Boşanma hakkında-Çocukların babada kalması?

Kısaca
Ben nasıl copsuz üzüm olarak boşanırim
Çocuk vs şu an umrumda değil ama yarın bir gün yaşlılık elden ayaktan düşmek var o zaman da bana bakacak biri lazım o yüzden çocukları senede biri falan da göreyim ki benden de nefret etmesinler

bunu soruyorsunuz değil mi hanımefendi 4 yaşında diyorsunuz ya Allah'tan korkun 4 yaşında o çocuk ne hisseder ne düşünür nasıl bir travma yaşar yani ben gerçekten anlayamıyorum benden çocuğumu alabilmek için benim çocuğumu bırakabilmem için bilmiyorum yani kafamı falan kesmeleri lazım ya ne münasebet yani
üstelik adam düzeldi diyorsunuz bunu kendiniz söylüyorsunuz adam düzelmiş daha ne istiyorsunuz o adam da kendince kendi çapında evimden yuvamdan yavrularimdan olmayayım diyor kendine çeki düzen vermiş doğruyu görmüş doğruya yönelmiş peki siz şimdi ne istiyorsunuz o yavrulara günah değilmi yazık değilmi Bu nasıl bir vicdan Bu nasıl bir annelik bilmiyorum dehşet oldum şu an burada gerçekten dehşet oldum ya
 
Bırakın demiyoruz zaten ama anneye bu ladar fazla eleştiri yapılması normal mi sizce. Kadın kaç senelik kocasını tanıyor. Çocuklarına bişey yapmayacağından eminse ve bu süreçte en az zararla bu şekilde olucaksa neden olmasın. İnsanlar kadın çocukları babasına atıp kaçıp hayatını yaşayacakmış gibi davranıyor. Kadın anneyse adamda baba. Gerekirse eşek gibi bakacak adam. Hem kadının kendisi için iyisini istemesi neden sorun ki. Tamam evet anne ama insan sonuçta. 3 yaşında kızım var bu kadar kötü değil ama boşanmaya çok yaklaştığım bir dönem oldu. Az çok anlıyorum. Allah yardımcısı olsun. Anlaşılmanın çok zor olduğu bir durum.
Şuanda çocukların herşeyiyle konu sahibi tek başına ilgileniyormuş. Ben anlamadım kendisi evden gidince çocukların düzenleri eskisi nasıl devam edecek hep bunu vurgulamış ya yorumlarda, nasıl olacak o?

İyi bana dediği adam ne yapıyor çok merak ediyorum normal zamanda.

Çocuklar eşşek gibi bakacak deyip bırakacağımiz nesneler değiller. O çocuklar evet bir şekilde büyür ama öyle bir baba yanında nasıl ne şekilde büyür?

Siz karısıni öldürme potansiyeli olan adamın çocuklarına gerçekten babalık yapacağıniza ihtimal veriyor musunuz?

Ben konu sahibini suçlamadim, suçlamıyorum, kötü şeyler yaşamis olabilir.

Ama iki tane küçük çocuğu olan bir kadın olarak önceliği kendine vermemeli şuan. Baba normal bir baba olsaydı yorumum farklı olabilirdi ama bu profilde ki adam o adam değil çok açık.
 
Son düzenleme:
Anneliğe bu kutsallık vıdıvıdısı bu kadar yüklendiği için babalar bu kadar sorumsuz erkekler çocuk yetiştirmekten bihaber bu toplumda.
Anne asla çocuklarından ayrılamaz
Anne aldatılsa bile çocukları varsa affeder aynı evde yaşar
Anne dediğin saçını süpürge eder gerekirse canını verir ama babaya bırakmaz.

Konu sahibi neler çekmiş biliyomusunuz?
Nasıl insanlar hakkında bu kadar peşinhükümlü olabiliyorsunuz anlamıyorum. O boşanmadan sonra bu kadına bişe olsa hanginiz yardım edecek acaba.
 
Adam madem düzelmiş, ya evlilik terapistine ya da beraber psikiyatriye gidin. Ben senin sağlıklı düşünemediğini düşündüm şu an.
Babaları vermez de falan da filan da...
Boşanırken çocuklar babalarına kalabilir bunda anormal bir durum yok. Ama senin elle tutulur bir bahanen olmaması anormal. Çocuklar tabiki de kızacaklar sana.
 
Şuanda çocukların herşeyiyle konu sahibi tek başına ilgileniyormuş. Ben anlamadım kendisi evden gidince çocukların düzenleri eskisi nasıl devam edecek hep bunu vurgulamış ya yorumlarda, nasıl olacak o?

İyi bana dediği adam ne yapıyor çok merak ediyorum normal zamanda.

Çocuklar eşşek gibi bakacak deyip bırakacağımiz nesneler değiller. O çocuklar evet bir şekilde büyür ama öyle bir baba yanında nasıl ne şekilde büyür?

Siz karısıni öldürme potansiyeli olan adamın çocuklarına gerçekten babalık yapacağıniza ihtimal veriyor musunuz?

Ben konu sahibini suçlamadim, suçlamıyorum, kötü şeyler yaşamis olabilir.

Ama iki tane küçük çocuğu olan bir kadın olarak önceliği kendine vermemeli şuan. Baba normal bir baba olsaydı yorumum farklı olabilirdi ama bu profilde ki adam o adam değil çok açık.
Öncelikle böyle bir platformda bütün boşlukları doldurmamız imkansız olayların ayrıntısını ve babanın anlatıldığı gibi olup olmadığınıda bilmiyoruz. Dahası eşinin henüz boşanma konusunun ciddiyetinden haberi yok ve nasıl tepki vereceğide meçhul. İşin içine aileler de girince ne olur bilinmez. Özetle her şey çok değişken. Benim asıl sorunum annenin ağır bir şekilde eleştirilip, kötü anne, çocuklarını terkediyor damgası yemesi. Nasrettin hocanın bir kıssası var. Hocanın evine hırsız girer. Herked hocaya yüklenir. Kapıyı niye kitlemedin, altınları niye daha iyi saklamadın, niye dikkat etmedin falan da falan. Hoca da dayanamaz ve der ki yahu hırsızın hiç mi suçu yok. Aynı durum adamı hiç eleştiren yok. Herkes kadına ve anneliğine laf atmış. Belliki kadıncağız kötü durumda muhtemelen ne yapması gerektiğinide biliyor ama biraz iyi şeyler duymaya, desteklenmeye ihtiyacı var yazmış buraya. Sadece bu konu değil. Kk'da genel olarak böyle yere düşeni görünce koşarak bir tekmede biz atıyoruz. Asıl eleştirdiğim bu. Anlatabilmişimdir umarım
 
Anneliğe bu kutsallık vıdıvıdısı bu kadar yüklendiği için babalar bu kadar sorumsuz erkekler çocuk yetiştirmekten bihaber bu toplumda.
Anne asla çocuklarından ayrılamaz
Anne aldatılsa bile çocukları varsa affeder aynı evde yaşar
Anne dediğin saçını süpürge eder gerekirse canını verir ama babaya bırakmaz.

Konu sahibi neler çekmiş biliyomusunuz?
Nasıl insanlar hakkında bu kadar peşinhükümlü olabiliyorsunuz anlamıyorum. O boşanmadan sonra bu kadına bişe olsa hanginiz yardım edecek acaba.
Gelde anlat insanlara işte kadından kadına hayır yok. Erkeklerden ne bekleyelim ki
 
ailem istanbulda yaşıyor. ben antalya da. bencillik yapmak istemiyorum. onunla aramızdaki problem yüzünden neden çocukları babalarından 1000 km uzağa götürüp yılda 1 2 kez görüşmelerine sebep vereyim diyerek bakıyorum ben olaya. o bu kadar sağduyulu davranamadığı için zaten bu durumdayız. ben başka bi şehre gidip çocuklarımın düzenlerini tamamen altüst etmemekten yanayım.
Babalarından ayıramayacak kadar yüce gönüllüsünüz ama annelerinden ayıracak kadar kalpsizsiniz.

Kusura bakmayın ama bana çocuklar da olmadan tamamen özgür bir hayat istiyorsunuz gibi geldi.
Ayak bağınız olmayacak ama buradan alacağınız yorumlarla vicdanınız da tamamen rahat olsun istiyorsunuz.

Size burada bırak bırak merak etme çok mutlu olurlar diyecek kimsenin çıkacağını sanmıyorum.
Zira çocukların her şeyden evvel annelerine ihtiyaçları var. Hiç bir para bunu satın alamaz o boşluğu dolduramaz.

Isim yok param yok benimle birlikte sürünsünler istemiyorum deseniz bir parça anlardım.
Ama şu durumda hiç anlayamadım sizi.
Çok üzüldüm evlatlarınız için.
Umarım iyi bir hayatları olur. :(
 
Bırakın demiyoruz zaten ama anneye bu ladar fazla eleştiri yapılması normal mi sizce. Kadın kaç senelik kocasını tanıyor. Çocuklarına bişey yapmayacağından eminse ve bu süreçte en az zararla bu şekilde olucaksa neden olmasın. İnsanlar kadın çocukları babasına atıp kaçıp hayatını yaşayacakmış gibi davranıyor. Kadın anneyse adamda baba. Gerekirse eşek gibi bakacak adam. Hem kadının kendisi için iyisini istemesi neden sorun ki. Tamam evet anne ama insan sonuçta. 3 yaşında kızım var bu kadar kötü değil ama boşanmaya çok yaklaştığım bir dönem oldu. Az çok anlıyorum. Allah yardımcısı olsun. Anlaşılmanın çok zor olduğu bir durum.
Yanlış anlaşılan bir husus var: Evlilik yürümeyebilir, boşanılır da, çiftlerden birinde çocuk kalır, diğeri de uygun zamanlarda görür. Bunlar hayatın en tabî hadiseleri. Fakat burada konu sahibinin durumu herhangi boşanma raddesine gelmiş bir kimseninkinden biraz farklı. Her boşanan kimse eşinin aynı şehirde bile bulunmasına mani olacak, eşiyle çocuğunu hic gorusturmeyecek hatta can güvenliğinin tehlikede olacagini düşündürecek psikolojide değil. Bu kavga, nefret, anlasamamanın ötesinde, boşanma kararı ile çocuklarını da bir daha fazla görememe ihtimalinin yüksek olduğu bir durum izlenimini verdi bana. Siz de anneymişsiniz, bu tip riskleriniz olsa aynı gözü karalıkta olabilir miydiniz? Konu sahibinin durumunu iyi analiz edip, tedbirler alması lazım boşanma oncesi. Bir takım kozlar biriktirmeli, plânlı hareket etmeli. Medenî bir iletişim varsa bunlara gerek olmaz ama burada öyle bir ilişki söz konusu değil gibi.
 
Yanlış anlaşılan bir husus var: Evlilik yürümeyebilir, boşanılır da, çiftlerden birinde çocuk kalır, diğeri de uygun zamanlarda görür. Bunlar hayatın en tabî hadiseleri. Fakat burada konu sahibinin durumu herhangi boşanma raddesine gelmiş bir kimseninkinden biraz farklı. Her boşanan kimse eşinin aynı şehirde bile bulunmasına mani olacak, eşiyle çocuğunu hic gorusturmeyecek hatta can güvenliğinin tehlikede olacagini düşündürecek psikolojide değil. Bu kavga, nefret, anlasamamanın ötesinde, boşanma kararı ile çocuklarını da bir daha fazla görememe ihtimalinin yüksek olduğu bir durum izlenimini verdi bana. Siz de anneymişsiniz, bu tip riskleriniz olsa aynı gözü karalıkta olabilir miydiniz? Konu sahibinin durumunu iyi analiz edip, tedbirler alması lazım boşanma oncesi. Bir takım kozlar biriktirmeli, plânlı hareket etmeli. Medenî bir iletişim varsa bunlara gerek olmaz ama burada öyle bir ilişki söz konusu değil gibi.
Aynen buna katılıyorum. Kesinlikle boşanma öncesi iyice düşünülmesi ve mağdur olmamak adına bazı tedbirlerin ve kararların alınması lazım. Her ilişki kişilere ve şartlara bağlı olarak birbirinden çok farklı ve kişiseldir. Bu kadar ciddi bi konu ile ilgili de hiç tanımadığın bir sürü insanın olduğu bi platformdan fikir almak ta çok sağlıklı değil. Zaten bence dediğim gibi konu sahibesinin de amacı biraz iyi bişeyler duyup rahatlamak sadece. Sonuçta bize kendi gözünden anlattığı dışında bişey bilmiyoruz
 
onunla aramızdaki problem yüzünden neden çocukları babalarından 1000 km uzağa götürüp yılda 1 2 kez görüşmelerine sebep vereyim diyerek bakıyorum ben olaya.
Sizi görmemeleri sorun değil zaten haklısınız:işsiz::işsiz::işsiz::işsiz:
Sizin derdiniz çok başka bence. Çok tutarsız yazdıklarınız.
 
demek istediğim bu aslında birazda. çocukları alışılagelmiş düzenden daha fazla kopartmamak. zaten boşanmak çok büyük bir olay. ilk etapta çocuklar kendini suçlayacak ben mi birşey yaptımda annem-babam beni terk ettiler diyerek. birde bunun üstüne velayetle ilgili çocukları yıpratmamak istiyorum. ama herkes çocuklarını bırakıp zingildemeye yer arayan kadın gibi gördü şurda. anlatamıyorum ki kendimi. benim ilk önceliğim çocukları en az hasarla ruh sağlıklarını en hasarla bu işi halledebilmek.

Dürüst olalım. Ruh sağlığına en büyük zarar anneden ayrılmaktır. Düzenin bozulması değil. Düzen bozulur, düzen kurulur. Çocuklar bizden çok daha kolay adapte oluyorlar değişikliklere kendilerini güvende hissettikçe. Biz iş yüzünden defalarca taşınıp şehir hatta ülke değiştirdik ama çocuklar biz yanlarında olduğumuz sürece ciddi problemler yaşamadılar. Ailesi tayinci olup il il gezen birsürü insan vardır eminim forumda. Aslında ben de ilk etapta çocuklar babada kalsın diye düşünmüştüm çünkü annenin olmamasından daha kötü birşey varsa o da olan annenin çocukları istememesi, onlara sürekli sizin yüzünüzden hayatım çürüdü minvalinde davranması. Burada yazdıklarınıza bakarak böyle bir izlenim uyandırıyorsunuz. Hiç kusura bakmayın. Şu anda gündüzleri babaanne de baksa aslında primary care giver sizsiniz (kusura bakmayın şu saatte şunun türkçesini düşünemedim, bilen varsa yardımcı olsun). Kısaca maddi manevi birinci bakıcı. Siz kapıdan çıkınca öyle olmayacak. 4 yaşındaki bebek henüz. O boşluk hiçbirşeyle dolmayacak.
Diğer yandan şiddet eğilimi olan birinin iki gün sonra çocuklardan birine tıpkı annene benziyorsun diye sarmayacağına nereden biliyorsunuz?
Hangisi daha kötü bulamadım. Sadece küçük meleklere çoook üzüldüm. İnş. babaanne çok iyi bir insandır. Tek temennim bu. Belli ki çocuklara bu gidişle gece gündüz o bakacak.
 
Baba onemli degil de anne cok onemli. Kendi gozunuzden degil, cocuklarinizin gozunden bakin.

ama sevgilim olur gezer tozarim diyorsaniz babasinda birakin. Cocuklu kadinlarin ozel hayati olunca genelde cocuklarin basi yaniyor. Sinirlari iyi korumalisiniz.
Tanidigimdan bahsetmistim kadını kocası aldatmisti bunu biliyordu sonra kendine uygun adamı bulunca cocuklarida babaya verip o adama gitti. Adam kadının malini bir güzel yedi ve onunla evlenmedi. Kadın şimdi yarı akılsız gibi ortada kaldı . Çocuklar anneye bazen geliyor ama 0 sevgi!

Bende bu hanımda özgür kalma hissi hissediyorum. Yok öldürür yok şöyle yapar böyle yapar bilemedim🤔
 
Size zarar verme ihtimali olan bir adamın iyi bir baba olma olasılığı yok. Diyeceklerim bu kadar.
 
Ya işte bu yaa insanlar neden anlamıyor bunu. Kadın senelerdir dayak, aşağılama ne varsa yaşamış anlatmış. Herkesin tek derdi aaaa çocuğunu bırakıyor, ben olsam şöyle yaparım, ben çocuğumu böyle severim, elimi bırakırım, kolumu koparırım. Çoğu kişinin maksadı kadıncağıza destek olup yardım etmek değil. İnsanların kötü durumlarını okuyup, yargılayıp kendi egolarını tatmin etmek.

Ben bosansam (oyle bir niyetim yok) cocugumun haftaici esimde, haftasonu bende kalmasini tercih ederim mesela, çünkü ben haftaici cok yoğun calisiyorum, cocukla kesinlikle ilgilenemem, esim ise aksine cok rahat çalışıyor, cocugu okula goturup getiriyor, ödevlerini yaptiriyor vs.
Ben calisan bir anne olarak haftasonlari bende kalsin daha kaliteli vakit gecirelim isterim yani.
Bu beni kötü anne mi yapar? Kimin ne haddine buna karar vermek?
Konu sahibinin de ayni olmasa da benzer durumlari var, cocuklara babanne bakiyor, kurulu bir duzenleri var, bunu şu an bozmak hem cocuklari hem konu sahibini zora sokacak, ilerde cocuklar kendi secimlerini zaten yapiyorlar.
Bi de yorumlari okuyunca dedim ki yine dunya erkeklere güzel, evlilikte kadina istedigin gibi eziyet et, bosaninca da cocugun tum sorumlulugunu anneye yik, hic evlenmemis copsuz uzum gibi keyfine bak. Kadin evliyken sürüldüğü yetmez gibi bosaninca da sürünsün.
 
Merhaba değerli arkadaşlar. 10 yıllık evliyim. 8 ve 4 yaşında iki çocuk annesiyim. Eşimle uzun zamandır süre gelen sorunlarımız sıkıntılarımız var. Maddi sorumsuzluk, fiziksel ve psikolojik şiddet, aldatılma. uzun süre hepsine katlandım ama tahammül edemeyeceğim bir evreye geldim 2018 yılı nisan ayında. ve boşanmak için evden ayrıldım. Ama bu süreçte hamile olduğumu öğrenerek ve eşimden sözler alarak evime geri döndüm. Daha sonrasında bebeğimide kaybettim. Eşim verdiği sözlerin hepsini tuttu diyebilirim değişti düzeldi fakat ben düzelemiyorum. Yılların birikmişliği yorgunluğu beni bitirdi. O zamanda o kararı verebilmek benim için çok zordu ve düzelemeyeceğine emin olduğum için ayrılık kararı almıştım. Evet birşeyleri düzeltmeye uğraştık ama benim içimde bu evliliğe inancım kalmadı ve tek isteğim onsuz bir hayat. En büyük sıkıntım boşandığımız takdir başarabilirsem çocuklarımın benimle yaşamasına müsade etmeyecek. aynı şehirde olmamızada hiç birşekilde izin vermeyecek. Kötü bir koca olabilir ama iyi bir baba çocuklara çok iyi bakacağından hiç şüphem yok. Ben maddi olarakta aynı koşulları sağlayamam çocuklara. Sizlere bir sorum var. Çocuklarını babalarına bırakacak boşanmış annelerimiz varmı? Nasıl oluyor? En büyük korkum onların benden nefret etmeleri. Bundan çok korkuyorum ama çocukların için bile aynı evde onunla yaşamaya tahammülüm kalmadı. Nasıl bir yol izlemeliyim bilmiyorum.
4 ve 8 yaş ikisinin de ağzı süt kokuyor farkında mısınız ! Hele ki 4 yaş ! Annesiz veya aralıklı olarak anne görerek nasıl bir yaşam sunuyorsunuz bu çocuklara. Tabii çocuklarımı babada bırakayım mi diyen bir annenin anneliğini de hiç kusura bakmayın sorgularım. Eğer yanınıza alıp kuş bakar gibi bakacaksaniz da almayın zaten yanınıza. Oğlum 1 gün dayısında kaldı kuzenini özlediği için, gece kokusu burnumda uyudum. Annelik başka birşey zaten ya kime ne anlatıyorum.
 
Benim bir arkadasimin annesi zamaninda cocugu mecbur babaya vermek zorunda kalmis. Iranlilar ve bosanma olunca mahkeme erkek evlat babanin hakkidir diye kadina vermemis cocuklari. Arkadasim annesini yinede affetmedi hic. Hep onun icin bizi görmek icin savasmadi derdi. Üvey anneden iskence görmüs de. Demek istedigim: Siz savasmadan cocuklari verseniz bu onlarda ömür boyu iz birakabilir. Esiniz siz gitseniz onlarla zor görüstürür gibi. Iyi düsünün. Avukata danisin. Benim esim de mükemmel bir baba ama yinede cocuklar birsey olsa hep beni ariyor.
Aynen, gerçekten iyi ötesi baba olan bir eşim var. Ama çocuk işte gene de annem annem diyor. Babaya da düşkün ama anne başka birşey. Sevgi dolu bir anne bir dereceye kadar babayı arattırmaz belki , yani teselli eder bir şekilde çocuğunu mümkün mertebe. Ama annenin yokluğunu dünyanın en iyi babası da olsa dolduramaz. Ana kucağı ya ötesi var mı, hangi sevgi daha üstün. Anne sevgisinin üstü zaten bir tek evlat sevgisidir.
 
sorun insanların anneliğe ekstra ekstra anlamlar ve sorumluluklar yuklemesinden kaynaklaniyor.
Anne misiniz siz ? Çünkü benim nezdimde böyle bir ifadeyi anne olmamış ya da iyi bir anne olamamış bir kadın kullanabilir ancak. Babanın sorumluluğu yok denmiyor ama 4 ve 8 yaşındaki bebeklerden bahsediliyor burda. Benim gözümde 4 yaşta, 8 yaşta bebek sayılır henüz. Daha büyük çocuklarda evet olabilir, çocuk diğer tarafı sık görmek koşuluyla anne veya babada kalabilir. Ama en azından artık bu çocukların ergen yaşta ve kendi başına hareket etme kabiliyetinde olması gerekir.
 
Back
X