Boşanıyorum.

Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim
Hakkınızda hayırlısı umarım herşey gönlünüzce olur 🥰 severken ayrılmak tabi zordur üzülmeniz normal ama kararlıysanız çok beklemeden terapiye başlayın, farklı etkinlikler yapın derim siz daha önemlisiniz
 
O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
 
O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
Ne güzel işte, verdiği zararı telafi edecek tabi. Şimdi bi hışımla düşünmeden etmeden gitti ya, efelik yaptı sözde narin popom, burnunu düşürüp dönemiyor da, aklınca sana vicdan yaptıracak, sen adım atacaksın. Laf edince de sen getirdin beni geri diye çemkirip susturacak seni.
 
Şuan boşanma davası açılıyor mu bu arada? Ve o istediği için o mu açmalı davayı ?
 
Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim
Bu adamdan fayda gelmez, boşanman en hayırlısı...
 
O kadar saçma ki şuan.
Arabayı felan bana bırakıyor, beni düşünüyormuş gibi davranıyor yani. Bir yandan vicdan yaptırıyor bir yandan da evliliği bitiriyor.
Bundan önceki konunuz boşanmak isteminizle alakaliydi zaten.
Sız eşinizden şikayetçiydiniz evet ama bir şekilde o da evliliğinizde mutlu değilmiş. Buna ihtimal vermesenizdr kendi mutlu olsa,sizi de mutlu ederdi.
Belki başka biri belki baştan yoğun bir sevgiyle başlamamış olması suanki durum nedir emin olamazsınız.
Bana kalırsa iki taraf içinde olmuş olsun diye yapılmış bir evlilikte yaptığınız.

Araba da madem çok fedakarlık yaptınız alın kabul edin zaten borçla alınmıştı, borcundan geriye ne kadar kalıyor ki? İçinize sinmiyor ikiye bölün borcundan kalan parayı.
 
Son düzenleme:
Bundan önceki konunuz boşanmak isteminizle alakaliydi zaten.
Sız eşinizden şikayetçiydiniz evet ama bir şekilde o da evliliğinizde mutlu değilmiş. Buna ihtimal vermesenizdr kendi mutlu olsa,sizi de mutlu ederdi.
Belki başka biri belki baştan yoğun bir sevgiyle başlamamış olması suanki durum nedir emin olamazsınız.
Bana kalırsa iki taraf içinde olmuş olsun diye yapılmış bir evlilikte yaptığınız.

Araba da madem çok fedakarlık yaptınız alın kabul edin zaten borçla alınmıştı, borcundan geriye ne kadar kalıyor ki? İçinize sinmiyor ikiye bölün borcundan kalan parayı.
Evet ben de böyle hissediyorum sanki zorlamışız bir şeyleri olsun diye. Zorla yaptırmışım her şeyi gibi. Evliliğimin genelini düşünüyorum evet çok mutlu olduğum zamanlarımda oldu ama geneli hep ilgi sevgi bekleme, bir güler yüz bir sarılma beklemeyle geçmiş. Belki de sevgi eksikliği vardı onda da bilemiyorum..
 
kardeşim aile terapisine gittiniz mi ,artık hemen hemen herkes bunları yaşıyor, boşanmak için iyi düşünmek lazım
 
Konularımı bilenler bilir. Evlendiğimizden beri eşimin ilgisizliğinden va şikayetçiydim. Son bir aydır da depresyona girdiğini söylüyordu fakat asıl sorun benmişim. Ailesi bize evlenirken hiçbir maddi yardımda bulunmadı, bize gelen bütün zarfları kendileri aldılar vs. Ben de bu konuyla ilgili şeyler açılınca bunu eşime hep hatırlattım ki hep haklı olduğumu söylerdi. Maddiyi geçtim manevi olarak bile yoklardı. Evlenmemize bir hafta kala köyden geldiler, eşim askere gidecekti bizim köyde olmamız lazım diyip yanında yoklardı, ye yemesi ne içmesi hiçbir şeyiyle ilgilenmemişler. Ben bunları söylerdim içinde suçlu olmuşum içinde biriktirmiş ve bana dün sen konuları kapatamadın bende de bitti bir şeyler artık sana karşı bir şey hissetmiyorum dedi. Günlerdir uzak mesafeli zaten ve ben tanıştığımız günden bu yana hep onun borçları, onun üstü başı onun yemeği onun bilmem neyi uğraştırdım durdum. Kimse yokken ben vardım yanında ama ailesine laf ediyormuşum diye (onlara bir şey demedim kendisine o da ona yapmadıklarıyla ilgili bana yapmadıkları değil) benden vazgeçti. Dün gidiyorum o zaman dedim emin misin dedim evet dedi valizimi topladım annemleri çağırdım ve beni aldılar. Şuan annemlerdeyim. Bu iş de böylece bitecek. Şuan çok mutsuzum çünkü seviyorum insan olarak iyi bir insan ama farkettim ki ben eş olarak da hep ilgiye sevgiye aç kalmışım. Hiç eşim gibi hissedemeden evli gibi hissedemediklerini zaten bazı dönemler. Bu da böyle bir hikaye içimi dökmek istedim
Evlilik değil de evcilik gibi görmüş diyorum ben biten evliliğim için. Çünkü hiçbir zaman BİZ olarak hissedememiştim. Ve davayı açana kadar olan 'acabalarım', davayı açmamla birlikte güce dönüştü. Allah öyle bir güç veriyor ki. Şimdi iyiki boşandım diyorum.
 
Evlilik değil de evcilik gibi görmüş diyorum ben biten evliliğim için. Çünkü hiçbir zaman BİZ olarak hissedememiştim. Ve davayı açana kadar olan 'acabalarım', davayı açmamla birlikte güce dönüştü. Allah öyle bir güç veriyor ki. Şimdi iyiki boşandım diyorum.
Çekişmeli mi boşandınız acaba? Ben de boşanma kararı aldım ama süreçten çok endişe ediyorum.
 
Ben şunu anlamıyorum yıl olmuş 2023 neden hala kocaman kadınlar bosanirken annesini arıyor ve gelip onu alıyorlar hayır ben 30 yaşındayım annemleri arayıp gelin alın demek yani verilen mal geri alınmaz der gibi niye aile gelip alıyor 3 yaşındaki çocuk kreste anlasamadi gel al değil ki bu? Sonra evi bırakınca vay efendim mal kaçırdı..son güne dek çıkmam o evden o defolsun gitsin derim ki
bak ailem arkamda gidersem ortada kalacagimi sanma demek istemenin farklı bir şekli sanırim.
bende hep bunu merak ederim koskoca insanlar neden ailesini arayip gelin beni alin diyor ki.
en fazla telefon edip ben oraya geliyorum vs denilebilir yani.
 
Benim bir ailem var iyi günümde de kötü günümde de yanımda olan. Ayrıca gecenin 1.30 unda verdiğini söyledi bana bu kararı. Makinede bardaklar, çamaşırlıkta çamaşırlar, salonda koltuğun üstünde yerim diye bıraktığım çikolata vardı o halde çıktım yani. O saatte neden tek gideyim ?
Çift terapisine gitmeyi teklif ettim, istemedi. Hiçbir şeyi istemedi benden ve bizden vazgeçmek dışında.
 
Benim bir ailem var iyi günümde de kötü günümde de yanımda olan. Ayrıca gecenin 1.30 unda verdiğini söyledi bana bu kararı. Makinede bardaklar, çamaşırlıkta çamaşırlar, salonda koltuğun üstünde yerim diye bıraktığım çikolata vardı o halde çıktım yani. O saatte neden tek gideyim ?
Çift terapisine gitmeyi teklif ettim, istemedi. Hiçbir şeyi istemedi benden ve bizden vazgeçmek dışında.
Keşke eşinize deseydiniz madem ayrılmak istiyorsun kapı orada diye. Gecenin o saati evden gitmek zorunda olan siz degilsinizki.
 
Back
X