Keşke güvenip de gitmeseydiniz, bu hayatta kimseye güven olmuyor ki... 2. şahısla evlilik yapmış mıydınız ?, tekrar aynı iş yerinde çalışma imkanınız varsa girin o işe, çok geç değil, daha gençsiniz. Bir işe girip ayrı eve çıkın, yanınıza annenizi de alın bence tek kalmasın kadın :) üzülmeyinKızlar merhabalar. Bu siteyi sürekli takip ediyordum ama ilk defa ben de derdimi sizlerle paylaşayım istedim. Ben 41 yaşında yalnız yaşayan biriyim. 23 yaşında bir evlilik yaptım ve çocuk sahibi olamadığım için boşanmak zorunda kaldım. Eşim beni terketti. Şimdi de evlenmiş ve baba olmuş. Neyse o eski konu. Yıllar geçti bir yerde çalışmaya başladım. Güzel bir arkadaş grubum oldu. Mutlu değildim ama en azından huzurluydum. Biriyle tanıştım. 2 oğlu vardı. Onun çocuklarını kendi çocuğum yerine koydum. Çok sevdim. Hem onu hem çocuklarını. Maddi durumuda iyiydi, çalışmamı istemedi. İşten çıktım. Her ay nerdeyse çalışırken kazandığım kadar harçlık veriyordu bana. Ben de evde çocuklarla vakit geçiriyordum. Çok güzel gidiyordu herşey. Ama bir müddet sonra evde huzursuzluklar başladı. Beni yanında istememeye başladı. İş yemeğine giderken bensiz gidiyordu, haftasonları erkek arkadaşları ile program yapıyor beni evde çocuklarla bırakıp gidiyordu. En sonunda ben de bu duruma isyan etmeye başladım. Kavgalarımız başladı. Ve beni terketti. Soğudum sana dedi. Ayrıldık. Anne evine geri döndüm. Yaşım 41 bakıyorum geçmişe. Ne bir aile kurabildim, ne anne olabildim. İşsiz, güçsüz beş parasız anne evinde küçük bir odada yaşıyorum. İş bulmak şu salgın zamanı çok zor. Bazen bu dünyaya neden geldim diye düşünüyorum. Bilmiyorum. Lütfen bana fikir verin.
evliymişssiniz yeni okudum, nafaka alın mutlaka bu sizin hakkınız..Kızlar merhabalar. Bu siteyi sürekli takip ediyordum ama ilk defa ben de derdimi sizlerle paylaşayım istedim. Ben 41 yaşında yalnız yaşayan biriyim. 23 yaşında bir evlilik yaptım ve çocuk sahibi olamadığım için boşanmak zorunda kaldım. Eşim beni terketti. Şimdi de evlenmiş ve baba olmuş. Neyse o eski konu. Yıllar geçti bir yerde çalışmaya başladım. Güzel bir arkadaş grubum oldu. Mutlu değildim ama en azından huzurluydum. Biriyle tanıştım. 2 oğlu vardı. Onun çocuklarını kendi çocuğum yerine koydum. Çok sevdim. Hem onu hem çocuklarını. Maddi durumuda iyiydi, çalışmamı istemedi. İşten çıktım. Her ay nerdeyse çalışırken kazandığım kadar harçlık veriyordu bana. Ben de evde çocuklarla vakit geçiriyordum. Çok güzel gidiyordu herşey. Ama bir müddet sonra evde huzursuzluklar başladı. Beni yanında istememeye başladı. İş yemeğine giderken bensiz gidiyordu, haftasonları erkek arkadaşları ile program yapıyor beni evde çocuklarla bırakıp gidiyordu. En sonunda ben de bu duruma isyan etmeye başladım. Kavgalarımız başladı. Ve beni terketti. Soğudum sana dedi. Ayrıldık. Anne evine geri döndüm. Yaşım 41 bakıyorum geçmişe. Ne bir aile kurabildim, ne anne olabildim. İşsiz, güçsüz beş parasız anne evinde küçük bir odada yaşıyorum. İş bulmak şu salgın zamanı çok zor. Bazen bu dünyaya neden geldim diye düşünüyorum. Bilmiyorum. Lütfen bana fikir verin.
Konuda sanki ikincisiyle resmi nikah kiymadan beraberlik yasanmis gibi bir izlenim.olusmus.Evliyim ben. Sanırım düzgün anlatamamışım olayı. Evliyim ama ayrıldık. Boşanacağız.
Evli değil bence çünkü işten ayrıldım. O miktarı bana verdi her ay vs gibi değişik bir ifade var. Yanıltıcı geldi bana da...Ama siz neden ilk adamda evlendik cümlesi kurdunuzda ikincide evlendim demediniz anlatırken? Bence burada tepki aldığınız için 2. Olaya evlendim diye söylüyorsunuz? Eğer öyle ise yorumlarımız yanıltıcı olur. Sizin hayatınız bu,biz siz evlenmediniz diye kınama hakkına sahip değiliz zaten. Ancak 2. Si evlilik değilse bir hak talep edememiş olmanız bizi üzer sadece. Biraz dinlenin ve kendinizi sabote etmeyin. 41 yaş ne ki.. herşeye yeniden başlayacak gücünüz var ve olmalı..
Merhaba yazdıklarınızı okurken kendimi sizin yerinize koyarak okudum çok üzüldüm. Ama 40lı yaşların başındasınız belki de hayat sizin için yeni başlıyor. Belki ikinci yarısı daha güzel olacak hayatın. Pişmanlıklarınızı bir kenara koyun. İşi bırakmış olabilirsiniz o an o mantıklı gelmiş size. Üzülmeyin hayat hergün sıfırdan başlar.Kızlar merhabalar. Bu siteyi sürekli takip ediyordum ama ilk defa ben de derdimi sizlerle paylaşayım istedim. Ben 41 yaşında yalnız yaşayan biriyim. 23 yaşında bir evlilik yaptım ve çocuk sahibi olamadığım için boşanmak zorunda kaldım. Eşim beni terketti. Şimdi de evlenmiş ve baba olmuş. Neyse o eski konu. Yıllar geçti bir yerde çalışmaya başladım. Güzel bir arkadaş grubum oldu. Mutlu değildim ama en azından huzurluydum. Biriyle tanıştım. 2 oğlu vardı. Onun çocuklarını kendi çocuğum yerine koydum. Çok sevdim. Hem onu hem çocuklarını. Maddi durumuda iyiydi, çalışmamı istemedi. İşten çıktım. Her ay nerdeyse çalışırken kazandığım kadar harçlık veriyordu bana. Ben de evde çocuklarla vakit geçiriyordum. Çok güzel gidiyordu herşey. Ama bir müddet sonra evde huzursuzluklar başladı. Beni yanında istememeye başladı. İş yemeğine giderken bensiz gidiyordu, haftasonları erkek arkadaşları ile program yapıyor beni evde çocuklarla bırakıp gidiyordu. En sonunda ben de bu duruma isyan etmeye başladım. Kavgalarımız başladı. Ve beni terketti. Soğudum sana dedi. Ayrıldık. Anne evine geri döndüm. Yaşım 41 bakıyorum geçmişe. Ne bir aile kurabildim, ne anne olabildim. İşsiz, güçsüz beş parasız anne evinde küçük bir odada yaşıyorum. İş bulmak şu salgın zamanı çok zor. Bazen bu dünyaya neden geldim diye düşünüyorum. Bilmiyorum. Lütfen bana fikir verin.
Evlendik eşim çalışmamı istemedi gibi ibareler değil bunlar. Beraber yaşama durumu. Olabilir elbette beraber yaşayan binlerce insan var herkesin kendi tercihi. Ancak hak savunamıyosunuz işte nikah olmayınca. Adam hadi git deyince hooopp diyemiyosunuz.. Onca yılı herife hediye edip bye bye diyip gitmek durumunda kalıyosunuz. Olan yine kadına oluyor işte.. Adam bir süre evlilik konforunu bedavadan yaşadı ve sıkıldım diyip sıyrıldı. Nefret olasıcalar. Vicdan vefa hak getire!Evli değil bence çünkü işten ayrıldım. O miktarı bana verdi her ay vs gibi değişik bir ifade var. Yanıltıcı geldi bana da...
nikah olup da adam hadi git deyince nasıl hooop diye diyeceğiz anlamadım. en fazla boşanma davasını birkaç ay uzatırsınız hepsi o kadar. Resmi nikah bazı maddi konularda kadını koruyan birşey ama ayrılmak isteyen adam ya da kadın ayrılır onu hiçbir nikah tutamaz.konu sahibi evliyim diyor ister evli olsun ister beraber yaşama ne farkeden k, adam hadi git deyince gidecek tabii ayrıca da niye dursun kendisini istemeyen adamın yanında.Evlendik eşim çalışmamı istemedi gibi ibareler değil bunlar. Beraber yaşama durumu. Olabilir elbette beraber yaşayan binlerce insan var herkesin kendi tercihi. Ancak hak savunamıyosunuz işte nikah olmayınca. Adam hadi git deyince hooopp diyemiyosunuz.. Onca yılı herife hediye edip bye bye diyip gitmek durumunda kalıyosunuz. Olan yine kadına oluyor işte.. Adam bir süre evlilik konforunu bedavadan yaşadı ve sıkıldım diyip sıyrıldı. Nefret olasıcalar. Vicdan vefa hak getire!
Buna inandırmak için neden çabalıyorsun ki? beraber de yaşayabilirsin kime ne? bu yaşadıkların evli olunca başka beraber yaşayınca farklı acı mı veriyor allah aşkına.Kadınların en büyük düşmanı yine kadınlar malesefKızlar evliyim ben. Hatta evlendiğim için şehir değiştirdim. Ayrılınca annemin yanına geri döndüm. Şu an ayrıyız ama hala resmiyette evliyim. Yani neden inanmadınız buna anlamadım.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?