Bende derim inşallah.. ben birde ilklere takıntılıyım ilklerimi hep onla yaşadım gelinlikle çıktım baba evinden şimdi babamın ev başka birinin eviymiş gibi geliyor sonra başkasına nasıl güvenirim nasıl tekrar severim bilmiyorum anne olmayı çok istiyorum..
Ben de öyleyim. Üzüldüm mü tam anlamıyla yıkılıyorum. Toparlanmam zor oluyor. Ama toparlanıyorum. Ve her toparlanışımda biraz daha güçleniyorum.Teşekkür ederimBu durumdan nasıl kurtulcam hayatıma odaklanmak istiyorum yeni bir hayat kurmak mutlu olmak istiyorum ama kendi evim geliyor aklıma kendi düzenim ben eşyalara bile anlam yükleyen biriyim huyumu sevmiyorum çok yıpratıyor beni
Keşke iyi insanlara denk gelebilsek ama işte. 
Hayatınıza odaklanmak çok iyi bir fikir. Çalışıyor musunuz ? Meşguliyet kafayı doldurur.
İşe gir. Hayata atil. Ayaklarinin istunde dur. Kendi evine cik. Kendi hayatini kur. Baba evi olmaz bu saatten sonra
Kiralar çok pahalı üstesinden gelemem
Calisiyo musun?
Hayır maalesef daha işe giremedim
Hemen hemen bi is bulmaya calis
Bende kendime kızıyorum ama çok farklı duygular içindeydim inanın neyi ne kafayla yaptım hiç bilmiyorum daha da toparlanmış değilim ne yerdeyim ne gökte boşluktayım sadece öyle tarif ediyorum kendimi
Onun için çabalıyorum
İnşallah birgün farkına varır ve ömür boyu pişmanlığını yaşar
Bende toparlanicam inşallah herkes sen güçlüsün atlatırsın diyor ama ihtiyacım olan zaman çok yavaş akıyor...Ben de öyleyim. Üzüldüm mü tam anlamıyla yıkılıyorum. Toparlanmam zor oluyor. Ama toparlanıyorum. Ve her toparlanışımda biraz daha güçleniyorum.
Şimdi öyle geliyor sana. Bir bakıyorsun yıllar geçmiş üzerinden.
Yapicam İnşallah önce işe gircem eğitim hayatıma devam edicem önüme bakicam
İnşallah bende iyiki demeyi çok istiyorum
Diyeceksin hiç şüphem yok.
Kendini eve kapatma iş bulana kadar. Her gün çık gez , yürü , yorul. Kafan ona yoğunlaşmasın.
