Birde ben varım şekerimboşanıp da hiç üzülmemiş olan tek ben mi varım acaba :) boşanma kararını verdiğimde içimde zerre kadar sevgi kalmamıştı yaptığı mantıksızca hareketler ve insanlığa sığmayan şiddeti yüzünden ona karşı saygım da kalmamıştı bu yüzden boşanmak ilaç gibi geldi bana. Boşandığım günün akşamı tek başına gidip güzel bi yerde yemek ısmarlamıştım kendimekutlama olsun diye Boşandıktan sonra da gerçekten çok güzel bir hayatım oldu çok şükür. Ailem ve arkadaşlarım da her zaman yanımda oldular ama destek olmalarını gerektirecek kadar kötü hissetmedim kendimi çevremdekiler ilk zamanlar şaşırdı boşandığında senin mutsuz olacağından endişe etmiştik oysa çok keyiflisin diyenler oldu evet keyifliydim çünkü yaşadığım kabusu bir ben bilirim o kabustan kurtulduğum için çok mutluyum.
Benim sorunum tam da bu, kabullenemiyorum boşanmayı. Kendimi toparlayıp iş bulmam da uzun sürecek gibi...Canım bu süreç zor bir süreç tabiki, kimi çok kolay atlatır kisinin yıllar sürer.. Anladığım kadarıyla da sende sevgi de bitmemiş.. Kararında kesinsen görünüşe göre bu süreci zor atlatacaksın... Ben 1 seneyi aşkındır ayrıyım davam temyizde ama ayrılmayı düşündüğüm ilk anadan itibaren kendime herşeyin daha güzel olacağına empoze etmiştim bu nedenle çok sancılı bir dönem geçirmedim...Çalışıyorum zaten spoara da başladım, hayatımı kısıtlamadım geziyorum tozuyorum ve daha ayrılmamış olduğum halde ne insanlar çıkıyor karşıma...Ve yaşım 30yani hayatla ilgili hala umudum var ve buna yürekten inanıyorum..
Sakın kendini kapatma acın varsa yaşa doya doya yaşa...Zaten yaşamazsan zor geçer, kendine uğraşlar bul...Ve inan bana bir süre sonra hiç birşeyin kalmayacak ve hayatında neler değişecek buna yürekten inan lütfen.. Sen değerlisin bunu asla unutma kimse için üzülmeye değmez...Sevgiyle kal
Birde ben varım şekerimgerçi benim temyizde olsada mahkeme kararı verdi nasılsa... Mahkeme kararı verildiği gün karşısında bi göbek atmadığım kalmıştı ne kadar soğuduysam artık
Benim sorunum tam da bu, kabullenemiyorum boşanmayı. Kendimi toparlayıp iş bulmam da uzun sürecek gibi...
aklıma sürekli güzel günlerimiz geliyor, kötü olanları düşünmek dahi istemiyorum. Saplantılı bir durumdayım sanırım. Ona çok kızgınım, kırgınım ama bir türlü ondan kurtaramıyorum aklımı, ruhumu.
Keşke ben de boşandığım eşimi sevmiyor olsaydım.
O zaman her şey daha kolay olurdu.
Kurtuldum diye sevinirdim, rahat bir nefes alırdım.
Şimdi ise içim acıyor, üzülüyorum, kendimi suçluyorum.
Ben ona 5 senemi verdim.
Ailesinin her şeyine katlandım, sineye çektim.
O yuvayı kurmak için çok bekledim, çok sıkıntı çektim.
Onun da bende çok emeği var.
Bu hale gelmeyi kabullenemiyorum.
Ev eşyalarım satılıyor, aklıma geldikçe çıldıracak gibi oluyorum.
Dayanacak gücü bulamıyorum kendimde.
Birde ben varım şekerimgerçi benim temyizde olsada mahkeme kararı verdi nasılsa... Mahkeme kararı verildiği gün karşısında bi göbek atmadığım kalmıştı ne kadar soğuduysam artık
Sizinki anlaşmalı mıydı?
Hayır canım hala çekişiyor benle domuzYani çekişmeli
Merhaba canım yazdıkların tam beni anlattı.Ne zorluklarla kurduk bu evliligi.Bende eşimi cok seviyorum.Belkide alışkanlık ben sevgi zannediyorum bilmiyorum.
10 senedir beraberiz nişanlılık,evlilik,sevgili dönemleri hepsi içinde.
Eşimle aileler yüzünden cok tartıştık,cogu seyi kırdık döktük.
Yine para mevzusu yine aileler...yine tartışma.1 aydır bende aynı şeyi düşünüyorum.BOSANMAK care mi bilmiyorum.Bu kadar emek?Yapılan mücadeleler?Ayrılmanın eşiginden dönmeler....Hep yasadık bunları.Ama sonumuz yok.Hep kendi ve ailesi önemli....Hep ben ve benim ailem sorunlu....
Bilmiyorum ne dogru ne yanlış artık mantıgım bırak diyor.Kalbim nasıl tas etceksin yüregini diyor...
Cocugum yok.Cocuk olunca bosanmak cok zor.İlerki yıllarda keske demek istemiyorum.....
Merak ettiğim bi konu var da o yüzden sordum. Bizim kararın üstünden 15 gün geçti, karar kesinleşmiş midir? Uyap'tan sorgulama yapamıyorum, bilgilerinizi güncelletin yazıyor.
Şöyle kısaca anlatıyım canım..Haziran 11 de boşanma kararı verildi hakimin 1 ay dosyayı yazma süreci var (ama bu boşanmalarda biraz uzuyormuş) dolayısıyla adli tatil girdi eylülde adliye açıldı ekime kadar canım hakimim kararı anca yazabildi.. Ben kendimi artık boşanmış sanarken avukatımı arayıp soyadımı ne zaman değişitiririm diye sorduğumde "senin davan temyize gitti dedi" yani yani tam 5 ay sonra boşanamadığı öğrendim
Yani diyeceğim şu ki yaklaşık 1 ay beklemen gerekiyor tatlım sonra karar onların eline ulaştığındada 15 gün içinde temyize göndermezse tamamen boşanıyorsun...
merhaba,
ben 24 yaşındayım ve 2 gün sonra mahkemem var. 1 buçuk senelik evliyim ve çocuğum yok. kendimi çok kötü hissediyorum ve hiçbir zaman iyi olmayacakmışım gibi geliyor. 1 haftadır ağlamaktan helak oldum. ne uyuyabiliyorum ne de yemek yiyebiliyorum. bundan sonraki hayatımla ilgili hiç umudum yok. yeni bir hayat kuramam ben.siz nasıl başa çıktınız? boşandıktan sonra daha mutlu olan var mı?
Allah kolaylık versin cnm. Bosanma nedeniniz nedir acaba özeldegilsee?
tabiki mutlu olursun,önünde yepyeni hayat var seni bekliyor üzülmeee
taa nişanlıklıktan beri ailesiyle sorunlar yaşadık. 3 sene sözlü kaldım ben.
Kaynanam aşırı kıskanç bir kadın. Hatta bazen eşimi kendi kocası sandığını düşünürdüm ki öyle davranırdı.
Sanki oğlu değil de kocasıymış gibi konuşurdu.
Evlendikten sonra da durum değişmedi, ailesi yüzünden defalarca boşanma noktasına geldik.
Hatta bir keresinde evden ayılıp annemin evine döndüm.
Bir kavgamızda da bana vurdu, her yerim mosmor oldu. Gittim darp raporu aldım
Yalvardı yakardı boşanmaktan vazgeçtim. Ne kadar da aptalım. Keşke affetmeseydim.
En son kavgamızdan sonra da o boşanmak istedi, o kadar yalvarmama rağmen kararı değişmedi.
Yürütecek gücü kalmamış, tükenmiş vs...
Ben ona kıyamadım ama o bir kalemde sildi beni. Hem de tüm emeklerimi inkar ederek, ailesiyle ilgili konularda hala beni suçlayarak.
cocuk & anne iliskisinin dozunu ayarlayamayanlardan
alsın oglunu basına calsın,bence kurtulmussunuz
yepyeni hayat sizi bekliyor,bi iş bulmakla baslayın bence
Ben de öyle diyorum alsın başına çalsın. Benim gibi bir enayi daha bulamazlar buna eminim.
Kıymetimi er geç anlayacaklar...
taa nişanlıklıktan beri ailesiyle sorunlar yaşadık. 3 sene sözlü kaldım ben.
Kaynanam aşırı kıskanç bir kadın. Hatta bazen eşimi kendi kocası sandığını düşünürdüm ki öyle davranırdı.
Sanki oğlu değil de kocasıymış gibi konuşurdu.
Evlendikten sonra da durum değişmedi, ailesi yüzünden defalarca boşanma noktasına geldik.
Hatta bir keresinde evden ayılıp annemin evine döndüm.
Bir kavgamızda da bana vurdu, her yerim mosmor oldu. Gittim darp raporu aldım
Yalvardı yakardı boşanmaktan vazgeçtim. Ne kadar da aptalım. Keşke affetmeseydim.
En son kavgamızdan sonra da o boşanmak istedi, o kadar yalvarmama rağmen kararı değişmedi.
Yürütecek gücü kalmamış, tükenmiş vs...
Ben ona kıyamadım ama o bir kalemde sildi beni. Hem de tüm emeklerimi inkar ederek, ailesiyle ilgili konularda hala beni suçlayarak.
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?
We use cookies and similar technologies for the following purposes:
Do you accept cookies and these technologies?