Eşim bana kıyamıyor çalıştırmam diyor, kız kardeşine kıyamıyor 2 bilezik 2 beyaz eşyası benden diyor, küçük kardeşine kıyamıyor tüm okul masrafı benden diyor, annesine kıyamıyor emekli maaşı azalırsa ben tamamlarım diyor... Ve bunların hepsini bir maaşla yapmak istiyor. Bırakın birikim yapmayı, ay sonu ucu ucuna anca geçineceksiniz. Özel sektör gül bahçesi değil ben de biliyorum ama artık hayat çok zor. Çalışan herkes zorlanıyor sürünüyor ama çalışılmazsa bir kuruş birikim yapılmıyor. Kendi evin bile olsa bir eve en az 70-80 bin para girmesi lazım. Çocuk düşünmüyoruz derseniz tek maaş yeter ama yine birikim olmaz. Kenara koyduğunuz her kuruş okula giden çocuğa lazım olunca kullanılacak.
Belki bir gün atanırım diyerek iş hayatından uzaklaşıyorsunuz. Tecrübe ederek, iş değiştirerek yavaş yavaş daha iyi işe geçiş yapabilirsiniz. Kimse yıllardır evde oturmuş çalışmamış birini alıp tepeye oturtmaz. Size en kötü senaryoyu yazayım belki bir aydınlanma gelir. Babası yok, kardeşine annesine eşiniz bakacak. Bir noktada yetişemeyince size şöyle bir teklifle gelinebilir. Bir süre evleri birleştirelim bizim ya da annemin evini kiraya verelim, masraflar borçlar bitince yine kendi evimize geçeriz. Şimdi evlenecek görümceniz para veriyor annesine, evlenince kesilecek. Başka türlü matematik basit, eldeki para maaş belli. Yani siz yazın bu işin oluru varsa nasıl olur diye.