Bir çıkış yolu bulamıyorum yardım..

Erkekler artık evlilik kurumunu ve cocuklarını hiç takmaz oldu günümüzde...kadınlar her gün biraz daha mutsuzlaşıyor...ilerde aile hiç kalmayacak ülkede
 
Eski konunuza baktım. Adam size defalarca boşanmak istediğini soğuduğunu sevmediğini söylemiş zaten. 7 aydır da kafasına göre yaşıyor. Bekarlar gibi takılıp çocuğunu bile sallamıyor. Üzgünüm ama ortada bir evlilik kalmamış. Madem ayrısınız bir düzeniniz varken boşanın. Kendinize de çocuğunuza da yazık etmeyin. Adam sizi gözden çıkarmış. 7 aydır bir şeyleri düzeltmeyen adamdan bir cacık olmaz.
 
Eski konunuza baktım. Adam size defalarca boşanmak istediğini soğuduğunu sevmediğini söylemiş zaten. 7 aydır da kafasına göre yaşıyor. Bekarlar gibi takılıp çocuğunu bile sallamıyor. Üzgünüm ama ortada bir evlilik kalmamış. Madem ayrısınız bir düzeniniz varken boşanın. Kendinize de çocuğunuza da yazık etmeyin. Adam sizi gözden çıkarmış. 7 aydır bir şeyleri düzeltmeyen adamdan bir cacık olmaz.
Çok haklısınız ama dediğim.gibi bir anda her şey tepetaklak olunca direkt insan konduramıyor yeni yeni kabullenmeye başladım
 
Çok haklısınız ama dediğim.gibi bir anda her şey tepetaklak olunca direkt insan konduramıyor yeni yeni kabullenmeye başladım
Bazen düzelmediğini anlarsınız ve iplerin o anda kopması gerekir. Konduramayacak bir şey yok. Her şey insanlar için. Bu şekilde yaşamak daha mı iyi. Ben böyle şeylerde haklıysam gurur yaparım. Kimse kimseden üstün değil anamız bizi bir kere getiriyor dünyaya. Elin adamına kul köle olup keyfini beklemek için mi? Siz önce kendinize değer vermeyi öğrenin lütfen. Bu saatten sonra da dönmesi için yalvarmayın.
 
Bazen düzelmediğini anlarsınız ve iplerin o anda kopması gerekir. Konduramayacak bir şey yok. Her şey insanlar için. Bu şekilde yaşamak daha mı iyi. Ben böyle şeylerde haklıysam gurur yaparım. Kimse kimseden üstün değil anamız bizi bir kere getiriyor dünyaya. Elin adamına kul köle olup keyfini beklemek için mi? Siz önce kendinize değer vermeyi öğrenin lütfen. Bu saatten sonra da dönmesi için yalvarmayın.
Zaten hiçbir zaman yalvarmadım. Sadece çocuğum aile birliği bilsin diye ilk önce toparlanabilir mi diye mücadele ettim. ama acı gerçekle karşılaştım adam her şeyden soğudum diyor ailesine bile tavırlı psikolojisi bozuldu galiba ama onun keyfini bekleyecek değilim.
 
Kızlar daha önce de konu açmıştım. Eşimin 7 ay önce iş arkadaşıyla gereksiz samimi yazışmalarını gördüm. Ama net bir şey var diyemeyeceğim şekilde.. Neyse tartışma büyüdü aile büyüklerine de söyledim o sinirle vs. vs. Önce evliliğimizi kurtaralım diye yalvaran adam sonra sen beni herkese rezil ettin iftira attın diye bana düşman oldu. 2 yaşında çocuğumuz var çocuk için sabrettim hadi düzelir dedim. Evliliğin genel hatlarında benim de çok suçlarım vardı aşırı sinirli stresli bir yapım var. Bezdirmiş olabilirim diye düşündüm. Fakat gelin görün 7 ay geçmiş olmasına rağmen ne doğru düzgün çocuğunu görüyor ne beni. Maddi manevi bir faydası yok. Hatta kavgalı olduğumuz halde benden kaç kere para istedi verdim. Hadi düzelir umuduyla. Ailem de hiç karışmadı barışırsınız sonra biz kötü oluruz diye beklediler. Saygılarını korudular. Ben 7 aydır ailemle kalıyorum. Haftasonları da geziyor bazen gece kalmalı programlar yapıyor. Kaç kere boşanmak istediğini de söyledi ama dedim ya insan önce konduramıyor düzelir geçer sanıyorsun. Annem konuştu yapmayın toparlayın kendinizi ev tutalım size yeni dediler. Ok dedi ama ev işine de maddi manevi karışmadı. Her şeyi ailesi ve biz yaptık. Nihai konuşmamız ben sana karışmıcam naparsan yap dedim. Çocuk için bakalım deneyelim yoksa bitsin dava açalım dedim. Kararımız bu yönde oldu. Ben ona hiç karışmasam da en ufacık tartışmada seni o evde oturtmam diyor. Her şeyi bozarım diyor. Haftasonları zaten ortada yok, arkadaşlarlayım diyor. Ben ne yapsam kızlar yeni eve masraf da yapıldı. Aynı eve girip deneyip mi ayrılsam? Yoksa direkt dava açsam mı? Davayı da kendi açmıyor git sen aç diyor aylardır. Mesela geçen cuma geceden cumartesi geceye kadar yoktu. Ben de aramadım umurumda olmadığı için kendisi geldi suçlu psikolojisi ile yanağımı falan sıktı baktı ben sinirli değilim. Annemler vardı çekti gitti güya gönlümü aldı aklınca. Babam olmasa diyecektim bana kafana göre dokunamazsın diye. Sanırım kaç aydır tutarlı olmadığım için kaybettim. Davaya gideyim mi? Eve çıkıp birkaç ay havayı soluyup öyle mi açayım :KK43: Not: Çocuğunu sadece sevip gidiyor. Babalıkla alakası yok. Maddi manevi faydası yok.
bende sayfaya msj atmsk istıyorum atamıyorum yeni üye oldum nerden atıyorsunuz
 
Zaten hiçbir zaman yalvarmadım. Sadece çocuğum aile birliği bilsin diye ilk önce toparlanabilir mi diye mücadele ettim. ama acı gerçekle karşılaştım adam her şeyden soğudum diyor ailesine bile tavırlı psikolojisi bozuldu galiba ama onun keyfini bekleyecek değilim.
sayfaya nasıl msj atıyorsunuz yeni üye oldum
 
Çocuk için deneyelim demişsiniz ama adamın çocuğuyla da bir alakası yokmuş ki 7 aydır, hani desem ki babalık yapıyor o da yok.

7 ay bu, 7 gün değil. 7 aydır adam orda burda gezip tozuyor, sizi gözden çıkarmış. Anladığım kadarıyla kendi ayaklarınızın üstünde durabilen bir kadınsınız, boşayın gitsin bu tehditvari sözlerine nasıl katlanıyorsunuz yok seni o evde oturtmam falan.
 
Çocuk için deneyelim demişsiniz ama adamın çocuğuyla da bir alakası yokmuş ki 7 aydır, hani desem ki babalık yapıyor o da yok.

7 ay bu, 7 gün değil. 7 aydır adam orda burda gezip tozuyor, sizi gözden çıkarmış. Anladığım kadarıyla kendi ayaklarınızın üstünde durabilen bir kadınsınız, boşayın gitsin bu tehditvari sözlerine nasıl katlanıyorsunuz yok seni o evde oturtmam falan.
Artık katlanamıyorum, bir de ben de kendimi suçladım nedeni şu o mesajlardan emin olmadan gidip çok değer verdiği aile büyüğüne söyledim. beni affetmedi ondan sonra. kendimi suçladığım için idare ettim bence.
 
Kızlar daha önce de konu açmıştım. Eşimin 7 ay önce iş arkadaşıyla gereksiz samimi yazışmalarını gördüm. Ama net bir şey var diyemeyeceğim şekilde.. Neyse tartışma büyüdü aile büyüklerine de söyledim o sinirle vs. vs. Önce evliliğimizi kurtaralım diye yalvaran adam sonra sen beni herkese rezil ettin iftira attın diye bana düşman oldu. 2 yaşında çocuğumuz var çocuk için sabrettim hadi düzelir dedim. Evliliğin genel hatlarında benim de çok suçlarım vardı aşırı sinirli stresli bir yapım var. Bezdirmiş olabilirim diye düşündüm. Fakat gelin görün 7 ay geçmiş olmasına rağmen ne doğru düzgün çocuğunu görüyor ne beni. Maddi manevi bir faydası yok. Hatta kavgalı olduğumuz halde benden kaç kere para istedi verdim. Hadi düzelir umuduyla. Ailem de hiç karışmadı barışırsınız sonra biz kötü oluruz diye beklediler. Saygılarını korudular. Ben 7 aydır ailemle kalıyorum. Haftasonları da geziyor bazen gece kalmalı programlar yapıyor. Kaç kere boşanmak istediğini de söyledi ama dedim ya insan önce konduramıyor düzelir geçer sanıyorsun. Annem konuştu yapmayın toparlayın kendinizi ev tutalım size yeni dediler. Ok dedi ama ev işine de maddi manevi karışmadı. Her şeyi ailesi ve biz yaptık. Nihai konuşmamız ben sana karışmıcam naparsan yap dedim. Çocuk için bakalım deneyelim yoksa bitsin dava açalım dedim. Kararımız bu yönde oldu. Ben ona hiç karışmasam da en ufacık tartışmada seni o evde oturtmam diyor. Her şeyi bozarım diyor. Haftasonları zaten ortada yok, arkadaşlarlayım diyor. Ben ne yapsam kızlar yeni eve masraf da yapıldı. Aynı eve girip deneyip mi ayrılsam? Yoksa direkt dava açsam mı? Davayı da kendi açmıyor git sen aç diyor aylardır. Mesela geçen cuma geceden cumartesi geceye kadar yoktu. Ben de aramadım umurumda olmadığı için kendisi geldi suçlu psikolojisi ile yanağımı falan sıktı baktı ben sinirli değilim. Annemler vardı çekti gitti güya gönlümü aldı aklınca. Babam olmasa diyecektim bana kafana göre dokunamazsın diye. Sanırım kaç aydır tutarlı olmadığım için kaybettim. Davaya gideyim mi? Eve çıkıp birkaç ay havayı soluyup öyle mi açayım :KK43: Not: Çocuğunu sadece sevip gidiyor. Babalıkla alakası yok. Maddi manevi faydası yok.
Düzelir diye beklemekten başımıza ne geliyorsa geliyor zaten düzelmez beklemeyin.
 
Artık katlanamıyorum, bir de ben de kendimi suçladım nedeni şu o mesajlardan emin olmadan gidip çok değer verdiği aile büyüğüne söyledim. beni affetmedi ondan sonra. kendimi suçladığım için idare ettim bence.
Evet siz hata yapmışsınız ama eşinize de bahane olmuş açıkçası, bu zaten bir evlilik değil evladınıza da kendinize de bu adamı hayatınızda tutarak bunu yapmayın
 
Evet siz hata yapmışsınız ama eşinize de bahane olmuş açıkçası, bu zaten bir evlilik değil evladınıza da kendinize de bu adamı hayatınızda tutarak bunu yapmayın
Evet siz hata yapmışsınız ama eşinize de bahane olmuş açıkçası, bu zaten bir evlilik değil evladınıza da kendinize de bu adamı hayatınızda tutarak bunu yapmayın
ben yeni evime taşınınca umarım rahat bırakır beni..
 
Madem eve bir sürü masraf yaptınız kocanız olacak adam gitsin evden. Siz çocuğunuzla orada yaşayın. Bu evlilik kurtulmaz bence. Hazır kaç aydır yalnızlığa alışmışlrn hemen boşanma davası açın. Nafaka,tazminat tüm haklarınızı da talep edin. Yoksa eşiniz böyle başı boş yaşamaya,sizde kendinizi kullandırmaya alışırsınız.
 
Madem eve bir sürü masraf yaptınız kocanız olacak adam gitsin evden. Siz çocuğunuzla orada yaşayın. Bu evlilik kurtulmaz bence. Hazır kaç aydır yalnızlığa alışmışlrn hemen boşanma davası açın. Nafaka,tazminat tüm haklarınızı da talep edin. Yoksa eşiniz böyle başı boş yaşamaya,sizde kendinizi kullandırmaya alışırsınız.
Tuttuğum ev ailesine yakın beni rahat bırakmaz diye düşünüyorum :(
 
Kızlar daha önce de konu açmıştım. Eşimin 7 ay önce iş arkadaşıyla gereksiz samimi yazışmalarını gördüm. Ama net bir şey var diyemeyeceğim şekilde.. Neyse tartışma büyüdü aile büyüklerine de söyledim o sinirle vs. vs. Önce evliliğimizi kurtaralım diye yalvaran adam sonra sen beni herkese rezil ettin iftira attın diye bana düşman oldu. 2 yaşında çocuğumuz var çocuk için sabrettim hadi düzelir dedim. Evliliğin genel hatlarında benim de çok suçlarım vardı aşırı sinirli stresli bir yapım var. Bezdirmiş olabilirim diye düşündüm. Fakat gelin görün 7 ay geçmiş olmasına rağmen ne doğru düzgün çocuğunu görüyor ne beni. Maddi manevi bir faydası yok. Hatta kavgalı olduğumuz halde benden kaç kere para istedi verdim. Hadi düzelir umuduyla. Ailem de hiç karışmadı barışırsınız sonra biz kötü oluruz diye beklediler. Saygılarını korudular. Ben 7 aydır ailemle kalıyorum. Haftasonları da geziyor bazen gece kalmalı programlar yapıyor. Kaç kere boşanmak istediğini de söyledi ama dedim ya insan önce konduramıyor düzelir geçer sanıyorsun. Annem konuştu yapmayın toparlayın kendinizi ev tutalım size yeni dediler. Ok dedi ama ev işine de maddi manevi karışmadı. Her şeyi ailesi ve biz yaptık. Nihai konuşmamız ben sana karışmıcam naparsan yap dedim. Çocuk için bakalım deneyelim yoksa bitsin dava açalım dedim. Kararımız bu yönde oldu. Ben ona hiç karışmasam da en ufacık tartışmada seni o evde oturtmam diyor. Her şeyi bozarım diyor. Haftasonları zaten ortada yok, arkadaşlarlayım diyor. Ben ne yapsam kızlar yeni eve masraf da yapıldı. Aynı eve girip deneyip mi ayrılsam? Yoksa direkt dava açsam mı? Davayı da kendi açmıyor git sen aç diyor aylardır. Mesela geçen cuma geceden cumartesi geceye kadar yoktu. Ben de aramadım umurumda olmadığı için kendisi geldi suçlu psikolojisi ile yanağımı falan sıktı baktı ben sinirli değilim. Annemler vardı çekti gitti güya gönlümü aldı aklınca. Babam olmasa diyecektim bana kafana göre dokunamazsın diye. Sanırım kaç aydır tutarlı olmadığım için kaybettim. Davaya gideyim mi? Eve çıkıp birkaç ay havayı soluyup öyle mi açayım :KK43: Not: Çocuğunu sadece sevip gidiyor. Babalıkla alakası yok. Maddi manevi faydası yok.
Adam yuvasının derdinde değil.Allah ıslah etsin.7 ay bişeyleri duzeltmek için baya bir geniş süre.Siz aılenıze sahıp cıktıkca o havalara girmiş.Erkeklık gorevını siz ustlenmıssınız.Boşverın nereye def olup gıdıosa gıtsın.Oyle koca olmaz olsun.Kocalık oyle olmaz.Siz ona kocalık yapıosunuz.Gelip duzeltecegı yerde sıze resmen savaş açmış.Dimdi o evde yalnız mı yasıosunuz?Anlamadım?Aıle hayatınız yok mu?Eve gelmıomu?Detaylandırırmıdınız?Daha da yardımcı olmaya calışalım.Meslegınız nedır?İşiniz var mı?
 
Back
X