Berbat hissediyorum bana ne oluyor. 😭

Olan olmus, bence bu olayi soyle dusun : bu sana ders oldu ve artik daha temkinli olacagin icin belki ilerde olabilicek daha kotu olaylardan koruyacak
 
Çocuğu alsaydın yanına
Neyse birşry olmamış
Niye böyle dram yaratıyorsunuz ya
Ağlıyorsunuz falan
Kimseye hiçbirşry olmamış çok şükür
Benim annemde beni 2.5 yaşında bakkala gönderip arkamdan bakıyormuş
Şimdi ne cesaret nasol yaptım diyor
O zaman tabi böyle bu kadar sapık vs yoktu
Şimdi bırakamazsın
 
Sanırım ben de yapabilirdim böyle bir şeyi. Bide uyumuşsunuz uyanmışsınız onunda etkisi var, insan mantıklı düşünemiyor böyle zamanlarda.Boşluğunuza gelmiş olan olmuş. Bir daha dikkat edersiniz,hem size ders olmuş bu durum. Her şerde hayır vardır unutmayın.
 
Anlatmaya utanıyorum. Akşam kızımla ilgili akıllara zarar bir sorumsuzluk yaptım. Nasıl yapabildim bilmiyorum anlam veremiyorum ne düşünüyordum ki o an hiçbir fikrim yok asla benlik olmayan bir hata yaptım ve içim içimi yiyor çok suçlu hissediyorum. 😭 Eğer yazıp içimi dökmezsem rahatlayamam uyuyamam bugün.

Akşam yemekten sonra uyuklamışım biraz salonda kızımla ilgilenirken. Uykumun arasında eşim alt sokakta oturan arkadaşımıza gitmesi gerektiğini söyledi işle ilgiliymiş. Telefonu da alıyorum dedi. Kendisinin telefonu kırıldı dışarı çıkarken çok lazımsa benimkini alıp gidiyor. Tamam git dedim gitti.
O çıktıktan 10 dk sonra kalktım kızım süt istedi baktım bitmiş. Market evin hemen karşısında alıp geleyim dedim kapanmadan. Gece de süt içmeden uyumaz çünkü.

Ama baktım ki eşim anahtarı da almış ve yedek anahtar yok yeni taşındık bu eve daha yaptıramadık bana anahtar. Napsam diye düşündüm. En son yapacağım şeyi yaptım. Kızım yazın ortalarından beri sorunsuz dış kapıyı açabiliyordu. Hatta zil çaldığında hep kızım koşar kapıya ille kendisi açar. Açamadığı hiç olmamıştı. Tehlikeli olabilecek odaların kapısını kilitleyip kızıma "bebeğim aşağıya birşey düşmüş onu alıp geleceğim, zile bastığım zaman kapıyı aç tamam mı?" dedim. Markete gideceğim desem peşimden gelmek ister çünkü. "Hıhı" dedi bunu bir oyun gibi algıladı. Biraz da eşimin çok yakında olmasına güvendim. Sütü aldım apartmana girdim zile bastım bebeğim ben geldim hadi aç kapıyı dedim. Geldi hemen ama kapıyı açamadı yaptığım hatanın büyüklüğünü o an anladım dehşete düştüm. 😭
Kızımı telaşlandırmamak için "tamam kızım ben açacağım kapıyı hadi sen odana git kule yap bana legolarla" dedim "hıhı" dedi yine. Ben de 5 dk hemen eşimden anahtarı alıp geldim kızım sorunsuz bir şekilde legolarıyla oynuyordu. Bu sırada da apartmanda henüz tanışmadığım bir komşu olaylara tanık oldu "yani iyi cesaret sizdeki" dedi. Gerçekten hayatımın en büyük aptallığı bu olmalı. 😭 Ya çok kötü hissediyorum. Belki de anne olması gereken son insanım ben. Off ağlamaktan helak oldum... Herkes zaman zaman hata yapar mı? Sizce kendimi affetmeli miyim? Eşim kendisini suçlu görüyor. Anahtarı bırakmayı unutan benim diyor ama hayır, ne olursa olsun bu yaptığım kabul edilemez.
😭😭

Yaptığın büyük bir hata, orası kesin. Yahu bakkala gitmeyi ver sanki kızın açlıktan mı ölecek?
Ancak, yok anne olmamalıyım, yok kendimi affetmeli miyim diye tripler de gereksiz. Zaten büyük bir hata yapmışsın, bir de bundan dolayı problem çıkarma bence.. Tamam hata yaptın, hatanı anladın ve bir daha yapmazsın bitti gitti..
 
Siz marketteyken çocuk kapıyı açıp dışarı gitseydi sizi aramaya?? Evde başına bir şey gelmesin diye önlem almışsınız da dışarı çıkma ihtimalini heralde düşünmediniz bu daha kötü sonuçlar doğurabilirdi. Neyse yeterince üzülmüşsünüz
 
Olay uzucuymus ama bence kapı açmayı hiç ogretmesemiydiniz acaba? Yani anne değilim akıl vermek gibi olmasın ama ya kaşla göz arası kapıyı açarsa? Hırsız vs yada kendisi dışarı çıkabilir . Bilemiyorum.. Sizin olayiniz yaşandı bitti ders almışsınız zaten. İnsanın bazen boşluğuna geliyor yapmayacağı şeyi yapıyor.
Bunun öğretmeyle alakası yok boyları yetğnc3 zaten açmaya çalışıyorlar, bizimki de açıyor bu yüzden devamlı kilitliyoruz biz.
 
Basiretiniz baglanms sanirim yerinizde olsam sute alternatif dusunurum yogurt yedirirdim en kotu ihtimal. Kasitli bi durumunuz yok o yuzden yipratmayin kendinizi zaten dersinizi de almissiniz en onemlisi bu
 
Daha 2 gün önce kızım sabah uyandı ve bütün gece kötü geçmişti. Çok yorgunduk eşim odasına koydu oynasın diye
Biz 10 dk daha uzanalım derken içimiz geçmiş
Emekleyip yanımıza gelmiş ve benim başucumdaki komodinin çekmecesini çekipa asılmış. Bir gürültü koptu ve bir fırladık kızım sırtüstü yerde yatıyor bacaklarının üstüne de komodin düşmüş. Hiçbir yerine bir şey olmadı ama olabilirdi de. O 1 dk da neler yaşadığımızı anlatamam.
Siz yokken bir yerden düşebilir, kendine zarar verebilir, vs vs. Zaten siz de fark etmişsiniz hatanızı. Çok daha düşünerek davranırsınız bundan sonra. Allah korumuş dün akşam
 
Anlatmaya utanıyorum. Akşam kızımla ilgili akıllara zarar bir sorumsuzluk yaptım. Nasıl yapabildim bilmiyorum anlam veremiyorum ne düşünüyordum ki o an hiçbir fikrim yok asla benlik olmayan bir hata yaptım ve içim içimi yiyor çok suçlu hissediyorum. 😭 Eğer yazıp içimi dökmezsem rahatlayamam uyuyamam bugün.

Akşam yemekten sonra uyuklamışım biraz salonda kızımla ilgilenirken. Uykumun arasında eşim alt sokakta oturan arkadaşımıza gitmesi gerektiğini söyledi işle ilgiliymiş. Telefonu da alıyorum dedi. Kendisinin telefonu kırıldı dışarı çıkarken çok lazımsa benimkini alıp gidiyor. Tamam git dedim gitti.
O çıktıktan 10 dk sonra kalktım kızım süt istedi baktım bitmiş. Market evin hemen karşısında alıp geleyim dedim kapanmadan. Gece de süt içmeden uyumaz çünkü.

Ama baktım ki eşim anahtarı da almış ve yedek anahtar yok yeni taşındık bu eve daha yaptıramadık bana anahtar. Napsam diye düşündüm. En son yapacağım şeyi yaptım. Kızım yazın ortalarından beri sorunsuz dış kapıyı açabiliyordu. Hatta zil çaldığında hep kızım koşar kapıya ille kendisi açar. Açamadığı hiç olmamıştı. Tehlikeli olabilecek odaların kapısını kilitleyip kızıma "bebeğim aşağıya birşey düşmüş onu alıp geleceğim, zile bastığım zaman kapıyı aç tamam mı?" dedim. Markete gideceğim desem peşimden gelmek ister çünkü. "Hıhı" dedi bunu bir oyun gibi algıladı. Biraz da eşimin çok yakında olmasına güvendim. Sütü aldım apartmana girdim zile bastım bebeğim ben geldim hadi aç kapıyı dedim. Geldi hemen ama kapıyı açamadı yaptığım hatanın büyüklüğünü o an anladım dehşete düştüm. 😭
Kızımı telaşlandırmamak için "tamam kızım ben açacağım kapıyı hadi sen odana git kule yap bana legolarla" dedim "hıhı" dedi yine. Ben de 5 dk hemen eşimden anahtarı alıp geldim kızım sorunsuz bir şekilde legolarıyla oynuyordu. Bu sırada da apartmanda henüz tanışmadığım bir komşu olaylara tanık oldu "yani iyi cesaret sizdeki" dedi. Gerçekten hayatımın en büyük aptallığı bu olmalı. 😭 Ya çok kötü hissediyorum. Belki de anne olması gereken son insanım ben. Off ağlamaktan helak oldum... Herkes zaman zaman hata yapar mı? Sizce kendimi affetmeli miyim? Eşim kendisini suçlu görüyor. Anahtarı bırakmayı unutan benim diyor ama hayır, ne olursa olsun bu yaptığım kabul edilemez.
😭😭
Refleksle bir karar vermişsiniz. Yanlış bir karar olmuş. O sürede herşey olabilirdi. Allah korumuş. Ben bu ufak derslerin, büyük hataların yaşanmaması için ön uyarı olduğuna inanıyorum. Olması gerekmiş demek artık üzülmeyin.Giderken kapıda bir komşuyu bıraktınız mı onu merak ettim. Kapıyı sonradan açıp evden çıkabilirdi kızınız... ( Siz eşinizin yanındayken ya da marketteyken)
 
Olan olmuş, Allah korumuş. Kendinizi yıpratmak yerine, dersinizi alıp, toparlanın. Kötü bir tecrübe olmuş ama sonuçta kimse zarar görmemiş.

Bizim yan komşu bunu sık sık yapıyor, çocuğu uyurken markete değil de bir yan ya da alt daireye gidiyor güya 5 dakikalığına. Çocukları 2 yaşında filandı, kaç kere evden çıkıp bizim zile bastı da onunla birlikte annesini bekledim kapıda. Annesi ortalıkta yokken evime almak iyi bir fikir gibi gelmedi. Neyse... Yani dışarı çıkabildiğine göre, aşağı da inebilir, sokağa da çıkabilir, biri alıp götürebilir de... Bu konularda evhamlıyım, kafam sürekli tehlike analizi yapar. Ne kadar korumaya çalışsak da bir yerde Allah'a emanetler elbette ama en azından elimizde olan şeyleri de yapmak da fayda var.
 
Keşke kızınızla beraber babasının yanına gidip süt al deseydiniz.
Allah tan kapıyı açamıyormuş. Siz gittikten sonra arkanızdan gelme ihtimali de varmış.
Ne gerilim yaşamışsınız.
Allah korumuş.
 
Gerçekten çok düşüncesiz hareket etmişsiniz ama bu size ders olmuştur. Olanla ölene çare yok.
Bir daha sanmam böyle birşeyi yaşancağını
En kötü ihtimal süt içmeseydi o akşamda birşey olmazdı. Neyseki kötü birşey yaşanmadan gelip geçmiş.
Sadaka verin.

Bunu huy edinen anneler var
Çocuğun üzerine kapıyı kitleyip pazara, markete giden anneler tanıyorum.
Birtanesini 10 kere ben uyarmışımdır yapma etme diye.
Hava soğuk, üşümesin zaten uyuyrken gidip geliyorum. 20-30dk bile sürmüyor falan. Sürekli böyle savunuyor kendini.
20 dk yangın çıksa ev yanar kül olur ruhu duymaz insanın
Kimsenin anneliğini sorgulamak bana düşmez ama biraz mantıklı düşünmek çok zor değil
 
Son düzenleme:
Gerçekten çok cesaretli davranmissiniz neyse ki bişey olmamış. Buna benzer bişey bende yaptım yazın kapımızın önünde oğlum oynarken ruzgardan Cat diye üstüme.kapandi neyse evde eşim vardı açtırdım aynı gün eşim dışarı çıktı bu sefer oğlum evdeyken komşu kızı kapıyı çaldı ben gene kapıya çıktım rüzgardan Cat diye kapandı normalde kapanmasin diye terlik koyarım anahtar alırım resmen çocuk evde ben dışarda kaldım deli gibi kosturdum sokakta o nasıl bir panikti anlatamam eşim çarşıda onu arasam gelmesi 20 dk sürer ayrıca da böyle bişi yaptığım için ağzıma s.ar dilinden kurtulamam komşulara yalvarıyorum nolur çilingir çağırın hemen gelsin diye sonra merdiven bulduk balkona yetmedi , çopun orda paslanmış bir çit bulduk onu ters cevirdik komşu kızı onun üstüne çıktı ve balkondan girdi Allah'tan çamaşır asicam diye balkon açıktı . Bu arada ben disardayken oğlumun ağlama sesini duyuyorum ama kendisini göremiyorum sürekli zile basıyorum oğlum kapıyı aç diye normalde açar ama korktu acamadi beni de evde bulamadı neyse komşu balkondan girdi , oğlum bizim yatak odasına gitmiş yatagimiza çıkmış kapaklanmis agliyomus kıyamam yavrum benim çok korkmuştu bende çok korktum ve kendime o kadar kızdım ki çok kötüydü
Bunu niye anlattım ben sizin gibi bilerek değil ihmalden yaptım ama çocuğum çok korktu bende çok korktum sizinki korkmamis ucuz atlatmis
 
Anlatmaya utanıyorum. Akşam kızımla ilgili akıllara zarar bir sorumsuzluk yaptım. Nasıl yapabildim bilmiyorum anlam veremiyorum ne düşünüyordum ki o an hiçbir fikrim yok asla benlik olmayan bir hata yaptım ve içim içimi yiyor çok suçlu hissediyorum. 😭 Eğer yazıp içimi dökmezsem rahatlayamam uyuyamam bugün.

Akşam yemekten sonra uyuklamışım biraz salonda kızımla ilgilenirken. Uykumun arasında eşim alt sokakta oturan arkadaşımıza gitmesi gerektiğini söyledi işle ilgiliymiş. Telefonu da alıyorum dedi. Kendisinin telefonu kırıldı dışarı çıkarken çok lazımsa benimkini alıp gidiyor. Tamam git dedim gitti.
O çıktıktan 10 dk sonra kalktım kızım süt istedi baktım bitmiş. Market evin hemen karşısında alıp geleyim dedim kapanmadan. Gece de süt içmeden uyumaz çünkü.

Ama baktım ki eşim anahtarı da almış ve yedek anahtar yok yeni taşındık bu eve daha yaptıramadık bana anahtar. Napsam diye düşündüm. En son yapacağım şeyi yaptım. Kızım yazın ortalarından beri sorunsuz dış kapıyı açabiliyordu. Hatta zil çaldığında hep kızım koşar kapıya ille kendisi açar. Açamadığı hiç olmamıştı. Tehlikeli olabilecek odaların kapısını kilitleyip kızıma "bebeğim aşağıya birşey düşmüş onu alıp geleceğim, zile bastığım zaman kapıyı aç tamam mı?" dedim. Markete gideceğim desem peşimden gelmek ister çünkü. "Hıhı" dedi bunu bir oyun gibi algıladı. Biraz da eşimin çok yakında olmasına güvendim. Sütü aldım apartmana girdim zile bastım bebeğim ben geldim hadi aç kapıyı dedim. Geldi hemen ama kapıyı açamadı yaptığım hatanın büyüklüğünü o an anladım dehşete düştüm. 😭
Kızımı telaşlandırmamak için "tamam kızım ben açacağım kapıyı hadi sen odana git kule yap bana legolarla" dedim "hıhı" dedi yine. Ben de 5 dk hemen eşimden anahtarı alıp geldim kızım sorunsuz bir şekilde legolarıyla oynuyordu. Bu sırada da apartmanda henüz tanışmadığım bir komşu olaylara tanık oldu "yani iyi cesaret sizdeki" dedi. Gerçekten hayatımın en büyük aptallığı bu olmalı. 😭 Ya çok kötü hissediyorum. Belki de anne olması gereken son insanım ben. Off ağlamaktan helak oldum... Herkes zaman zaman hata yapar mı? Sizce kendimi affetmeli miyim? Eşim kendisini suçlu görüyor. Anahtarı bırakmayı unutan benim diyor ama hayır, ne olursa olsun bu yaptığım kabul edilemez.
😭😭
hiçbirsey olmamis cok şukur kendini cok uzme bu olaydan sonra daha fazla dikkatli tedbirli olursun 😊
 
Back
X