Kötü bir şey olduğunu düşündüğümden değil, nasıl anlatırım nasıl ederim düşüncesi beni korkutuyor psikoloğa gitmekten. Ama araştıracağım yazdıklarınızı, İnşAllah giderim, teşekkürler.Kuzenimin kp söyledi bir tane daha olursa su kişiye verin diye
Kabul etmediler.
Hatta arkadaşım da bu konu hakkında ne düşünüyorsun diye bana sormuştu belli ki bir yerden görmüş böyle birşeyi. Yani malesef hala varlar
Dediğim gibi destek almanız çok iyi olur. O cesareti gösterin bu kötu birşey değil emin olun çok basit tekniklerle bile bu tür üzüntüler vs halledilebilir. İnternetten EFT yi araştırın. Psikolojik çok fazla teknik mevcut gerçekten etkili olan. İnsan düzelmez sanıyor ama 'duygu bosaltma' ve 'olumlama' olarak yapılan teknikler çok çok etkili.
Allah Annenize uzun sağlıklı ömürler versin. Zaten durumumu bilmeyen insanlara anne babamın vefat ettiğini söylüyorum, herkese anlatamıyorum bunu.O zaman gecin gitsin bence. Normal anne babasi vefat eden bir insan olmaya devam edin. Benim de babam vefat etti, annem uzun omurler versin sag ve saglikli. Ben de sizden 1 yas kucugum, bizim yaslarda anne-babasindan biri vefat etmis baska arkadaslarim da var. Bir arkadasimin babasi kanserden oldu, diger arkadasimin annesi hastane mikrobundan oldu.
senin gibi verilen çok var, eskiden oluyormuş böyle şeyler...ben senin yerinde olsam, hiç kafamı karıştırmazdım..onları öz biliyordun ve seviyordun, hala da öyle düşünmeslisin...olan olmuş, nedeni niçini sorgulama hiççç...hatta sana gerçeğiMerhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.
Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.
Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
Keşke hiç söylenmeseydi zaten...senin gibi verilen çok var, eskiden oluyormuş böyle şeyler...ben senin yerinde olsam, hiç kafamı karıştırmazdım..onları öz biliyordun ve seviyordun, hala da öyle düşünmeslisin...olan olmuş, nedeni niçini sorgulama hiççç...hatta sana gerçeği
söylenmemiş kabul et...zaten öz ailene karşı anne- baba sevgisi hissedemessin bu saatten sonra...
İlk başta bende büyük minnet duydum, ama şimdilerde kendimi kullanılmış mal gibi hissediyorum.Çok üzüldüm durumunuza. Ama bazen öz ailesinin çocuklarına yaptıkları eziyetlere şahit oluyorum. Psikolojik olarak öz ailenizin yanında pert büyüyeceğinize sizi kabul eden, mutlu bir ortamda büyümenizi daha sağlıklı buldum.
Hiç öyle düşünmeyin. Ailenizi kendiniz seçemezsiniz ve hayat evlilikten ibaret değildir ama evliyseniz çok mutlu olursunuz, değilseniz çok doğru bir insanla hayatınızı birleştirip çok mutlu olursunuz. Siz de çok büyük sevgiyle evlat yetiştirirsiniz inşallah ce herşeye rağmen geçmişinizi unutabilirsiniz umarım.İlk başta bende büyük minnet duydum, ama şimdilerde kendimi kullanılmış mal gibi hissediyorum.
Benim amcamın kızı halama verilmiş birkaç sene bakmışlar sonra geri almış yengemler dayanamayıp.Bir dayımda bir akrabaya verilmiş ama aklı kesecek yaştaymış senin annen baban onlar denilince ağlamış geri gelmiş.Bir komşumuz var şimdi oda yeğenini büyütmüş halası ama kız anne babasını biliyor.Ne bileyim tuhaf işler eskiden çok normalmiş...Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.
Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.
Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
Ben degil ama bir tanidigim amcasina evlatlik verilmisti. 4 yaslarinda verildigi icin gercek anne babasini da biliyor. Amca yurt disinda yasadigi icin onceleei gercek ailesine uzak durmustu, yengesinin olumsuz etkisinde de kalmisti. Zor bir ergenlik donemi gecirdi. Psikolojik tedavi de gorsu. Su anda iki ailesini de benimsemis ve kabullenmis durumda. Mutlu oldugunu dusunuyorum. Kendi ailesini de kurdu. Ama Turkiye’deki gercek ailesini hic ihmal etmez, sik sik gorusurler. Kardeslerine de cok duskun.Merhaba hanımlar,
aslında derdim sadece bu konudan ibaret değil, ama onları anlatmaya henüz hazır değilim. Şimdi sadece kısaca anlatmak, az da olsa içimi dökmek istiyorum.
Ben 18 yaşındayken Annemi kaybettim. Annemin vefatından bir kaç gün sonra onun aslında annem olmadığını, halam olduğunu söylediler. O an sanki annemi bir kez daha kaybettim.
Biyolojik Anne ve Babamın dördüncü çocuğu olarak dünyaya gelmişim. Beni büyüten Halam ve eşinin çocukları olmuyormuş, ve beni bebekken onlara vermişler, zaten ben istenmeyen bir çocukmuşum. Size anlamanız için halam ve eşi dedim, yoksa onlar benim için hala Annem ve Babam.
Beni öz evlatlarıymışım gibi nüfuslarına alıp büyüttüler. Annemin vefatından sonra Babamı bırakmadım, hatta ben evlendikten sonra da çoğunlukla bizimle kaldı. 2 sene önce malesef onu da kaybettim.
Şimdi 32 yaşındayım, ve ben hep bunları düşünüyorum, geçmişte yapılanların sıkıntısını çekiyorum. Hep güçlü durmaya çalışıyorum, dışardan bakanlar beni görenler bunu kendime böylesine dert ettiğimi göremezler. Ama ben her gün aynı şeyleri düşünmekten kendimi alıkoyamıyorum.
Benim gibi Halasına/teyzesine/amcasına/dayısına verileni hiç duymadım. Kk da da biraz arattım ama benimkisi gibi bir konuya rastlamadım. Biraz da benimle benzer bir kaderi paylaşanlarla dertleşmek için açıyorum bu konuyu. Var mı benim gibi akrabalarına evlat olarak verilenler?
İlk başta bende büyük minnet duydum, ama şimdilerde kendimi kullanılmış mal gibi hissediyorum.
Allah sağlıkla kucağınıza da almayı nasip etsin, hayırlı bir evlat olsun size.Bence sizi asıl üzen şey sizi yetiştiren anne babanın vefat etmiş olması. Şu an kendinizi yalnız hissediyorsunuz. Ben farklı açıdan yaklaşacağım konuya şu an hamileyim ama bu bebek o kadar zor oldu ki, benim hiç çocuğum olmayacak diye çok ağladım. Sizi yetiştiren anne babanızın yerine kendimi koyunca siz onlara ne kadar büyük bir mutluluk olmuşsunuzdur. Sizi aldıkları ilk gün bence size sarılıp sarılıp ağlamışlardır. Tabi akrabadan çocuk alma durumunu tasvip etmiyorum ama bu durum sizin slinizde olan bir şey değil. En kötüsü ebebeynlerinizin ikisine birden erken veda etmeniz kötü olmuş. İnşallah kendi ailenizi kurup ilerde çok mutlu olursunuz.
Haklısınız gerçeği bilmeden önce hiç şüphe etmemiştim. Sadece tek çocuk olduğum için şüpheleniyordum, o düşünceyi de hep atıyordum kafamdan. Gerçeği bilmemi de biyolojik ailem istedi, orası yanlış anlaşılmış. Annem vefat ettikten sonra onları seçeceğimi düşündüler, üniversite sınavına az kalmıştı, zaten annemi de kaybetmiştim, üstüne bir de öyle darbe vurdular, bencil insanlar.Hic oyle demeyin. Sizi buyuten aile bakin ne kadar guzel buyutmusler sizi, asla bir farklilik hissetmemissiniz oz anne-babanizdan. Sizi cok sevdiklerine de eminim, hayatta yalniz kalmamaniz icin gercegi de soylemisler. Gayet iyi insanlar bence.
Yazma biciminiz, kendinizi ifade etme biciminiz gayet duzgun ve guzel, surda konu acanlarin %99undan daha anlasilir yazmissiniz. Aileniz sizi gayet iyi yetistirmis, iyi egitimli ve duzgun bir insan olmussunuz. Biyolojik ailenizde kalsaydiniz belki 4.cocuk oldugunuz icin ihmal edilecektiniz, istenmeyecektiniz, bu kadar iyi sekilde yetismeniz mumkun olmayacakti. Bence bu isi daha fazla kurcalayip kafanizi bulandirmayin..
Gerçeği bilmemi de biyolojik ailem istedi, orası yanlış anlaşılmış. Annem vefat ettikten sonra onları seçeceğimi düşündüler, üniversite sınavına az kalmıştı, zaten annemi de kaybetmiştim, üstüne bir de öyle darbe vurdular, bencil insanlar.
Anne-babamın mal mülk hırsı için. Yanlarında büyüyen kardeşlerimde o ihmali görüyorum zaten.
..
Teşekkür ederim, inşallah. Allah sizin kızınıza da uzun ömürler versin.Allah sağlıkla kucağınıza da almayı nasip etsin, hayırlı bir evlat olsun size.
Öyle diyorsunuz ama onlarda mutlu olamadı galiba. Annemin vefatından sonra patavatsız kadının biri, "Annen seni aldığına pişman olmuş, niye pişman olmuş?" dedi bana.
Kendi ailemi de kurdum, 3 yaşında bir kızım var. Kendi kızımı sevmemle, rahmetli annemle beni kıyaslıyorum da bir mesafe vardı galiba, ya da gerçeği bildiğim için öyle düşünüyorum, bilemiyorum...
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?