- 31 Ağustos 2018
- 8.602
- 20.334
- 298
- Konu Sahibi forevermorrenk
-
- #1
Bana en sonunda kafayı yedirtecek.
Evet aynen böyle ve kafayı yedirtecek kişi de annem.
Herkes annesiyle anlaşır, kv siyle arası kötüdür benim de tam tersi.
Bu durum evlendiğimizden beri ne evlenmesi ben kendimi bildim bileli böyle ama benim artık daha fazla kaldıracak sabrım da gücümde kalmadı.
Konunun özeti şu; ( aslında ortada konuda yok )
2 gün önce erkek kardeşimle bize geldiler. Akşam için oturalım, görüşelim diye.
Bende onlar gelmeden önce uzun bir telefon görüşmesi yapıyordum. Bir arkadaşımla bir konu hakkında tartıştık ve çok gerildim. Annemler gelince anneme de dedim ki “ bak anne konunun seninle hiç bir alakası yok, sakın üstüne alınma olur mu? “
tamam dedi ama nasıl tamam. Yüzünü astı oturdu. Konuyla ilgili konuşuyoruz, en sonunda yeter artık kırk yılda bir geliyorum ( daha 2 hafta önce babamla gelmişlerdi ) bunu mu dinleyeceğim dedi. Anne dedim olayları sende biliyorsun ne var yani bunda benim hiç mi canım sıkkın olmayacak? Oradan buradan derken başladı benimle tartışmaya.
İnanabiliyor musunuz? Böyle dandik bir konudan dolayı benimle kavga etti. Evimde ağladı, bağırdı, çağırdı ve gitti. Size o an yaşadığım siniri anlatamam. Tartışmaya başladık ve işin içine daha önceki mevzular girdi tabi.
Ne düğün kaldı, ne benim insanlığım, ne görgüsüzlüğüm, ne eşya manyaklığım ben böyle kavgacı, egoist, görgüsüz bir insan sıfatına büründüm o akşam.
Siz söyleyin bütün düğününü kendisi yapmış, bu kadar borcun altına girmiş, bir kere bile ailesinin kapısına gidip para istememiş ben mi görgüsüzüm? Yoksa her seferinde bana bu konuyla önüme gelen annem mi?
O kadar çok konuşma var ki sizi daha da fazla sıkmak istemiyorum ama anneme karşı tüm sevgim eridi gitti.
Hayatta beni bir kere bile anlayamayan, beni tanımayan, beni bir kere bile insan gibi karşısına alıp konuşmayan bu kadını hayatımdan çıkartıyorum. Artık yeter!
Giderken eşime döndü dedi; evlat benim evet ama allah senin bu görgüsüzle yardımcın olsun!
Siz söyleyin bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Son olarak;
Kavganın üstünden günler geçti ve biz hiç iletişim kurmadık. Bana bu gün şöyle bir mesaj attı: “ Dilerim bana yaşattıklarını kat be kat fazlasını yaşar, bana muhtaç kalırsın. Allah sana her şeyin en kötüsünü yaşatsın. “
Soruyorum size elinizi vicdanınıza koyun bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Ben kötü olunca kendisi mutlu mu olacak?
Ben bu kadını artık hayatımda istemiyorum
Daha fazlasını yazasım var ama yeterince uzun oldu zaten. Okuyan, yorum yapan herkese teşekkürler. Sevgiyle kalın.
Evet aynen böyle ve kafayı yedirtecek kişi de annem.
Herkes annesiyle anlaşır, kv siyle arası kötüdür benim de tam tersi.
Bu durum evlendiğimizden beri ne evlenmesi ben kendimi bildim bileli böyle ama benim artık daha fazla kaldıracak sabrım da gücümde kalmadı.
Konunun özeti şu; ( aslında ortada konuda yok )
2 gün önce erkek kardeşimle bize geldiler. Akşam için oturalım, görüşelim diye.
Bende onlar gelmeden önce uzun bir telefon görüşmesi yapıyordum. Bir arkadaşımla bir konu hakkında tartıştık ve çok gerildim. Annemler gelince anneme de dedim ki “ bak anne konunun seninle hiç bir alakası yok, sakın üstüne alınma olur mu? “
tamam dedi ama nasıl tamam. Yüzünü astı oturdu. Konuyla ilgili konuşuyoruz, en sonunda yeter artık kırk yılda bir geliyorum ( daha 2 hafta önce babamla gelmişlerdi ) bunu mu dinleyeceğim dedi. Anne dedim olayları sende biliyorsun ne var yani bunda benim hiç mi canım sıkkın olmayacak? Oradan buradan derken başladı benimle tartışmaya.
İnanabiliyor musunuz? Böyle dandik bir konudan dolayı benimle kavga etti. Evimde ağladı, bağırdı, çağırdı ve gitti. Size o an yaşadığım siniri anlatamam. Tartışmaya başladık ve işin içine daha önceki mevzular girdi tabi.
Ne düğün kaldı, ne benim insanlığım, ne görgüsüzlüğüm, ne eşya manyaklığım ben böyle kavgacı, egoist, görgüsüz bir insan sıfatına büründüm o akşam.
Siz söyleyin bütün düğününü kendisi yapmış, bu kadar borcun altına girmiş, bir kere bile ailesinin kapısına gidip para istememiş ben mi görgüsüzüm? Yoksa her seferinde bana bu konuyla önüme gelen annem mi?
O kadar çok konuşma var ki sizi daha da fazla sıkmak istemiyorum ama anneme karşı tüm sevgim eridi gitti.
Hayatta beni bir kere bile anlayamayan, beni tanımayan, beni bir kere bile insan gibi karşısına alıp konuşmayan bu kadını hayatımdan çıkartıyorum. Artık yeter!
Giderken eşime döndü dedi; evlat benim evet ama allah senin bu görgüsüzle yardımcın olsun!
Siz söyleyin bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Son olarak;
Kavganın üstünden günler geçti ve biz hiç iletişim kurmadık. Bana bu gün şöyle bir mesaj attı: “ Dilerim bana yaşattıklarını kat be kat fazlasını yaşar, bana muhtaç kalırsın. Allah sana her şeyin en kötüsünü yaşatsın. “
Soruyorum size elinizi vicdanınıza koyun bir anne evladına bunu nasıl söyler?
Ben kötü olunca kendisi mutlu mu olacak?
Ben bu kadını artık hayatımda istemiyorum
Daha fazlasını yazasım var ama yeterince uzun oldu zaten. Okuyan, yorum yapan herkese teşekkürler. Sevgiyle kalın.