- Konu Sahibi forevermorrenk
-
- #61
Ben eşime anlatıyorum ailevi durumları. Hiç saklamak geçmedi aklımdan. O da bir şey diyemiyo ne desinki anneme dinliyor dinliyor boşver aşkım diyor. Geçip gidiyor.yapıcak bişey yok ne yazıkki ben düşünmekten saçlarım beyazladı ve eşimin bu olanlardan hiç haberş yok bi gün duyucak diye hergün kalp çarpıntısı korku ile yaşamaktan bıktım
yapıcak bişey yok ne yazıkki ben düşünmekten saçlarım beyazladı ve eşimin bu olanlardan hiç haberş yok bi gün duyucak diye hergün kalp çarpıntısı korku ile yaşamaktan bıktım
Ben eşime anlatıyorum ailevi durumları. Hiç saklamak geçmedi aklımdan. O da bir şey diyemiyo ne desinki anneme dinliyor dinliyor boşver aşkım diyor. Geçip gidiyor.
nasıl diyimki eşime annem böyle düşünüyor diye o kadar çok üzülürkü bir daha eskisi gibi olmaz o yüzden söyleyemiyorumBen eşime anlatıyorum ailevi durumları. Hiç saklamak geçmedi aklımdan. O da bir şey diyemiyo ne desinki anneme dinliyor dinliyor boşver aşkım diyor. Geçip gidiyor.
Bana en sonunda kafayı yedirtecek.
Evet aynen böyle ve kafayı yedirtecek kişi de annem.
Herkes annesiyle anlaşır, kv siyle arası kötüdür benim de tam tersi.
Bu durum evlendiğimizden beri ne evlenmesi ben kendimi bildim bileli böyle ama benim artık daha fazla kaldıracak sabrım da gücümde kalmadı.
Konunun özeti şu; ( aslında ortada konuda yok )
2 gün önce erkek kardeşimle bize geldiler. Akşam için oturalım, görüşelim diye.
Bende onlar gelmeden önce uzun bir telefon görüşmesi yapıyordum. Bir arkadaşımla bir konu hakkında tartıştık ve çok gerildim. Annemler gelince anneme de dedim ki “ bak anne konunun seninle hiç bir alakası yok, sakın üstüne alınma olur mu? “
tamam dedi ama nasıl tamam. Yüzünü astı oturdu. Konuyla ilgili konuşuyoruz, en sonunda yeter artık kırk yılda bir geliyorum ( daha 2 hafta önce babamla gelmişlerdi ) bunu mu dinleyeceğim dedi. Anne dedim olayları sende biliyorsun ne var yani bunda benim hiç mi canım sıkkın olmayacak? Oradan buradan derken başladı benimle tartışmaya.
İnanabiliyor musunuz? Böyle dandik bir konudan dolayı benimle kavga etti. Evimde ağladı, bağırdı, çağırdı ve gitti. Size o an yaşadığım siniri anlatamam. Tartışmaya başladık ve işin içine daha önceki mevzular girdi tabi.
Ne düğün kaldı, ne benim insanlığım, ne görgüsüzlüğüm, ne eşya manyaklığım ben böyle kavgacı, egoist, görgüsüz bir insan sıfatına büründüm o akşam.
Siz söyleyin bütün düğününü kendisi yapmış, bu kadar borcun altına girmiş, bir kere bile ailesinin kapısına gidip para istememiş ben mi görgüsüzüm? Yoksa her seferinde bana bu konuyla önüme gelen annem mi?
O kadar çok konuşma var ki sizi daha da fazla sıkmak istemiyorum ama anneme karşı tüm sevgim eridi gitti.
Hayatta beni bir kere bile anlayamayan, beni tanımayan, beni bir kere bile insan gibi karşısına alıp konuşmayan bu kadını hayatımdan çıkartıyorum. Artık yeter!
Giderken eşime döndü dedi; evlat benim evet ama allah senin bu görgüsüzle yardımcın olsun!
Siz söyleyin bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Son olarak;
Kavganın üstünden günler geçti ve biz hiç iletişim kurmadık. Bana bu gün şöyle bir mesaj attı: “ Dilerim bana yaşattıklarını kat be kat fazlasını yaşar, bana muhtaç kalırsın. Allah sana her şeyin en kötüsünü yaşatsın. “
Soruyorum size elinizi vicdanınıza koyun bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Ben kötü olunca kendisi mutlu mu olacak?
Ben bu kadını artık hayatımda istemiyorum
Daha fazlasını yazasım var ama yeterince uzun oldu zaten. Okuyan, yorum yapan herkese teşekkürler. Sevgiyle kalın.
Böyle anne olmaz olsun derim ben olsam.
Ben de böyle bir anne olursam çocuğum yüzüme bakmasın hakkıdır. Ne demek sen daha kötüsünü yaşa. Yuh diyorum
Eşim mesela annesini her gün arar ben öyle arayan biri değilim. Haftada 1 ararım. Önceden bana kızardı şimdi birşey demiyor. Sen nasıl istersen öyle yap diyor. Anneme saygılı davranır her zaman. Kin biriktirmez içinde ama salak yerine de koymak istemiyorum onu.nasıl diyimki eşime annem böyle düşünüyor diye o kadar çok üzülürkü bir daha eskisi gibi olmaz o yüzden söyleyemiyorum
Eşim mesela annesini her gün arar ben öyle arayan biri değilim. Haftada 1 ararım. Önceden bana kızardı şimdi birşey demiyor. Sen nasıl istersen öyle yap diyor. Anneme saygılı davranır her zaman. Kin biriktirmez içinde ama salak yerine de koymak istemiyorum onu.
Okumak için ayrılınca yanlarından hep arardım gün içinde onda bile bilmemkimin kızı da o okulda o şu yoldan geçerken hep annesini arıyormuş diye laf sokuyordu. Yol ağaçlarla doluymuş diye ben korkmak zorunda mıyım? Korkuyorsam seni neden arayayım kaç saat uzaktasın, telefonla uğraşacağıma hızlı adım koşar giderim yoldan. Hiç memnun olmazdı sağolsun şimdi de az aradığım için memnun değil. Benim kafam rahat amaBen de her gün arayan ve en az yarım saat telefonda konuşan birisiydim.
Bu saatten sonra çok zor benden eski yakınlığı bulamayacak
Okumak için ayrılınca yanlarından hep arardım gün içinde onda bile bilmemkimin kızı da o okulda o şu yoldan geçerken hep annesini arıyormuş diye laf sokuyordu. Yol ağaçlarla doluymuş diye ben korkmak zorunda mıyım? Korkuyorsam seni neden arayayım kaç saat uzaktasın, telefonla uğraşacağıma hızlı adım koşar giderim yoldan. Hiç memnun olmazdı sağolsun şimdi de az aradığım için memnun değil. Benim kafam rahat ama
Bu kadar çok takmayın.Kendisi baskalarının cocuklarını görür bak annelerini ne kadar tutuyorlar diye bana der ben de diyorum onların anneleriyle sen bir misin diye.Çok değişik bir kadın ama yapıcak bir şey yok.Ben ona güvenip çocuk yapmam.
Sen yap ben bakarım diyor.
Bana bunları yapan çocuğuma neler yapar.
Kimseden bir şey istemiyorum sadece huzurlu, mutlu olmak istiyorum
28 yıldır beni ne anladı, ne sevdi.
Ölürsem gözüm açık gidecek
Bu kadar çok takmayın.Kendisi baskalarının cocuklarını görür bak annelerini ne kadar tutuyorlar diye bana der ben de diyorum onların anneleriyle sen bir misin diye.Çok değişik bir kadın ama yapıcak bir şey yok.
gorusmeye gerek yok gibi,
yine de siz yumusaksiniz cok, tamamen ipleri koparmak sizi daha cok uzecekse dediklerine takmadan he he modunda bir iliski yurutebilirsiniz.
Kiz kardesi yokki...bi abisi var onunlada gorusmuyor.kuzenleriyle gorusmuyor.sadece biz variz oda mecburenAhh ahh ne çektik be
Annelerimiz mi kardeş acaba?
Ahh ahh ne çektik be
Annelerimiz mi kardeş acaba?
Bu nasil bir bedduadir. Sonra giderken esine soyledigi o soz.... Sen kotu olunca bir yerine kina mi yakacakmis? Yine o uzulecek... bu nasil cocukca bir davranis. Koskocaman kadin. Akliselim davranmasi gerekirken cocuk gibi beddua etmis. Insan her daim mutlu olamaz. Madem misafir gibi agirlanmak istiyor, gelirken telefon etsin musait misin diye sorsun? Insan derdini anneyle paylasmayacak da kiminle paylasacak. 7 kat el gibi davranmis. Esinizin yaninda sizi kucuk dusurmus. Ondan sonra esinizin size saygi duymasini mi bekleyecek? Ortaligi yikip dokmus. Ilk adimi da atmayi gururuna yediremiyor. Sen evlatsin ya senin arayip ozur dilemeni alttan alnani beklerken aramayinca beddua etmis. Merak etme babalarin bedduasi tutarmis ama annelerinki tutmaz derler, sütü korur derler. Hem zaten haksiz beddua, tutmaz ki.Bana en sonunda kafayı yedirtecek.
Evet aynen böyle ve kafayı yedirtecek kişi de annem.
Herkes annesiyle anlaşır, kv siyle arası kötüdür benim de tam tersi.
Bu durum evlendiğimizden beri ne evlenmesi ben kendimi bildim bileli böyle ama benim artık daha fazla kaldıracak sabrım da gücümde kalmadı.
Konunun özeti şu; ( aslında ortada konuda yok )
2 gün önce erkek kardeşimle bize geldiler. Akşam için oturalım, görüşelim diye.
Bende onlar gelmeden önce uzun bir telefon görüşmesi yapıyordum. Bir arkadaşımla bir konu hakkında tartıştık ve çok gerildim. Annemler gelince anneme de dedim ki “ bak anne konunun seninle hiç bir alakası yok, sakın üstüne alınma olur mu? “
tamam dedi ama nasıl tamam. Yüzünü astı oturdu. Konuyla ilgili konuşuyoruz, en sonunda yeter artık kırk yılda bir geliyorum ( daha 2 hafta önce babamla gelmişlerdi ) bunu mu dinleyeceğim dedi. Anne dedim olayları sende biliyorsun ne var yani bunda benim hiç mi canım sıkkın olmayacak? Oradan buradan derken başladı benimle tartışmaya.
İnanabiliyor musunuz? Böyle dandik bir konudan dolayı benimle kavga etti. Evimde ağladı, bağırdı, çağırdı ve gitti. Size o an yaşadığım siniri anlatamam. Tartışmaya başladık ve işin içine daha önceki mevzular girdi tabi.
Ne düğün kaldı, ne benim insanlığım, ne görgüsüzlüğüm, ne eşya manyaklığım ben böyle kavgacı, egoist, görgüsüz bir insan sıfatına büründüm o akşam.
Siz söyleyin bütün düğününü kendisi yapmış, bu kadar borcun altına girmiş, bir kere bile ailesinin kapısına gidip para istememiş ben mi görgüsüzüm? Yoksa her seferinde bana bu konuyla önüme gelen annem mi?
O kadar çok konuşma var ki sizi daha da fazla sıkmak istemiyorum ama anneme karşı tüm sevgim eridi gitti.
Hayatta beni bir kere bile anlayamayan, beni tanımayan, beni bir kere bile insan gibi karşısına alıp konuşmayan bu kadını hayatımdan çıkartıyorum. Artık yeter!
Giderken eşime döndü dedi; evlat benim evet ama allah senin bu görgüsüzle yardımcın olsun!
Siz söyleyin bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Son olarak;
Kavganın üstünden günler geçti ve biz hiç iletişim kurmadık. Bana bu gün şöyle bir mesaj attı: “ Dilerim bana yaşattıklarını kat be kat fazlasını yaşar, bana muhtaç kalırsın. Allah sana her şeyin en kötüsünü yaşatsın. “
Soruyorum size elinizi vicdanınıza koyun bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Ben kötü olunca kendisi mutlu mu olacak?
Ben bu kadını artık hayatımda istemiyorum
Daha fazlasını yazasım var ama yeterince uzun oldu zaten. Okuyan, yorum yapan herkese teşekkürler. Sevgiyle kalın.
Babanız ne diyor bu yaşananlara ? Biraz uzak durun, aramayın bırakın gerilim azalsın. Anneniz yazarsa bile cevap yazmayın, anne de olsa hatasının farkına varsın.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?