle asla eskisi gibi olamayacağımı düşünüyorum...
sapla saman karışmasın çocuğa karşı değiliz ki niye çocuk yapmayalım. Niye vazgeçelim.Ve hala herkes bile bile inatla bu işi yapmaya devam ediyor.hiç vazgeçeyim bari diyen de yok.
Bizim bitti tamamen sorduğum da hit başımdan seninlemi ugrasivan işim gücüm var dediNeden peki?
Hani cevap vermek zorunda değilsin elbette.
Sadece çok üzüldüğüm için boş bulunup sordum.
Evet bebekten sonra cinsellik sekteye uğruyor da öpücük,sarılma ne oluyor da azalıyor ya da bitiyor?
Terbiyesiz ve saygısıymış. Tabi ki sizinle uğraşacak kiminle uğraşacak başka.Bizim her şey bitti on yıl oldu el ele gezmeyeli birlikte bir yere gitmeyeli, birlikte bir film izlemedik hiç sohbet etmiyoruz birlikte uyumuyoruz, eşim yok gibi ama var onunda bir çabası yok ev arkadaşı gibi sadece cinsellik var kavga etmiyorum artık çok söyledim değişmiyor mutsuzluktan sürekli yiyorum yemekleri haz olarak görüyorumne evlenir ne çocuk yapardım eğer bilseydim iki yıllıkken doğum yaptım öncesi bu kadar kötu değildi bebek
Bizim bitti tamamen sorduğum da hit başımdan seninlemi ugrasivan işim gücüm var dedi
İşi gücü stresi varmışTerbiyesiz ve saygısıymış. Tabi ki sizinle uğraşacak kiminle uğraşacak başka.
Bizim her şey bitti on yıl oldu el ele gezmeyeli birlikte bir yere gitmeyeli, birlikte bir film izlemedik hiç sohbet etmiyoruz birlikte uyumuyoruz, eşim yok gibi ama var onunda bir çabası yok ev arkadaşı gibi sadece cinsellik var kavga etmiyorum artık çok söyledim değişmiyor mutsuzluktan sürekli yiyorum yemekleri haz olarak görüyorumne evlenir ne çocuk yapardım eğer bilseydim iki yıllıkken doğum yaptım öncesi bu kadar kötu değildi bebek
Bizim bitti tamamen sorduğum da hit başımdan seninlemi ugrasivan işim gücüm var dedi
Ben bunların çok normal olduğunu düşünüyorum. Hiç birsey aynı kalmıyor.cocuk konusuna gelene kadar mesela sevgililikle evlilik aynı değil, çocuksuz evlilikle çocuklu evlilik aynı değil...Tek çocukla 2 çocuğun olduğu aile bile aynı değil ve ebeveynlik çocuk büyütmek dünyanın en zor şeylerinden birisi insan bunu anca yaşayınca idrak ediyor.Hanımlar iyi pazarlar.
Ben neredeyse 8 senelik evliyim. Evliliğimizin 6. yılında "artık zamanıdır" deyip bebek düşünmeye başladık. Çok şükür de hemen nasip oldu, Allah isteyen tüm güzel anne babalara nasip etsin.
Şu an bebeğim 1 yaşında. 6 yıllık evliliğimde sorun sıkıntı yok denecek kadar azdı. Ne zaman ki bebek oldu maddiyat biraz bozuldu haliyle. Ondan bağımsız olarak da bizim tartışmalar arttı (en azından ben öyle düşünüyorum) 6 yılda etmediğimiz kavgayı bebeğin ilk 6 ayında ettik. Sonrası da yine sık tartışmalarla devam ediyor.
Yemin ediyorum artık psikolojim bozuldu. İnstagramımda evlenen, bebek bekleyen bir çift, yeni doğum yapmış bir kadın görsem "bitti işte" diyorum. "Onların hayatı da aşkı da bitti artık" diyorum. Bebeğimi çok çok çok seviyorum. Orda zaten sıkıntı yok. Ama eşimle asla eskisi gibi olamayacağımı düşünüyorum...
Benimde ekimde 11 yılımız doluyor. Güldüm msjiniza sizinki demi herseye karisiyorMayısta 11 yıllık evli olacağım, iki çocuğum var ve eşimi boğasım geliyor. Başka sözüm yok
Bebek olunca esler anne baba rolüne bürünüyor dogal olarak. Cogunlukla kadinlar herseyi üstleniyor, evin isi , cocugun bakimi felan derken kadin kendisi olmaktan cikiyor. Ve bir hüzün, sinir, tatminsizlik kapliyor kadini. Kendi olamamak, artik hic bisey eskisi gibi olamayacsk korkusu... bebekle oysa yeni bi hayatlari oluyor. Ama esler iste bunu kabullenmekte ve birbirlerineve kendlerine zaman ayiramaz oluyor. Erkekte muhtemelen esini özlüyor, ve bi aile kurmus olmanin, maddi yükün cogalmanin " artik bir baba olup bir insanin tüm geleceginin yükünü tasimanin" sorumlulugu altinda eziliyor. Kadinda erkekte kendini bu dönemde yalniz hissedip, acikca esiyle konusamayip bunalabiliyor bence. Cünkü cevremiz ailemiz hep böyle yasamis ve bu beklentilerle büyümüs. " bizde anne baba olduk bukadar zorlanmadik bunalmadik" baskisi... anasin babasin artikkk sunu bunj yapmak zorundasin baskisi...
Tavsiyem sudur ki bazen anne baba rolünü bi kenara asip bas basa zaman gecirmek. Sohbet edip korkularinin endiselerinizin hakkinda konusmak. Birbirinizi anlamak , ve eslerin birbirine " saol iyi bir annesin bunca zaman cocugumuzu güzel bir sekilde yetistirdin" veya "allah razi olsun maddi acidan bizi kimselere muhtac etmedin, ihtiyaclarimizi giderdin" demek bile insanin kalbine ferrrahlik veriyor ve ese karsi isindiriyor. Bazende biz kadinlar fazlasiyla ana rolüne kapiliyoruz. Evet cok zor bende tüüüüm bunlari yasadim ve yasiyorum. Yok en güzel sekildee egitmem gerek evi felan derli toplu olmasi gerek, su isi bu isi yapmam gerek. Halbuki bi kabullensek bazi seylerin bi süre daha yavas olmasi gerektigini, eskisi kadar herseye yetismemiz münkün olmadigini. Kendinite vakit ayirin 10 dakka bile olsa. Bi kahve icin, süslenin.. size ne iyigeliyorsa. Ve anne harici bir es ve asil bir birey oldugunuzu unutmayin.
Cocuk sorun degil evlilikte. Tabiki sorumluluk cok. Ama asil sorun bence eslerin kendi memnuniyetsizligi ve kendi ic catismalari.
Bunu düsünün ve inanin hersey güzel olacak. Bende tüm bunlari fazlasiyla yasadim inanin ve cevremde de aynisini yasayan arkadaslarim var... tahammülsütlpk kavgalar caresizlikler....
Sizin icinizde birseyler degismeli ki disarisi da degissin. Kendinizi önemseyin, iliskinizievet zor biliyorum uykusuz bi sekilde birde esle bazen zaman gecirmek felan.... ama birbirini seven iki insan bunun da üstesinden gelir. Ki evladiniz sevgi dolu bir yuvada büyümesini hepimiz isteriz
Güzel anne herseyi cok iyi yapiyorsun, sadece kendine zaman ver. Kendini de düsün
Yok o akşam derbiye gitmişti de ona kızmıştımBenimde ekimde 11 yılımız doluyor. Güldüm msjiniza sizinki demi herseye karisiyor
Sanırım aslnda içinde olan duygular sonradan açığa çıkıyor. Bizim de bebekten önce iyi bi evliligimiz vardı mutluyduk ki bebek yapmayı düşündük ama çocuk olduktan sonra eşim daha da pimpirik daha da cimri hale geldi. Şuan kızım 3 yaşında her geçen gün hersey daha da kötü oldu ya evdeki eşyalar kızımdan daha önemli çocuk suyu açıyor ona kızıyor kapıyı açıyor kapatıyor niye kapıyı açıyorsun dokunuyorsun diye kızıyor cekmeceyi açıyor basma çekmeceye kıracaksın diye kızıyor yani çocuk evde adım atsa kızıyor bana da aynı duvarda kapıda çizik görse hemen ne yaptın buraya da çizildi neden siz eşyaları hor kullaniyorsunuz sürekli evde diken ustundeyiz sürekli bu yüzden kavga ediyoruz ben çocuğa karışma eşyaya bu kadar değer verme kavga çıkarıp durma diyorum o tabiki değer vercem yoldan mi topladık parayı iyice bıktım yani kısacası. Daha bu sabah dolaba güneş gelmesin diye çocuğun başındaki perdeyi dolaba doğru çekmiş dedim neden çektin çocuğa güneş geliyo dedim gelmiyo çocuğa güneş görmüyon mu dolap akşama kadar gevresin mi başladı bağırmaya bağırma çocuk uyuyo diyorum hala bağırmaya devam ediyor sen naletsin sen suratsizsin bana neler söyledi asla laf söylerken utanıp çekinmiyor da kalbini kircam diye üzülmüyor da sonu nereye gidecek bende bilmiyorum bu işin ama herseye sinirleniyor sinirlenince de kalbini kırarım diye hiç düşünmeden ağzına geleni söylüyorHanımlar iyi pazarlar.
Ben neredeyse 8 senelik evliyim. Evliliğimizin 6. yılında "artık zamanıdır" deyip bebek düşünmeye başladık. Çok şükür de hemen nasip oldu, Allah isteyen tüm güzel anne babalara nasip etsin.
Şu an bebeğim 1 yaşında. 6 yıllık evliliğimde sorun sıkıntı yok denecek kadar azdı. Ne zaman ki bebek oldu maddiyat biraz bozuldu haliyle. Ondan bağımsız olarak da bizim tartışmalar arttı (en azından ben öyle düşünüyorum) 6 yılda etmediğimiz kavgayı bebeğin ilk 6 ayında ettik. Sonrası da yine sık tartışmalarla devam ediyor.
Yemin ediyorum artık psikolojim bozuldu. İnstagramımda evlenen, bebek bekleyen bir çift, yeni doğum yapmış bir kadın görsem "bitti işte" diyorum. "Onların hayatı da aşkı da bitti artık" diyorum. Bebeğimi çok çok çok seviyorum. Orda zaten sıkıntı yok. Ama eşimle asla eskisi gibi olamayacağımı düşünüyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?